📌هم‌اکنون 🔸حضور چشم‌گیر طلاب و مردم قم در مراسم گرامیداشت سردار مقاومت در مسجد اعظم 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌مهم‌ترین کار حوزه علمیه قم در این شرایط 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌شهادت حاج قاسم باز هم ثابت کرد مرجعیت دینی در عصر خمینی کبیر ذیل دو جریان فهم می‌شود... 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌اعتقاد راسخی به آزادی بیان و اندیشه دارم، اما... 🔻🔻🔻 @sedyaser

☑️چرا سیدصادق شیرازی سکوت کرده است؟ 📌سیدیاسر تقوی 🔸‏سید صادق شیرازی سکولار نیست و اعتقاد راسخی به «اسلام سیاسی» دارد. مراکزی با عناوینی نظیر «سازمان جهانی نفی خشونت»، «مرکز آدم، دفاع از حقوق بشر و آزادی» و «دیده‌بان حقوق شیعیان» و... زیر نظر او به فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی مشغول‌اند. 🔸این مراکز، پایگاه‌های اطلاع‌رسانی مشخصی ندارند و اخبار مربوط به آن‌ها از طریق سایت دفتر شیرازی منعکس می‌شود. یکی از کارویژه‌های این مراکز محکومیت اقدامات تروریستی در جهان است. در آخرین بیانیه سازمان جهانی نفی خشونت، انفجار تروریستی در موگادیشو، پایتخت سومالی محکوم شده است. 🔸سازمان جهانی دیده‌بان حقوق شیعیان نیز، در آخرین موضع‌گیری خود، خواستار تجدیدنظر در محتوای لایحه اصلاحیه قانون شهروندی هند شده است. حتی طی این سال‌ها سید صادق شیرازی دیدارهایی با فرماندهان حشدالشعبی داشته و از خانواده شهدا حمایت کرده است. 🔸اما سوال اینجاست: چرا سید صادق شیرازی، علیرغم راه‌اندازی این نهادهای سیاسی و اجتماعی، حمله تروریستی آمریکا در بغداد که منجر به شهادت سردار قاسم سلیمانی و نیز ابومهدی المهندس و جمع زیادی از دلاور مردان حشد الشعبی شد را محکوم نمی‌کند و همچنان سکوت اختیار کرده است؟ 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌قابل توجه آقای زائری... 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌جا دارد به هر چهار استاد دعوت شده در برنامه زاویه «خدا قوت» گفت! 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌این سوال که «آیا پاسخ ایران به آمریکا را کافی می‌دانید یا خیر؟» غلط است. سوال درست آن است که... 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌«نجف» اگر‌ نگران نقض حاکمیت عراق است، باید ۱۷ سال پیش مقابل تجاوز و اشغال آمریکایی‌ها می‌ایستاد؛ نه امروز... 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌ما اشتباه کردیم. نظام هم اشتباه کرد؛ اما... 🔻🔻🔻 @sedyaser

📌این اشتباهات قلب ما را در دفاع از جمهوری اسلامی و مبارزه با آمریکا مردد نخواهد کرد... 🔻🔻🔻 @sedyaser

