eitaa logo
🌷مسجد سبقت درخیرات🌷
220 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
774 ویدیو
150 فایل
📢 🕌 یک مسجد مجازی! ارائه محتواهایی از تفسیر آیات قرآن، درس اخلاق و شیوه بهتر زندگانی، شرح و توضیح دعاها و احادیث معصومان همراه با آيت الله دکتر حيدري فر (حفظه الله) مفسِّر قرآن مجيد و استاد حوزه و دانشگاه ارتباط با ما: @sebqat_14
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💢مقایسه امام خمینی با شاهان ایران# اگر تاریخ معاصر ایران را بررسی کنید غالب شاهان و حاکمان ما با نفرت یا از کشور شدند یا کردند و یا توسط مردم شدند چون از مردم نبودند، چون مردم زیر چکمه استبداد آنها له شده بودند . دی ماه سال ۱۳۵۷ فرار کرد . شهریور سال ۱۳۲۰ از کشور گریخت و بعد از او مردم تا مدتها با وجود قحطی به برپایی جشن پرداختند . به فرانسه رفت و ماندگار شد به روسیه پناهنده شد . ناصرالدین شاه و آغامحمدخان قاجار ترور شدند . از تا پایان که آخرین دوره پادشاهی در ایران بوده است، مجموعا ۹ شاه به قدرت رسیده اند. از ۹ پادشاه فقط ۳ نفر با مرگ طبیعی دوران سلطنتشان به پایان رسیده است. ۶ پادشاه یا توسط مردم شده اند مثل ناصرالدین شاه، یا با دخالت کشورهای خارجی از کشور فرار کرده و تبعید شده اند مثل محمدعلی شاه و رضاشاه پهلوی و.... . خمینی محبوب وارد ایران شد و محبوب تر توسط مردم بدرقه شد
467_12255253165417.mp3
34.84M
☑️صوت کامل بیانات رهبر انقلاب در سی‌وچهارمین سالگرد ارتحال امام خمینی. ۱۴۰۲/۳/۱۴
سلام علیکم ختم فاتحه مجازی برای امام خمینی https://iPorse.ir/6231590 لطفا نشر بدید
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 اگر فرزند خوانده، دختر باشد  اگر فرزندی که به سرپرستی گرفته می شود دختر باشد، با مادر خوانده به لحاظ محرمیت مشکلی ندارد. امّا با ورود به سنّ تکلیف، به پدرخوانده خود نامحرم می شود که باید برای محرمیت، یکی از راه های زیر انجام شود:  1. همسرش یا همان مادر خوانده به کودک شیر دهد که در این شرایط، پدر سرپرست، پدر رضاعی آن دختر خواهد شد و به او محرم می شود.  2. مادر مرد سرپرست به کودک شیر بدهد. که در این صورت مرد سرپررست، برادر رضاعی آن دختر خواهد شد.  3. خواهر یا خواهرزاده مرد سرپرست به او شیر دهد تا در این صورت، او، دایی رضاعی دختر شود.  4. همسر برادر یا یکی از برادرزاده های پدر خوانده به نوزاد شییر دهد تا مرد، عموی رضاعی دختر شود.  البته تمام این موارد در صورتی امکان پذیر است که کودک در دوران شیرخوارگی باشد . مثلاً اگر دو سال کودک تمام شده باشد و روش رضاعی امکان پذیر نباشد.  اگر فرزند خوانده، پسر باشد  اگر زوجی فرزند پسر را به سرپرستی قبول کنند از نظر محرمیت با مرد خانواده مشکلی وجود ندارد، امّا برای ایجاد محرمیت با مادرخوانده، می توان یکی از راه های زیر را انجام داد:  1. اگر مادر سرپرست خود شیر داشته باشد؛ مثلاً نوزاد او پس از تولّد فوت کرده باشد و تمایل به داشتن فرزندی برای جایگزین کردن با نوزاد فوت شده خود است می تواند با رعایت شرایط شیردهی به آن پسر شیر دهد. در این صورت ، مادر رضاعی آن پسر خواهد شده و به یکدیگر محرم می شوند.  2. اگر مادر این خانم، توانایی شیر دادن به نوزاد را دارد ، با رعایت شرایط به این کودک شیر دهد تا مادرخوانده، خواهر رضاعی آن پسر شود.  3. اگر همسر یکی از برادرهای مادر سرپرست، یا دختر یکی از برادرها یا حتّی نوه یکی از برادرها به نوزاد با رعایت شرایطی شیر دهد، مادر خوانده، عمّه رضاعی پسر خواهد شد.  4. اگر خواهر یا خواهرزاده یا نوه خواهر این مادر سرپرست ، با رعایت شرایط به نوزاد پسر شیر دهند ، در این صورت، این خانم، خاله رضاعی آن پسر می شود.  مانند فرزند خونده دختر، شیر دادن به فرزند پسر نیز باید قبل از دوران اتمام شیرخوارگی باشد. اگر کودک بیش از دو سال داشته باشد و یا هیچ یک از خانم های فامیل، شیری برای تغذیه کودک نداشته باشند، راه حلّ قابل ملاحظه دیگری برای محرمیت وجود ندارد. https://eitaa.com/joinchat/2085093398Cfeb8c0d978
