‏۳۳ سال قرنطینه این ها عکس های شیرالله قنبری جانباز شیمیایی و اعصاب و روان کرمانیه.. بخاطر عفونت و بیماری های شدید تنفسی نمیتونه به خونواده اش نزدیک بشه ما تو دو ماه تو این وضع دارم دیوونه میشیم این شیر مرد چطور تحمل میکنه... #شرمنده_ایم @fanos25

#لبخند_بزن_رفیق 🙃 میگفت از این بچه مومنا بود تا از یه نفر یه خطا میدید سعی میکرد توجیهش کنهـــ اهل نماز شب و... یه روز تو نماز بودیم من اشتباهی پنج رکعت خوندم😓 سلام که دادم گفت داداچ حضور قلب نداری پیش ما واینستا 😐 پنج رکعتی خوندی.... منم از فرصت استفاده کردم و گفتم داداچ تو که حضور قلب داری از کجا فهمیدی من پنج رکعت خوندم🙄😎 سنگری که رو هوا رفت 😂 از این کار ما ♥️ @fanos25

#لبخند_بزن_رفیق 😊😃 ✅آخر هفته از پستاى كانال ازتون امتحان ميگيرم ببينم چقد خوندید و توجه ميكنين 😊😂😁 @fanos25

با سلام و ادب و احترام خدمت همراهان فانوس *رزمایش همدلی و کمک های مومنانه* دوستانی که قصد کمک کردن به اسیب دیدگان از بیماری کرونا را دارندمیتوانندبه ای دی زیر پیام بدهندو کمکهای نقدی و غیر نقدی خود شامل(گوشت' مرغ ' ماهی' ماکارونی' قندو شکر' چای ' حبوبات' برنج و...) را برای رساندن دست نیازمندان به مسجد امام زمام (عج) در روز دوشنبه ساعت ۳ تا ۵ به واحد خواهران تحویل دهند @abasaleh14

❤️ هر که دارد هوس #رزمایش_همدلی بسم الله.... ✅ از قافله خیّرین جا نمونید... @fanos25

🌷 طبق فرمایشات رهبری #کمک_مومنانه.. آغاز #رزمایش_همدلی و کمک مومنانه 🌼🌼🌼🌼🌼🌼 ✅ به کلیه نیروهای بسیج ابلاغ می گردد : ✔️ ۱. در کوچه محل زندگی خود رصد کرده و افراد آسیب دیده کرونا را به پایگاه های بسیج معرفی نمایند ✔️ ۲.جهت حمایت از آسیب دیدگان کرونایی در ماه مبارک رمضان #کمکهای_نقدی_و_اقلام_غذایی اهدایی خود را به پایگاه های بسیج تحویل دهند تا سفره ای خالی نماند. ♦️ ان مع العسر یسرا.....💐 🌴 رزمایش همدلی و کمک های مومنانه* ------------------------ 💟 دوستانی که قصد کمک کردن به اسیب دیدگان از بیماری کرونا را دارندمیتوانندبه ای دی زیر پیام بدهندو کمکهای نقدی و غیر نقدی خود شامل(گوشت' مرغ ' ماهی' ماکارونی' قندو شکر' چای ' حبوبات' برنج و...) را برای رساندن دست نیازمندان به مسجد امام زمام (عج) در روز دوشنبه ساعت ۳ تا ۵ به واحد خواهران تحویل دهند. اجرکم عندالله #جهاد_ادامه_دارد.... @abasaleh14 @fanos25

