😄شوخی های عارفان دیدار با علامه حسن زاده(ره) دو بار به من اشاره مي‌کند و مي‌گويد: "سرت را بيار نزديک". با خوف و رجا سرم را پيش مي‌برم. "آيا سرّي را با من در ميان خواهد گذاشت؟ يا قرار است تذکري اخلاقي به خودم بدهد؟" اينها توي کمتر از يک ثانيه از ذهنم گذشت. سرم را که نزديک مي‌برم، خودکارم را از جيب پيراهنم بر مي‌دارد و به خودم بر مي‌گرداند! مي‌گويد: "اين، هديه من به شما!" صداي خنده جمع بلند مي‌شود به شوخي آيت‌الله. وقتي صحبت از رفع زحمت مي‌شود، مي‌گويد: "نخير، زحمت نيست. اگر هم خواستيد بمانيد، پايين، رستوران هست. مي‌گوييم غذا بياورند. البته هر کسي دُنگ خودش را مي‌دهد!" #شوخ_طبعی

چقد من این حاج آقا را دوس دارم ... و البته پسر بزرگش😅

در هر مجلس که مظنه وقوع معصیت است ، البته البته البته اجتناب نماید؛ بلکه مجالست با اهل غفلت به غیر شغل ضرورة مضر است؛ اگرچه از معصیت خالی بوده باشد . کثرت اشتغال به مباحات و شوخی بسیار کردن و لغو گفتن و گوش به اراجیف دادن قلب را میمیراند. [کهکشان نیستی]

آدم بعضی وقتا میماند در کار خدا وژدانن...

امروز عصر

دو جمله ی اساسی خدمت شما عرض کنم برای رفع خستگی و ایضا امیدواری: ۱_ به تو چ که چ میشود؟ تو مکلَف به انجام تکلیفی ، نتیجه اش به تو هیچ ربطی ندارد! ۲_ به وقتِ سختی ها شُل کنید. مگر خدا ندارید؟ مگر قرار نیست او همه چیز را درست کند؟ مگر او قادرِ مطلق نیست ؟ پ شُل کنید. بگذارید باران مصائب ببارد، تا خدا وجود دارد و تا صاحب ما اهلبیت اند، والله! این مصائب، رحمت اند.

یأس ..! ســمی فلج کننده‌سـت که حرکت و تلاش رو ازت میگیره زالوئیه که خونِ اراده ، همت و پشتکارت رو میمکه و میخشکونه

اندر حالِ الان جاتان خالی

اگه راهو اشتباه بری حتی اگه سرعتت زیاد شه از مسیر بیشتر دور میشی .... #ینفر

راه را که اشتباه بروید ، به طور عادی دارید اشتباه میرید، به همان مقدار آرامی که رفته اید، میتوانید برگردید ، ولی هر چه با سرعت تر به راه اشتباه بروید ، دیر تر میتوانید برگردید و به مبدأ برسید!. یعنی تازه نقطه ی صفر!