منظومه ی مصیبت می خواهم امشب تر کنم لب را به شط ابتلا گویم حدیث داغ و درد از قهـرمـان کربـلا من شعـرخود را می کنم آغـاز با نـام خـدا خواهم که گیرد دست حق در این مهم دست مرا شعر مصیبت، شعر غم ، شعـری پر از درد و ألم ازشاخ شمشادی که شد سروقدش یک روزه خم از زینبـی بـی خانمـان ، آزرده از زخم زبـان دل خسته و خونین جگر ، ام المصـائب، قدکمان آن کو که کاخ شام را با صبرخود تحقیر کرد آن کو تمام کوفه را با خطبه ای تسخیر کرد آن کو که بـا تیـغ زبـان حلقـوم ذلت را درید طاغوت مست شام را از تخت خود پایین کشید آن کو که با پتک بیان زنجیـر ذلت را شکست با دستهـای بستـه هم بنـد اسـارت را گسست خون می چکد از خـامه ام تا یاد زینب می کند تا نـام زینب می رود نوک قلـم تب می کند مأمور چون برگفتنم ، ناچار می گویم سخن با سینه ای لبریز غم می گویم از یک شیرزن او دیده با چشمان خود در کوچه ای پر ماجرا نیلی ز سیلی صورت دخت رسول الله را او از جفای میخ در خونین جگر گردیده است در اوج غربت نیم شب تشییع مادر دیده است او دیده یک محراب خون در کوفه شهر بی وفا از مردمی کوته نظر مشهور در غدر و جفا تشتی پراز خون جگر خود در مدینه دیده او از داغ هجر مجتبی چون نای نی نالیده او او دیده تابوت حسن ، آماج تیر اهرمن او در بقیع بی کسی بوده ست مأنوس محن او پرپر هفتادودو گل از بادصرصر دیده است عریان به روی خاکها جسم برادر دیده است او خود به روی نیزه ها دیده سر سالار خود او خود کشیده تیر را از سینه سردار خود او دیده باچشمـان خود دستان سقا را قلم او با دوچشمش دیده خود افتادن مشک وعلم او قطعه قطعه پیکر شبه پیامبر دیده است او زیر سّم اسبها صد چاک پیکر دیده است اومحسنش را دیده بود افسرده از مسمار در دید اصغرش را نیز او آماج پیکانی سه پر دیده ست از فرط عطش او در تلظّی اصغرش اودیده می زد دست وپا ازقحط آب آن ماه وش او قاسمی گل پیرهن دیده ست درخون غوطه ور صدپاره مثل برگ گل از نوک پا تا فرق سر آورده او همراه خود دلبند خود را در منا کرده دو فرزندخود او قربان به دشت کربلا او دیده پای دیو را برسینه ی خون خدا وقتی جدامی کرد شمر،سر ازتن اوازقفـا او دیده از بالای تل غوغای محشـررا عیان دیدآنچه اودرقتلگه هست عاجز ازوصفش بیان دیده ست او در قتلگه انگشتی از پیکر جدا از ساربانی سنگدل ، از مردنامی بی حیا

او بوده شاهد غارت اخیـام ثـار اللـه را کرده ست حس آن شب به پا او خارها را بارها او دیده پرپر گشتن نو غنچه هارا درخزان او دیده غارت گشتـن خلخال های کودکان گشته سوار نـاقـه ای عریان به اوج بی کسی درراه شام او بارها جان داده از دلواپسی او دست بسته رفته است از کوفه تا شام خراب با کودکانی خسته و لب تشنه و در اضطراب چون مادرش از ناکسان او تازیانه خورده است از لا فتی هم او فقط ارث غریبی برده است بشنیده با گوش خودش او طعنه ها از کوفیان دیده ست باچشمان خود اوسنگباران بی امان خورده سرش سنگ جفا از کوفیان بی وفا شدقامت سروش کمان ازشام وآن ویران سرا او را نگاه هرزه اهریمنان رنجانده است دورخود اورا ضربت سیلیّ کین چرخانده است او در برابر دیده خود رأس برادر روی نی آغشته خاکستر ولی از جور خولی زلف وی بزم وصال بلبل و گل در خرابه دیده او درتشت زرّین حنجرخورشید را بوسیده او دیده ست او سجاد را در اوج تب در پیچ و تاب دیده امام خویش را در حسرت یک جرعه آب باآن همه رنج و تعب گفتا ندیدم هیچ من، غیراز کمال و کبریا، غیراز جمال ذوالمنن هم چشم دل بینا نما، هم سینه را سینا نما بنگر کرامت را حمید ، آماده شو بر ابتـلا

