eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
#نفس 🔺 نفس مانع از #حضور است و باید با #مجاهده آن را از سر راه برداشت. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 روز جهانی #کودک 🔺 آن کسی‌که از کودکی و قبل از #تکلیف اهل #نماز و #تقوا بوده، آیینه دلش زنگ نگرفته. وقتی زنگ نگرفت؛ خدا و #صفات خدا و #وجود خدا و #حضور خدا را به یک قرب و نزدیکی ولو به صورت کم‌رنگی می‌فهمد. می‌فهمد که در #محضر خداست. می‌فهمد که این نماز معنایش این است که من در حضور خدایی که شب و روزم را دارم در آن مجلس حضور می‌گذرانم، باید بلند شوم و از او تشکر کنم... ⏪ وظیفه‌ی #انسان این است که به #اساتید یا #پدر و #مادری که این جور تمرینات را به ما در #کودکی و #نوجوانی داده‌اند خود را مدیون دانسته و بدانیم که تا آخر عمر هم تشکر از آن‌ها انجام نمی‌گیرد و همیشه ما مدیون آن‌ها هستیم و باید برای آن‌ها #دعا کنیم. ۸۵٫۷٫۳۰ @seyedololama ‌🔺 تعلیم و تعلم خوب وقتی مفید است که زیانی به باورهای #کودک نخورده باشد؛ باورهای #بدیهی. و باورهای بدیهی هم مثل خود یک طفل نگهداری می‌خواهد، حفظ می‌خواهد، باید در زیر پرچم محافظت اولیاء #فرهنگی و مرزداران فرهنگی قرار بگیرد تا این‌ها سالم برسند به این جایی‌که قدرت #تفکر و #برهان درون‌شان پیدا بشود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی #خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین #علی علیه‌السلام؛
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و دلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 زندگی در #حضور و #محضر ولی امر معصوم الهی #امام_زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔹 معنای صحیح انتظار #ظهور و #غیبت ۸۸٫۷٫۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز شهادت میثم تمار رضی‌الله‌عنه؛ (۲۲ #ذی_الحجة ۶۰ق) 🔹 «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلِّبَ ا
🔺نسبت ما با امام زمان علیه‌السلام 🔹 شیخ در کتاب فرموده: تمار یک بنده بود که حضرت علیه‌السلام او را از خرید و آزاد کرد. به او گفت: چه نام داری؟ عرض کرد: سالم. فرمود: مرا خبر داده در بلاد و که بودی، پدرت تو را میثم نامیده بود. گفت: درست است. فرمود: پس همان اسم قبلی را داشته باش. خب؛ این یعنی چه که یک بنده‌ی زرخریدِ یک زن، که از نوکر هم پایین‌تر است و هیچ و اختیاری از خودش ندارد و پایین‌ترین مراتب را دارد، حضرت علی علیه‌السلام چطور او را پیدا کرده؟! پیامبر چطور وضع او را به حضرت سفارش کرده بود؟ این حرف‌ها چه طور است؟ و ما الآن نسبت به امام زمان‌مان علیه‌السلام چطور می‌کنیم؟ آیا داریم به این‌که نسبت علیه‌السلام با ما، همان نسبت جدش با میثم است؟! 🔺 معنای شیعه‌ی واقعی 🔹 ... به برگشت در حالی‌که همه‌ی حرف‌ها را مولایش به او گفته بود. وارد کوفه شد و به دستور عبیدالله ملعون، او را گرفتند. گفتند این شخص اولِ دوستان بود. گفت این عجمی؟! تعجب کرد که یک غیر آن‌قدر آقا شده باشد که امیرالمؤمنین به او این‌قدر علاقه داشته باشد. گفت: أین ربّک؟ اولین حرفی که با او زد این بود: خدای تو کجاست؟ او از سوره‌ی والفجر جوابش را داد و گفت: «بالمِرصاد»¹؛ یعنی خداوند در کمین هر است. یعنی هیچ ستم‌گری در از خدا و مدّنظر خدا و احاطه‌ی خدا به او و اطلاع پروردگار به او جدا نیست. گفت خدای من در مرصاد است، یعنی در سنگر کمین‌گاهی است. کنایه‌ای به ابن زیاد بود که یعنی تو یکی از ستم‌گران هستی و بدان‌که وضعت خیلی خطرناک است، به طوری‌که گرفتار می‌شوی!. ابن زیاد گفت: مولایت به تو چه خبری داده؟ گفت: خبر داده که ما ۱۰ نفریم که به دار آویخته می‌شویم و خصوصیات آن را هم به من گفته. گفت که: آن کارهایی را که مولایت گفته را انجام نمی‌دهم تا خلافش ثابت شود. جواب میثم را ببینید. گفت: مگر می‌توانی چنین کاری بکنی؟ به خدا قسم او آن را از و او از و جبرئیل هم از خداست. تو چه کسی هستی که بتوانی چنین کاری را تغییر دهی!. «یا ایتهاالنفس المطمئنة»² یعنی این، یعنی این. آن‌وقت ببینید ما نه تنها با امام‌مان هزاران فرسخ فاصله داریم، بلکه با چنین شخصی هم بسیار فاصله داریم!. اصلاً گویا با یک بچه دارد حرف می‌زند که می‌شود او را با یک مشت از بین برد. ابن زیادی که حضرت را آن‌طور کرد. آن‌طور کوفه را به جوش و خروش از وادار کرد که هزاران نفر، شمشیر بردارند و به بروند. چنین جبار قهاری بود. حالا میثم با چنین شخصی این‌گونه صحبت می‌کند!.... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ____________ ۱) [ :۱۴] ۲) [ :۲۷] @seyedololama
🔺 تربیت انسان مسلمان از ابتدای کودکی؛ (هفته‌ی جهانی #کودک ) 🔹 آن کسی که از #کودکی و قبل از #تکلیف اهل #نماز و #تقوا بوده، آیینه‌ی دلش زنگ نگرفته. وقتی زنگ نگرفت؛ خدا و #صفات خدا و #وجود خدا و #حضور خدا را به یک قرب و نزدیکی ولو به صورت کم‌رنگی می‌فهمد. می‌فهمد که در #محضر خداست. می‌فهمد که این نماز معنایش این است که من در حضور خدایی که شب و روزم را دارم در آن مجلس حضور می‌گذرانم، باید بلند شوم و از او تشکر کنم... ⏪ وظیفه‌ی #انسان این است که به #اساتید یا #پدر و #مادری که این‌جور تمرینات را به ما در کودکی و #نوجوانی داده‌اند خود را مدیون دانسته و بدانیم که تا آخر عمر هم تشکر از آن‌ها انجام نمی‌گیرد و همیشه ما مدیون آن‌ها هستیم و باید برای آنها #دعا کنیم. ۸۵٫۷٫۳۰ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت 🔹 ماه شریفی است این ماه ؛ ماه و می‌شود به او گفت. در با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است. امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن و نداشته باشد. نظرات مختلف دارند، ولی معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از (صلی الله علیه وآله) و از دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت می‌کنند و دستور می‌دهند که هم تقیه کنند. امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت علیه‌السلام است. باید با به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است. نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، امام، بزرگواری امام جزء بهترین است، خصوصاً در زمان ما که و پذیرشِ امامت از ، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در این مطالب هست؛ در کتب هست، اما گاهی شده که خود نیاز به داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد و نسبت به ولی امر. در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما. و صلی الله علی محمد وآل محمد ۹۵.۹.