#سیر_الی_الله استاد تحریری : 🔰كارآمد نمودن دانسته‏ ها 🔷خداوند تبارك ‏و تعالى وجود انسان را به واسطه‏ ى درك و فهم ويژه، از ديگر موجودات برترى داده است، پس هر عملى كه از انسان سر مى‏ زند، به پشتوانه‏ ى درك او از خود و نيازهاى خويشتن، جهان هستى و محيط اطراف خود است و اعمالى كه بدون اين پشتوانه انجام شود، اعمالى از روى #غفلت يا سهو ناميده مى‏ شود. 🔷آن چه مهم است، نوع درك‏ هايى است كه انسان بر اساس آن، اعمال خويش را تحقق مى‏ بخشد. 🔷 گاهى توهم‏ ها و امور غير واقعى، پشتوانه‏ ى اعمال او است و گاه امور ظنّى و حدسى او را به عمل وادار مى‏ نمايد كه در تمام اين موارد، عمل او جاهلانه محسوب مى‏شود و طبيعى است انجام چنين حركتى، به گمراهى و هلاكت منجر خواهد شد. 👌امام على عليه‏السّلام در اين باره فرموده است: «فَإِنَّ الْعامِلَ بِغَيْرِ عِلْمٍ كَالسّائِرِ عَلى غَيْرِ طَرِيقٍ، فَلا يَزِيدُهُ بُعْدُهُ عَنِ الطَّرِيقِ الْواضِحِ إِلاّ بُعْدا مِنْ حاجَتِهِ وَ الْعامِلُ بِالْعِلْمِ كالسّائِرِ عَلَى الطَّرِيقِ الْواضِحِ فَلْيَنْظُرْ ناظِرٌ أَسائِرٌ هُوَ أَمْ راجِعٌ؟» كسى كه بدون آگاهى عمل كند مانند كسى است كه در بیراهه گام برمى‏ دارد، كه هر چه از راه روشن بيشتر فاصله مى‏ گيرد از مقصودش دورتر مى‏ شود و آن كه از روى آگاهى عمل مى‏ كند هم چون كسى است كه در راه روشن گام بر مى‏ دارد. پس هر كس بايد بنگرد كه آيا پيش مى‏رود يا به عقب باز مى‏ گردد؟ بنابراين اعمال انسان بايد مبتنى بر علم، يقين و قطع باشد و بشر نبايد در امور غيرقطعى و مشتبه حركت نمايد و عمل كند. تأسّف بار آن كه بسيارى از انسان‏ها، پس از تحصيل #علم_و_يقين، به مقتضاى آن عمل نمى‏ كنند و باز هم به امور وهمى و غير واقعى تكيه مى‏ كنند و اعمال خود را جاهلانه انجام مى‏ دهند. 🔷چنين عملكردى از سوى اولياى دين عليهم‏ السّلام، به شدت مورد مذمّت قرار گرفته و به منزله‏ ى #جهل تلقّى شده است. 👌امام على عليه‏ السّلام فرموده است: «ما علم من لم يعمل بعلمه.» كسى كه به علم خود عمل نمى‏ كند، چيزى نمى‏ داند. 👌پيامبر گرامى اسلام صلّى‏ اللّه‏ عليه‏ وآله‏ و سلّم نيز علمى را كه مبناى عمل قرار نگيرد، ماندگار ندانسته و فرموده است: «انّ العلم يهتف بالعمل فان اجابه و الاّ ارتحل عنه.» به راستى علم به عمل كردن فرياد مى‏زند، پس اگر كسى جواب آن را داد (فبها)، در غير اين صورت، از او كوچ مى‏كند. 🔷امّآ اگر انسان به دانسته‏ هاى خود عمل نمايد، امور مجهول و مشتبه نيز براى او آشكار مى‏ شود؛ چنان كه امام صادق عليه‏السّلام عمل را همراه با علم معرفى كرده و نتيجه‏ ى چنين عملى را «علمى برتر» دانسته و فرموده است: «العلم مقرونٌ الى العمل، فمن علم عمل و من عمل علم.» علم با عمل همراه است، پس كسى كه مى‏ داند عمل مى‏ كند و كسى كه عمل كند، عالم خواهد شد. 🔷پس يكى از عوامل زياد شدن و رشد علمى انسان، عمل نمودن به دانسته‏ هاى خويش است. به تعبير امام على عليه‏ السّلام : «ما زكا العلم بمثل العمل به.» علم، به چيزى مثل عملِ به آن رشد نمى‏ كند. 🌿 کانال نشر بیانات استادتحریری👇👇👇 https://eitaa.com/seratemostaghim_ir