بزم شوم شام 🥀🍂🍁🍂 با نام حق کنم آغاز من کلام گویم حکایتی از بزم شوم شام از مجلس یزید ، آن رُسته از حرام آن رذل بی حیا ، وان دیو دد مرام آن شرک زاد خام وقتی به یاد بدر پکر بود و خون جگر آن دم که داشت فکر قصاص علی به سر وقتی به یاد حنظله بودش دو دیده تر زان روی آتش غضبش بود شعله ور از فرط انتقام در فکر انتقام ز جا می پرید گاه گاهی به یاد شیبه ز دل می کشید آه می زد گهی به یاد عمو چنگ روی ماه می ساخت گه به یاد امیه ز کوه کاه می گشت سرخ فام آن دم که گُر گرفته بود ز داغ عمو دلش می سوخت موقعی که غم دایی حاصلش وقتی که بود غرق خیالات باطلش آن دم که بود راَس حسین در مقابلش سرمست ننگ و نام با یاد بدر و خندق و غوغای ذوالفقار می کوفت مشت خویش به دیوار دیووار می زددودست خودبه سر و می کشیدهوار می زد به در لگد ز سر خشم ، اشکبار با شدت تمام تنها سکوت بود در آن محفل حکمران گویا نمی کشید نفس کس در آن میان جرات نداشت تا بگشاید کسی دهان پلک هم نمی زد هیچکس آنجا ز بیم جان بودندگوئیاهمه بی جان چوخشت خام آنگونه حبس بود نفس ها به سینه ها بودند مرده ، جمله ی حضّار گوئیا آنجا نبود نای نئی نیز در نوا آنجا مرام غدر و جفا بود برملا بودند حاضران همه چون گوسفند رام ناگه سکوت محفل غدر و جفا شکست ناگه سکوت محض از آن بزم رخت بست زینب تمام رشته ی کین را ز هم گسست گویا علی به منبر پیغمبر خدا نشست انگار ذوالفقار علی داشت او به کام زد آتش از خطابه به دل های بددلان تیغ بیان کشید به حلقوم شامیان ویران نمود قصر نفاق ستمگران آنگه گشود آتش ذم روی کوفیان با گریه ای مدام ای کوفیان به مرگ حسین اینچنین خوشید ؟ ای نانجیب ها کردیددعوتش که به تیغ جفا کُشید ؟ ای قوم بی حیا ؟ آیا رواست اینکه به مهمان خودکَشید ، تیغ از سر جفا ؟ کشتیدمیهمان و به این کار دلخوشید ؟ ای وای بر شما ! این بود رسم دعوت و آئین احترام ؟ با دست خود نهال شرف را بریده اید! بر تن لباس عزّت و مردی دریده اید! جای جنان ، جهنم و نیران خریده اید! در باغ دین نهال ستم پروریده اید! تا حشر تیره روزیتان باد مستدام دلهایتان هماره پر از اضطراب باد گسترده باد بر سرتان سایه ی عناد آزرده باد خاطرتان تا دم معاد باشد مدام ننگ شما عبرت عباد عمر سرو رو شادیتان باد بی دوام باشد دریغ تا به ابد میهمانتان باشد همیشه رنج و بلا نیش جانتان همواره باد داغ مذلّت نشانتان پراشک باد روز جزا دیدگانتان یوم الحصاد نیز بُوَد سهمتان غرام بس کن " حمید " زنده مکن داغ کهنه را رطلی بزن به یاد شهیدان کربلا عباس گون بیا سر بازار ابتلا ذلّت بس است اینکه بمانی به هر بها آری شهادت است یقین احسن الختام ✍جانباز شاعر عاشورایی حاج حمید مصطفی زاده 🍁🍂🥀💧

رفاقت با رفیقان آسمانی 🍃🍀☘💧🥀 زمینیان خود در کار خود مانداند بیایم دست به دامن رفیقان آسمانی شویم تا دستمان را بگیرند 🥀اللهُمّ ارزُقنی توفیق الشهاده فی سبیلک🥀 🍃 🍀🌿🍃🥀💧

🍁🍂🥀🍃💧 با شهدا 🥀 تا بیکرانه ها🍃💦💧 ای ساربان ! فرو کش کاین ره کران ندارد 🍃اللهُم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک🍃 🍀🍃 🍀 🍁🍂🥀🍃💧

🍁🍂🥀🍃💧جان بی جمال جانان میل جهان ندارد 🍁🍂🥀💧 🍀🍃

سفر سبز 🍃🍀☘🌿💧 💧 🍀☘🌿💧 ما تشنه لبان قدح صلح و صفاییم ما وارث مشک و علم ماه وفاییم حک گشته به لوح دل ما عشق محمد ما حافظ لوح و قلم اهل کساییم خمار خم لعل غدیریم ، از این رو ، پروانه شمع علی و آل عباییم گفتیم به قالوی ازل چونکه " بلی " ما ، پس دردکش جام الستین بلاییم ثبت است به لوح دل ما آیه تطهیر با یاد فدک ، ما چو نی سوخته ناییم مهمان کریمیم که باشد حسن حسنش ما جمله گدای کرم اهل عطاییم آواره صحرای بلاییم شب و روز مجنون بلاپیشه لیلای ولاییم با عشق حسین گشته عجین آب و گل ما ما منتظر منتقم خون خداییم سجاد به سجاده ما رنگ صفا داد ما ضامن ابلاغ پیام شهداییم ما مست می حلم شکافنده علمیم ما گوش به فرمان علمهای هداییم آموخت صداقت همه را مکتب صادق زین روی چو کاظم همه بی رنگ و ریاییم تسلیم قضا و قدر حضرت حقیم ما ریزه خور سفره احسان رضاییم از دولت هادی ست که بیراهه نرفتیم وز جود جواد است ، چنین اهل سخاییم این نفس زکی از حسن احسان شده ما را ما چشم به راه گذر ثانیه هاییم مدهوش می ساقی عطشان حسینیم ما سوته دلان حرم کرببلاییم . برخیز حمید . عزم سفر جزم نماییم ما همسفران سفر سبز بقاییم 🍃 🍀☘🌿🍃💧

