محبت شه مردان مجو ز بی‌پدری که دست غیر گرفته است پای مادر او #بیرم‌خان

امیرالمومنینی جز علی هرگز نمی‌دانم نمازی را که بی حب علی باشد نمی‌خوانم #سید_علی_حسنی

کس را چه زور و زهره که وصف علی کند جبار در مناقب او گفته هل اتی زورآزمای قلعه خیبر که بند او در یکدگر شکست به بازوی لافتی مردی که در مصاف، زره پیش بسته بود تا پیش دشمنان ندهد پشت بر غزا شیر خدای و صفدر میدان و بحر جود جان‌بخش در نماز و جهان‌سوز در وغا دیباچه مروت و سلطان معرفت لشکرکش فتوت و سردار اتقیا فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی #سعدی

فردا که هر کسی به شفیعی زنند دست ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی #سعدی

صورتش را پوشاند و کیسه‌ی نان را بر دوش گذاشت، اشک از چشم‌هایش جاری می‌شد، می‌دانست امشب، بابا به آرزویش رسیده و حالا در کنار مادر است، اما این چیزی از داغ کم نمی‌کرد‌. وارد خرابه شد، کودکی که پدرش در نهروان کشته شده بود سویش دوید و گفت: امشب دیر آمدی! مژده بده! علی را کشتند. حسن بن علی تکه‌ای نان جو از کیسه درآورد و زیر لب فرمود: خدایش رحمت کند.

خدا دشمنانت و غاصبین حق خلافتت را در آتش ابدی‌اش جاودان کند.

جز یک نسب که از تو به خود بسته چیستم؟ من آن‌چنان که آل علی گفته نیستم اما مرا هم ای علی از خود مران که من تا چشم داشتم به حسینت گریستم #شهریار

اسراییل ساختمان کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در سوریه را هدف حمله‌ی هوایی قرار داد. فارغ از این‌که شخصیت ترور شده کیست، در ادبیات بین المللی این اقدام رسماً حمله به خاک ایران است.

عزاداری برای شهدای قیام، عین نبرد با اسرائیل است، ما هرچه داریم از عزاداری برای شهیدانمان است، از دل همین عزاداری‌ها شهید تربیت می‌شود، همین اشک‌هاست که آرمان را در دل سوخته‌ی داغ‌دیدگان جاودان می‌کند و دشمن، از همین عزاداری و سوگواری می‌ترسد. هرکس روضه‌خوانی بر شهید را به هربهانه‌ای سرزنش کرد هم‌دست اسرائیل است.

امشب، به رسم رفاقت، بعد همه‌ی آدمایی که دعا کردید یاد من هم باشید لطفا.

نمازم را نخواندم که نجف بخوانم. بعدش هم برویم کربلا که برای اولین بار شب قدر بین الحرمین باشم. هم‌سفر دیر رسید، کانتر صدور کارت پرواز بسته شد، من مجوز خروجم به مشکل خورد و همه چیز خراب شد. ترسناک است. در این لحظات معمولا گوش آدم سوت می‌کشد، همه جا سیاه می‌شود و غم بشر را احاطه می‌کند. من هم چنین شدم. امشب اگر دعا مستجاب نمی‌شد کی می‌شد؟ همه چیز در نیم نگاهی درست شد. حالا با رفیقم، نجفم، رو به روی حرم امیرالمومنین  و به رسم رفاقت، دعاگو و نایب‌الزیاره‌ی شما.

[بگو حسین که من زار زار گریه کنم]