یه جریان شنیدنی https://eitaa.com/sayedmeqdam

🚨مطالبه مهم رهبر انقلاب از مبلغین: 🔰پشت صحنه تبلیغات دشمن را بشناسید / در تبلیغ به مبانی فکری جبهه مقابل حمله کنید ✏️ رهبر انقلاب اسلامی ساعتی پیش در دیدار مبلغان و طلاب حوزه‌های علمیه: تبلیغ صرفاً پاسخگویی به شبهه نیست، موضع دفاعی نیست. این کار، لازم است. اما فقط این نیست. طرف مقابل مبانی فکری دارد باید به او حمله کرد در تبلیغ موضع تهاجم لازم است. این لازمه‌اش شناخت صحنه است یعنی شما باید بدانید که وقتی با انبوه شبهه در ذهن جوانها مواجه میشوید با کی طرفید، ما با کی طرفیم حالا فرض کنید که یک شبهه‌ای را فلان سرمقاله نویس یا فلان ستون نویس فلان روزنامه یا فلان مثلاً توئیت‌زن توی فلان شبکه‌ی فلان یک چیزی را مطرح کرده ما با کی طرفیم؟ این کیست؟ آیا این خودش است که این کار را دارد میکند؟ احتمال قوی هست که این‌جور نباشد، احتمال قوی هست که این یک پشت صحنه‌ای داشته باشد. ۱۴۰۲/۴/۲۱ 🖼 #بسته_خبری 💻 Farsi.Khamenei.ir

🔻کدوم شون بهتره؛ باحجاب بی‌شرف، یا بی‌حجاب باشرف؟ ما انسان‌ها وقتی دو رفتار رو مقایسه می‌کنیم، بقیه‌ی متغیرها رو فیکس می‌کنیم و فقط راجع به این دو رفتار حرف می‌زنیم و مقایسه می‌کنیم. اگه این نباشه کلا راجع به هیچ رفتار انسانی نمی‌شه حرف زد و از آثار و کارکردهای هیچ کاری نمی‌شه سخن گفت. مثال بزنم: +ورزش کن برای سلامتیت خوبه _ چه ربطی داره؛ خیلیا ورزشکارن ولی مریضن، بعضیا هم سیگاری‌ان ولی سالم. سلامتی به ذات آدماست. + بچه جون درس بخون که باسواد بشی و کار خوب گیرت بیاد _ چه ربطی داره. خیلیا مدرک عالی دارن ولی بیکارن. خیلیا هم بی‌سوادن ولی یه راسته بازار روشون قسم می‌خورن + عزیزم صبح اول صبح پاشو، برای موفقیتت، آیندت، فکرت، سلامتیت خوبه _ چه ربطی داره، این همه نونوا از همه زودتر پا می‌شن، کجا رو گرفتن؟ . . . در ضمن اگه یه رفتار خوب رو در کنار صدتا رفتار بد قرار دادیم، چیزی ثابت نمی‌شه خودمون رو گول نزنیم! فقط برای حجاب نیست؛ کلا هر رفتار و صفت ماهی رو میشه با همین مغالطه به لجن کشید! کلا جلوی هر دعوت به خوبی و خیر رو با همین روش میشه گرفت: مثلا اگه کسی از اهل خیر تعریف کرد، در مقابل راحت می‌شه مثال واقعی و فرضی بزنیم از خیّر خانم باز، خیّر نزول خور، خیّر بداخلاق، خیّر خلاف کار، خیّر رانت‌خوار، خیّر ابر بده‌کار بانکی و... اگه کسی از هنر بخواد تعریف کنه، باز می‌شه همین‌جوری دهنشو بست: هنرمند بی‌شرف، هنرمند وطن‌فروش، هنرمند بی‌اصل و نسب، هنرمند معتاد، هنرمند بی‌اخلاق، هنرمند پول‌پرست، هنرمند بی‌وجدان...😄 و برعکسش هر کار و رفتار بدی رو میشه در کنار چهارتا خوبی قرار داد، جمله‌سازیش که کاری نداره. مثال‌های واقعیش رو هم میشه پیدا کرد‌. لابد هستن آدمایی که مسواک نمی‌زنن ولی خوش‌اخلاقن، یا دست‌ودل‌بازن یا مردم‌دارن یا باسوادن. و لابد هستن آدمایی که مسواک می‌زنن ولی جنایت‌کارن یا پدرمادرشون رو اذیت می‌کنن. خب که چی؟ دیگه هم‌دیگه رو به مسواک تشویق نکنیم؟! این هم شد حرف؟! ✍🏻سید مقدام https://eitaa.com/sayedmeqdam