🍀☘🌿🍃💧عاقبت سیه پوش شدن برایِ امام حسین (علیه السلام) 🍃 یکی از نمایندگان حضرت آیت الله سید ابوالقاسم خوئی می‌گوید: 🍃یک سالی در ایام محرم و صفر در نجف اشرف خدمت ایشان رسیدم و در آن گرمای شدید ایشان را در حالی دیدم که از سر تا پایشان سیاه پوش بود، حتی جوراب های ایشان نیز سیاه بود. 🍂من در حالی که تعجب کرده بودم و نگران حال ایشان بودم از آقا سوال کردم: 🍂فکرنمیکنید با این وضعیت سر تا پا سیاه پوش در این هوا، ممکن است مریض و یا گرمازده شوید؟؟! 🍃ایشان در پاسخ فرمودند: فلانی من هر چه دارم از سیاه پوشی سر تا پا برای حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) دارم. پرسیدم: چطور؟ 🍃فرمود:بنشین تا برایت تعریف کنم: 🍃پدر من مرحوم حاج سید علی اکبر خوئی از وعاظ و منبری‌های معروف زمان خود بود. 🍂 همسرش که مادر من باشد هر چه از ایشان باردار میشد پس از دو یا سه ماه بارداری بچه‌اش سقط میشد و خلاصه بچه‌دار نمی‌شدند. 🍃روزی پس از آنکه پدرم از منبر پائین می آید، زنی به او می‌گوید 🍃آسیدعلی اکبر شما که به ما سفارش می‌کنید چرا خودتان متوسل نمی‌شوید تا بچه‌دار شوید؟ 🍃پدرم این حرف را به مادرم بازگو میکند، مادرم می‌گوید خب راست گفته، چرا خودت چیزی نذر امام حسین (علیه السلام) نمی‌کنی تا حضرت عنایتی فرموده و ما نیز بچه دار شویم؟ 🍃پدرم میگوید: ما که چیزی نداریم تا نذر کنیم؟ 🍃مادرم در جواب می‌گوید حتما لازم نیست چیزی داشته باشیم تا نذر کنیم، 🍃اصلا شما نذر کن که امسال تمام ۲ ماه محرم و صفر را برای امام حسین (علیه السلام) از سر تا پا، حتی جوراب و کفشتان هم سیاه باشد و سیاه بپوشید. 🍃در آن سال پدرم به این نذر عمل کرد و از اول محرم تا پایان ماه صفر سرتاپا سیاه پوش شد.🍃 در همان سال هم مادرم باردار میشود و ۷ ماه نیز از بارداری اش میگذرد و بچه اش سقط نمی‌شود. 💧یک شبی یکی از طلبه‌ها که از شاگردان پدرم بوده در آخر شب درب منزل ایشان می آید.💧 وقتی پدرم درب را باز می‌کند پس از سلام و احوال پرسی عرض می‌کند که من یک سوال دارم. پدرم می‌گوید بپرس. طلبه می‌پرسد آیا همسر شما باردار است؟ ایشان با تعجب می‌گوید بله،تو از کجا می‌دانی؟ 💧آن طلبه شروع به گریه کردن میکند و می‌گوید: آسیدعلی اکبر من الان خواب بودم، در خواب وجود مبارک پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) را زیارت کردم.🍃 🌹حضرت فرمودند: برو و به آسید علی‌اکبر خوئی بگو که به خاطر آن نذری که برای فرزندم حسین کردی و ۲ ماه از سرتاپا سیاه پوشیدی این بچه ای را که ۷ ماه است همسرت در رحم دارد را ما حفظ میکنیم و او سالم میماند و ما او را بزرگ میکنیم و او را فقیه و عالم در دین میگردانیم و به او شهرت میدهیم.🍃 و او را به نام من "ابوالقاسم" نام بگذار...🍃 🍃حالا فهمیدی که من هرچه دارم از سیاه پوشی سرتاپایی دارم ....!؟ صلی الله علیک یا اباعبدالله🍃🍃💧🍃 🍃 🍃 لبیک یاحسین🥀 🍂 🍂 🍀☘🌿🍃💧

