🚦فرآیند‌های ارزیابی در حوزه فرهنگ از طنز‌های تلخ جمهوری اسلامی است 📍بررسی مؤلفه‌های بازسازی ساختار فرهنگی و رسانه‌ای کشور در گفتگو با #دکتر_عبدالکریم_خیامی؛ 🔸مطالعه هر نوع ارتباطی خصوصا ارتباطات جمعی و رسانه جمعی بدون توجه به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی، مطالعه‌ ناقصی بوده و هست و چند سالی است که همان ترکیب فرهنگ و ارتباطات کنار هم بیان می‌شود؛ بنابراین فهم فرهنگ و رسانه بدون فهم آن دیگری، ناقص و کاریکاتوری است 🔸ویترین‌های پوشاک مغازه‌ها، انبار گمرک، چینش بوفه‌ها و رستوران‌ها در شهرها،گ مبلمان شهری شهرها، معماری خانه ها، فرآیند صدور مجوز کسب و کار‌ها را در نظر بگیرید؛ تاثیر این‌ها بر فرهنگ عمومی حتما بیشتراز تاثیر بسیاری از ارگان ها، نهاد‌ها و سازمان‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است 🔸فرآیند‌های ارزیابی و ارزشیابی عملکرد در حوزه فرهنگ یک شوخی بی مزه و از طنز‌های تلخ جمهوری اسلامی است و در نگاهی دیگر یک اهانت به متخصصین این حوزه است. 📎https://farhangesadid.com/0001UV @savaderesanei

🚦تلاش مهدی مهدوی کیا در ابتدای بازی برای پوشاندن پرچم رژیم صهیونیستی 📍شاید گاهی لازمه تا برای حفظ سرمایه‌های اجتماعی به نیمه پر لیوان نگاه کنیم! متاسفانه در اکثر موارد رسانه‌های ما در ارائه روایت نخست از حوادث و مسایل روز عقب هستن و معمولا رسانه‌های معاند روایت نخست رو ارایه میدن. اگرچه این پیام به معنای حمایت و تایید کار مهدوی کیا نیست، اما به راحتی میشد با ارائه این روایت به عنوان روایت نخست، عملا زمین بازی رو بر علیه صهیونیست‌ها عوض کرد. 📲 @savaderesanei

🔺اینستاگرام اینترنت شما را می ‌بلعد! 🔹بررسی ها نشان می دهد؛ به طور میانگین میزان مصرف اینترنت هنگام استفاده از شبکه اجتماعی اینستاگرام به این صورت است : ۵ دقیقه | ۷۰ مگابایت ۳۰ دقیقه | ۳۵۰ مگابایت ۶۰ دقیقه | ۷۰۰ مگابایت ۹۰ دقیقه | ۱ گیگابایت ۱۸۰ دقیقه| ۱.۴ گیگابایت 📲 @savaderesanei

🚦به این صحنه‌ی چهار بُعدی سینمای حرفه‌ای با دقت نگاه کنید! نمیدونی سینماست یا واقعیت و یا صحنه تئاتر؟!! انگار گرگ‌ها⁩ توی سالن حضور دارن 📲 @savaderesanei

🚦تبلیغ شرکت بنز با استفاده از تکنیک‌های اقناعی #شدت_و_اغراق و #طنز برای تداعی بی‌صدا بودن محصول جدید این شرکت 📲 @savaderesanei

🚦دیروز در یک کشور دور ۱۹ کودک دبستانی در تیراندازی کشته شده‌اند، مثل همه اتفاقات مشابه که هرچند روز یکبار در آنj کشور رخ می‌دهد. بسیار بعید است شما عکس و تصویری دلخراش از قربانی‌ها ببینید. آنچه تلویزیون‌ها نشان می‌دهند تصاویری لانگ‌شات از رفت و آمد پلیس است که به شما می‌گوید همه‌چیز تحت کنترل است! خون از دماغ کسی نیامده فقط ۱۹ کودک کشته شده‌اند. لشکر موبایل به دستها و سلبریتی‌ها هم اونجا نیستند. بازنمایی BBC را در بالا مقایسه کنید. ✍ #وحید_یامین‌پور 📲 @savaderesanei

