دیدین؟!

خانمه میگه شوهرم پول میده ، خرجی میده، منتها با یه من عسل هم نمیشه خوردش انقد بد اخلاقه که از سرکار میاد خونه مثل برج زهرمار میمونه... همسر شما چه مرد و چه زن... زن از مرد فقط خرجی دادن و پول دادن نمیخواد... مرد از زن فقط غذا درست کردن نمیخواد... این اخلاق و کرداره که زندگی رو شیرین میکنه...

انقدر دم از شهدا و شهادت میزنیم، کدوم یکی از شهدا با خانواده اش ، با زن و بچه اش، با پدر مادرش ، با خواهر برادرش بد اخلاقی میکرده...؟! این همه مصاحبه با خانواده های شهدا تو تلویزیون و رسانه ها و فضای مجازی هست اگه یه نفر گفت فلان شهید اخلاقش بد بوده...

اگه قرار بود کسی که اخلاق نداره بعد ازدواجش هم همینجور باشه که خیلی بیخود کرده رفته زن گرفته...خیلی بیخود کرده رفته شوهر کرده... واسه چی زندگی رو واسه یه نفر دیگه هم تلخ کرده؟!

اونقدر که حدیث و روایت راجع به نماز داریم ، همونقدر راجع به خوش اخلاقی با خانواده هم داریم... مبارزه با نفس فقط واسه اون موقعیه که وسوسه ی جنسی میشه آدم؟! نه...نه... مبارزه با نفس همون موقعی هم که از سرکار میای و اعصابت از یه جا دیگه خورده شیطون وسوسه ات میکنه که سر زن و بچه یا خواهر، مادرت خالی کنی هم هست...

واقعا خانواده چه گناهی کردن که گیر یه آدم بددهن بد اخلاق بیوفتن؟! همونقدر که فردای قیامت از نماز و روزه ات میپرسن از اخلاقت با خانواده هم میپرسن...

یه نفر شاید وزیر خیلی خوبی باشه منتها همسر خوبی نباشه... یه نفر شاید معلم خوبی باشه ولی پدر خوبی نباشه... روانشناس جامعه بلد نیست با خانواده ی خودش چه جوری برخورد کنه، اونوقت هر روز داره به پنجاه شصت نفر مشورت با خانواده میده و این همه خانوار رو بدبخت میکنه...

قرار نیست شغل کسی اخلاق طرفو ضمانت کنه... تو رو خدا رو این جمله‌ فکر کنید موقع انتخاب همسر حواسمون باشه بهش... تو جلسه ی خواستگاری همونقدر که راجع به شغلش میپرسیم ، همون قدر که راجع به دینش میپرسیم، راجع به اخلاق و رفتارش هم بپرسیم و بشناسیمش...

این چه نمازیه که یه ذره رو اخلاقمون اثر نمیزاره...؟! این چه هیئتیه که دوساعت میشینیم‌ پای منبرش یه ذره خوش اخلاق ترمون نمیکنه؟! مشکل از نماز و هیئت و اینا نیست، مشکل از ما هست... فکر میکنیم چون دو رکعت نماز دست و پا شکسته میخونیم دیگه میتونیم هر غلطی بکنیم... فکر میکنیم چون میریم سرکار یه قرون پول در میاریم واسه زن و بچه دیگه میتونیم هر بددهنی، بداخلاقی و نیش و کنایه ای بزنیم بهشون؟!

نه برادر من سرکار میری وظیفته... قرار نیست برمیگردی خونه مثل برج زهرمار باشی...! مرد اونیه که غم و غصه هاشو همه رو بزاره پشت در خونه، وقتی کلید میندازه درخونه رو باز میکنه‌ خانواده سلام دادنشو با لبخند ببینه

سرکار خسته شدی ، فشار جسمی و روحی روانی کار زیاد بوده مقصر خانوادته؟! این غیرته؟! گفتن مبارزه با نفس جهاده... اینکه با کلی خستگی کار میرسی خونه اعصاب خوردی رو میزاری کنار ، کم حوصلگی و بیخوابی رو میزاری کنار و با خانواده ات تعریف و خوش و بش میکنی جهاد نیست؟! کنترل خشم جهاد نیست؟!

عبادت، به‌جز خدمت به خانواده نیست! مسیر اصلی تقرب به خداوند متعال در بستر خانواده است؛ یعنی در تعامل با افراد تکراری ای که هر روز آنها را می بینی و شاید محبت کردن به آنها دیگر برایت سخت شده باشد. شنیده اید که می گویند: عبادت بجز خدمت به خلق نیست!! درست ترش این است که بگویی: عبادت بجز خدمت به خانواده نیست! فکر کردی خیلی زرنگ هستی که با دیگران و کسانی که برایت تکراری نشده اند و هر روز با آنها در ارتباط نیستی، خوب رفتار می کنی و وجدان خودت را آسوده می کنی که اخلاقت خوب است اما با خانواده ی خودت بداخلاق هستی؟! اصل خوش اخلاقی، اول در خانه است. #استاد_پناهیان