بسم رب الشهدا والصدیقین

آخرین دست نوشته💧🥀🍁🍂 🍃بخش‌هایی از آخرین دست ‌نوشته 🥀 شهید دکتر مصطفی چمران ✍...‌ای پاهای من در این لحظات آخر عمر آبروی مرا حفظ کنید. 🍃شما سال‌های دراز به من خدمت کرده‌اید، از شما می‌خواهم که در این 🍂آخرین لحظه نیز وظیفه خود را به بهترین وجه ادا کنید. 🍃 ‌ای پاهای من سریع و توانا باشید، 🍃 ‌ای دست‌های من قوی و دقیق باشید،‌ 🍃 ای چشمان من تیزبین و هوشیار باشید، ‌ای قلب من، این لحظات آخرین را تحمل کن،‌ 🍃 ای نَفَس، مرا ضعیف و ذلیل مگذار، چند لحظه بیشتر با قدرت و اراده صبور و توانا باش. 🍃به شما قول می‌دهم که چند لحظه دیگر همه شما در استراحتی عمیق و ابدی، 🍃 آرامش خود را برای همیشه بیابید و تلافی این عمر خسته‌کننده و این لحظات سخت و سنگین را دریافت کنید. 🍃چند لحظه دیگر به آرامش خواهید رسید، آرامشی ابدی. 💧 🍃دیگر شما را زحمت نخواهم داد. دیگر شب و روز استثمارتان نخواهم کرد. 🍂دیگر فشار عالم و شکنجه روزگار را بر شما تحمیل نخواهم کرد. 🍂دیگر به شما بی‌خوابی نخواهم داد و شما دیگر از خستگی فریاد نخواهید کرد. 🍂از درد و شکنجه ضجه نخواهید زد. از گرسنگی و گرما و سرما شکوه نخواهید کرد و برای همیشه دربستر نرم خاک، آرام و آسوده خواهید بود...💦💦💦 🍃 🍃 🥀🍁🍂🍃💧 شادی روحش صلوات 🍃اللهم صل علی محمد وآل محمد🍃

🎋🍃🌿💦عشاق مرز ندارد! چون 🍃معشوق همه جا حضور دارد هرجا بنده ای از بندگان خدا مورد ظلم واقع شود مابرای دفاع آنجا خواهیم بود 🥀اللهم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک🥀 🍃جامانده از قافله عشق🦋🦋 🥀 🍁🍂🥀 🍃 🍃💧

🍁🍂🍁🥀تنی که بروی خاک ماند 🍃 سری که بروی نیزه رفت و قرآن خواند بماند قصه پُر غُصه اسرا 🍁🍂🥀💦💧

🍁🍂🍂🍁🍂این روزها به خون شهدا 🥀 ❗️خیانت‌های بسیار می‌شود.. . اما این خیانت‌ها از سمت برخی از کسانیکه پیشتر به آنها دوست می‌گفتیم❗️ دردناک‌تر است. اما خوبی ماجرا اینجاست که شهدا شاهد و ناظر ند و خدا هست و دارد می‌بیند و انتقام او از خیانت کاران بسیار سخت‌تر خواهد بود. مواظب عهد و پیمانمان با شهدا باشیم 🥀 بقول آن جانباز عزیز تا ابد مردترین باشیم علمدار بمانیم 🍁🍂🍁💦💧 🍃 🍃جامانده از قافله عشق🦋🦋 eitaa.com/jAmAnbH/azgAflh/aHg

سیّد🍃🍁🍂🥀 شهیدان اهل قلم آقا سید مرتضی آوینی 🍃غایت خلقت جهان؛ پرورش انسانهایی است که در برابر شدائدبر هرچه ترس و شک و تردید و تعلق است غلبه کنند و 🍃حسینی شوند :پ ن: شهدا نمونه بارز این انسان ها هستند 🍃اللهمّ ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک🍃 جامانده از قافله عشق🦋🦋 🍁🍂🥀💧 🍃 🍃 🥀💧eitaa.com/jAmAnbH/az/gAflHaHg

السلام علیک یا اباصالح المهدی حسرت دیدار یوسفا از غم هجران تو تا کی سوزیم ؟ تا به کی دیده ی بی سو شده بر در دوزیم ؟ تا به کی حسرت دیدار بماند در دل ؟ تا به کی باغ امل باد چنین بی حاصل ؟ تا به کی عاشق شیدای تو دلخون گردد ؟ تا به کی دیده ی لیلای تو مجنون گردد ؟ تا به کی سهم زلیخای تو هجران باشد ؟ تا به کی قسمت عذرای تو حرمان باشد ؟ تا به کی اهل جفا اسب تبختر تازند ؟ تا به کی اهل وفا با غم هجرت سازند ؟ تا به کی زاغ و زغن صدر چمن بنشینند ؟ بلبلان چمنت خوشه ی حرمان چینند ؟ تا به کی شب پره ها ماه شبستان باشند ؟ شیرها شاهد جولان شغالان باشند ؟ تا به کی چشم محبان تو باشد گریان ؟ تا به کی قسمت ما باد فقط آه و فغان ؟ تا به کی شیعه خورد خون دل و زخم زبان ؟ تا به کی فخر فروشند به ما اهرمنان ؟ تا کی این کشتی طوفان زده در گل ماند ؟ قمری دلشده ات نوحه ی هجران خواند ؟ تا به کی صحن سرای دل ما ویران باد ؟ سینه ی منتظران چند چنین سوزان باد ؟ آخر این قافله را قافله سالار تویی ؟ آخرین حجت موعود علمدار تویی ؟ کی شود قامت سرو تو نمایان . آقا ؟ کی شود مهر جمال تو فروزان . آقا ؟ کی به اعجاز نگاهت دل ما شاد شود ؟ کی " حمید " از قفس تنگ تن آزاد شود ؟

