‌ روزِ دومِ محرم ‌

سالروز ورود کاروان به کربلا . هنگامه ی ورود ، سید الشهدا علیه السلام از نام سرزمین پرسیدند ، عرض شد : به اینجا غاضریه ، نینوا ، طف و .. می‌گویند. اما فرمود: نام دیگری هم دارد ؟ عرض کردند : #کربلا هم میگویند... فرمودند : الهی .. إنّی أعوذ بِک منَ الکربِ و البلاء ... پناه میبرم به تو از سختی و آزمون ... چه آزمون هایی ... قربانی کردن کودک از دست دادن برادر تکه تکه شدن پسر بزرگ جلو چشمان پدر اسارت اهل و عیال امان از آزمون های الهی ... فرمود : خیمه ها را بر پا کنید اینجا کربلاست ...💔😭

آه ...

وایسا پای کار اباعبدالله بگو بالاخره پای روضه‌ات درست میشم..

‌ روزِ سومِ محرم ‌

⭕️عمر بن سعد ابی وقاص 🔹عمر بن سعد جمعه، سوم محرم ۶۱ق وارد کربلا شد و قره بن قیس حنظلی را به نزد امام حسین علیه السلام فرستاد تا از امام بپرسد که برای چه به عراق آمده است؟ امام در جواب پاسخ داد که مردم کوفه از من دعوت کرده‌اند، از این روی به عراق آمده‌ام، حال اگر نمی‌خواهند برمی‌گردم. 🔺ابن سعد پاسخ امام را به عبیدالله نوشت، عبیدالله برای ابن سعد نوشت که یا با حسین (ع) جنگ کند و یا فرماندهی سپاه کوفه را به شمر بن ذی الجوشن واگذارد. اما ابن سعد در پاسخ به شمر گفت که او خود امیر سپاه خواهد بود و با حسین(ع) جنگ خواهد کرد.لذا پنج هزار سوار را بر شریعه فرات گماشت تا مانع از برداشتن آب توسط سپاه امام شوند. 🔻امام حسین چند بار با عمر سعد گفتگو کرد تا او را از جنگ با خود منصرف کند. در یکی از این دیدارها امام به او فرمود: آیا از خدا نمی‌ترسی که با من می‌جنگی در حالی که می‌دانی من کیستم؟ این گروه را رها کن و نزد من بیا تا مقرب درگاه الهی شوی. ♦️عمر سعد گفت: از آن می‌ترسم که خانه‌ام را خراب کنند. امام فرمود: من برای تو خانه‌ای مهیا می‌کنم. عمر گفت:‌ اموالم را می‌گیرند. امام فرمود: من بهتر از آن را به تو می‌دهم. عمر سعد ساکت شد و جوابی نداد. امام در حالی که آنجا را ترک می‌کرد فرمود: خدا به زودی تو را در بسترت بکشد و در روز قیامت نیامرزد. امید دارم از گندم عراق جز اندکی نخوری. عمر سعد گفت: اگر گندم نباشد، جو خواهد بود.

سخنرانی شب چهارم محرم الحرام ۱۴۰۳ موضوع : ادامه ی فلسفه ی عزاداری مختصری از درس های عاشورا

«#ادب_روضه» حضرت آیت الله کربلایی سید احمد نجفی

‌ روزِ چهارمِ محرم ‌

‌ سه اتفاق مهم در این روز صورت گرفت . اول : شریح قاضی ( علیه ما علیه ) فتوای جنگ با سیدالشهدا را به درخواست حکومت داد و خون سید الشهدا را مباح اعلام کرد . از آن جایی که شریح ، قاضی کوفه بود و نزد مردم کوفه جایگاه بالایی داشت ، عده زیادی به حکم او اعتنا و عمل کردند . ‌

‌ دوم : ترغیب ابن زیاد ، برای مقابله و مقاتله با سیدالشهدا علیه السلام بود . و به فتوای شریح قاضی استناد کرده و تعداد قابل توجهی جنگجو برای جنگ با سیدالشهدا فراهم کردند . لذا سیل لشکر هایی که به کربلا می‌روند ، از روز چهارم به بعد بیشتر میشود ... ‌