مقاومت پایداری ایستادگی صلابت صمود استکبارستیزی😄 https://eitaa.com/sayedmeqdam

📌 تماشا و دریافت مستند «سوءتفاهم؛ نگاهی ویژه به مواجههٔ دولت‌ها با غرب | ۱۳۷۶-۱۴۰۰» 📺 تماشا از تلوبیون: telewebion.ir/episode/0x78dbf31 📥 دریافت از شبکۀ مستند: doctv.ir/Program/387961 @Panahian_ir

با همین شگرد سوا می‌کنند @sayedmeqdam

ماله‌کش ماییم یا شما؟ ✍ سید مقدام حیدری: نظام اسلامی چه در عصر امام معصوم و چه در دوران ولی فقیه، هیچ وقت چهره‌ای بدون گرد و غبار ناعدالتی و ناکامی نداشت. از دور و بری‌های پیامبر اسلام(ص) و فرماندهان لشکر امیرالمؤمنین(ع) و امام حسن مجتبی(ع) بگیر تا وکلای بعداً واقفی شده‌ی امام کاظم(ع) و وکلای امامان بعدی، در میان همه آدم توزرد و عوضی پیدا می‌شد! این سنت خداست که اگر پیام‌بر خاتم هم باشد، باز حکومتِ همه‌چیزتمام، به صرف حضور او و بدون نیاز به نقش‌آفرینی مردم شدنی نیست. پیش‌نیازِ مردمیِ حکومتِ عادل و کارآمد هم در بستر سیر تمدنی تاریخ جور می‌شود؛ نه با یکی دو شب. امام زمان(عج) دقیقا به همین دلیل هنوز غایب است؛ چون اگر امروز ظهور کند به خاطر آماده نبودن ما مردم، کاری از پیش نخواهد برد، هم‌چنان که امیرالمؤمنین(ع) نتوانست و امام حسن(ع) هم. و ولی فقیه مأمور است مردم را در همین دوران هدایت و ره‌بری کند؛ دورانی که هم‌چنان دوران آزمون و خطاست و امت اسلامی، بل‌که بشریت هنوز به پختگی لازم برای اجرای عدالت محض حکومت مهدوی نرسیده است. ماله‌کشی نمی‌کنم؛ این توپ را خود خدا در زمین مردم انداخت که فرمود: پیام‌بران را به هم‌راه بینات و کتاب و میزان فرستادیم تا خود مردم عدالت را اجرا کنند؛ (لَقَدۡ أَرۡسَلنَا رُسُلَنَا بِٱلۡبَیِّنَـٰتِ وَأَنزَلنَا مَعَهُمُ ٱلۡكِتَـٰبَ وَٱلۡمِیزَانَ لِیَقُومَ ٱلنَّاسُ بِٱلۡقِسطِ). کار سخت است، که اگر نبود نیاز نبود این همه امام زمان(عج) پشت پرده‌ی غیبت منتظر بماند و غربت بکشد. بعضی از انقلابی‌های دیروز و بلاتکلیف‌های امروز که به دام گیسوهای زن‌زندگی‌آزادی افتادند و فعلا مانده تا یک‌دست ضد انقلاب شوند، برای توجیه عوض شدن‌شان هی آرمان‌های انقلاب و شهدا را چماق می‌کنند و توی سر انقلاب می‌کوبند که چرا فلانی توزرد از آب درآمد؟ چرا بهمان مسئول این حرفش با آن حرفش نمی‌خواند؟ چرا انقلاب دیگر بهشتی و چمران ندارد؟ و از این صحبت‌ها..! لابد فکر کرده‌اند خیلی استدلال‌شان تمام است! بماند که تو ببین این زن‌زندگی‌آزادی چقدر بی‌آرمان و شعار و ادبیات است که این بلاتکلیف‌های از این‌جا رانده و از آن‌جا مانده، حتی برای کوبیدن انقلاب هم بناچار مجبورند از نام و نشان و ادبیات انقلاب وام بگیرند. یارو فکر کرده خیلی هنر کرده و استدلال تمیز تحویل‌مان داده اگر دم به ساعت مصطفی چمران را با مصطفاهای دیگر نظام مقایسه کند! اگر راست می‌گوید، لطف کند بین چمران و گنده‌ها و لیدرهای زن‌زندگی‌آزادی مقایسه کند و بگوید دقیقا چه ربطی بین چمران و مثلا علی‌کریمی هست؟! گیرم سلمنا که انقلابی که هیچ یک از مصطفاهایش چمران نیست دیگر نمی‌ارزد، خب مگر الآن زیر بیرق زن‌زندگی‌آزادی پر از چمران و بهشتی و طالقانی است؟! آن یکی هنوز ذهنش متأثر از فرهنگ اسلامی زیارت قبور بزرگان و توسل به معصومین و اولیای خداست، ولی حال و هوایش خورده به تن زن‌زندگی‌آزادی! و از این مزج بدترکیب، عنوان نچسب «حضرت مهسا» را بیرون داد! همین‌قدر ناموزون و همین‌قدر ناجور! نه آقایان! از قدیم و ندیم گفتند: شترسواری دلا دلا نمی‌شود! با ادبیات اسلام و انقلاب و شهدا فقط می‌شود به انقلاب خدمت کرد؛ نه به زن‌زندگی‌آزادی! شاید هم باورتان نشود؛ ولی بن سلمان و مریم رجوی و دیگر عوضی‌های عالم که پشت زن‌زندگی‌آزادی ایستادند، دلشان برای چمران و طالقانی تنگ نشده بود! لطفا دم به ساعت نام این مردان بهشت را برای این جریان پلشت خرج نکنید. تفصیل این هم بماند که برخورد صبورانه با کاستی‌های نظام اسلامی که ریشه در صبر تاریخی و تمدنی ما دارد، در کنار افتخار به این همه دست‌آورد ملی و بین‌المللی چشم‌گیر، ماله‌کشی نیست. ماله‌کش اعظم آن بچه‌مذهبیِ هیئتیِ مدعیِ عشق شهداست که رفته زیر علم زن‌زندگی‌آزادی سینه می‌زند و مجبور است حرف‌های ضد عزاداری و ضد حسینی لیدرانش را بشنود و هیچ نگوید! منتشر شده در روزنامه رسالت ۱۴۰۲/۴/۳۱ https://eitaa.com/sayedmeqdam