سخنان حضرت امام خامنه ای 🍃🍀🍀☘💦💧 در تجلیل از خانواده های شهدا🎋🍃 🥀شهیدان خود، تجسّم شگفتی‌ها و زیبایی‌های دوران جهاد فی‌سبیل‌الله‌اند. 🍃راز بزرگ پیروزی در همه‌ی میدان‌ها، از خودگذشتگی است و انسان‌های ازخودگذشته و فداکارند که ملت‌های خود را به اوج شکوه و عظمت می‌رسانند.🍃 🍂رهاشدن از تعلقات حقیر مادّی است که چنین انسان‌هایی را به آن‌چنان توانایی شگفت‌انگیز می‌رساند و قدرت فرامادّی به آنان می‌بخشد. 🍃 🥀شهیدان عزیز ما و خانواده‌های صبور و بزرگواران آنان که برای خدا از نفیس‌ترین داشته‌های عالم مادّی چشم پوشیدند، در صفوف مقدّم چنین انسان‌هایی قرار دارند. (۱۳۹۱/۰۷/۰۶) 🍀☘🎋🍃🌾💦

عمر ما می گذرد🍂🍁🍂💧 سردار سلیمانی 🥀💦💧 عُمر ما می‌گذرد... تَموم می‌شه... به سرعت هم تموم میشه. چه اینجا باشیم، چه تو خونه باشیم، هر کجا باشیم، بهترین جا را داشته باشیم توی(اصلا) بهترین هتل زندگی کنیم. همه می‌میریم. رئیس جمهور عالم باشیم, می‌میریم... امّا انتخاب راه درست خیلی مهم است. #لبیک_یا_ یاحسین #حاج_قاسم_سردار دلها #محرم 🍃اللهم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک🍃

ای کاش 🍂🍁🥀 در خاک فکه مدفون میشدم پابه پای رفیقان شهیدم 🍂🥀 ای کاش مدفون در جزیره مجنون میشدم پا به پای رفیقان شهیدم 🍂🍁🥀 ای کاش آن روزها شکار یک شبیخون میشدم در جمع رفیقان خفته در جزیره مجنون میشدم بغضم گرفته ملولم از اینکه جاماندام رفتند رفیقان و بیکس و تنهاماندام 🍂 نفسم تنگ آمده یارب چه کنم ؟ بشکن قفس تنگ تنم را بِبَر این جانِ خسته و خیره سرم را 🍃اللهم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک 🍃 🍁🍂🥀💦💧

ای کاش در پی لیلای لیلی 🍃☘مجنون میشدم 🌾 همچو غواصان شهید 🍂🥀 با دستان بسته مدفون میشدم خونین جگرم اکنون ای کاش در شلمچه غرق در خون میشدم 🍁🍂🍁🥀💦💧سید

السلام علیک یا سیدالساجدین فریاد سرخ عاشورا سجاد نای" نی سِتان " نینوا بود فریاد سرخ انقلاب کربلا بود مامور ابلاغ پیام نهضت عشق مسئول حفظ آرمان انبیا بود افشاگر کفر و نفاق آل سفیان رسواگر آن قوم بی شرم و حیا بود او بود سید ، ساجدین پارسا را زین العباد و زیور سجاده ها بود او کهف امت بود و ماوای ضعیفان با دست های بسته هم مشکل گشا بود حتی به اوج محنت و رنج اسارت فریاد حقانیت آل عبا بود با خطبه ای ویران نمود او کاخ کین را پتک کلامش هادم قصر جفا بود طاغوت دوران را زمین زد با کلامش هُرم نگاهش تندر خشم خدا بود برحسب و حال اقتضای روزگارش آهنگ اقوالش همه لحن دعا بود او بود شاهد غارت باغ نبی را او شاهد تاراج گلزار ولا بود از شام می نالید و از جور و جفایش خونین جگر از کوفیان بی وفا بود بر ناقه ای لاغر به راه شام ویران او کاروان سالار جمعی مبتلا بود با یاد عاشورا همیشه دل غمین بود زان پس تمام عمر در حال بکا بود تا آب را می دید جاری می شد اشکش چون نای نی همواره در سوز و نوا بود دارد " حمید " از او نشان آزادگی را او ماه تابان سپهر ارتضا بود