۱۱ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اثر واقعی یاد خدای متعال 🔹 باید #انسان در پیش خودش و خانه و حجره و #خانواده و سفره و سر غذا و رفتن و آمدن، #محضر جهان را تبدیل کند به محضر الهی؛ به طوری‌که انسان از درک #حضور پروردگار در کارهایش، غرق در #خجالت شود حتی کارهای مباحش. آن وقت "بسم الله" اش کم کم بسم اللهِ الهی و #قرآنی و اولیایی می‌شود و به درد #دنیا و #آخرتش و #اجتماعش می‌خورد، به درد #سلامتی اجتماع می‌خورد که همگی این‌ها از #بسم_الله شروع می‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
حسرت-@seyedololama.mp3
761.3K
🔺#تنبهاتی تکان دهنده از #قرآن کریم؛ «مبادا روز #قیامت بگوییم ما در #حضور خدا چقدر خراب‌کاری کردیم... و بگوییم ای کاش می‌شد به #دنیا بر می‌گشتیم!» ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺«الحمدُلله على ما اَنعمَ» 🔹 ابتدای سخن این است که: «الْحَمْدُلِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَى مَا أَلْهَمَ» 🔸اگر بیایند به کسی خبر بدهند که در ملک شما، در آبادی و مزرعه‌ی شما گنجی پیدا شد یا قناتی پیدا شد یا چاه نفتی پیدا شد و او شروع به تشکر از خدا بکند، خوب چیز تازه‌ای نیست. چنین ثروتی یک دفعه برای آدم پیدا بشود، آدم باید به بیفتد و تا آخرِ روز در سجده بماند. 🔸 اما اگر کسی پدرش از دستش گرفته شده، می‌خواهند اموالش را هم از او بگیرند، شوهرش را هم برکنار کرده‌اند و می‌داند که این‌ها مقدمه است که همه را در یک روزی قلع و قمع بکنند، قتل عام کنند و همه، حتی دختران و نوه‌هایش هم در خطرند، اما با وجود این‌ها چنان حق‌تعالی برای او "یطمئن‌القلوب" هست، که عین کسی‌که می‌خواهد بایستد و خدا را کند، او هم شروع به شکر خدا می‌نماید!. 🔹 پس "الحمدلله" گفتن آن حضرت در این مورد، در سنجش و ترازو که گذاشته شود، سنگین‌تر از تمام شکرهایی است که ما در برابر خدا می‌کنیم؛ چون که شکر در ارزش دارد. 🔶 مصیبت را یک امر جزئی دیدن و نعمت خدا را به خاطرِ این گرد و غبارهای ، نادیده نگرفتن خیلی خیلی مهم است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺نسبت ما با امام زمان علیه‌السلام 🔹 شیخ در کتاب فرموده: تمار یک بنده بود که حضرت علیه‌السلام او را از خرید و آزاد کرد. فرمود: چه نام داری؟ عرض کرد: سالم. فرمود: مرا خبر داده در بلاد و که بودی، پدرت تو را میثم نامیده بود. گفت: درست است. فرمود: پس همان اسم قبلی را داشته باش. 🔶 خب؛ این یعنی چه که یک بنده‌ی زرخریدِ یک زن، که از نوکر هم پایین‌تر است و هیچ و اختیاری از خودش ندارد و پایین‌ترین مراتب را دارد، حضرت علی علیه‌السلام چطور او را پیدا کرده؟! 🔻 پیامبر چطور وضع او را به حضرت سفارش کرده بود؟ این حرف‌ها چه طور است؟ 🔴 و ما الآن نسبت به امام زمان‌مان علیه‌السلام چطور می‌کنیم؟ آیا داریم به این‌که نسبت علیه‌السلام با ما، همان نسبت جدش با میثم است؟! 🔹 ... به برگشت در حالی‌که همه‌ی حرف‌ها را مولایش به او گفته بود. وارد کوفه شد و به دستور عبیدالله ملعون، او را گرفتند. گفتند این شخص اولِ دوستان بود. گفت این عجمی؟! تعجب کرد که یک غیر آن‌قدر آقا شده باشد که امیرالمؤمنین به او این‌قدر علاقه داشته باشد. 🔸 اولین حرفی که با او زد این بود: خدای تو کجاست؟ گفت: «بالمِرصاد»؛ یعنی خداوند در کمین هر است. یعنی هیچ ستم‌گری در از خدا و مدّنظر خدا و احاطه‌ی خدا به او و اطلاع پروردگار به او جدا نیست. 