غسل جمعه
غسل جمعه از غسلهاى مستحبّ موكّد است، بلكه برخى علما آن را واجب مىدانند.واحتياط آن است كه در صورت امكان ترك نشود.
وقت غسل جمعه از اذان صبح روز جمعه تا هنگام نماز ظهر است. ومشهور آن است كه هر چه به ظهر نزديكتر باشد بهتر است.[۳] واگر خوف داشته باشد كهدر روز جمعه آب يافت نشود، مىتواندروز پنجشنبه غسل كند.[۴] وچنانچه قبل از ظهر روز جمعه موفّق بر غسل نشود، مىتواند بعد از ظهر تا شام روز جمعه بدون نيّت قضا (به نيّت ما فى الذّمه) غسل كند.[۵] واگر در آن زمان هم توفيق بر غسل نيافت مىتواند از صبح روز شنبه تا شام آن روز، قضاى آن را به جا آورَد.[۶]
۱. در احاديث معتبر وارد شده كه غسل جمعه بر مردان وزنان در سفر وحضر واجب است. البتّه به زنان اجازه داده شده كه به خاطر كمبود آب در سفر اين غسل را ترك كنند.[۷] (منظور از وجوب،استحباب مؤكّد است).
🥀پرسش و پاسخ جوانان🥀
https://eitaa.com/porsesh_javanan
📢 اماممان را گرسنه و تشنه کُشتند.
▪️حَدَّثَنِي أَبِي وَ أَخِي وَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ وَ غَيْرُهُمْ رَحِمَهُمُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي خَلَفٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى الْأَشْعَرِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) قَالَ إِذَا أَرَدْتَ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ فَزُرْهُ وَ أَنْتَ كَئِيبٌ حَزِينٌ مَكْرُوبٌ شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً فَإِنَّ الْحُسَيْنَ قُتِلَ حَزِيناً مَكْرُوباً شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً- وَ سَلْهُ الْحَوَائِجَ.
✍🏻 امام صادق عليه السّلام فرمودند: هنگامى كه اراده زيارت حسين عليه السّلام را نمودى پس آن حضرت را با حالى غمگين و اندوهناك و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه زيارت نما، زيرا حضرتش كشته شدند در حالیکه غمگين و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند و از آن جناب حوائج و خواستههاى خود را بخواه.
📓 کامل الزیارات، باب ٤٨، حدیت ۲
https://eitaa.com/porsesh_javanan
👇👇👇
♨️سوال:
🔰آیا نماز انسان را گناه و فحشا باز میدارد؟ اگر اینچنین است چرا برخی از نمازگزاران گناه می کنند؟
✍️پاسخ:
✅معناي آيه اين نيست که هر کسي نماز به جا آورد، قطعاً نمازش او را از همه منکرات بازمي دارد. کليّت اين جمله مردود است و واقعيت خلاف آن است، چرا که در روايتي از حضرت آمده است که اگرکسي نماز بخواند و نمازش او را از فحشا و منکر باز ندارد، با اين کار به خدا نزديک نمي شود، بلکه چه بسا از خدا دور شود.(1)
👈 پس ممکن است کسي نماز بخواند، اما نمازش خاصيت بازدارندگي از گناه را نداشته باشد. تنها نماز مقبول و جامع شرايط صحت و کمال اين خاصيت را دارد، گرچه نماز فاقد شرايط به صورت جزئي و تا حدودي، از خاصيت بازدارندگي بهرهمند است؛
👈*کسي که نماز مي خواند، يکي از شرايطش اين است که از نجاسات بپرهيزد يا با لباسي که از مال غصبي تهيه شده، نماز خواندن صحيح نيست. تقيد نمازگزار به پاکي و پاکيزگي بدن و مال و مراعات اموال ديگران و به دست آوردن مال حلال، نوعي خاصيت بازدارندگي از فحشا و منکر است.