آخرین وصیت؛ بگویید همه بیایند! 🔹خاطره آیت‎الله مصباح یزدی از آخرین ساعات عمرِ امام خمینی ‎(قدس‎سرهما) بعضى بستگان حضرت امام، خاطرات واپسین روز حیات ایشان را این‌گونه گفتند: عصر همان روز (ارتحال) امام فرمود: به تمام اهل خانواده بگویید كه جمع شوند! همسر ایشان، فرزندان و نوه‌ها كه آن‌جا حضور داشتند، اطراف تخت وى حلقه زدند و اطراف او جمع شدند. امام به زحمت چشم خود را باز كرد. سخن گفتن برایش خیلى دشوار بود. اهل‌بیت خود را مخاطب قرار داد و فرمود: «یك جمله وصیت براى شما دارم». همه چشم‌ها خیره و گوش‌ها تیز شده بودند كه امام در لحظه‌هاى واپسین عمر و با این روز و حال، چه وصیتى دارد؟! امام گفت: «وصیت من به شما این است كه بكوشید نافرمانى خدا نكنید!» بعد فرمود: «بروید؛ من خسته‌ام و مى‌خواهم بخوابم.» پارچه را روى صورتش كشید؛ خوابید و دیگر چیزى نگفت. هنگام نماز مغرب و عشا ایشان را صدا زدند. او به نماز اوّل وقت مقیّد بود. احساس كردم كه فقط، انگشتان و لب‌هایش اندكى حركت مى‌كنند؛ با اشاره انگشتانش، ركوع و سجود مى‌كرد و با حركت لبانش، نماز پایانى را خواند. این چه شخصیتى دارد و چه روحى است كه در واپسین لحظه‌هاى عمر، توجّهش فقط به خدا و انجام وظیفه است و بس؟! بهترین سرمایه و هدیه‌اى كه براى فرزندان خویش بر جا مى‌گذارد، این است كه «نافرمانى خدا و گناه نكنید.» تأكید و تكیه كلامش در تمام عمر، این بود كه خدا از او چه خواسته است؛ مى‌كوشید آن را انجام دهد تا به تكلیف عمل كرده باشد. در اوایل جوانى، امام را ندیده بودیم؛ ولى در حدود سى و پنج سال از نزدیك ایشان را درك كردیم. از همان روز اوّل ‌در سال ۱۳۳۱ ه.‌ش‌ كه به قم آمدم، در درس ایشان شركت كردم. پس از تبعید او، كم و بیش با وى در ارتباط بودم. پس از مراجعت ایشان، بارها به خدمتش مشرف مى‌شدم. ...از نزدیك، غرق تماشاى حركات، درس‌ها و بحث‌ها، معاشرت‌ها و منش‌هاى او بودم. با این وصف، هرگز در زندگى او، لحظه‌اى را به یاد ندارم كه ایشان به فكر منافع دنیوى خود باشد؛ درباره چیزى فكر بكند یا مطلبى بگوید یا نكته‌اى بنویسد كه انگیزه‌اش ‌از این گفتن و شنیدن و نوشتن‌ـ جلب منفعت دنیوى براى خویش باشد. گویا كه در ذهن این مرد، جز اطاعت خدا و خدمت به بندگان خدا، چیز دیگرى نمى‌گذشت. من جز اطاعت حق و خدمت به خلق، چیز دیگرى از این مرد سراغ ندارم. او دریاى متلاطمى بود؛ ولى آرام و بى‌كرانه! 📚سیری در ساحل، صفحه ۸۵-۸۷
🌺🕊🌺🕊 🕌زیارت امام حسن مجتبی و امام حسین (علیهما السلام) در روز دوشنبه 🌹🦋🦋🌹🌹 🔆اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَا بْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا حَبیبَ اللّه اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا صِفْوَةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَمینَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا حُجَّةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا نُورَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا صِراطَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا بَیانَ حُكْمِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا ناصِرَ دینِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا السَّیِدُ الزَّكِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الاْمینُ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأویلِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْهادِى الْمَهْدِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الطّاهِرُ الزَّكِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا التَّقِِیُّ النَّقِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقیقُ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا الصِّدّیقُ الشَهیدُ 🔆اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَبامُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یَا بْنَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَشْهَدُ اَنَّكَ اَقَمْتَ الصَّلوةَ وَ آتَیْتَ الزَّكوةَ وَ اَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً وَ جاهَدْتَ فِى اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتّى اَتیكَ الْیَقینُ فَعَلَیْكَ السَّلامُ مِنّى ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ عَلى آلِ بَیْتِكَ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ 🔆اَنَا یا مَوْلاىَ مَوْلىً لَكَ وَ لِآلِِ بَیْتِكَ سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّكُمْ وَ جَهْرِكُمْ وَ ظاهِرِكُمْ وَ باطِنِكُمْ لَعَنَ اللّهُ اَعْداَّئَكُمْ مِنَ الاْوَّلینَ وَ الا خِرینَ وَ اَنَا اَبْرَءُ اِلَى اللّهِ تَعالى مِنْهُمْ. 🔆یا مَوْلاىَ یا اَبامُحَمَّدٍ یا مَوْلاىَ یا اَباعَبْدِ اللّهِ هذا یَوْمُ الاِْثْنَیْنِ وَ هُوَ یَوْمُكُما وَ بِاسْمِكُما وَ اَنَا فیهِ ضَیْفُكُما فَاَضیفانى وَ اَحْسِنا ضِیافَتى فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضیفَ بِهِ اَنْتُما وَ اَنَا فیهِ مِنْ جِوارِكُما فَاَجیرانى فَاِنَّكُما مَأمُورانِ بِالضِّیافَةِ وَ الاِْجارَةِ فَصَلَّى اللّهُ عَلَیْكُما وَ آلِكُمَا الطَّیِّبینَ. 🌷التماس دعای ویژه🌷
دعا کردیم پابر جا بمانی دعا کن پای کار تو بمانیم به هنگام ظهور مصلح کل همه باهم کنار تو بمانیم بر این کشور نه بردنیای اسلام تو دست رحمت صاحب زمانی قسم خوردیم نگذاریم یک دم شما در فتنه ها تنها بمانی بگو یا فاطمه برخیز از جا نگاه ما همه سوی نگاهت یقین داریم باشد هر کجایی دعای مادرت پشت و پناهت ولایت پیشه گان آگاه هستند نمیخواهد ولی ؛ غیر از اطاعت سزای هرکه بر یارش مطیع است چه پاداشیست بهتر از شهادت به روی برگی از تاریخ ایران نوشته عزت ما از خمینیست خدارا شکر بیرق بعد از ایشان به روی شانه مردی حسینیست 🌷🍃🌷🍃🌷🍃🌷
🔴 پیامهای امام زمان (عج) به امام خمینی (ره) 🌹 آیت الله سید علی اکبر قرشی در مصاحبه ای گفت: 🔹 سال‌ها بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، یک روز در ارومیه شنیدم که آیت‌الله خزعلی در یک سخنرانی عمومی مطلبی قریب به این مضمون گفته است:«امام زمان (عج) در جریان پیروزی انقلاب دوبار به رهبر انقلاب، امام خمینی پیام پیروزی داده است و هدایت فرموده است و این دو پیام به وسیله‌ی شخصی بزرگوار و معنوی به نام «لطیفی» که ساکن تهران است و من او را می‌شناسم، به امام خمینی ابلاغ گردیده است». 🔸 این مسئله برای من خیلی عجیب آمد و سعی کردم به حقیقت آن پی ببرم. تا اینکه چند ماه بعد در مجلس خبرگان، آیت‌الله خزعلی را دیدم و در آن مورد از ایشان سؤال کردم. آقای خزعلی مسئله را کاملاً تأیید کرد. گفتم: «پس اگر من این موضوع را کتبی برای شما بنویسم، جواب مکتوب می‌نویسید؟». گفت: «بله، مانعی ندارد، شما بنویسید، من هر دو قضیه را در جواب شما می‌نویسم.» 