السلام علیک یا اباعبدالله جلوه ای از جلوه های اربعین اربعین پای پیاده از نجف تا کربلا رفت باید تا ببینی جلوه های عشق را این قلم گوید برایت جلوه ای زان عشق را داستانی از خلوص و عشق و ایثار و وفا کودکی شش ساله دیدم تشتی از خرما به سر داد می زد : آی ، ای زائر بیا خرما ببر در کنارش دختری کوچک تر از او نیز بود کاغذی در دست از زوّار دعوت می نمود جستم از نامش بگفتا من غلام حیدرم خواهرم سلمی ست.مرده هم پدر .هم مادرم باز پرسیدم: ولیّت کیست حیدرجان.بگو پیرمردی روی ویلچر را نشانم داد او پیش اورفتم که جویم حال آن روشن ضمیر درس خدمت یاد گیرم شاید از آن شرزه شیر من سلامش گفتم و او دادپاسخ این چنین مرحبا . اهلاً و سهلاً للجمیع الزّائرین دیدم اخلاص و صفا را در وجودش آشکار با اشاره گفت : همراهان خود را هم بیار گفت تا حیدر کلید خانه را بر ما دهد خواست ازمن خود به زخم پای من مرهم نهد گفتم : حاجی از محبتهایتان شرمنده ام گفت: لا، لا، من به عشق خدمت اصلاًزنده ام خانه ام دربست باشد وقف زوّار حسین هرچه دارم من . فدای زائر آن نور عین دخترم را با عیالم داد دست دخترش خواست از سلمی.کندخدمت به جای مادرش موج می زد درنگاهش شادی از خدمت به ما گفت : جان من فدای زائرین کربلا گفتمش : یا سیّدی در غبطه ام از حالتان بیشتر خواهم بدانم راز این احوالتان گفت : من هستم ابو عباس . عباد بن علا اصل من حلّی ست . امّا ساکنم در کربلا هستم هشتاد و چهار ساله . غلام زائرم فارغ از عشق حسین .من چون زمینی بائرم شد شهید عبدالحمیدم در مصاف اهرمن او فدای راه حق شد در دفاع از وطن مرد عروس نازنینم در تصادف سال پیش کرد مرگ او دلم را بیشتر از پیش ریش حیدر و سلمی از آنها یادگاری مانده اند درس عشق و عاشقی را پیش بابا خوانده اند الغرض رفتیم با حیدر به سوی خانه شان خانه .نه. کاخی مجلل را به ما داد او نشان بود حیاط خانه یک باغ بزرگ و باصفا می شد از هر گوشه ی آن باغ دیدن عشق را یک طرف سرگرم جمعی از برای پخت شام در صف حمّام سویی کرده زوّار ازدحام گوشه ای هم عدّه ای مشغول سِرو میوه ها ظرف می شستند سویی عدّه ای بی ادّعا جای جای باغ صدها ریسمان آویخته زائر ترک و عرب با فارس و لر آمیخته باغ را کردیم ردّ و داخل منزل شدیم آرزومان بود هرچه ، گوئیا نائل شدیم دیگر از خانه نگویم .شیک و زیبا و تمیز دور تا دور سالن مملوّ بود از مبل و میز داد اطاق هشتمین را حیدر رعنا به ما سیّدی اهلاً و سهلاً گفت و شد از ما جدا زان که خیلی خسته بودیم آرمیدیم ابتدا بعد هم غسل زیارت داد جان بر جسم ما ساز رفتن کوک کرده.ساک خود برداشتیم خویش را شرمنده ی آن لطف می پنداشتیم دید ابو عبّاس تا ما را . جلو آورد سر گفت: رنجیدید ازاین منزل به این زودی مگر؟ گفتمش یا سیّدی خواهیم زحمت کم کنیم رخصتی تا سر به پای آن دلاور خم کنیم گفت: لا. لا .دیگر اصلاً این چنین صحبت مکن منّت است این برسر ما.صحبت از زحمت مکن صاحب این خانه عبّاس است و من هم نوکرم در سپاه عشق من هم یک سیاهی لشکرم گفت بگذارید اینجا ساکهای خویش را ره دهند حاشا شما را در حرم با ساکها با قبول حرفهایش گوئیا پر باز کرد مرغ روحش بال زد تاعرش حق پرواز کرد گفت حالا جزم سازید عزم دیدار حسین دست حق همراهتان باد .آی زوّار حسین راهی کوی وفا گشتیم ما با پای سر بود در این راه ما را عشق و ایمان راهبر شد ضریح حضرت سقّا عیان از راه دور دست ها بر سینه ها رفتند از شرم حضور اندکی بعد از توقّف راه افتادیم باز مرغکان روحمان کردند بال شوق باز ناگهان دیدیم خود را در حریم قدس یار در حصار عاشقانی سینه چاک و بی قرار در میان های و هوی و قیل و قال و شور و شِین حاصل آمد آرزوی وصل و دیدار حسین وقت شد وقت وداع میزبان مهربان پیش او رفتم به رسم اهل شکر و امتنان تا ابو عبّاس از من قصّه ی رفتن شنید گوهر اشکش روان گشت و به دامانش چکید گفت : باز عمری دوباره بود باقی گر مرا باز هم در خدمتم هرساله این موقع بیا این وجیزه بود تنها یک نما از اربعین یک نمای واقعی از عشق و ایمان و یقین داستانی واقعی از سرزمینی پربلا کشوری در حال جنگ و مردمانی مبتلا از کرامات حسین است این همه شور و شعور اربعین گشته جهانی .می دهد عطر ظهور اربعین گشته (جهانی جلوه ای) از اقتدار تا کشاند ذهن عالم را به سمت انتظار اربعین باشد نمادین جلوه ی دلدادگی زیر چتر اتّحاد و پرچم آزادگی تا کند بیدار شاید قلبهای خفته را تا به سامان آورد این عالم آشفته را اربعین باشد نماد همدلیّ و اتّفاق جلوه ای از اتحاد اهل ایمان در عراق شیعه دوشادوش سنّی با مسیحی همنوا همدل و همراه باهم در مسیر کربلا کرد حمید اینگونه شرح جلوه ای ازعشق را آنچه را خود دیده از دلدادگان کربلا

بیخبر🍂🍁🥀💧 بیخبر از حکمت جاماندگی یم! بی ثمر از قسمت شرمندگی یم! چه حکمتیست ؛ندانم خطِ اول باشی و خط بخوری ! جابمانی زرفیقان همه ی عمر حسرت بخوری اللهم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک 🍁🍂🥀💦💧

