♦️تاثیر نوع خانه سازی بر تربیت کودک
در گذشتههای نه چندان دور، خانهها به گونهای بود که خود به خود، برخی از مسائل تربیتی در آنها رعایت میشد.
🔸شیوۀ ساختمان سازی، تغییرات بسیاری در مسیر تربیت، ایجاد میکند. آپارتمان، به خودی خود، تربیت را سخت میکند.
🔸بچّهها در خانههای وسیع، به اندازۀ کافی، آزادیِ عمل داشتند و بیدغدغه میتوانستند بچّگی کنند؛ امّا امروزه در خانههای آپارتمانی، از هر طرف که میروند، به دیوار میخورند و همین که میخواهند بچّگی کنند، پدر و مادر، نگران همسایۀ بالایی و پایینی و بغلی میشوند. از همین رو، مجبورند که همین طور به بچّه، امر و نهی کنند.
🔸آزادی و بازی، دو نیاز اساسی کودک است که بیتوجّهی به آن، خطرهای تربیتی بسیاری را به دنبال دارد.
🔸کودکان، دلایل ما را برای محدود شدن در آزادی و محروم شدن از بازی، درک نمیکنند. ما باید از هر راه ممکن، زمینۀ بازی و آزادی را برای آنان، آماده کنیم.
🔸فراهم کردن زمینۀ بازی و آزادی برای کودکان در خانههای جدید، کار سختی است. از همین رو، بسیاری از والدین به جای تحمیل این سختی بر خویش، راه آزادی و بازی را برای کودک، تنگ میکنند.
📖من دیگرما، کتاب اول، ص54
اثر محسن عباسی والدی
#آپارتمان
#تربیت_فرزند
#تفاوت_شیوه_زندگی
با ستاد راهبری معماری و شهرسازی اسلامی همراه باشید🔻
https://eitaa.com/setad_memari