🔺من نوشتم: «بسم الله الرحمن الرحیم. حضرت آیت‌الله خزعلی دامت برکاته. سلام علیکم و رحمة‌الله. راجع به اینکه آقای لطیفی دو دفعه مژده‌ی پیروزی را از طرف امام زمان (عج) به حضرت امام آورد، توضیح فرمایید» 🔺ایشان با خط خود در جواب نوشت: «بسم الله الرحمن الرحیم. 🌹1- پیام به پاریس که فرمودند: «شاه می‌رود، نگران نباشید». امام راحل سؤال می‌کند: «با خونریزی یا بی‌خونریزی؟» می‌گوید: «امام علیه السلام فرمود:«بی‌خونریزی» 🌹2- روز بیست و یکم بهمن پیام مبنی بر اینکه «در خانه نمانید، بیرون بریزید وگرنه کشته خواهید شد». 🔹 به وسیله‌ی همین پیام، امام خمینی(ره) اعلام فرمود به حکومت نظامی اهمیت ندهید و بریزید بیرون. در نتیجه مردم تهران، بیرون ریختند، حتی خانواده‌های خود را آوردند و در خیابان‌ها نشستند، دیگر در تهران به هیچ وجه امکان آمدن تانک و امثال اینها نبود؛ بنابراین آن توطئه‌ی خطرناکی که در نظر بود تا صدها تانک را وارد تهران کنند و با خونریزی انقلاب را از بین ببرند و محل اقامت امام را بمباران نمایند، منتفی شد. این موضوع را آقای خزعلی هم شفاهی شهادت داد و هم به‌صورت کتبی نوشت و تأیید کرد. 🌕 مسئله‌ی دیگر در همین موضوع، خاطره‌ی آقای «مرتضایی‌فر» است که در یکی از مجلات سپاه پاسداران نقل شده و پیام پیروزی امام زمان (عج) به امام خمینی(ره) را تأییدمی‌کند. ایشان در آن خاطره می‌گوید: «ما روز 21 بهمن 1357 در منزل آیت‌الله طالقانی نشسته بودیم. به ایشان گفتند: «امام پیام داده که مردم در خانه‌های خود نمانند، بیرون بریزند و به حکومت نظامی اهمیت ندهند». آقای طالقانی گفت: «امام مدت پانزده سال از ایران دور بوده‌اند و توجه ندارند که این دژخیمان رژیم چه بی‌رحم هستند. اگر مردم بیرون بریزند، همه را قتل عام می‌کنند؛ بنابراین صلاح در آن است که در منازل و خانه‌ها بنشینیم، ببینیم عاقبت کار چه می‌شود؟». بعد مرحوم طالقانی با امام حدود نیم ساعت تلفنی گفتگو کرد تا شاید امام را قانع کند که مردم را از خانه‌هایشان بیرون نیاورند. ما حرف‌های آقای طالقانی را شنیدیم که سعی داشت امام را هرطور شده، از تصمیم خود مبنی بر بیرون آمدن مردم از خانه‌ها و اهمیت ندادن به حکومت نظامی، منصرف نماید. تا اینکه آقای طالقانی گوشی را گذاشت و در گوشه‌ای زانوانش را بغل گرفت و ساکت ماند! حتی سرش را روی زانوانش تکیه داد و به فکر فرو رفت. ما با خود گفتیم حتماً امام حرفی زده و مثلاً به ایشان گفته شما دخالت نکنید و ...؛ بنابراین آقای طالقانی ناراحت شده است. امّا چیزی نگفتیم تا اینکه ایشان یک دفعه سر از زانوانش برداشت و به حال طبیعی و عادی برگشت. سؤال کردیم: «آقا چه شده؟ آیا امام به شما پرخاش کردند یا حرفی گفتند که شما ناراحت شدید؟» آقای طالقانی گفت: «نه، نه، اصلاً مسئله این نیست. من اصرار کردم که امام اعلامیه‌هایش را پس بگیرد و امام هرچه می‌گفت، من قانع نمی‌شدم، در آخر فرمود: «آقای طالقانی! اصرار نکن! احتمال بده که این دستور از طرف امام زمان (عج) است!» تا امام این جمله را گفت، من به خود لرزیدم و بی‌اختیار گوشی را گذاشتم و حالم دگرگون شد!». بنابراین، راز رهبری قاطعانه و پیروزمندانه‌ی امام راحل در پیروزی انقلاب در تأیید غیبی ایشان نهفته و ایشان منظور نظر حضرت صاحب‌الزمان (عج) بود. 📚منبع: خاطرات آیت الله سید علی اکبر قرشی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1388، صص136-133 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