11.68M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
عید قربان عید نور و بندگیست
عید انسانیت و بالندگیست✨
عید آزادی ز قید و بند جان
از تعلق ها رها تا بی نشان🍃
عید قربان مبارک🌺
#عید_قربان
🌿🌸🌿
قول میدی✌️🏻
اگه خوندی؛🙂
تویکی ازگروهها
یــا کانالها که
هستی کپی کنی؟🙂
اللهم!(:
عجل!(:
لولیک!(:
الفرج!(:
اگه پای قولت هستی
کپی کن تا همه برا ظهور
حضرت مهدی(ع)دعا کنن...🚶🏿♂️🌱
🌿🌸🌿
☘☘بِسم رَبّ الشُهَدا☘☘
#رمان_مذهبی
#رمان_قصه_دلبری
#زندگی نامه شهید محمدخانی به روایت همسر
هر روز: ۳پارت
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
#قصهدلبری
#قسمت_هفتادوپنجم
آخرِ سر خودِحاج آقا آمد و گفت :
« بیا یه شرطی باهم بذاریم! تو بیا بریم ، من قول میدم هماهنگ کنم دو ساعت با محمدحسین تنها باشی!»
خوشحال شدم ، گفتم :
« خونه خودم هیچکسم نباشه!»
حاج آقا گفت :
« چشم!»
داخل هواپیما پذیرایی آوردند .
از گلویم پایین نمی رفت!
حتی آب ...
هنوز نمی توانستم امیرحسین را بگیرم!
نه اینکه نخواهم ، توان نداشتم🙂💔
با خودم زمزمه کردم :
« الهی بنفسی انت!
آفریننده که خود تو بودی..!
نمیدونم شاید برخی جون ها رو با حساب خاصی که فقط خودت میدونی ، ارزشمندتر از بقیه خلق کردی که خودت خریدارشون میشی! »
بعد از ۲۸ روز مادرم را دیدم! در پارکینگ خانه ..
پاهایش جلو نمی آمد😭
اشک از روی صورتش میغلتید ، اما حرف نمی زد!
نه تنها او ، همه انگار زبانشان بند آمده بود!
بی حس و حال خودم را ول کردم در آغوشش💔😭
رفته بودم با محمدحسین برگردم ، ولی چه برگشتنی..!
می گفتند :
« بهتش زده که بر و بر همه رو نگاه میکنه!»
داد و فریاد راه نمی انداختم ، گریه هم نمی کردم!
نمیدانم چرا ، ولی آرام بودم!
حالم بد شد ..
سقف دور سرم چرخید! چیزی نفهمیدم ..
از قطره های آب که پاشیده می شد روی صورتم ، حدس زدم بیهوش شده ام.
یک روز بود چیزی نخورده بودم شاید هم فشارم افتاده بود ..
شب سختی بود😣😭
همه خوابیدند اما من خوابم نمی برد!
دوست داشتم پیامهای تلگرامی اش را بخوانم🙂😭
رفتم داخل اتاق ، در را بستم .
امیرحسین هم را سپردم دست مادرم ..
حوصله هیچ کس و هیچ چیز را نداشتم و می خواستم تنها باشم!
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
#قصهدلبری
#قسمت_هفتادوششم
بعد از این همه مدت به تلگرام وصل شدم..
وای خدای من!
چقدر پیام فرستاده بود!
یکی یکی خواندم:
«بار اول که دیدمت چنان بی مقدمه زیبا بودی که چند روز بعد یادم افتاد باید عاشقت میشدم!»
« جنگ چیز خوبی نیست ، مگر اینکه تو مرا با خود به غنیمت ببری»
«شق القمری ، معجزه ای ، تکه ماه / لاحول ولاقوة الابالله»
«خندیدی و بر گونه توچال افتاد / از چاله درآم دلم افتاده به چاه»
«دوستت دارم ، بگو این بار باور کردی!»
«عشق در قاموس من نان شب واجب تر است!»
« دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست / آنجا که باید دل به دریا زد همین جاست»
« تونیم دیگر من نیستی ، تمام منی!»
«تنها این را میدانم که دوست داشتنت ، لحظه لحظهٔ زندگی ام را می سازد و عشقت ذره ذره ذرهٔ وجودم را!»
«مرا ببخش و با لبخندت بهم بفهمان که بخشیده ای
مرا، که من هرگز طاقت گریه ات را ندارم!»
بهش فحش دادم!!!
قبل از رفتن ، خیالم را راحت کرده بود .
گفت :
« قبلش که نمیتونستم از تو دل بکنم ، چه برسه به حالا که امیرحسینم هست ، اصلا نمی شه!»
مطمئن بودم این آدم قرار نیست به مرگ طبیعی بمیرد .
خیلی تکرار می کرد :
« اگه شهید نشی میمیری!»
ولی نه به این زودی😭😭
غبطه خوردم 😣
آخرین پیام هایش فرق می کرد .
نمیدانم به خاطر ایام محرم بود یا چیز دیگری:
«هیئت سیار دارم ، روضه های گوشی ام ...»
« این تناقض شیرین ترین مرثیه است ، سر ترین آقای دنیا را خدا بی سر گذاشت» 😭💔