☑️جامعه ایران و سوگ بی‌حماسه 📌سیدیاسر تقوی 🔸هفته گذشته هواپیمای اوکراینی- بنا به آنچه تا کنون اعلام شده است- به جهت خطای انسانی توسط پدافند هوایی مورد اصابت موشک قرار گرفت و موجب جان‌باختن تعدادی از هم‌وطنان عزیز ما شد. همه ما می‌دانیم این اتفاق ناشی از شرایط جنگی بود. آمریکا سردار ما را ترور کرد و ما برای صیانت از هویت و عزت خودمان وارد فرایند انتقام شدیم. حتی اگر سناریوی «خطای انسانی» را بپذیریم و بر تمام احتمالات مداخله‌ی آمریکا چشم بپوشیم باز شرایط جنگی را نمی‌توان نادیده گرفت. 🔸اما چگونه میان افکارعمومی «روایت سوگ» برجسته شد و سخن از انتقام و جنگ با آمریکا به حاشیه رفت؟ عملکرد نهادهای مسئول در توضیح این خطای انسانی از جمله عواملی است که به اندازه کافی درباره آن نوشته و گفته‌اند. اما آنچه کمتر بدان پرداخته می‌شود فقدان نگاه حماسی است که ریشه در زمینه‌های اجتماعی دارد. حماسه روایتی است که در پس رویدادهای ملی و یا مکتبی، نشانه‌های قهرمانی، شجاعت و دلیری را جستجو و پررنگ می‌کند. 🔸حماسه قدرت خارق‌العاده‌ای دارد که می‌تواند سوگ را از رخوت و سرخوردگی نجات دهد و به حرکت و بالندگی برساند. انقلاب اسلامی برآمده از نگاه حماسی به سوگ عاشورا بود. ویرانی جنگ تحمیلی عراق با حماسه «دفاع مقدس» به سبک‌زندگی، صنایع موشکی، شهادت‌طلبی، مدیریت جهادی و... تبدیل شد. می‌توان گفت ایرانِ پس از انقلاب بیش از هر چیز بر پایه حماسه استوار است. 🔸حماسه ذاتا دشمن‌شکن است و سوگ‌ حماسی نیز همچنین. اما پرسش نگارنده این است که چرا در حادثه اخیر خبری از سوگ حماسی نبود و ما با نادیده انگاشتن دشمن و قهرمانی سربازان وطن، به روایت سوگ بسنده کردیم و نتوانستیم آن را با حماسه بیامیزیم؟ در مقابل این سوال مطرح می‌شود که مگر چنین حادثه‌ای می‌تواند ابعاد حماسی داشته باشد و برای آن حماسه سرود؟ 🔸می‌توان گفت هر مواجهه شجاعانه‌ای با دشمن- فارغ از شکست و پیروزی- ظرفیت حماسه‌سرایی دارد. حماسه دو عنصر اصلی دارد، اول: «شجاعت و قهرمانی سرباز وطن یا مکتب» و دوم: «دشمن» که هر دو عنصر در ماجرای اخیر ایفای نقش کرد که می‌توانستیم از آن استفاده کنیم. از سوی دیگر، هنگامی که جامعه با شکست روبرو می‌شود، کنار نهادن روایت حماسه و بسنده کردن به روایت سوگ، جامعه را دچار سرخوردگی و یأس می‌کند. اما چرا جامعه ایران از این سوگ بی‌حماسه یا به تعبیری «اندوه و انفعال» استقبال کرد؟ 🔸به نظر می‌رسد سرخوردگی و انفعال در فرهنگ شیعی ما بی‌سابقه نیست. ما همچنان پس از گذشت 40 سال از پیروزی انقلاب‌مان در روایت حماسی از سوگ عاشورا متفق‌القول نیستیم و در جریان‌هایی نیز انفعال را به عنوان یک ارزش اندوهناک در دوران غیبت منجی، ستایش می‌کنیم. این اگر بخشی از بدنه مذهبی جامعه را علیه نظام نشوراند، روایتی حماسی تولید نمی‌کند. 🔸در بخش دیگری از بدنه جامعه که سرعت بیشتری در مدرنیزاسیون زندگی خود دارند و نگاه دینی را در تحلیل‌های اجتماعی چندان دخالت نمی‌دهند، نوعی خودباختگی نسبت به دیگری ِما یعنی غرب نهادینه شده که در مقاطع شکست ظهور و بروز بیشتری می‌یابد و اجازه خروج از انفعال و آمیختن حماسه در روایت‌های خود را نمی‌دهد. این نگاه در افراطی‌ترین سوگیری خود ممکن است حتی به «روایت سازش» نیز روی بیاورد 🔸عامل دیگر، شیوع روایت انتقادی علیه قدرت (نظام) در ایران امروز است. ادبیات انتقادی خود معلول عوامل گوناگونی است. اقتضائات رسانه در پذیرش «خبر بد» و انتقادی، ناکارآمدی دولت کنونی در مدیریت کشور، سیاه‌نمایی‌های برخی جریان‌های عدالتخواه، دوگانه‌سازی میان مردم و حاکمیت، مذمت قدرت و سیاست و ... را می‌توان از عوامل شیوع ادبیات انتقادی علیه قدرت دانست. طبعا در چنین محیطی مقاومت افکارعمومی نسبت به نفی حماسه شکننده و آسیب‌پذیر خواهد بود. 🔸با توجه به عوامل مذکور می‌توان این فرضیه را مطرح کرد که بخشی از عوامل دگرگونی مواضع افکارعمومی در ایران طی یک هفته از «انتقام‌خواهی فعالانه» به «سوگواری منفعلانه»، ریشه در زمینه‌های اجتماعی ما دارد. ما در واکنش‌های خود به حادثه اخیر نتوانستیم جامعه را به یک سوگ حماسی دعوت کنیم و این تجربه‌ای برای تاریخ انقلاب خواهد بود. کاش صاحبان اندیشه و قلم فکری به حال نگاه حماسی در ایران کنند. ایرانِ پس از انقلاب، صرفا با روایت حماسی می‌تواند به حیات خود ادامه دهد. 🔻🔻🔻 @sedyaser