🔻 کنایه‌ای به ابن زیاد بود که یعنی تو یکی از ستم‌گران هستی و بدان‌که وضعت خیلی خطرناک است، به طوری‌که گرفتار می‌شوی!. ابن زیاد گفت: مولایت به تو چه خبری داده؟ گفت: خبر داده که ما ۱۰ نفریم که به دار آویخته می‌شویم و خصوصیات آن را هم به من گفته. گفت که: آن کارهایی را که مولایت گفته را انجام نمی‌دهم تا خلافش ثابت شود. جواب میثم را ببینید! گفت: مگر می‌توانی چنین کاری بکنی؟ به خدا قسم او آن را از و او از و جبرئیل هم از خداست. تو چه کسی هستی که بتوانی چنین کاری را تغییر دهی!. 🔷 «یا ایتهاالنفس المطمئنة» یعنی این، یعنی این. ⁉️ آن‌وقت ببینید ما نه تنها با امام‌مان هزاران فرسخ فاصله داریم، بلکه با چنین شخصی هم بسیار فاصله داریم!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اثر واقعی یاد خدای متعال 🔹 باید #انسان در پیش خودش و خانه و حجره و #خانواده و سفره و سر غذا و رفتن و آمدن، محضر جهان را تبدیل کند به #محضر الهی؛ به طوری‌که انسان از درک #حضور پروردگار در کارهایش غرق در #خجالت شود حتی کارهای مباحش؛ آن‌وقت "بسم الله" اش کم کم بسم اللهِ الهی و #قرآنی و #اولیایی می‌شود و به درد #دنیا و #آخرتش و #اجتماعش می‌خورد، به درد #سلامتی اجتماع می‌خورد که همگی این‌ها از #بسم_الله شروع می‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اثر واقعی یاد خدای متعال 🔹 باید در پیش خودش و خانه و حجره و و سفره و سر غذا و رفتن و آمدن، محضر جهان را تبدیل کند به الهی؛ به طوری‌که انسان از درک پروردگار در کارهایش غرق در شود حتی کارهای مباحش؛ آن‌وقت "بسم الله" اش کم‌کم بسم اللهِ الهی و و می‌شود و به درد و و اش می‌خورد، به درد اجتماع می‌خورد که همگی این‌ها از شروع می‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت 🔹 ماه شریفی است این ماه ؛ ماه و می‌شود به او گفت. در با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است. امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن و نداشته باشد. نظرات مختلف دارند، ولی معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از (صلی الله علیه وآله) و از دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت می‌کنند و دستور می‌دهند که هم تقیه کنند. امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت علیه‌السلام است. باید با به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است. نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، امام، بزرگواری امام جزء بهترین است، خصوصاً در زمان ما که و پذیرشِ امامت از ، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در این مطالب هست؛ در کتب هست، اما گاهی شده که خود نیاز به داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد و نسبت به ولی امر. در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما. و صلی الله علی محمد وآل محمد ۹۵.۹.۱۱ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺«الحمدُلله على ما اَنعمَ» 🔹 ابتدای سخن این است که: «الْحَمْدُلِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ وَ لَهُ الشُّكْرُ عَلَى مَا أَلْهَمَ» 🔸اگر بیایند به کسی خبر بدهند که در ملک شما، در آبادی و مزرعه‌ی شما گنجی پیدا شد یا قناتی پیدا شد یا چاه نفتی پیدا شد و او شروع به تشکر از خدا بکند، خوب چیز تازه‌ای نیست. چنین ثروتی یک دفعه برای آدم پیدا بشود، آدم باید به بیفتد و تا آخرِ روز در سجده بماند. 