🍁🍂🥀 همچو نی نالم ، در عزای کربلا السلام و السلام ای سر جدایِ کربلا ناله ام را بشنو اینک با ندایِ نی نوا ای نینوا ای نینوا 🍁🍂🥀 هق هق بغض شبانه نا تمامه نا تمامه گریه میخواهد دلم 😭 گو بِباره گو بِباره 🌨💧💦💧

🍁🍂🍂🍁🍂این روزها به خون شهدا 🥀 ❗️خیانت‌های بسیار می‌شود.. . اما این خیانت‌ها از سمت برخی از کسانیکه پیشتر به آنها دوست می‌گفتیم❗️ دردناک‌تر است. اما خوبی ماجرا اینجاست که شهدا شاهد و ناظر ند و خدا هست و دارد می‌بیند و انتقام او از خیانت کاران بسیار سخت‌تر خواهد بود. مواظب عهد و پیمانمان با شهدا باشیم 🥀 بقول آن جانباز عزیز تا ابد مردترین باشیم علمدار بمانیم 🍁🍂🍁💦💧 🍃 🍃جامانده از قافله عشق🦋🦋 eitaa.com/jAmAnbH/azgAflh/aHg

سفر سبز 🍃🍀☘🌿💧 💧 🍀☘🌿💧 ما تشنه لبان قدح صلح و صفاییم ما وارث مشک و علم ماه وفاییم حک گشته به لوح دل ما عشق محمد ما حافظ لوح و قلم اهل کساییم خمار خم لعل غدیریم ، از این رو ، پروانه شمع علی و آل عباییم گفتیم به قالوی ازل چونکه " بلی " ما ، پس دردکش جام الستین بلاییم ثبت است به لوح دل ما آیه تطهیر با یاد فدک ، ما چو نی سوخته ناییم مهمان کریمیم که باشد حسن حسنش ما جمله گدای کرم اهل عطاییم آواره صحرای بلاییم شب و روز مجنون بلاپیشه لیلای ولاییم با عشق حسین گشته عجین آب و گل ما ما منتظر منتقم خون خداییم سجاد به سجاده ما رنگ صفا داد ما ضامن ابلاغ پیام شهداییم ما مست می حلم شکافنده علمیم ما گوش به فرمان علمهای هداییم آموخت صداقت همه را مکتب صادق زین روی چو کاظم همه بی رنگ و ریاییم تسلیم قضا و قدر حضرت حقیم ما ریزه خور سفره احسان رضاییم از دولت هادی ست که بیراهه نرفتیم وز جود جواد است ، چنین اهل سخاییم این نفس زکی از حسن احسان شده ما را ما چشم به راه گذر ثانیه هاییم مدهوش می ساقی عطشان حسینیم ما سوته دلان حرم کرببلاییم . برخیز حمید . عزم سفر جزم نماییم ما همسفران سفر سبز بقاییم 🍃 🍀☘🌿🍃💧

◽️#آزادے یا حماقت😡 دوست من ! اکنون روزی هست که آزادی جسم را برای تو تبلیغ میکنند و تو هم آن را میپذیری، غافل از اینکه آزادی جسم بدون آزادی معنوی و عقلی هیچ گاه به تحقق نخواهد رسید! آنها تو را از قفسی کوچک به قفسی بزرگ انتقال می‌دهند ، شاید بگویی خب قفس بزرگ تر میشود و این یعنی ما آزاد تر شده ایم😀 اما من میگویم: قفس، قفس است و بدی این قفس این است 😡که ما را با حماقتمان زندانی کردند و این دلیل بزرگ بودن قفس است. 🍂من ترجیح میدهم در قفسی باشم، با مرز دانایی ام🍃 هرچند اندک و محدود با اندک ایمانم بخدا واهل بیت و ولایت 🍃 هر چند محدود ولی عقلانی و انسانی! و این یعنی آزادی برای انسان در دنیا و شاید هم نجات از دوخ در آخرت ان شاءالله ☘🍀🍃💦💧

🍁🍂🥀🍃💧 با شهدا 🥀 تا بیکرانه ها🍃💦💧 ای ساربان ! فرو کش کاین ره کران ندارد 🍃اللهُم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک🍃 🍀🍃 🍀 🍁🍂🥀🍃💧

