چرا برای امام حسین و ۷۲ تن عزاداری میکنند اما برای طرفداران زن زندگی آزادی عزاداری نمی کنند؟ امام حسین برای «آزادگی» مبارزه کرد نه برای «آزادی» از نوع تفکر غربی امروز و نه برای «برهنگی زنان» امام حسین با «فساد اخلاقی» حاکم جامعه یعنی یزید مبارزه کرد ، آیا براندازان از فساد اخلاقی رهبری سرسوزنی سراغ دارند ؟ یا حتی یکبار در بین اعتراض ها برای «مسائل اقتصادی» هم صدا شدند؟ تنها همه فکر و ذکرشان «زنان» بود امام حسین با حاکم جامعه آن روز که جوانی ناپخته ، شهوت پرست ، عیاش و خوش گذران و «زن باره» بود و یک جوان با سطح فکر به شدت پایین که جز شراب و شهوت به مسئله ای دیگر اهمیت نمی داد و بیت المال را به هدر می داد ،مبارزه کرد اما آیا براندازان برای «ارتقاء سطح جامعه» با این مسائل مبارزه کردند؟ هدفشان «اقتصاد» بود یا «برهنگی زنان»؟ براندازان کدامشان نگران بیت المال و مسائل اقتصادی بودند در میان تمام اعتراض ها ؟ کدامشان فقط به قصد «فقرا» به میدان آمدند ؟ تنها چیزی که ذهن‌شان را درگیر کرده بود نوع «پوشش زنان» و «برهنگی زنان» بود این همان تفکر یزیدی است حالا باید برای کدامیک بزرگداشت گرفت؟ برای امام حسین که بخاطر دین خدا قیام کرد و همه خانواده حتی فرزند شیرخواره اش را فدا کرد تا «ارزش ها» باقی بماند ؟ یا براندازان که حاضر بودند از روی همه رد شوند تا «زنان» به آزادی در واقع «برهنگی» برسند امام حسین نه تنها به ما، بلکه به همه مردم «آزادی‌خواه» عالم ربط دارد ، کسی که درس «جوانمردی» ، «شجاعت» و « آزادگی حقیقی» داد کسی که خود و خانواده اش را فدا کرد در راه «ارزش ها» کسی که «جوانمردی» را احیا کرد ، حتی به اسب دشمن هم آب داد تا تشنه نماند ، آیا براندازان هم رسم جوانمردی در پیش گرفتند؟ یکی از زشت ترین کارشان «بی حرمتی و دست درازی» به همان دخترانی بود که با آنها ندای آزادی سر می دادند ! #جهاد_تبیین #امام_حسین

چرا امام حسین چاه نکند تا به آب برسند؟ در واقعه کربلا از «روز هفتم» به بعد آب بر روی امام حسین و یارانش بسته شد ، اما به هر طریق بود حضرت ابالفضل به همراه تعدادی از افراد ، مشک های آب از فرات تهیه می کردند حتی شب عاشورا هم حضرت ابالفضل به همراه چندین سوار و پیاده رفتند و آب آوردند که غسل هم انجام دادند ، و تا ظهر عاشورا مشکل آب وجود نداشت ، از ظهر به بعد که جنگ شدت پیدا کرد مشکل کمبود آب هم بوجود آمد و در میانه جنگ چطور امام حسین می توانست چاه بکند ؟ از طرفی هر چقدر هم آب باشد ، در وسط جنگ و تلاش بی وقفه ، تشنگی شدید وجود دارد و اینطور نیست که عده ای می گویند چون واقعه کربلا در مهرماه رخ داد پس کسی تشنه نمیشود ، اگر یک نفر یک ساعت زیر آفتاب هم باشد و هیچ کاری نکند تشنه میشود چه رسد به اینکه ساعتها شمشیر بزند و زیر آفتاب بجنگد ، آن هم در کشوری چون عراق با آن هوای گرم ... بعضی سوالات و شبهات که در فضای مجازی مطرح میشود ، بیشتر شبهات بچگانه است هدفشان این است که اصل واقعه کربلا را زیر سوال ببرند #محرم #امام_حسین

🔻 جان می‌دهیم در راهت #قرآن_کریم ➕به ما بپیوندید: 🆔http://eitaa.com/gaamdovomi

💢واکنش #میثم_مطیعی به اهانت به ساحت #قرآن_کریم ➕به ما بپیوندید: 🆔http://eitaa.com/gaamdovomi

