🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸نظر عنایت امام زمان(ع) به تشییع شهدا🔸 خون شهدا گیرا است. کسی که در #تشییع_شهدا شرکت می‌کند، گرفتار این خون می شود؛ این خون او را #جذب_می‌کند؛ او را منقلب می‌کند؛ او را از دنیا می‌کَند، دنیا را در نظر او کوچک می‌کند، خدا در نظر او بزرگ می‌شود. این مراسمی است که #امام_زمان (علیه السلام) به آن #نظر_دارد. ما که از اینجا خرج می‌کنیم تا به مکه برویم، برای چیست؟ برای این است که خدا به آن اماکن نظر دارد. کسانی که موفق به تشییع این شهداء شدند، خداوند متعال به برکت این شهدا، قلب تمام شرکت‌کنندگان در مراسم تشییع آنها را به #قلب_شهدا_نزدیک بفرماید. مردم برای بابای خودشان اینجور در تشییع جنازه شرکت نمی‌کنند که برای سرباز شهید شرکت می‌کنند. شما نگاه کنید در یک فامیل، فردی از دنیا رفته، بعضی در تشییع شرکت می‌کنند و بعضی شرکت نمی‌کنند. اما وقتی می‌شنوند که شهید است، کاری ندارند که قوم آنهاست یا خویش آنها. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تواضع نسبت خدا، کلید توفیقات🔸 اگر کسی خودش را برای #صفر آماده کند، صد را می‌گذارند در دستش. اما اگر به کسی نود بدهند و او بگوید: «من حقم 99 است» و قهر کند، همان نود را هم از جلویش برمی‌دارند. #قانون_خدا این است. @haerishirazi

⚫️ ۲۳ ذی‌القعده به روایتی روز شهادت امام رضا سلام الله علیه است و در این روز، زیارت مخصوص حضرت امام الرئوف از دور و نزدیک وارد و تاکید شده است. 🇮🇷 کانال اساتید انقلابی و نخبگان علمی @asatid_enghelabi ایتا و سروش

🔹آیت الله حائری شیرازی (رحمت الله علیه)🔹 🔸رهبر و راهبرد تربیت جامعه🔸 تربیت‌، «گرفتن» و «رها‌کردن» دارد؛ یعنی باید «متربی» را از آن‌کسی‌که انسان را به راه خطا می‌برد بگیری و به راه صحیح بیاوری و طبق یک برنامۀ زمان‌بندی‌شده رهایش کنی. دورۀ «رها‌کردن» بسیار ظریف‌تر و مهم‌تر از دورۀ «گرفتن» است. اینکه کسی را در مرحلۀ نخست تحت‌تأثیر خود قرار‌ دهیم کار ساده‌ای است. اما کسی را از تأثیر خود خارج‌کردن و او را روی پای خودش واداشتن کار دشواری است؛ یعنی چنان دستت را از اطراف او کنار ببری که راه خودش را ادامه بدهد و خرد نشود. وقتی به کسی تعلیم دوچرخه‌‌سواری می‌دهید چه می‌کنید؟ او که وارد نیست؛ او را می‌گیرید، اما همین‌که او دو تا پا زد، رهایش می‌کنید. همین‌که توانست تعادلش را حفظ کند، دست از دوچرخه برمی‌دارید. گرفتنش آسان است؛ اما این گرفتن به‌ضرر اوست. اگر رهایش کنید که زمین بخورد به نفع دوچرخه سوار است. چرا؟ چون «سلامت در وابستگی»، برای انسان «هلاکت» است. درحالی‌که زخمی‌شدن در حفظ تعادل، سعادت است. رهبر جامعه هم، هنگام «گرفتن» و قبضه‌کردن جامعه، کار ساده‌ای دارد؛ کار دشوار او در «رها‌کردن» جامعه است. وابسته‌شدن جامعه به رهبرِ خودش ساده است. روی پای خود ایستادنِ جامعه، به‌طوری‌که خود بفهمد، خود بداند و خود درک کند، دشوار است. برای گذشتن از این مرحله، جامعه «زخم‌هایی» را باید تحمل کند و آسیب‌هایی را باید قبول کند تا بتواند روی پای خود بایستد، بفهمد و حرکت کند. @haerishirazi

❗️پـــخـــش زنـــدهٔ صـــوتی❗️ صوت صدوبیست‌ودومین جلسه از سلســـله‌جلـــسات وعظِ استاد حاج‌آقا #مؤیدی در شرح صحیفه سجادیه دعـای بیســتم (مَکـــارِم‌ُالأخـــلاق) ■ @ShiaTowhid

