💠 کودکان در دوره #دبستان و با رفت آمد از خانه به مدرســه شروع به تجربه محیط #محله خود می کنند. آنها تمایل دارند با همسالان خود در محله بازی کنند و با #محیط_کالبدی محله درگیر شوند. در صورت پاسخ مثبت به این نیازها، کودک ارتباط مثبت با محله شکل داده و پایه های هویت محله ای و شهری در او شکل می گیرد. 💠 مجموعه عوامل محیطی و اجتماعی مختلف در محله های سنتی تسهیل کننده حضور کودک در محله بوده و فرآیند اجتماعی شدن و تربیت او از طریق فعالیت هایی چون بازی و #مشارکت در امور مذهبی صورت می گرفته است. 💠 محله سنتی شرایط لازم را برای رشد فکری و اجتماعی کودکان و نسلی با #حس_تعلق بالا به جامعه فراهم میکرده است، اما در محله های جدید هر چند دارای #کیفیت_محیطی بالا هستند ولی قادر به چنین شرایطی نیستند. 💠 زندگی در محله های سنتی تنها به معنای بودن در محیطی متفاوت از محله های جدید نیست بلکه به معنای پیروی از سبک و الگویی از سکونت است که در حال حاضر بخش عمده ای از #جامعه ایران با آن بیگانه هستند. 📝برگرفته از پژوهش مقایسه ارتباط کودک با محله در محله های سنتی و جدید؛ دانش پور و همکاران،1396. #شهرسازی #محله_محوری #تربیت با ستاد راهبری معماری و شهرسازی اسلامی همراه باشید🔻 https://eitaa.com/setad_memari