السلام علیک یا اباعبدالله جلوه ای از جلوه های اربعین اربعین پای پیاده از نجف تا کربلا رفت باید تا ببینی جلوه های عشق را این قلم گوید برایت جلوه ای زان عشق را داستانی از خلوص و عشق و ایثار و وفا کودکی شش ساله دیدم تشتی از خرما به سر داد می زد : آی ، ای زائر بیا خرما ببر در کنارش دختری کوچک تر از او نیز بود کاغذی در دست از زوّار دعوت می نمود جستم از نامش بگفتا من غلام حیدرم خواهرم سلمی ست.مرده هم پدر .هم مادرم باز پرسیدم: ولیّت کیست حیدرجان.بگو پیرمردی روی ویلچر را نشانم داد او پیش اورفتم که جویم حال آن روشن ضمیر درس خدمت یاد گیرم شاید از آن شرزه شیر من سلامش گفتم و او دادپاسخ این چنین مرحبا . اهلاً و سهلاً للجمیع الزّائرین دیدم اخلاص و صفا را در وجودش آشکار با اشاره گفت : همراهان خود را هم بیار گفت تا حیدر کلید خانه را بر ما دهد خواست ازمن خود به زخم پای من مرهم نهد گفتم : حاجی از محبتهایتان شرمنده ام گفت: لا، لا، من به عشق خدمت اصلاًزنده ام خانه ام دربست باشد وقف زوّار حسین هرچه دارم من . فدای زائر آن نور عین دخترم را با عیالم داد دست دخترش خواست از سلمی.کندخدمت به جای مادرش موج می زد درنگاهش شادی از خدمت به ما گفت : جان من فدای زائرین کربلا گفتمش : یا سیّدی در غبطه ام از حالتان بیشتر خواهم بدانم راز این احوالتان گفت : من هستم ابو عباس . عباد بن علا اصل من حلّی ست . امّا ساکنم در کربلا هستم هشتاد و چهار ساله . غلام زائرم فارغ از عشق حسین .من چون زمینی بائرم شد شهید عبدالحمیدم در مصاف اهرمن او فدای راه حق شد در دفاع از وطن مرد عروس نازنینم در تصادف سال پیش کرد مرگ او دلم را بیشتر از پیش ریش حیدر و سلمی از آنها یادگاری مانده اند درس عشق و عاشقی را پیش بابا خوانده اند الغرض رفتیم با حیدر به سوی خانه شان خانه .نه. کاخی مجلل را به ما داد او نشان بود حیاط خانه یک باغ بزرگ و باصفا می شد از هر گوشه ی آن باغ دیدن عشق را یک طرف سرگرم جمعی از برای پخت شام در صف حمّام سویی کرده زوّار ازدحام گوشه ای هم عدّه ای مشغول سِرو میوه ها ظرف می شستند سویی عدّه ای بی ادّعا جای جای باغ صدها ریسمان آویخته زائر ترک و عرب با فارس و لر آمیخته باغ را کردیم ردّ و داخل منزل شدیم آرزومان بود هرچه ، گوئیا نائل شدیم دیگر از خانه نگویم .شیک و زیبا و تمیز دور تا دور سالن مملوّ بود از مبل و میز داد اطاق هشتمین را حیدر رعنا به ما سیّدی اهلاً و سهلاً گفت و شد از ما جدا زان که خیلی خسته بودیم آرمیدیم ابتدا بعد هم غسل زیارت داد جان بر جسم ما ساز رفتن کوک کرده.ساک خود برداشتیم خویش را شرمنده ی آن لطف می پنداشتیم دید ابو عبّاس تا ما را . جلو آورد سر گفت: رنجیدید ازاین منزل به این زودی مگر؟ گفتمش یا سیّدی خواهیم زحمت کم کنیم رخصتی تا سر به پای آن دلاور خم کنیم گفت: لا. لا .دیگر اصلاً این چنین صحبت مکن منّت است این برسر ما.صحبت از زحمت مکن صاحب این خانه عبّاس است و من هم نوکرم در سپاه عشق من هم یک سیاهی لشکرم گفت بگذارید اینجا ساکهای خویش را ره دهند حاشا شما را در حرم با ساکها با قبول حرفهایش گوئیا پر باز کرد مرغ روحش بال زد تاعرش حق پرواز کرد گفت حالا جزم سازید عزم دیدار حسین دست حق همراهتان باد .آی زوّار حسین راهی کوی وفا گشتیم ما با پای سر بود در این راه ما را عشق و ایمان راهبر شد ضریح حضرت سقّا عیان از راه دور دست ها بر سینه ها رفتند از شرم حضور اندکی بعد از توقّف راه افتادیم باز مرغکان روحمان کردند بال شوق باز ناگهان دیدیم خود را در حریم قدس یار در حصار عاشقانی سینه چاک و بی قرار در میان های و هوی و قیل و قال و شور و شِین حاصل آمد آرزوی وصل و دیدار حسین وقت شد وقت وداع میزبان مهربان پیش او رفتم به رسم اهل شکر و امتنان تا ابو عبّاس از من قصّه ی رفتن شنید گوهر اشکش روان گشت و به دامانش چکید گفت : باز عمری دوباره بود باقی گر مرا باز هم در خدمتم هرساله این موقع بیا این وجیزه بود تنها یک نما از اربعین یک نمای واقعی از عشق و ایمان و یقین داستانی واقعی از سرزمینی پربلا کشوری در حال جنگ و مردمانی مبتلا از کرامات حسین است این همه شور و شعور اربعین گشته جهانی .می دهد عطر ظهور اربعین گشته (جهانی جلوه ای) از اقتدار تا کشاند ذهن عالم را به سمت انتظار اربعین باشد نمادین جلوه ی دلدادگی زیر چتر اتّحاد و پرچم آزادگی تا کند بیدار شاید قلبهای خفته را تا به سامان آورد این عالم آشفته را اربعین باشد نماد همدلیّ و اتّفاق جلوه ای از اتحاد اهل ایمان در عراق شیعه دوشادوش سنّی با مسیحی همنوا همدل و همراه باهم در مسیر کربلا کرد حمید اینگونه شرح جلوه ای ازعشق را آنچه را خود دیده از دلدادگان کربلا