📿🌺🍃 🌺 ❇️ آداب و اعمال شب و روز دحوالارض فردا ۲۵ ذی‌القعده و روز #دحوالارض میباشد. 📣کانال مدرسه علمیه الهادی علیه السلام 🆔@alhadihawzahqom

😭 خدایی، سایه‌ای رفت از سرِ ما 📣کانال #سلام_فرشته در ایتا، سروش، بله @salamfereshte

🎞 #سکانس_منتخب | آن روز عجیب و مهیب، به روایت #از_کرخه_تا_راین 📽️ به مناسبت ١۴ خرداد سالروز رحلت امام خمینی، سکانسی ماندگار و به یادماندنی از فیلم سینمایی «از کرخه تا راین» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا را ببینید... 📣کانال #سلام_فرشته در ایتا، سروش، بله @salamfereshte

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸تفاوت امام خمینی با دیگران | وظیفه‌گراییِ ناظر به حصول نتیجه🔸 آنچه امام در سال۴٢ مطرح می‌کند و همه با آن موافقت می‌کنند، با آنچه در سال۵٧ مطرح می‌کند و باز همه می‌پذیرند، فرق دارد. آنچه را ایشان در سال۵٧ مطرح کرد و همگانی شد، اگر در سال۴٢ مطرح می‌کرد، خودش منزوی می‌شد؛ چون آن میوه هنوز نرسیده بود! در آن هنگام، فقط عدّه‌ای از مردم، رژیم را آنطور که باید شناخته بودند و بسیاری هنوز به این کاروان ملحق نشده بودند. از این جهت، شعار امام در سال۴٢، شعار تشکیل حکومت اسلامی نیست؛ بلکه شعار مبارزه با ظلم و استبداد و طغیان است؛ شعار اعتراض به کاپیتولاسیون و مخالفت با پیمان‌ها و قراردادهای نظامی است. چرا وقتی دیگران قیام می‌کنند، خُرد و منزوی می‌شوند؟ چرا به آن‌ها می‌گویند تندرو و همراه‌شان حرکت نمی‌کنند؟ تفاوت در اینست که امام، کار را در جای خودش، وقت خودش و در شرایط مناسب خودش شروع می‌کند و در نتیجه، جامعه را با هم متّفق می‌کند. اما دیگران نمی‌دانند مردم چگونه فکر می‌کنند و در ذهن‌شان چه می‌گذرد؟ فقط به‌عنوان اینکه «من باید بگویم و وظیفه‌ام را ادا کنم و فردا پیش خدا مسئول نباشم» حرفی می‌زنند و چیزی می‌نویسند. این درست است که انسان مسئولیتش را ادا کند، اما مسئولیت فقط این نیست که من فردای قیامت بگویم «خدایا من گفتم و به من ربطی ندارد که کِی بگویم و کجا بگویم و با چه مقدماتی بگویم! به من ربطی ندارد که اگر گفتم، مردم نسبت به من موضع بگیرند. به من ربطی ندارد که اگر گفتم، مردم بروند و حتی دست از دین بِکِشند! به من ربطی ندارد که اگر گفتم، فردا دین برای عدۀ کثیری مشتبه شود!» این تفاوت امام (ره) با دیگران است. برخی از روی تدیّن و وظیفۀ شرعی سخن می‌گویند؛ اما می‌گویند تا سبُک شوند و آرام بگیرند، می‌گویند تا فردا جواب داشته باشند! اما امام، می‌گوید تا اسلام را در عالم بر کفر حاکم کند! «صاحب‌دلی به مدرسه آمد ز خانقاه بشکست عهد صحبت اهل طریق را گفتم میان عالِم و عابد چه فرق بود تا اختیار کردی از آن این فریق را گفت آن گلیم خویش بدر می‌برد ز موج وین جهد می‌کند که بگیرد غریق را» وقتی انسان می‌گوید «می‌خواهم ادای مسئولیت کنم و هر چه بادا باد»، دارد گلیم خویش را از موج بیرون می‌‌کشد. اما کسی که توجه می‌کند به اینکه کلامش مردم را نَرَماند و سخنش آن‌ها را از اسلام سرد نکند، یا موضع‌گیری‌اش، جوان را طرد نکند و پیر را در مقابل انقلاب قرار ندهد، کاروان را نشکند، مجموعه را به هم نریزد و نظام از هم نپاشد، این، هزار جا را فکر می‌کند و آن، فقط یکی را فکر می‌کند!‌ @haerishirazi

🎧 صوت کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در مراسم سی و پنجمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره). ۱۴۰۳/۳/۱۴ 💻 castbox | shenoto | سایت