🚦اگر همه حرف‌هایمان را بشنوند، حالمان بهتر می‌شود؟ 📍بهترین راه برای اصلاح شبکه‌های اجتماعی بازنگری در ساختار تعاملات انسانی در آن‌هاست 🔸نظریه‌ای در روان‌شناسی اجتماعی می‌گوید ما انسان‌ها نهایتاً می‌توانیم با ۱۵۰نفر پیوند معنادار داشته باشیم، و تعداد دوستان صمیمی‌مان نیز بعید است بیشتر از ۵ نفر بشود. اما شبکه‌های اجتماعی به این نظریه هیچ اهمیتی نمی‌دهند. در شبکه‌های اجتماعی، اصل، افزایش هر چه بیشتر تعاملات است. هر چه دوستان بیشتری داشته باشید و هر چه بیشتر حرف بزنید بهتر است. اما نکته اینجاست: این‌همه تعامل برای چه کسی بهتر است؟ برای شرکت‌های صاحب شبکه‌های اجتماعی یا برای روح و روان ما؟ ▫️ترجمان علوم انسانی 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: https://tarjomaan.com/neveshtar/10550/ 📲 @savaderasanei

🚦می‌خواهم دخترم در متاورسی بهتر زندگی کند 📍 #متاورس می‌تواند دنیای زیبایی باشد، اما اگر مهار نشود، واقعیت را بیش‌ از پیش پاره‌پاره خواهد کرد 🔸دارن شو، مدیر ارشد تکنولوژی یک شرکت مشهور نرم افزار، با اینکه مشتاق تحقق رؤیای متاورس است اما دربارۀ آینده نگرانی‌هایی دارد. او می‌نویسد: فرض کنید سال ۲۰۳۰ است. من و دخترم، با عینک‌های واقعیت افزوده‌مان به ستاره‌ها نگاه می‌کنیم و قدم‌زنان می‌رویم. بالای سرمان آسمان باشکوهِ شب صاف و بی‌ابر است؛ اطلاعاتی دربارۀ ستاره‌ها به این آسمان اضافه شده است. لحظۀ زیبایی است. کمی بعد، از مقابل حصاری می‌گذریم که روی آن انواع و اقسام توهین و ناسزا ردیف شده است. من آن دیوارنویس‌ها را از پشت عینکم می‌بینم اما دخترم، که عینکش تنظیم‌شده تا محتواهای نامناسب را فیلتر کند، نه. ما به قدم‌زدن ادامه می‌دهیم و مرد جوان بی‌خانمانی را می‌بینیم که جلوی مغازه گدایی می‌کند. به‌طور ناخواسته یا بر اساس طرحی برنامه‌ریزی‌شده، الگوریتمی آن مرد را برای کودکان نامناسب تشخیص می‌دهد و، با ایجاد تصویر گرافیکی، به وضع ظاهر او سروسامان می‌دهد تا بی‌خطر شود. شاید جایگزین‌کردن و مهندسی تجربه‌های ما از دنیا دور از ذهن به نظر برسد، اما سال‌هاست در حال آموختن دربارۀ سوگیری‌های الگوریتمیک مشابهی هستیم که چیزهایی را که در فضای مجازی نشانمان داده می‌شود ویرایش می‌کند. اگر دختر من در دنیای خودش هیچ بی‌خانمانی نبیند، چه چیزی می‌تواند باعث شود دربارۀ مسائل نگران‌کنندۀ اجتماعی مثل بی‌خانمانی سؤال بپرسد و با کسانی که در آن وضع‌اند همدلی کند؟ چه می‌شود اگر دیگران هم همین تنظیمات را در عینک واقعیت مجازی‌شان انتخاب کنند؟ ▫️ترجمان علوم انسانی 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: https://tarjomaan.com/neveshtar/10569/ 📲 @savaderesanei