👈*همچنين نماز ذکر است و انسان را از غفلت که ريشه بسياري از گناهان است، خارج مي کند.
👈*نماز ذکر و توجه به خداست و همين امر باعث نورانيت دل و از بين رفتن تمايل به گناه در انسان مي شود.
👈*نماز باعث تقويت ايمان به خدا و معاد مي شود و همين امر باعث دوري از گناهان در آينده مي شود.
👈*نماز به همراه دعا و استغفار است و از اين طريق نمي گذارد سياهي گناه همه دل را بپوشاند و انسان قساوت قلب بگيرد که اين قساوت خودش عامل بسياري از گناهان است.
👈*نماز عامل تقويت تقوا است و تقوا سدي محکم در برابر گناهان ايجاد مي کند.
👈*نماز ريشه گناهان (کبر و غرور) را ميخشکاند: ريشه بسياري از گناهان، غرور و خودپسندي است، يعني عاملي که ابليس (عابد چند هزار ساله مستجاب الدعوه) را از مقام عبوديت، انداخت و به «شيطنت» و «رجيم» متصف ساخت.
💥بنابراين معناي آيه و روايات تنها مي تواند نماز مقبول الهي باشد؛ يعني آن نمازي که باعث تقويت ايمان و تقوا و به همراه دعا و استغفار باشد و همه شرايط ظاهري و باطني آن مراعات شده باشد.
📚پي نوشتها:
1 - کنزالعمال، ج 7، ص 525 -
https://eitaa.com/porsesh_javanan
#اعتقادی
👇👇👇
♨️سوال:
🔰در زيارت عاشورا مي خوانيم: (اللهم العن بني اميه قاطبه) در اينجا لعن شامل معاويه دوم که پسر يزيد است هم شامل مي شود؟
✍️پاسخ:
✅قطعا این لعن ها شامل افراد مومن نمی باشد و افراد مومن به صورت تخصصا خارج از این لعن ها می باشند ولی آنقدر تعداد این افراد کم است که گویا تمام بنی امیه غیر مومن و فاسق و فاجر بوده اند.
👈هرچند وضعیت معاویه بن یزید خیلی معلوم نیست ولی در میان بنی امیه هم چند نفر انسان شایسته و مومن بوده اند که حتی مورد تمجید اهل بیت علیهم السلام بوده اند.
👈فردی از بنیامیه به نام سعد بن عبدالملک که از اولاد مروان بود و امام باقر ـ علیهالسلام ـ به او لقب سعدالخیر دادند، روزی خدمت آن حضرت وارد شد؛
👈درحالیکه همچون زنی که فرزند از دست داده گریه میکرد، حضرت از او علت گریه را جویا شدند؛ پاسخ داد: چگونه گریه نکنم و حال اینکه من از شجره ملعونه هستم؛ حضرت به او فرمودند: تو از بنیامیه نیستی، تو از ما هستی؛ تو مگر قرآن نخواندی که این آیه شریفه را از قول حضرت ابراهیم حکایت میکند: «فمن تبعنی فانه منی». (1)آنکه از من پیروی کند از من است.(2)
👈اغلب بنیامیه بهخاطر اینکه در تضاد با حق بودند، مورد لعن واقع شدهاند نه از آن جهت که از اولاد و فرزندان امیه بودند و این قطعی است که اگر کسی از بنیهاشم باشد و در مسیر مخالفت با ذات ربوبی قدم بردارد، مورد نص الهی قرار میگیرد؛ همانند ابولهب که سوره مسد در شأن او نازل شده است و این قانون اختصاص به زمان گذشته ندارد و در تمام زمانها جاری است.
👈قضیه برخورد حضرت رضا ـ علیهالسلام ـ با برادرشان زید بن موسی بن جعفر معروف است که خدمت آن حضرت رسید؛ سلام کرد، حضرت جواب سلام او را ندادند، عرض کرد: من پسر پدرتان هستم، چرا جواب سلام مرا نمیدهید؟ حضرت پاسخ دادند: تا زمانی برادر من هستی که اطاعت الهی داشته باشی و چون عصیان الهی کردی، دیگر بین من و تو برادری نخواهد بود(3)
📚پی نوشت:
1- ابراهیم(۱۴)،آیه ۳۶.
2. مفید، اختصاص، تحقیق علیاکبر غفاری، بیروت، مؤسسه الاعلمی، ۱۴۰۲، ص ۸۵.
3- مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، چاپ بیروت، ج ۴۹، ص ۲۲۱.
https://eitaa.com/porsesh_javanan
#قرآن_حدیث
👇👇👇
♨️سوال:
🔰چرا خدا بين ما و اهل بيت فرق ميذاره و فقط با آنها صحبت کرده و ما را تک تک مخاطب خود قرار نداده؟ ضمنا ما همگي در کودکي معصوم هستيم!!
✍️پاسخ:
✅خدای متعال کلام خود را بر قلب بنده نازل می کند و قلب مانند ظرفی است که می تواند کلام خدا را دریافت کند.
کسی که معصوم است، ظرف وجودی او هیچ آلودگی ندارد و می تواند کلام الهی را به شکل صحیح دریافت کند و بفهمد.
اما کسی که معصوم نیست، ظرف وجودی او آلوده است. و هر چه در ظرف او ریخته شود، مبتلا به همین آلودگی می شود.
لذا اگر خدا کلامش را به غیر معصوم بگوید، او کلام را وارونه می فهمد. و راه درست را نمی یابد.
و البته راه ارتباط با عالم بالا برای همگان باز است و از همین رو عده ای با کسب مقامات معنوی می توانند به کشف و شهود برسند. هر چند آنان نیز تفاوتی با معصوم دارند که تفاوت در درجه پاکی آنهاست.
این عرفا از آنجا که مقداری به خطا و گناه آلودگی دارند، ممکن است در کشف و شهودشان تحت تاثیر شیطان و گناهان خویش قرار گیرند، از همین رو هر آنچه در شهود فهمیده اند را نمی توانند کاملا صحیح بدانند. بلکه باید با شهود معصومان تطبیق دهند. اگر شهود آنها با شهود معصوم تفاوتی داشت، معلوم است که آن تفاوت برخواسته از آلودگی ظرف وجود آنهاست.
https://eitaa.com/porsesh_javanan
#اعتقادی
👇👇👇
♨️سوال:
🔰آیا عشق به تنهایی می تواند تنها عامل تعیین کننده در ازدواج باشد؟
✍️ پاسخ
✅در این باره باید به چند نکته توجه شود:
الف - در ابتدا باید گفت محبت و علاقه یکی از مهم ترین ارکان ازدواج است. زندگی بر اساس آن پایه ریزی می شود. شرایط و معیارها ی دیگر بعد از این مرحله هستند. به این معنا که اگر این رکن نباشد ،ازدواج معنا و مفهومی نخواهد داشت.
بنابراین باید به موضوع جایگاه عشق در ازدواج اشاره کنیم. اگر کسى فردى از جنس مخالف را دوست بدارد و به راستى عاشق او باشد، آیا این امر مىتواند تنها عامل تعیینکننده ازدواج آن دو به شمار آید؟
باید در پاسخ بگوییم: نه، زیرا ازدواج در حقیقت نوعى مشارکت اجتماعى است که در آن، دو انسان باید از جهات گوناگون با یکدیگر تناسب عملى داشته باشند که از آن جمله، تناسب اعتقادى، اجتماعى، عقلانى، تحصیلى و... است. انسان در ازدواج، تمامى نیازهاى سطوح مختلف خود را از ابتدایىترین نیازهاى غریزی تا عالىترین نیازهاى انسانى به مشارکت مىگذارد. براى تشکیل یک خانواده، باید تناسب بین دو انسان براى برآوردن تمامى نیازها در حد بالایى وجود داشته باشد.
بنابراین، براى ازدواج باید به انسانى بیندیشیم که بتواند قسمت اعظم نیازهاى مختلف را برطرف کند. عشق مىتواند مکمل چنین ازدواجى باشد و نه تنها عامل تعیینکننده آن. با وجود اهمیت و تعالى عشق در زندگى، نیازهاى واقعى انسان نیز حقیقتى انکار ناپذیرند. انسان عاشق نمىتواند به عشق اکتفا کند و از نیازهاى خود از این طریق چشم بپوشد. بهتر است که براى ازدواج انسانى را انتخاب کنیم که در برآوردن نیازهاى مختلف، ما را یار، همراه و همسر باشد. ازدواجى که بدون توجه به نیازهاى گوناگون انسان، صورت پذیرد و تنها بخواهد عشق را تأمین نماید، بسیار زود شکست خواهد خورد.
عشق قبل از ازدواج تا آن جایی که مربوط به همسر باشد (یعنی پس از ازدواج و زوجیت) از نظر اسلام امری لازم و بلکه اساس کانون خانواده و استحکام آن است.البته در این جا تعبیر به عشق شاید صحیح نباشد و تعبیر به علاقه و محبت صحیح تر است.
خداوند میفرماید: "یکی از آیات و نشانههای خداوند این است که از جنس خودتان، زوجتان را آفرید تا با هم انس گیرید. بین شما دوستی و مهربانی برقرار کرد . در این امر، آیات و نشانههای الهی برای کسانی است که تفکر و اندیشه کنند".
همان گونه که در آیه آمده، دوستی و محبت انسان به همسر، از آیات و نشانههای خداوند دانسته شده است، بنابراین ازدواجی که در آن علاقه و محبت نباشد، فایده نداشته و ارزشمند نیست و پایدار نمیماند.
ب- نکته دیگر این که برخی خانواده ها معمولاً در آغاز با یکدیگر بسیار مهربان و با صفا و صمیمیت برخورد مینمایند، ولی گذشت زمان ممکن است در اخلاق و رفتار آنان تأثیر گذاشته، و کانون مقدّس خانواده را دچار تزلزل و نگرانی بنماید.
اگر ازدواج و انتخاب همسر به صورت عقلائی، و با معیارهای صحیح صورت پذیرد، و حقوق و شرائط بهزیستی زوجین مراعات گردد، و نیازهای روحی و جنسی به شکل صحیحی برآورده شود، گذشت زمان نه تنها فروغ خانه و خانواده را تضعیف نمیکند بلکه روز به روز بر شدّت علاقه و صفای آنان افزوده میشود. اسلام برای زن و شوهر حقوق واجب و مستحبی قرار داده که لازم است رعایت کنند و مراقب باشند این دستورات حیات بخش را زیر پا نگذارند، پس نباید تصور نمود که اگر در آغاز ازدواج همراه با صممیت بود تا اخر این روش تداوم دارد . چه بسا بر عکس ممکن است در آغاز ناخوشی در زندگی وجود داشته باشد ولی در ادامه زندگی آرام ولذت بخش نصیب طرفین گردد.
https://eitaa.com/porsesh_javanan
#مشاوره
💠 خصائص امام سجاد علیه السلام
🔹 آیت الله علامه سید احمد مستنبط قدس مینویسد:
✍ روایت شده است: حضرت علی بن الحسین علیهما السلام در شبانه روز هزار ركعت نماز میخواند. در شب تاریک از خانه خارج میشد و بر پشت مبارک خود، انبانی كه در آن كیسههایی از دینار و درهم بود حمل میکرد، و گاهی طعام و هیزم به دوش میگرفت و به خانههای فقرا میبرد، هر یک از خانهها را در میزد و به کسی که در را میگشود مرحمت میکرد، در حالی که چهره خود را میپوشانید تا فقیر او را نشناسد. وقتی که بدن نازنین او را برای غسل دادن در محل شستن نهادند دیدند کمر مبارکش از اثر همان انبانها مثل زانوى شتر چروكيده گشته است. آن حضرت صد خانواده از تهیدستان مدینه را سرپرستی میکرد، و همواره دوست داشت كه یتیمان و اشخاص زمینگیر و فقیران بیچارهای که درها به روی آنها بسته بود بر سر سفرهاش حاضر شوند، و با دست مبارک خود به آنها طعام میخورانید، و هر كدام از آنها كه اهل و عیال داشت برای آنان غذا میفرستاد.
https://eitaa.com/porsesh_javanan
▫️ ﷽
🔹ایام محسنیه چه زمانی است؟ آیا ترویج آن نوعی بدعت محسوب نمی شود؟
✅پاسخ:
ایام محسنیه عنوانی است كه در سال های اخیر در خصوص ایام جسارت به خانه حضرت زهرا سلام الله علیها و سقط نوزاد ایشان در پایان ماه صفر و آغاز ربیع اطلاق می شود و تلاش می شود مجالس سوگواری در این رابطه برقرار گردد.
فارغ از درستی یا نادرستی اضافه نمودن ایام خاص برای عزاداری اولیاء الهی به ایام مشهور و مرسوم از منظر اجتماعی و عرفی باید دانست كه این قبیل كارها را نمی توان تحت عنوان بدعت دانست و حرام معرفی نمود؛ زیرا بدعت هرچند در لغت به هر امر بدیع و جدید اطلاق می شود، اما در اصطلاح به نوعی ایجاد امری دینی و عملی دارای استناد به دین اطلاق می گردد.
در واقع بدعت حرام زمانی است كه كسی چیزی را كه در دین نیست، و دلیلی از كتاب و سنت - هر چند به نحو عموم - بر آن وجود ندارد، به عنوان بخشی از تعالیم دین معرفی نماید و یا به جای آورد. پس بدعت مصطلح و حرام چنان كه اهل لغت گفته اند یعنی ایجاد امر تازه ای در دین كه در قرآن و سنت ریشه ندارد. (۱) مثلا عملی را كه از نظر قرآن و روایات واجب یا مستحب نیست، به عنوان مستحب دینی انجام گیرد، یا چیزی كه حرام است، به عنوان مباح انجام شود.
بر این اساس انجام كارهایی نظیر عزاداری در اوقات غیر مرسوم اگر به نوعی استناد به دین و یا متون دینی داده نشود و تنها به عنوان عرض ارادت به ساحت بزرگان دین انجام شود هیچ منعی ندارد و بدعت محسوب نمی شود؛ هرچند به لحاظ عرفی جا دارد كه توده شیعیان در جوامع شیعی نسبت به ایجاد سنت های جدید و مناسبت های بی پیشینه در مورد برگزاری مراسم دینی با بزرگان و مراجع همفكری و مشورت داشته باشند تا مشكلات ثانوی و برخی پیامدهای حاشیه ای گریبان گیر این امور ارزشمند نگردد.
به خصوص كه به دلیل تنوع و تعدد مناسبت های عزاداری در ایام مختلف سال اضافه نمودن یك مناسبت جدید آن هم در آغاز ماه ربیع كه ماه سرور و میلاد پیامبر اسلام(ص) و امام جعفر صادق(ع) و در انتهای عزاداری طولانی محرم و صفر محسوب می شود چندان مناسب به نظر نمی رسد.
پی نوشت:
۱. مجمع البحرین، طریحى فخر الدین، كتابفروشى مرتضوى، تهران، ۱۳۷۵ ش، ج ۴، ص ۲۹۹.
https://eitaa.com/porsesh_javanan
⭕️ خدای خوب، خدای بد
✅ دوستی از تلخی و بی وفایی روزگار شکوه می کرد .
می گفت اگر خدای ما عادل است، پس این همه رنج و زجر ما از برای چیست؟ این چه خدایی است که مصیبت بندگانش را می بیند و دم برنمی دارد و سکوت نمی شکند و کاری نمی کند؟
گفتم آشفته مباش! در مجموع، قصه جهان از دو حال خارج نیست. یا خدایی هست یا خدایی نیست.
اگر خدایی نباشد و اراده¬ای بر جهان حاکم نباشد، اساسا" پرسش از عدالت بی¬معنا است.کسی که هیچ باوری به موجودی برتر از این جهان ندارد و هیچ چیز در پس پرده این عالم نمی¬بیند، اعتراضش به چه کسی است؟ وقتی هیچ اراده¬ای جهان را راهبری نمی¬کند، و همه چیز به حرکات ذاتی ذرات بنیادین بازمی¬گردد، اصلا" خدا و یا موجودی برتر وجود ندارد که ما از عدالت و حکمت او پرسش کنیم. جهان همین است که هست؛ و آن طرف قصه کسی نیست که ما یقه او را بگیریم و از عدالتش بپرسیم. جهان مجموعه ای از روابط کور و بی هدف است و رنج و دردهای ما و هر موجود دیگری در این جهان، محصول جبر مکانیکی این جهان است و جهان را صاحبی نیست که از او حکمت و عدالت و لطف و مهربانی بخواهیم.
اگر هم خدایی باشد حتما" آن خدا خدای سراسر عدالت و حکمت است. خدای ناعادل ونادان وجود ندارد. اگر خدای ما عادل نباشد که نخواسته یا نتوانسته عادلانه عمل کند، در حقیقت چنین موجودی خدا نیست چون خودش دارای ضعف و نقصان و مقهور نیازها و هوسهای خودش است. خدای بد، نمی تواند از بندگان پرسشگری کند، چون خودش متهم است و یکی باید تکلیف خودش را مشخص کند.
بنابراین ما خدای ناعادل و سفیه و نامهربان نمی¬توانیم داشته باشیم. یا خدا هست و همۀ خوبی¬ها را دارد یا اصلا" خدایی نیست. اگر اصلا" خدایی نباشد که عدالت معنا ندارد و اگر هم خدایی باشد که جهان را قطعا" عادلانه آفریده هر چند که در پس پرده این عالم رازهایی باشد که در فهم من و شما نیاید.
آنچه ما را در برابر مصیبت ها و بلاها آرامش می دهد، آن است که بدانیم، خدای بد محال است. اگر خدایی هست، که هست، سراسر خوبی و مهر و عدالت و حکمت و لطف است، هرچند مهربانی ها و حکمتهای ناشناخته اش را در دل دردها و رنجها قرار داده باشد. آن روز که کار جهان سرآید، حکمت های مستور این جهان بر پرده می افتد و آرامش جاودانه روزی بندگان خوب و صبور خدا خواهد شد
https://eitaa.com/porsesh_javanan
🌺سوال:
آيا ازدواج با سادات ثواب خاصي داره؟
✍️پاسخ:
✅ازدواج با سادات خیلی خوب است؛ منتها صرف سید بودن دلیل بر خوب بودن طرف نیست.
☘ لذا اگر موردی پیدا شود که علاوه بر سید بودن، از لحاظ های دیگر مثل فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری خانوادگی و ... با شما تناسب های لازم را داشته باشد، ازدواج با ایشان عالی است؛
🌺ولی اگر کسی باشد که فقط سید باشد و دیگر شرایط را نداشته باشد، نه تنها ازدواج با او خوب نیست بلکه آینده بسیار بدی هم خواهد داشت؛ چون سیدی که ایمان و اخلاق نداشته باشد، نمی تواند نسل خوبی از خود به جای بگذارد.
البته شرط نسل خوب داشتن فقط خوب بودن همسر نیست؛ بلکه اگر خود شما هم از این لحاظ ضعف داشته باشید، به همان اندازه باید منتظر ضعف فرزندان خود باشید؛ چون گل از بوته عمل مي آيد.
https://eitaa.com/porsesh_javanan