📢 سلوک جامع و واسع با عاشورا 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: «عاشورا ما را به یک سلوک جامع و واسع دعوت می‌کند و خود عاشورا هم مرکب‌های این سلوک را برای اهل راه هموار می‌کند؛ یعنی آن کشتی‌ای که باید اهل سلوک بر آن سوار شوند و مراحل سلوک را طی کنند، را خود عاشورا فراهم کرده است. عاشورا درواقع همۀ عالَم را با این دعوتِ سیّدالشُّهداء(ع) به دو گروه تقسیم کرده: جبهۀ حق و جبهۀ باطل. و اگر ما را به اجابت دعوت فرا می‌خواند، هم ما را به یک سلوک عارفانه و عاشقانه دعوت می‌کند که با تمام وجود وارد میدان شویم و خون خودمان را در راه خدای متعال و در محبّت اولیای خدا بدهیم، و هم ما را به یک سلوک توأم با صف و قتال دعوت می‌کند. این‎طور نیست که عاشورا به یک سلوک صوفیانه دعوت کند! یک ضلع این سلوک، سلوکی کاملاً عاشقانه است، همان چیزی که شما اوج ظهور آن را در گودی قتلگاه را می‌بیند، «الهِی رِضاً بِقَضائِکَ تَسلِیماً لأمْرِکَ لا مَعبودَ سِواکَ یا غِیاثَ المُستَغیثینَ»، همه‌چیزِ خودش را داده و خودش را محتاج عنایت خدای متعال می‌داند. ولی یک بُعد دیگر سلوک سیّدالشُّهدا(ع)، درگیری و صف و قتال و محاربه است، آن‌هم محاربه‌ای که همۀ تاریخ را به دو قسم تقسیم کرده: یا عاشورایی‌اند یا غیرعاشورایی. لذا آن دعوتی که حضرت می‌کنند دعوت به چنین میدانی است که باطنش تواضع و خضوع و سجده در مقابل خدای متعال و توسُّل به ولیّ خدا و معرفت و همراهی با او و فداکاری در راه اوست. این امر، خودش را در حوزه حیات اجتماعی انسان نشان می‌دهد و انسان را به بصیرت و موضع‌گیری و صف و قتال می‌رساند و حتّی در انسان نسبت‌به جمادات و نباتات موضع ایجاد می‌کند، تا چه رسد نسبت‌به عالَم انسانی. این دعوت جامع نیاز به یک بصیرت نافذ هم دارد. انسان اگر بصیرت نافذی نداشته باشد که پرده‌‌ها را کنار بزند و به‌خصوص آنجایی که حجاب‌های غلیظ و ظلمات شدید است (ظُلُماتٌ بَعْضُها فَوْقَ بَعْض)‏ را کنار بزند و باطن‌‌ها را ببیند، و همچنین اگر انسان یک بصیرت واسعی نداشته باشد که بتواند تمامی جبهات حق و باطل را ببیند و بصیرتی که تمام ابعاد موضوع را مورد مطالعه قرار بدهد، سلوک مطلوب اتّفاق نمی‌افتد. #تربیت_ولایی

◾️ عظمت زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) ▪️ رهبر انقلاب: یک مقایسه‌ی کوتاه بین #زینب_کبری و بین همسر فرعون، #عظمت مقام زینب کبری را نشان میدهد. در قرآن کریم، زن فرعون نمونه‌ی ایمان شناخته شده است، برای مرد و زن در طول زمان تا آخر دنیا. آن وقت مقایسه کنید زن فرعون را که به موسی ایمان آورده بود و دلبسته‌ی آن هدایتی شده بود که موسی عرضه میکرد، وقتی در زیر فشار شکنجه‌ی فرعونی قرار گرفت، که با همان شکنجه هم - طبق نقل تواریخ و روایات - از دنیا رفت، شکنجه‌ی جسمانی او، او را به فغان آورد: «اذ قالت ربّ ابن لی عندک بیتا فی الجّنة و نجّنی من فرعون و عمله»؛ از خدای متعال درخواست کرد که پروردگارا! برای من در بهشت خانه‌ای بنا کن. در واقع، طلب مرگ میکرد؛ میخواست که از دنیا برود. «و نجّنی من فرعون و عمله»؛ من را از دست فرعون و عمل گمره‌کننده‌ی فرعون نجات بده. در حالی که جناب #آسیه - همسر فرعون - مشکلش، شکنجه‌اش، درد و رنجش، درد و رنج جسمانی بود؛ مثل #حضرت_زینب، چند برادر، دو فرزند، تعداد زیادی از نزدیکان و برادرزادگان را از دست نداده بود و در مقابل چشم خودش به قربانگاه نرفته بودند. این رنجهای روحی که برای زینب کبری پیش آمد، اینها برای جناب آسیه پیش نیامده بود. ▪️ در روز عاشورا زینب کبری این همه عزیزان را در مقابل چشم خود دید که به قربانگاه رفته‌اند و شهید شده‌اند. بعد از شهادت، آن همه محنتها را دید، تهاجم دشمن را، هتک احترام را، مسئولیت حفظ کودکان را، زنان را. عظمت این مصیبتها را مگر میشود مقایسه کرد با مصائب جسمانی؟ اما در مقابل همه‌ی این مصائب، زینب به پروردگار عالم عرض نکرد: «ربّ نجّنی»؛ نگفت پروردگارا! من را نجات بده. بدن پاره پاره‌ی برادرش در مقابل چشم؛ دل به سمت پروردگار عالم، عرض میکند: پروردگارا! این قربانی را از ما قبول کن. ببینید این مقام، مقام چنین صبری، چنین دلدادگی نسبت به حق و حقیقت، چقدر متفاوت است با آن مقامی که قرآن کریم از جناب آسیه نقل میکند. این، عظمت مقام زینب را نشان میدهد. ۸۸/۱۱/۱۹