خدا از بخشش صدباره ی ما خسته نمیشه رفقا...
هربار گناه کنیم و بریم در خونه اش بگیم ببخش... بگیم شرمنده ایم.. بگیم بچگی کردیم...
میبخشه رفیق!
خدا خیلی خیلی مهربونه ها...
مگه میشه نبخشه؟؟؟
اگه در خونه و بخشش و به منِ رو سیاه ببنده من دیگه جایی رو ندارم...
من دیگه کسی رو ندارم...
رفقا آیا مادر طاقت داره بچش پشت در خونه بشینه گریه کنه؟؟ هرچقدر هم خطاکار باشه...
میگه حالا بچم یه اشتباهی کرد... خودش میگه دیگه تکرار نمیشه!
میبخشمش!
خدا از مادر به ما مهربون تره!!
چرا گاهی ناامید میشی؟؟
چرا میگی خدا نمی بخشه؟؟
نه عزیز من.. میبخشه!!
اما انصاف اینه جواب این بخشش رو با اطاعت اوامرش جبران کنی.
رفیق!!
توبه کن!!
نترس! تو قطعا میتونی...
حتی یه لحظه هم نباید به ذهنمون خطور کنه خدا توبه ی مارو نمی پذیره!!
تا جوونی توبه کن و برگرد به آغوش امن و مهربون خدا
معلوم نیست فردایی باشه یا نه!
میانسالی ای باشه یا نه!
همین الان توبه کن!
البته ان شاءالله عمری طولانی و باعزت داشته باشین ولی خب...
خدایا..
شاید قرار است حُر تو باشیم
حُر راه رو به امام زمانش بست.. اما بخشیده شد!!
ما از حُر بدتریم؟؟
گفتم اینارو...تا یه وقت دلیلی برای ذره ای ناامیدی نبینیم...
وقتیڪهروحانسانبهعالَمدیگررفت؛
میفھمدڪهاینهمهتشریفات،
دردنیالازمنبود…!!
| #آیتاللهبھجت