eitaa logo
سیمای صالحان -ثامن فلاورجان
211 دنبال‌کننده
8.3هزار عکس
6.9هزار ویدیو
1.1هزار فایل
اللهم عجل لولیک الفرج
مشاهده در ایتا
دانلود
❌ قربانی کردن در قرآن ❌ 📝همانطور که گفته شد کلمه سه بار در قرآن آمده و مورد سوّم آن در داستانی است که خدا به پیامبر دستور داده است که آن را برای مخاطبین تلاوت کند. ☘"وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ ۖ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ، 🌹🍃سوره مائده آیه ۲۷ " که داستان دو آدمیزاد (بنی آدم،هابیل و قابیل) است که هردو بانجام دست میزنند. 🍃 یکی از آنان مورد قبول واقع میشود و آن دیگر پذیرفته نمیشود که قابیل گفت تو را خواهم کشت و هابیل در جواب گفت خداوند تنها از می پذیرد. ✍تا اینجا سخن راجع به قربانی است ولی از این پس داستان در مرحله ای در معرّفی طبیعت انسانی وارد میشود و نشان میدهد که تنها شدن بخدا نیست ❌بلکه زمانی میتواند قربانی کردن ما را بخدا نزدیک کند که در خود بکوشیم. 🔥برادری که دراین شده میکند که با و ، خود را با نشاند و اعلام میکند: "(قال لَاَقْتُلَنَّکَ) گفت من ترا البته خواهم کشت . (۲۷/ مائده) ✍ بجای دراین میدان، میگوید، ☘"(اِنَّما یَتَقَبَّلَ اللهُ مِن الْمُتَّّقین) خدا تنها را می پذیرد" این داستان کوتاه اشاره ای بزرگ به و مراحل رسیدن به آن است۰ ✅✨نزدیکی انسان بخدا و در بحث مورد نظر ما "قربانی کردن"، میتواند با ، یا خود انجام بگیرد. 🔻اگر انسان به مراحل رسیده باشد خدا خود هدف و پاداش در مرحله دوّم از اهمّیت قرار میگیرد.
✨🔶✨🔶✨🔶✨🔶✨ ✨ ⭕️ 💠در ادامه روایت هایی را درباره فرونشاندن خشم میخوانید. 🔷 ، انسان را در معرض و بیشماری قرار میدهد و ممکن است در این حالت دست بـه جـرایـم بـزرگ و جبران ناپذیری بزند. از پیامدهای شوم خشم، ، یـعـنـی فـرونـشـانـدن هـیـجـان درونـی اسـت. البـتـّه ، چـنـان عـقـل را تـیـره مـیکند که از افراد عادی کمتر میتوان انتظار داشت در چنین شرایطی به خود آیـنـد و بـه خـیر و صلاح بیندیشند و به راه صحیح گرایش یابند. از این رو، امام سجّاد علیه السـلام، و قدرت خاموش کردن آتش خشم را به عنوان و زینت تقوا پیشگان، از درگاه خداوند خواسته، عرض میکند: «وَ حـَلِّنـی بـِحـِلْیـَةِ الصـّالِحـیـنَ وَ اَلْبِسْنی زینَةَ الْمُتَّقینَ فی بَسْطِ الْعَدْلِ وَ کظْمِ الْغَیظِ وِ اِطْفاءِ النّائِرَةِ».[۱] بـار الهـا! مـرا بـه زیـور صـالحـان بـیـارای و زیـنـت مـتـّقـیـن را بـر مـن بـپـوشـان، تـا عدل را گسترش دهم و را فرو نشانم و شعله های سوزان دشمنی را خاموش سازم. 🔷فـرو نـشاندن آتش خشم یکی از صفات پسندیده ای است که اولیای گرامی اسلام در باره آن سفارشهای قابل توجّهی دارند. امام محمد باقر(ع) فرمود: «مـَنْ کـَظـَمَ غـَیـْظـاً وَ هـُوَ یـَقـْدِرُ عـَلی اِمـْضـائِهِ، حـَشـَی اللّهَ قـَلْبـَهُ اَمـْنـاً وَ ایـمـانـاً یـَوْمـَ الْقِیامَةِ».[۲] هـر کـس خـشـم خـود را فرو نشاند، در حالی که میتواند آن را اظهار کند، خداوند، در روز قیامت قلب او را از ایمنی و ایمان پر میکند. آن بـزرگواران خود نیز، الگوهای عملی فرونشاندن آتش خشم برای مردم بودند. 🔷روزی کنیز امـام زین العابدین(ع) روی سر آن حضرت آب میریخت بر اثر غفلت او، ظرف آب از دسـتـش رها شد و به سر ایشان خورد و آن را شکافت و خون جاری شد. حضرت سر بلند کرد و وی را نـگـریـسـت. کـنـیـز قسمتی از یک آیه را که حاوی ستایش از دارندگان صفت بود، خواند: «وَالْکاظِمینَ الْغَیظَ»؛ آنان که خشم خویش را فرو مینشانند. آن حضرت فرمود: «خشم خویش را فرو نشاندم» کنیز چنین ادامه داد: «وَالْعافینَ عَنِ النّاسِ» و آنان که از لغزش مردم در میگذرند. امام فرمود: «من هم تو را بخشیدم و از خطایت درگذشتم»؛ کنیز باز هم ادامه داد: «وَاللّهُ یحِبُّ الُْمحْسِنینَ»[۳] و خداوند نیکوکاران را دوست دارد. حضرت فرمود: برو؛ تو در راه خدا آزاد هستی.