یادداشت ماله‌کش ماییم یا شما؟ @sayedmeqdam

🔻آن سه نفر ✍️سید مقدام حیدری: در شأن نزول آیه‌ی 117 و 118 سوره‌ی توبه آمده است که در جنگ تبوک، که شرایط بر مسلمانان سخت شد، غیر از منافقینِ نام و نشان‌دار، سه نفر، مؤمنِ بدون سوء سابقه که خط و ربطی با جریان نفاق در مدینه نداشتند هم از حضور در جنگ شانه خالی کردند. رسول خدا(ص) از دست‌شان ناراحت شد و تصمیم گرفت به آن‌ها بی‌محلی کند، بقیه‌ی اصحاب رسول خدا(ص) هم موظف شدند بی‌محلی کنند. رسول خدا(ص) که از جنگ برگشتند، برخی از پیرمردها و زن و بچه‌ها و ناتوان‌ها که معذور بودند، به استقبال رسول خدا آمدند. این سه نفر هم، به نام کعب بن مالک، مرادة بن ربيع و هلال بن أمية به استقبال رسول خدا(ص) آمدند و به او سلام گفتند. اما رسول خدا(ص) قهرش گرفته بود و جواب‌شان را نداد. بناچار و به رسم عادت همیشگی به بقیه‌ی نیروهای مسلمانِ بازگشته از جبهه سلام کردند. ولی با کمال ناباوری هیچ کس پاسخ‌شان را نمی‌داد. چند روزی طبق عادت‌شان، به هنگام نماز به مسجد می‌آمدند، اما برنخوردند با کسی که تحویل‌شان بگیرد؛ نه کسی با آنها هم‌صحبت می‌شد، نه به آن‌ها سلام می‌کرد و نه جواب سلام‌شان را می‌داد. بازار که می‌رفتند هم همین طور؛ کسی به آنها چیزی نمی‌فروخت. هم‌سران‌شان نزد پیام‌بر(ص) آمدند و درخواست طلاق دادند. پیام‌بر(ص) نپذیرفت ولی دستور داد با شوهران‌شان رابطه نداشته باشند. و آن‌ها نیز امتثال کردند. کم‌کم، کوچه‌خیابانِ شهر بر آن‌ها تنگ آمد و دیگر هوایش را هم نمی‌شد نفس کشید. صد البته پشیمان شده بودند، ولی همه‌ی درها به روی‌شان بسته شده بود؛ حتی درِ خانه‌ی پیام‌بر(ص)! گویا این گناه، جنس متفاوتی داشت و توبه از آن، مراحل سخت اداری خودش را می‌طلبید. تصمیم گرفتند به کوه بزنند و همان جا این‌قدر گریه و زاری کنند تا ندایی صدایی وحیی چیزی بیاید و تکلیف‌شان را یک‌سره کند، یا این که همان جا بمیرند. چون این زندگی را هم نمی‌شد ادامه داد. مدت‌ها شب و روزشان را به روزه و عبادت و گریه و زاری گذراندند. اهل و عیال‌شان می‌آمدند و برای‌شان فقط غذا می‌گذاشتند، بدون این که با آنها حرفی بزنند. روزها و شب‌ها می‌گذشت و اتفاقی نمی‌افتاد. آخر یک شب به هم گفتند: خدا و رسولش از دست ما ناراحتند، رفقا و اهل و عیال‌مان هم همین طور. خب پس ما چرا هم‌دیگر را تحویل بگیریم و با هم حرف بزنیم؟! این حرف‌ها را شب‌هنگام داشتند می‌زدند و همان شب هم از هم‌دیگر جدا شدند و قسم خوردند که دیگر هیچ کسی با آن یکی حرف نزند تا وقتی که خدا توبه‌شان را بپذیرد، یا مرگ به سراغشان آید. کل این پروسه بیش از چهل شب طول کشید. شاید خود پیام‌بر(ص) هم بیش از این سه نفر، چشم انتظار وحی خدا بود. و بالأخره وحی خدا سررسید و توبه‌ی آنها قبول شد. حالا خودمانیم؛ خدایی اگر بعضی از مسئولین و شخصیت‌های نظام، آن روز بودند، آن قدر به بهانه‌ی فوت مادر و فوت خواهر و سال‌گرد فلان و یادبود بهمان، با پیامِ تسلیت و دست دادن و روبوسی و لب‌خند زدن و احوال‌پرسی و انواع تحویل‌گرفتن‌ها، قهرِ پیام‌بر(ص) را ضایع می‌کردند که آن سه نفر، هیچ وقت توفیق توبه پیدا نکنند. اساسا ولیّ جامعه اگر با کسی قهر کند لابد راهی برای مهربانی با او نیست. معنی ندارد او کسی را طرد کند و دیگران تحویلش بگیرند. باز هر جور صلاح است. https://eitaa.com/sayedmeqdam