🔸 اما اگر کسی پدرش از دستش گرفته شده، می‌خواهند اموالش را هم از او بگیرند، شوهرش را هم برکنار کرده‌اند و می‌داند که این‌ها مقدمه است که همه را در یک روزی قلع و قمع بکنند، قتل عام کنند و همه، حتی دختران و نوه‌هایش هم در خطرند، اما با وجود این‌ها چنان حق‌تعالی برای او "یطمئن‌القلوب" هست، که عین کسی‌که می‌خواهد بایستد و خدا را کند، او هم شروع به شکر خدا می‌نماید!. 🔹 پس "الحمدلله" گفتن آن حضرت در این مورد، در سنجش و ترازو که گذاشته شود، سنگین‌تر از تمام شکرهایی است که ما در برابر خدا می‌کنیم؛ چون که شکر در ارزش دارد. 🔶 مصیبت را یک امر جزئی دیدن و نعمت خدا را به خاطرِ این گرد و غبارهای ، نادیده نگرفتن خیلی خیلی مهم است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 زندگی در و ولی امر معصوم الهی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔹 معنای صحیح انتظار و ۸۸٫۷٫۲۷ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اثر واقعی یاد خدای متعال 🔹 باید در پیش خودش و خانه و حجره و و سفره و سر غذا و رفتن و آمدن، محضر جهان را تبدیل کند به الهی؛ به طوری‌که انسان از درک پروردگار در کارهایش غرق در شود حتی کارهای مباحش؛ آن‌وقت "بسم الله" اش کم‌کم بسم اللهِ الهی و و می‌شود و به درد و و اش می‌خورد، به درد اجتماع می‌خورد که همگی این‌ها از شروع می‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 زندگی در و ولی امر معصوم الهی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔹 معنای صحیح انتظار و ۸۸٫۷٫۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مسئله‌ی بسیار مهم امامت 🔹 ماه شریفی است این ماه ؛ ماه و می‌شود به او گفت. در با وجودی که هیچ‌گاه قطع نشده و همیشه بوده، منتهی یا همراه نبوت یا خالی از نبوت بلکه همراه با امامت بوده است. امامت فی حد نفسه بسیار امر بزرگی است و به تنهایی اگر در کسی پیدا شد -مانند جناب علیه‌السلام - مورد نیاز نبوت می‌شود و باید با امامت همراه باشد تا چیزی که می‌فرماید، انجام آن و نداشته باشد. نظرات مختلف دارند، ولی معصومین (علیهم‌السلام) هیچ نظر مختلفی ندارند؛ بلاواسطه از (صلی الله علیه وآله) و از دستور می‌گیرند و اجرا می‌کنند، مگر در وقتی که مشکلاتی در این راه باشد که آن‌وقت می‌کنند و دستور می‌دهند که هم تقیه کنند. امامت شأنش خیلی عالی است. الآن این ماهِ ربیع الاول زیر نظر حضرت علیه‌السلام هست. زیر نظر حضرت علیه‌السلام است. باید با به آن‌ها از پیش‌آمدهای سنگین و سخت عبور کرد و از آن‌ها خواست که راه و چاه ما را به ما با وسایلی که خودشان می‌دانند ارائه کنند و ما بدانیم چه باید بکنیم؛ تا این‌که اگر چند نفر ادعا کردند که ما هستیم، روشن بشود که کدام صحیح است و کدام نادرست است. نشستن و صحبت کردن در تشخیص امام، امام، بزرگواری امام جزء بهترین است، خصوصاً در زمان ما که و پذیرشِ امامت از ، کمتر شروع می‌شود. معمولاً در این مطالب هست؛ در کتب هست، اما گاهی شده که خود نیاز به داشته که به او گفته شود که امامت یعنی چه، و اشتباه او را به او نشان بدهند. از این جهت