🚦از ۳۰سالگی به بعد، روزی ۳۰هزار نورون در مغز می‌میرد 📍برای جلوگیری از پیرشدن سلول‌های مغز، تنها کار مؤثری که می‌شود انجام داد، حفظ connection مغزی است! 🔸بنابراین لازم است تا به جای غرق شدن در فضای مجازی و انجام اسکرول بی‌پایان در صفحات متعدد، هرروزه قدری به مطالعه، حل جدول، پازل، شطرنج و کارهایی که مغز را به چالش می‌کشند نیز بپردازیم تا مانع از پیری زودرس سلول‌های مغزی و اختلالات حافظه شویم. 📲 @savaderesanei

🚦مکان‌های ممنوعه برای نگهداری گوشی 📲 @savaderesanei

🚦معضلات شبکه‌های اجتماعی را چطور برطرف کنيم؟ تاریخ رسانه‌های جمعی راه‌حل‌هایی پیش پای ما می‌گذارد 📍 نیکلاس کار، تحلیلگر سرشناس فناوری، که در ایران بیشتر با کتاب‌ "کم‌عمق‌ها: اینترنت با مغز ما چه می‌کند؟" شناخته می‌شود، در یادداشتی می‌نویسد: در اواسط دهۀ هفتاد تحولات جدیدی در عرصۀ رسانه صورت گرفت. نوآوری‌هایی جدید (از تلویزیون کابلی تا مخابرات سیار، کامپیوتر شخصی و درنهایت اینترنت و شبکه‌های اجتماعی) تمام پیش‌فرض‌های پیشین دربارۀ ارتباطات الکترونیکی را وارونه کرد. دیجیتالی‌سازی این امکان را فراهم آورد تا انواع و اقسام اطلاعات از طریق شبکه‌ای مشترک انتقال یابند و بدین‌ترتیب مرز میان ارتباطات شخصی و عمومی تار شد. گوشی موبایل می‌تواند در آنِ واحد صندوق پستی، تلفن، رادیو و تلویزیون باشد. در شبکه‌های اجتماعی‌ای همچون فیسبوک، گفت‌وگوها حس‌وحال پخش همگانی دارند و پخش‌های همگانی حس‌وحال گفت‌وگو. کار می‌گوید یک قرن پس از اختراع و آغاز همگانی‌شدن رسانه‌ها: آشوب دوباره بازگشته است، اما این بار تبعاتش بیش‌ازپیش موجب بی‌ثباتی می‌شود. چند شرکت بزرگ، که دستشان باز است تا قواعدی به میل خود معین کنند، کنترل ارتباطات عمومی و خصوصی را در دست دارند. گفت‌وگوها و مکاتبات، دیگر، محرمانه که به شمار نمی‌آیند هیچ، بازاریابان آن‌ها را زیر و رو می‌کنند تا اطلاعات شخصی حساسی را ازشان استخراج کنند. پروپاگاندا و دروغ و تهمت به خورد توده‌های مردم داده می‌شود و معمولاً ردیابی منبع اطلاعات هم غیرممکن است. شبکه‌های اجتماعی، به‌جای آگاهی‌بخشی به عموم مردم، باعث ترویج دودستگی، افراط و در اکثر موارد، نادانی شده‌اند. با همۀ این‌ها نیکلاس کار از دستۀ «فناوری هراسان» نیست. از نظر او آنچه امروزه با آن مواجهیم چالشی اجتماعی است، نه فناورانه. کار معتقد است تاریخ سال‌های نخست رسانه‌های جمعی، درعین‌حال که مشخص می‌کند چطور به این ورطه افتادیم، راه خروجی را نیز به ما نشان می‌دهد. 📌 ادامۀ مطلب را در لینک زیر بخوانید: https://tarjomaan.com/neveshtar/10572/ 📲 @savaderesanei