ما کجا و وصال شش‌گوشه‌تان ؟ که اگر این هم هست لطفی‌ست از الطافِ بی‌کرانه‌تان به حقیرترین و ضعیف‌ترین و آواره‌ترینِ این آستان .. راستش را که میدانید .. من ، حتی امیدی نداشتم به آمدن .. به ‌‌کشانده شدن توسط این مکانِ امن ..

کاش میشد کنارتون موند .. توی دنیا و آخرت .. کاش اجازه بدین .. کاش به ماهم رحمی کنید و اجازه بدین برگردیم ..

قلب‌هاتون رو جای مطمئنی سرمایه گزاری کنین ؛ مثلا برای امام حسین(ع) ..

بله ؛ همین عشقه که به پاهامون توون راه رفتن داده که کیلومترها دور از زادگاهمون بدونِ دغدغه‌ای برای برگشتن راه بیفتیم و بیایم پابوس خودت و علمدارت .. آه آقای امام حسین(ع) .. از کدام بگویم ؟ از کجا بگویم ؟ درد فراق درد عجیبی‌ست که هم خدابیاوردش و هم خدا نیاوردش .. سنجش عشق است .. طعمِ شیرینِ کشنده‌اش عجب حلوایِ قندیست .. فراقِ شما لحظه‌ی وصال را شیرین‌تَرَش می‌کند .. ولی پناهمان بر خدایِ شما که خدا نیاورد فراقِ شمارا و ما را دائم الاتصالتان کند .. براستی اگر اشک نبود چی ‌می‌کردیم ؟ این زخمِ جدایی را چگونه شست و شو می‌دادیم که چرک نکند ؟ [ خلاصه که عجیب دل‌تنگتانیم ..]

بله ؛ انقلابی ماندن خیلی مهم‌ است همانگونه که حسینی ماندن و با حسین (ع) بودن .. !

هشت سال و سال‌ها پیشَش و حالا .. آن‌همه و این همه جوان و پیر و زن و مرد جان خود را روی دست گرفتند و کفن به تن جنگیدند که این انقلابِ خمینی را به ظهور مهدی(عج) برسانند .. این انقلاب ، نه تنها با خون‌ها بلکه با عقل‌ها آبیاری شده .. این انقلاب باید حفظ شود باید ! چرا که انقلابِ ما ، دیگر تنها برای ما نیست .. تنها راه نجاتِ ما نیست بلکه راه نجات تمام آزادی‌خواهانِ جهان است راه نجات تمام انسان‌هایی که از گنداب و راکد بودنِ زندگی‌شان درحال تمام شدن هستند .. این انقلاب ، راهِ نجاتِ تمام دنیاست .. راه رسیدن به حسین (ع) .. [ راه ظهورِ منجی ] و آنگونه که قاسمِ ما فرمود : امروز قرارگاه حسین بن علی(ع) ایران است بدانید جمهوری اسلامی حرم است و این حرم اگر ماند دیگر حرم‌ها می‌مانند ..

ولی هیچ وقت طالبِ زندگی بدونِ آگاهی نباشید !

خدا را شکر بابت تمامِ دل‌تنگی‌هایی که صرفِ شما شد [ آقای اباعبدالله (ع)]

چه کعبه رفته‌ها که حاجی‌م نمیشن و چه کربلا نرفته‌ها که کربلایی‌ن .‌.