[۴] 🔷گـفـتـنـی اسـت کـه فـرو نـشـانـدن هـیـجـان درونـی و آتـش خـشـم بـه مـعـنای عفو و اغماض طرف مـتـقـابـل نـیـسـت، بـلکـه عـفـو، خـود فـضـیـلت دیـگری است که به آن خواهیم پرداخت. مقصود از فـرونـشـانـدن خـشـم ایـن اسـت کـه انـسـان خـود را بـرون نـیـفـکـنـد و خـود بـه اعـمـال خشم و انتقامجویی دست نزند و پس از واپس زدن این هیجان اگر فرد خطاکار را شایسته عـفـو مـیدانـد، از او بـگـذرد و گـرنـه او را از طـریـق قـانـون و مـحـکـمـه عـدل مـجـازات کـنـد و اگـر جـای احـسـان بـود آن را مـعـمـول دارد، چـنـانکـه حـضـرت سـجـّاد(ع) مراحل سه گانه را در سرگذشت یادشده یکی پس از دیگری به اجرا درآورد. پی نوشت ها: [۱] صحیفه سجّادیه، دعاى مکارم الاخلاق [۲] بحارالانوار ، ج ۷، ص ۳۰۳ [۳] آل عمران، آیه ۱۳۴ [۴] تفسیر نورالثقلین، ج۱، ص۳۹۰، چاپ علمیّه قم
و از 📎 جزء چهارم از آیه ۹۳ تا انتهای سوره آل عمران و ۲۳ ایه نخست از سوره نسا را در برمیگیرد. ایات 93 تا ۱۲۰ و ۱۸۱ تا انتهای آل عمران،هم چنان به محاجه با اهل کتاب اختصاص دارد. آیات 120 تا 180 هم به جنگ احد پرداخته است. ♦ ، به حساس است كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ال عمران/110 🌱شما گزيده اُمتي بوديد كه [در بستر تحوّلات جوامع بشري] براي مردم [از متن تاريخ] برآورده شديد؛ [با اين امتياز كه] مردم را به معروف [=ارزش‌هاي شناخته شده] فرا مي‌خوانيد و از منكر [=ناپسند] باز مي‌داريد و به خدا همي ايمان مي‌آوريد. 🔷✨«لِلنَّاس» به جاي عَلَي النّاسِ، نشان مي‌دهد اين گزينش به سود مردم، نه مسلط شدن بر آنهاست. نشانة اين برتري و امتياز بايد در برتر آمدن از منافع شخصي و دفاع از حقوق جمعي با ايفاي فريضه امر به معروف و نهي از منكر باشد. 🔷✨برگزيدگي و خير امه بودن شما ناشي از استعدادي جديد در بشر و مشروط بر تحقق آن مي‌باشد. افعال مضارع: تَأْمُرُون، تَنْهَوْن و تُؤْمِنُونَ نيز دلالت بر همين استمرار و شرط عملي مي‌كند و علت آن را نشان مي‌دهد. 🔶 لزوم گروههاي وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ال عمران/104 🌱و [براي مقابله با اين انحرافات] بايد از ميان شما گروهي [هم انديش] باشند كه [اختلاف كنندگان] را پيوسته به خير دعوت كنند و به پسنديده‌ها فرمان دهند و از ناپسندها باز دارند و اين ها همان رستگارانند. 🔷✨«خَيْر» به هر چيز مرغوب و مطلوب گفته مي‌شود كه دلپسند همگان باشد. منظور از دعوت مردم به خير [يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْر]، فرا خواندن آنها به سوي بهترين‌ها در: اخلاق و رفتار، فرهنگ، علم، سياست، صنعت و غيره است. از آنجايي كه تشخيص بهترين‌ها در زمينه‌هاي مختلف كار هر كسي نيست، و اصولا اكثريت مردم به زندگي شخصي خويش مشغول هستند، لازم است گروه آگاه و اهل نظري كه هنر و قدرت قلم و بيان داشته باشند، از يكطرف بهترين راه حل‌ها را برگزينند و در رسانه‌هاي جمعي به اطلاع مردم برسانند، و از طرف ديگر به وسيلة امر به معروف [آنچه مورد پذيرش عُرف جامعه و مصوّب نمايندگان ملت است] و نهي از منكر [آنچه ناپسند اكثريت است] با مفاسد مبارزه كنند. ✅ پنج رفتار عالی و پاداش عالی آن همانان كه در فراخى و تنگى مى‏كنند و خود را فرو مى ‏برند و از مردم در مى ‏گذرند و خداوند نيكوكاران را دوست دارد {134} و آنان كه چون كار زشتى كنند يا بر خود ستم روا دارند، خدا را به ياد مى‏ آورند و براى گناهانشان مى‏ خواهند و چه كسى جز خدا گناهان را مى ‏آمرزد و بر آنچه مرتكب شده‏اند با آنكه مى‏دانند [كه گناه است] پافشارى نمى‏كنند {135} آنان پاداششان آمرزشى از جانب پروردگارشان و بوستانهايى است كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است جاودانه در آن بمانند و پاداش اهل عمل چه نيكوست