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_بیست_و_پنجم 💠 منتظر پاسخم حتی لحظه‌ای صبر نکرد، در را پشت سرش آهسته بست و همه در و دیوار دلم در هم کوبیده شد که شیشه بغضم شکست. به او گفته بودم در #ایران جایی را ندارم و نمی‌فهمیدم چطور دلش آمد به همین سادگی راهی ایرانم کند که کاسه چشمانم از گریه پُر شد و دلم از ترس تنهایی خالی! 💠 امشب که به #تهران می‌رسیدم با چه رویی به خانه می‌رفتم و با دلتنگی مصطفی چه می‌کردم که این مدت به عطر شیرین محبتش دل بسته بودم. دور خانه می‌چرخیدم و پیش مادرش صبوری می‌کردم تا اشکم را نبیند و تنها با لبخندی ساده از اینهمه مهربانی‌اش تشکر می‌کردم تا لحظه‌ای که مصطفی آمد. ماشین را داخل حیاط آورد تا در آخرین لحظات هم از این #امانت محافظت کند و کسی متوجه خروجم از خانه نشود. 💠 درِ عقب را باز کردم و ساکت سوار شدم، از آینه به صورتم خیره ماند و زیر لب سلام کرد. دلخوری از لحنم می‌بارید و نمی‌شد پنهانش کنم که پاسخش را به سردی دادم و دیدم شیشه چشمانش از سردی سلامم مِه گرفت. در سکوتِ مسیر #داریا تا فرودگاه دمشق، حس می‌کردم نگاهش روی آینه ماشین از چشمانم دل نمی‌کَند که صورتم از داغی احساسش گُر گرفت و او با لحنی ساده شروع کرد :«چند روز پیش دو تا ماشین بمبگذاری شده تو #دمشق منفجر شد، پنجاه نفر کشته شدن.» 💠 خشونت خوابیده در خبرش نگاهم را تا چشمانش در آینه کشید و او نمی‌خواست دلبسته چشمانم بماند که نگاهش را پس گرفت و با صدایی شکسته ادامه داد :«من به شما حرفی نزدم که دلتون نلرزه!» لحنش غرق غم بود و مردانه مقاومت می‌کرد تا صدایش زیر بار غصه نلرزد :«اما الان بهتون گفتم تا بدونید چرا با رفتن‌تون مخالفت نمی‌کنم. ایران تو امنیت و آرامشه، ولی #سوریه معلوم نیس چه خبر میشه، خودخواهیه بخوام شما رو اینجا نگه دارم.» 💠 به‌قدری ساده و صریح صحبت می‌کرد که دست و پای دلم را گم کردم و او راحت حرف دلش را زد :«من #آرامش شما رو می‌خوام، نمی‌خوام صدمه ببینید. پس برگردید ایران بهتره، اینجوری خیال منم راحت‌تره.» با هر کلمه قلب صدایش بیشتر می‌گرفت، حس می‌کردم حرف برای گفتن فراوان دارد و دیگر کلمه کم آورده بود که نگاهش تا ایوان چشمانم قد کشید و زیرلب پرسید :«سر راه فرودگاه از #زینبیه رد میشیم، می‌خواید بریم زیارت؟» 💠 می‌دانستم آخرین هدیه‌ای است که برای این دختر #شیعه در نظر گرفته و خبر نداشت ۹ ماه پیش وقتی سعد مرا به داریا می‌کشید، دل من پیش زینبیه جا مانده بود که به جای تمام حرف دلم تنها پاسخ همین سؤالش را دادم :«بله!» بی‌اراده دلم تا دو راهی زینبیه و داریا پر کشید، #نذری که ادا شد و از بند سعد آزادم کرد، دلی که دوباره شکست و نذر دیگری که می‌خواست بر قلبم جاری شود و صدای مصطفی خلوتم را پُر کرد :«بلیط‌تون ساعت ۸ شب، فرصت #زیارت دارید.» 💠 و هنوز از لحنش حسرت می‌چکید و دلش دنبال مسیرم تا ایران می‌دوید که نگاهم کرد و پرسید :«ببخشید گفتید ایران جایی رو ندارید، امشب کجا می‌خواید برید؟» جواب این سوال در حرم و نزد #حضرت_زینب (سلام‌الله‌علیها) بود که پیش پدر و مادرم شفاعتم کند و سکوت غمگینم دلش را بیشتر به سمتم کشید :«ببخشید ولی اگه جایی رو ندارید...» 💠 و حالا که راضی به رفتنم شده بود، اگرچه به بهای حفظ جان خودم، دیگر نمی‌خواستم حرفی بزنم که دلسوزی‌اش را با پرسشم پس دادم :«چقدر مونده تا برسیم #حرم؟» فهمید بی‌تاب حرم شده‌ام که لبخندی شیرین لب‌هایش را بُرد و با خط نگاهش حرم را نشانم داد :«رسیدیم خواهرم، آخر خیابون حرم پیداست!» و چشمم چرخید و دیدم #گنبد حرم در انتهای خیابانی طولانی مثل خورشید می‌درخشد. 💠 پرده پلکم را کنار زدم تا حرم را با همه نگاهم ببینم و #اشکم بی‌تاب چکیدن شده بود که قبل از نگاهم به سمت حرم پرید و مقابل چشمان مصطفی به گریه افتادم. دیگر نمی‌شنیدم چه می‌گوید، بی‌اختیار دستم به سمت دستگیره رفت و پایم برای پیاده شدن از ماشین پیش‌دستی کرد. او دنبالم می‌دوید تا در شلوغی خیابان گمم نکند و من به سمت حرم نه با قدم‌هایم که با دلم پَرپَر می‌زدم و کاسه احساسم شکسته بود که اشک از مژگانم تا روی لباسم جاری شده بود. 💠 می‌دید برای رسیدن به حرم دامن صبوری‌ام به پایم می‌پیچد که ورودی حرم راهم را سد کرد و نفسش به شماره افتاد :«خواهرم! اینجا دیگه امنیت قبل رو نداره! من بعد از #زیارت جلو در منتظرتون می‌مونم!» و عطش چشمانم برای زیارت را با نگاهش می‌چشید که با آهنگ گرم صدایش به دلم آرامش داد :«تا هر وقت خواستید من اینجا منتظر می‌مونم، با خیال راحت زیارت کنید!»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد