سلسله جلسات باهمخوانی کتاب با محوریت آثار آیت‌الله‌العظمی امام خامنه‌ای (حفظه الله تعالی) کتاب ششم : #تفسیر_سوره_مجادله دوشنبه ها ساعت ۱۷:۴۵ (همراه با اقامه نماز) حسینیه تاریخی جاجرمی ها راهبر جلسات : سیدمحمد افشین‌فر همراه با طرح بحث اساتید دانشگاهی و‌‌ حوزوی شماره تماس جهت ثبت‌نام: ۰۹۳۵۳۱۱۸۲۸۲ شروع جلسه : دوشنبه ۷ اسفند۱۴۰۲ #اهل_کتاب_باشیم.

✏️ توصیه رهبر انقلاب به مردم: به تعداد لازم هر حوزه رأی بدهید نه کمتر 🔹️در هر حوزه‌ای به تعداد لازم برای آن حوزه رأی بدهید، به کمتر رأی ندهید؛ مثلاً در تهران برای خبرگان ۱۶ نفر را احتیاج هست که رأی بدهیم، به ۱۶ نفر رأی بدهید نه کمتر. یا در تهران برای مجلس شورای اسلامی به ۳۰ نفر بایستی رأی بدهیم به کمتر رأی ندهید، این توصیه‌ی مؤکد من است. ۱۴۰۲/۱۲/۱۱ 🖼 #انتخاب_قوی، #مجلس_قوی، #ایران_قوی 💻 Farsi.Khamenei.ir

♦️اختتامیه مشاعره علوی♦️ مسابقه‌ای جذاب و هیجان‌انگیز با حضور راه‌یافتگان استانی همراه با اهدای جوایز میلیونی🎁 داوران: استاد سعید بیابانکی (تهران) و دکتر مجتبی مجرّد (مشهد) چهارشنبه، ۱۶ اسفند ۱۴۰۲، ساعت ۱۸:۳۰ بجنورد‌، بلوار مدرّس، تالار حافظ ورود برای عموم آزاد و رایگان است. انجمــــن ادبــــی رَهــــــــــان وابسته به هیأت الهادی(ع) و مسجد امام عسکــری(ع) #این‌شب‌است‌وآفتاب‌اند‌ررهان @HEYAT_ALHADI @RAHAN_POEM

وقتی اون بعثی رزمنده چهارده ساله ما رو به اسارت گرفت؛ با طعنه بهش گفت مگه سن سربازی ۱۸ سال نیست؟ نکنه خمینی سن سربازی رو پایین آورده؟ جواب داد نه؛ سن سربازی همون هجده ساله خمینی سن عشق و عاشقی رو پایین آورده! •| @hosseinyekta_ir |•

#بازخوانی "‏بسم الله الرحمن الرحیم‏" شورای انقلاب اسلامی به موجب این مرقوم مأموریت دارد که اداره ای به اسم‏‎ ‎‏«امر به معروف و نهی از منکر» در مرکز تأسیس نماید؛ و شعبه های آن در تمام کشور‏‎ ‎‏گسترش پیدا کند؛ و این اداره، مستقل و در کنار دولت انقلابی اسلامی است و ناظر به‏‎ ‎‏اعمال دولت و ادارات دولتی و تمام اقشار ملت است. و دولت انقلاب اسلامی مأمور‏‎ ‎‏است که اوامر صادره از این اداره را اجرا نماید و این اداره مأمور است که در سراسر‏‎ ‎‏کشور از منکرات به هر صورت که باشد جلوگیری نماید و حدود شرعیه را تحت نظر‏‎ ‎‏حاکم شرعی یا منصوب از قِبَل او، اجرا نماید و احدی از اعضای دولت و قوای انتظامی‏‎ ‎‏حق مزاحمت با متصدیان این اداره ندارند. و در اجرای حکم و حدود الهی احدی‏‎ ‎‏مستثنی نیست حتی اگر خدای نخواسته رهبر انقلاب یا رئیس دولت مرتکب چیزی شد‏‎ ‎‏که موجب حد شرعی است باید در مورد او اجرا شود.‏ 📚صحیفه‌امام‌ره جلد۹ ص۲۱۳ #امر_به_معروف #نهی_از_منکر #مردم_میدان #گام_دوم #خانواده_ایرانی_اسلامی #قرارگاه_فرهنگی_اجتماعی_صاحب_الامر

📩 رهبر انقلاب: باید پرچم مبارزه‌ با استکبار را همیشه و در همه دوره‌ها بلند نگه داریم و آن را هرروز گسترده‌تر کنیم ✏️ رهبر انقلاب صبح امروز در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری: ما باید پرچم مبارزه‌ی با استکبار را همیشه بلند نگه داریم. مراقب باشیم جمهوری اسلامی در هیچ دوره‌ای اجازه ندهد که این پرچمداریِ مقابله‌ی با استکبار از او گرفته بشود. ما باید پیشگام باشیم، پیش‌قدم باشیم و این پرچم را هر روز گسترده‌تر و برافراشته‌تر کنیم. ۱۴۰۲/۱۲/۱۷ 🖼 #بسته_خبری 💻 Farsi.Khamenei.ir

📎بیانات رهبری در دیدار با هیأت دولت ۱۳۸۰/۰۶/۰۵ نصیحت دوم من، مسأله عدالت‌پروری است. ما برای اجرای عدالت آمده‌ایم. قشر محروم مردم، بلندگو و تریبون ندارند؛ اما قشر مرفه و زرمند و زورمند، هم از تریبونها بناحق استفاده میکنند؛ هم هرجا بخواهند، در بدنه‌ها اعمال نفوذ میکنند و کارشان را پیش میبرند؛ ولی آن قشر محروم زمین میمانند. اهتمام اصلی دولت در همه سیاستهای اجرایی و بخشی، باید رفع محرومیت به نفع ایجاد عدالت باشد. این باید اوّلین چیزی باشد که مورد نظر قرار میگیرد. با این کار، چقدر ما رفع محرومیت میکنیم و چقدر کشور را به عدالت نزدیک میکنیم. البته این‌که چه چیزهایی در رفع محرومیت بیشتر مؤثّرند، شما آنها را خیلی خوب میدانید. اشتغال، مسکن، درمان، بیمه و موارد گوناگون دیگر، در کاهش و رفع محرومیت مؤثّرند. مثلاً اگر میخواهیم یک پروژه صنعتی یا معدنی یا ارتباطاتی را اجرا کنیم، در درجه اوّل باید ببینیم تأثیر آن در ایجاد عدالت اجتماعی چقدر است؛ بر این اساس کار کنیم. عزیزان من! این نکته را در این‌جا بگویم: از جمله چیزهایی که روند حرکت به سمت عدالت را در جامعه کُند میکند، نمود اشرافی‌گری در مسؤولان بالای کشور است؛ از این اجتناب کنید. اشرافی‌گری دو عیب دارد؛ عیب دومش از عیب اوّلش بزرگتر است. عیب اوّلِ اشرافی‌گری، اسراف است - اشرافیگرىِ حلال را میگوییم؛ یعنی آن چیزی که پولش از راه حلال و بحق به دست آمده - اما عیب دوم بدتر است و آن این است که فرهنگ‌سازی میکند؛ یعنی چیزی برای مسابقه دادن همه درست میکند. البته در این زمینه مسؤولان درجه یک بسیار نقش دارند؛ تلویزیون بسیار نقش دارد؛ منش من و شما هم بسیار نقش دارد. من یک وقت شنیدم که یکی از وزرای معادن - نمیگویم در چه سالی - انواع و اقسام سنگهای گرانقیمتی را که ما در کشور داریم، آورده و در وزارتخانه‌اش کار کرده است! من در این‌جا او را خواستم و به او گفتم: شما چرا این کار را کردی؟ گفت: وقتی مسافران خارجی به وزارتخانه میآیند، این سنگها جلوِ چشمشان قرار گیرد و مشتری پیدا شود! شما را به خدا، این منطق، قابل قبول است!؟ ما این همه خرج کنیم و سنگهای وزارتخانه را - که دارد یا ندارد - جمع کنیم و سنگ جدید نصب کنیم، برای این‌که مشتری پیدا کنیم! شما میتوانید در سالن اصلی وزارتخانه خود چارچوب بزرگی را به طول پنج و عرض سه متر درست کنید و انواع و اقسام سنگهایتان را به شکل بسیار بدیع و زیبا در آن‌جا بچینید - کسانی هستند که کارشان همین چیدنهاست - بعد هر میهمانی آمد، به عنوان ادای احترام، او را به آن‌جا ببرید تا سنگها را تماشا کند؛ هم تماشاست، هم مشترییابی؛ این‌که بهتر است. بهانه برای تجمّل‌سازی، واقعاً مناسب نیست. به نظر من زرق و برق در زندگی شما وقتی به بیرون منعکس شود، آن اشکال دوم را دارد: فرهنگ میسازد و یک عدّه نوکیسه و تازه به دوران رسیده را به خرجها و تجمّل‌بازىِ زیادی تشویق میکند. بعد هم میبینند رؤسای نظام هستند؛ همه به آن طرف حرکت میکنند؛ آن‌وقت از شما تندتر هم میروند؛ چون شما بالاخره ملاحظاتی دارید که بسیاری از آنها ندارند. البته من در این زمینه‌ها قبلاً سفارشهایی به عزیزان کرده‌ام. در همین چند ماه قبل دو گزارش جداگانه از بوشهر و اصفهان به من رسید که به معنای حقیقىِ کلمه خواب را از چشم من ربود؛ هر دو هم مربوط به دستگاههای دولتی بود. گزارش اصفهان مربوط به محل سدّ است؛ مظهر فاصله و درّه بین وضع زندگی قشرهای فقیر و قشرهای دولتی. در آن‌جا خانه‌ها و ویلاهایی ساخته‌اند - البته بخش خصوصی هم هست، اما دولت هم در آن‌جا از این کارها کرده است - کنارشان هم مردم زندگی عادیای ندارند؛ نان ندارند که شکمشان را سیر کنند؛ دروازه هم گذاشته‌اند که کسی حق ندارد از آن‌جا عبور کند و به آن طرف برود! در یکی از جزایر بوشهر هم همین اتفاق افتاده و مربوط به یک بخش دولتی است. اینها اصلاً قابل قبول نیست. بنده خبر نداشتم؛ اما اگر اطلاع داشتم که میخواهند چنین جایی را در اصفهان و یا بوشهر بسازند، با این‌که بنا ندارم در کار اجرایی دخالت کنم، قطعاً به آن استاندار یا آن وزیر، کتباً و یا شفاهاً میگفتم شما حق نداری این کار را بکنی. به‌هرحال این کار را کرده‌اند؛ ساخته‌اند و تمام کرده‌اند. تأثیر این کارها خیلی بزرگ است.

ماجرای سفر تفریحی به خارج کشور❗️ 📌بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌ ۱۳۷۷/۱۰/۴ فعلاً وضعیت این است که درآمد دولت کم است. نمیشود وقتی درآمد کم است، کسانی که زیاد خرج میکردند، مثل وقتی که درآمد زیاد است خرج کنند؛ این را باید بفهمند. لذا خطاب من در درجه اوّل متوجّه کسانی است که متمکّنین به کشورند؛ دستشان به دهانشان میرسد و میتوانند خرج کنند؛ میتوانند گوشت، مواد غذایی، امکانات زندگی، محصولات مدرن، انواع و اقسام وسایل برقی و ماشینهای گرانقیمت تهیه کنند. «چو دخلت نیست، خرج آهسته‌تر کن». نگو من دخل دارم؛ این‌جا دخل شخصی ملاک نیست؛ دخل کشور ملاک است. وقتی که یک ملت مقداری درآمدش کم میشود، باید ملاحظه کنند. ما هر وقت به مردم گفتیم اسراف نکنید، اکثریت مردم - که طبقات متوسط هستند - گوش میکنند و اسراف هم نمیکنند؛ لیکن آن کسانی که باید گوش کنند - یعنی متمکّنین و ثروتمندان که بسیاری از موارد، اسراف هم در بین آنهاست - کمتر گوششان بدهکار است. من حالا خطابم به آنهاست. لازم است که به مسأله قناعت - به معنای اسراف نکردن - اهمیت دهند. اسراف نکردن در مواد غذایی؛ چقدر مواد غذایی زاید دور ریخته میشود! حتّی اسراف نکردن در مواد دارویی؛ چقدر مواد دارویی غیر لازم خریده میشود و به خانه‌ها برده میشود و بدون مصرف باقی میماند! مواد اوّلیه و یا خود دارو را باید از خارج بخرند و بیاورند، یا در داخل باید با زحمت درست کنند. اینها ثروت و سرمایه مملکت است و از دست میرود. کسانی هستند که حتی در کارهای تفنّنی و تفریحىِ خودشان هم اسراف میکنند. مثلاً به خارج از کشور مسافرت میکنند. چرا!؟ فرض کنید خانواده‌ای هستند که مایلند مسافرتی بکنند، تفریح و تفرّجی بکنند؛ چرا به خارج از کشور میروند و تفرّج میکنند!؟ در این کشور به این بزرگی، خیلیها همین تفریح و تفرّج را هم نمیتوانند بکنند. بعضیها تا دستشان به دهانشان میرسد، برای تفریح و تفرّجِ خودشان یا خانواده‌هایشان، به فلان کشور خارجی - که حالا نمیخواهم اسم بیاوریم - میروند. اینها اسراف قطعی است؛ اینها همان اسرافی است که حرام است. زیاده‌روی یعنی این. زیاده‌روی، وقت به وقت و زمان به زمان تفاوت میکند؛ در امر لباس، در امر مسائل زندگی، در اتومبیلهای گرانقیمت. پس، خطاب اوّل ما به کسانی است که متمکّنند و امکاناتی دارند و میتوانند خرج کنند. به آنها عرض میکنیم که کمتر خرج کنید؛ ملاحظه کنید و اسراف نکنید. خطاب دوم من به بعضی از مسؤولان دولتی است که حتماً ترتیباتی را باید به وجود آورندکه در دستگاه عظیم دولتی، پول زیادی و بیخودی مصرف نشود. در درجه اوّل این است که رقمهای کلان و بزرگی را شامل میشود. البته من اطّلاع دارم که دولت در بعضی از بخشها صرفه‌جوییهای خوبی کرده است - در زمینه سفارتخانه‌های خارجی، در زمینه سفرهای خارجی و خیلی چیزهای دیگر - لیکن باید ترتیبی داده شود که در همه بخشهای دولتی، از بالا تا پایین، مراعات این معنا بشود. همه وظیفه خودشان بدانند و دستگاههایی که میتوانند، دستورالعملی هم برای چگونگی خرج کردن غیرمسرفانه برای مردم تهیه بکنند.