قرار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. ‌بعضی «در مقابل نگاه امام‌(ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین(ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است».   یک بار هفت نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره آنها را شکست و نجاتشان داد. ۱۲:۵۰ اذان ظهر  حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند امام(ع) خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام(ع) از شهادت حبیب متاثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» حدود ساعت ۱۳ ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر پسر امام حسین(ع) بود. البته الفتوح عبدالله بن مسلم بن عقیل را اولین شهید بنی هاشم خوانده است. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.»  حدود ساعت ۱۴  عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست اما امام او را مامور رساندن آب به خیمه ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار بعد از مرگ برادر عزیزش گریه کرد و فرمود «اکنون دیگر پشتم شکست.»  حدود ساعت ۱۵   امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره اش علی اصغر را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله کشته شد.  امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام(ع) آمدند. بعد از شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته اند زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود اما کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن (ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» ۱۶:۰۶ اذان عصر وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آن که حسین کشته شود شنیدم که می‌گفت «به خدا پس از من کس را نخواهید کشت که خدای از کشتن او بیش از کشتن من بر شما خشم آرد.» گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد ...»  حدود ساعت ۱۷  بعد از شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب است . سر امام را جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر

امام و یارانش اسب می‌دوانند تا استخوان‌هایشان هم خرد شود.  ۱۸:۴۹ اذان مغرب   داستان روز غم انگیز عاشورا این‌طور تمام می‌شود که درحالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته ام!» *لایوم کیومک یا اباعبدالله ...* السلام علیک أيها المظلوم و ابن المظلوم و ابن المظلومة و رحمة الله تعالي وبركاته 🏴

سوره فجر به خواندن این سوره در روز عاشورا سفارش شده است التماس دعا

🌴🌹🇮🇷🌷🌴 🌞 #وقت و #بی_وقت 🌞 📌 بعد از واقعه عاشورا حداقلً سه مرتبه ۳ گروه به ندای #هل_من_ناصرٍ امام حسین علیه‌السلام پاسخ دادند . 🌴*ولی دیر شده بود*🌴 ✍ گروه اوّل #توابیّن بودند ؛ همونهایی که روز #عاشورا و قبل از اون سکوت کردند ، همگی #قیام کردند تقریباً همه کشته شدند. ۵۰۰۰ نفر 🌴«ولی دیر شده بود.»🌴 ✍ گروه دوّم مردم #مدینه بودند . بعد از #عاشورا قیام کردند همگی کشته شدند حدود ۱۰۰۰۰ نفر #یزید گفت : لشکری که به مدینه حمله کنه ۳ روز جان و مال و ناموس مردم مدینه برايش حلاله. 🔥 آورده‌اند #اهل‌بیت امام سجاد(ع) رو در این زمان از مدینه خارج کردند [در یک صحرا] ، تا در مدینه #شاهد_جنگ نباشند. 🌴«امّا دیر شده بود.»🌴 🌹 ✍ گروه سوّم #مختار و یارانش بودند که بعد از جنگ‌های فراوان و کشته شدن حدود ۱۵۰۰۰ نفر شکست خورد و حدود ۷۰۰۰ نفر هم از #اسرا گردن زده شدند. مجموعاً حدود ۲۲۰۰۰ نفر کشته شد ، 🌴«امّا دیر شده بود.»🌴 🌷 مردمی که در #مدینه هنگام خروج امام حسین (ع) ، همراهیش نکردند و مردمی که هنگام ورود #امام_حسین_علیه_السلام به #کوفه کمکش نکردند ، همه بعدها به کمک امام رفتند 🌴«ولی دیر شده بود.»🌴 #امام_سجاد(ع) هم استقبال خاصّی از این حرکتها نمی‌کردند. 🌴«چون دیر شده بود.»🌴 حدود ۳۵۰۰۰ نفر کشته شدند . 🌴«امّا دیر شده بود.»🌴 🌼 خیلی فرق هست بین اون ۷۲ نفری که به #موقع به یاری امام‌شون رفتند با این ۳۵۰۰۰ نفری که بعد از کشته شدن امام #قیام کردند. 🌼 ما باید مراقب باشیم از #امام خودمون #عقب نیافتیم. 🌷 *👌 الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ لاحِق ٌ* 💐 هر که بر ایشان تقدم جوید از دین بیرون رفته و کسى که از ایشان عقب ماند به نابودى گراید . 🌴🌷👌🌹🌴

