#متن_خاص
«جهان واقعی من و تو دو فنجان چای بود
ڪه با هم از آن چای مینوشیدیم و گاهی ڪه در باران راه خانه را گم میکردیم.
... میتوان جهان را ساده دوست داشت.
به من آموختی میتوان در فقر هم جهان را در یڪ لیوان شیر سرد یا گرم نوشید و بیمحابا نوشید.»
#احمدرضا_احمدی
@sange_pa
هر وقت به اوج نا امیدی رسیدی،
نزدیکترین روزنامهای که روی زمین افتاده بردار و این بار خیلی عمیقتر از هر بار به صفحه تسلیتها نگاهی بینداز!
صاحبان این چهرهها همه کسانی بودند که یک روز حسابی به سر و صورتشان رسیدهاند و بهترین لباسهایشان را پوشیدند و برای گرفتن چند قطعه عکس 4×3 به معروفترین آتلیههای عکاسی رفتند...
رفتند تا اعلام کنند وجودشان را در پای انواع تصدیقها، کارتها، گواهیها و گزینشها، تا سندی برای اعلام وجود داشته باشند...
اما در آن لحظه که دوربین عکاسی روی چهرههای ژست گرفته آنها فلاش زده، کجا فکر میکردند که همین عکس، البته مُزَین به یک نوار سیاه رنگ، اعلام آخرین حضور آنها بر صفحه زندههاست...
اما تو زندهای، من زندهام، ما زندهایم، هنوز هم دمای بدن ما ٣٧درجه است.
هنوز هم قلب ما میتپد.
هنوز هم این مهلت را داریم که بخندیم و تا گرفتن آخرین عکس، شاید هنوز هم ما فرصت داریم.
زندگی کن،
و زندگیت رو بساز
@sange_pa
یادتون باشه
رابطه سالم،
حوصله آدم ناسالم روسر میبره...
ربطی هم به عشق عاشقی نداره
تو همه چیز همینه.
چرا ما چشمانمان را میبندیم
وقتی میبوسیم، بغل میکنیم،
دعا میکنیم، گریه میکنیم، رویا میبینیم،
گوش میدیم و استشمام میکنیم؟!
چون که زیباترین چیزها در زندگی،
قابل دیدن نیستند، بلکه
به وسیله قلب حس میشوند...
ما قلب خود را پاک میکنیم از کینه ها از
ترس ها از زشتی ها
از نقص های خود …
تا جایی برای رویا های خود باز کنید
رویا پردازی کنیم
و رویا ها را بسازیم
@sange_pa
هيچگاه انسان سالم، دیگری را شکنجه نمیکند. این انسان آزار دیده است که آزار میرساند.
زخم خوردهها علاقه عجیبی به زخم زدن به دیگران دارند، آنها که از عزت نفس پایینی برخوردارند میل عجیبی به تحقیر کردن و گرفتن اعتماد به نفس و عزت نفس دیگران دارند.
تو هیچ گاه کنار آنها بزرگ نمیشوی، فقط تحقیر میشوی؛ چون، یک فرد ناسالم، هرچیز در اطرافش را بیمار میکند.
@sange_pa