🎥 سخنی تکان دهنده از امام حسین (ع)، ناراحت کننده تر از زخم های بدن مقدسش 💠 حتی اگر ما خیال بکنیم این مردم نسبت به علی (ع) و آل علی (ع) هم بی اعتقاد بودند، باز هم اشتباه کردیم. اگر مردم شام بودند، این جور بود ... #شهید_مطهری #حسینیه_مجازی_سراج_اندیشه ┄┅┅┅┅❀┅┅┅┅┄

🔹تبیین جهاد کبیر در نهضت امام حسین (ع) از نگاه حجت الاسلام والمسلمین تویسرکانی 🔸ماه محرم، ماه بازخوانی نهضت سید الشهدا(ع) است. هر سال مسلمان، شعیان، آزادگان جهان، در ماه محرم یک بار دیگر نهضت امام حسین (ع) را مورد بررسی قرار می دهند. حقایق ماه محرم و داستان کربلا تبیین می شود و با سخنرانی، با شعر، با روضه، با گریه، با مداحی، عزاداری به سبک های مختلف، حادثه و حماسه سید الشهدا(ع) زنده نگه داشته می شود و از دل همه این تلاش ها، درس ها و عبرت ها گرفته می شود. ما در این دقایق می خواهیم مراحل نهضت سید الشهدا(ع) را بررسی کنیم، هدف نهضت را عرض کنیم، نتیجه نهضت سید الشهدا(ع) را مطرح کنیم و درس ها و عبرت هایی که برای امروز ما، زندگی ما، زندگی فردی، خانوادگی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی ما مورد نیاز است بگیریم. 🔸نهضت سید الشهدا و حماسه امام حسین(ع) هفت مرحله دارد. مرحله اول یا گام اول از نهضت امام حسین(ع) موضوع عدم اطاعت از ظالمان، مستکبران و طاغوت عصر بوده است. یعنی حرکت اول این نهضت از عدم اطاعت از یزید شروع می شود. بارها شنیدیم زمانی که معاویه از دنیا رفت، یزید به خلافت رسید و دستور بیعت گرفتن از امام حسین(ع) را صادر کرد و فرماندار مدینه با کمک دیگران مانند مروان بن حکم آمدند که دستور و فرمان یزید (لعنت الله علیه) را پیاده کنند. گام اول شروع شد، گام اول عدم اطاعت بود. سید الشهدا(ع) زیر بار حکومت و حاکمیت چنین طاغوتی نرفت، بیعت نکرد، اطاعت نکرد، تبعیت نکرد و تسلیم نشد. خود این تسلیم نشدن، خود این اطاعت نکردن، خود این تبیعت نکردن، از ظالم، از طاغوت، از کافر، از مستکبر، قرآن مجید اسم این عدم اطاعت را "جهاد کبیر" می گذارد. یعنی در حقیقت نهضت سید الشهدا(ع) با جهاد کبیر شروع شد. که در آیه 52 سوره فرقان می فرماید: " فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا " یعنی جهاد و نهضت امام حسین(ع) با عدم اطاعت از یزید، از ظالم شروع شد. این مرحله اول نهضت امام حسین(ع) بود. #نشستهای بصیرتی #شهید کمالی #ثامن

🚩السلام علی سید الشهید #محرم #عاشورا🏴

▪️جمله زیبای یک کانال عراقی در وصف حاج قاسم.... نمی دانم در کدام یک از این شب های محرم باید تو را یاد کنم؛ روز مسلم ابن عقیل چون تو فرستاده ( و میهمان ما بودی) یا روز حبیب ابن مظاهر،چون تو بهترین دوست بودی؟ یا روز قاسم چون تو قاسم بودی( اسمت قاسم بود) یا روز علی اکبر چون بدنت قطعه قطعه شد یا روز عباس چون تو حامل پرچم بودی و دو دستت قطع شد؟ ▪️ چیزی که می دانم این است که گریه برای تو تمامی ندارد و از غیب تو حیرانیم....امسال هر وقت به عبارت"سلام بر اصحاب حسین " می رسیم تو را نیز یاد می کنیم،در محرم امسال ، در طغیان اشک عاشقان ، تأثیر شما کاملاً مشخص است....🌴