ناچاراً باید اسلامی در منزل شروع بشود و منزل هم خودش کافی باشد در تعلیم و در ایجاد و نسبت به ولی امر. در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و رسول را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود محبت در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط امامت یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه شهادت نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. خدایا به آبروی پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه وآله)، به آبروی امام صادق (علیه‌السلام) ما را تابع این افراد، محب این افراد، پیرو این افراد، پیرو خود ما قرار بده. سلام ما را به محضرش برسان و از و جواب سلام آن حضرت ما را محروم نفرما. و صلی الله علی محمد وآل محمد ۹۵.۹.۱۱ ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز فتح قلعه‌ی خیبر و خوار و ذلیل شدن یهود به دستان حضرت مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام؛ ( ۲۴ ۷ ه‌ق) 🔹 در یکی از جنگ‌ها بعضی‌ها برای کسب افتخار، پرچم را برداشتند و حمله کردند، ولی با دفاعی که از طرف دشمنان شد، دست خالی برگشتند. نه شدند و نه کسی را به فرستادند. فقط تنها شخصی که اکرم (صلی الله علیه وآله) معرفی کرد ماجرایش از این قرار بود که فرمود: فردا پرچم را به کسی می‌دهم که خدا و را بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند. معلوم می‌شود در دل‌ها نیست!. یعنی به تعبیر ما پارسیان، به امور و دینی در ما شعله نزده و ما را روشن نکرده. از این جهت، حضرت مسئله را روی محبت برد؛ «فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست بدارد و خدا و رسول او را دوست بدارند.» این شرط، شرط مهمی است. شرط یک شرط مهمی است. باید افرادی باشند که به واسطه‌ی محبت به خدا و پیامبر، دین را خود به خود جلب کنند و یاد بگیرند؛ چون عشق به دین و عشق به خدا و رسول دارند و بعد عملاً به دیگران نشان بدهند. چون فرمود کسانی که خدا را دوست می‌دارند، فردا من پرچم را به او می‌دهم. بعضی‌ها کردند ما خواهیم بود! ولی حضرت اشتباه نکرد و تنها حضرت (علیه‌السلام) را به نام محبت انتخاب فرمود و کسی که به نام محبت، -محبت کامل- به می‌رود، یا جسدش را از راه نشان می‌دهد یا از بین بردن را. هیچ‌وقت خسته نمی‌شود، هیچ‌وقت از شهادت نمی‌ترسد؛ فلذا یک امر عجیبی است؛ در ظاهر صف اول، در باطن اصلاً از صف‌ها خارج!، ندارد؛ حضور و محبتی ندارد. این را باید خداوند روشن کند تا مردم محبت خدا و رسول را از جهت ولیِّ امر و از جهت دارا شدن خودشان به محبت دین و پیامبر و خدا پیگیری کنند. ۹۵.۹.۱۱ @seyedololama 🔹حضرت علی علیه‌السلام وقتی درب را می‌کند یا یک کار مهمی انجام می‌دهد، می‌فرماید نکنید من به‌خاطر این‌که علی پسر ابوطالب، زاییده شده‌ی فلان‌جا هستم از مادرم، من همه‌ی این کارها را می‌کنم، نه!. من به این کارها را کردم. یعنی من مظهر می‌شوم. مظهر الله می‌شوم و کار می‌کنم. آن موقع می‌گوید: دیگر من نیستم، خداست، دست خداست، فلذا به او می‌گویند: الباسطة و یا الناظرة. ۸۰٫۱۰٫۱۷ @seyedololama 🔹 در ریز و درشت باطل است، ولی اگر در کار بیاید و خداوند به معنای مغلولة از بین برود و او را صحیح ندانستیم و هر چیزی را نیاز به واجب الوجود در ذاتش و صفتش و فعلش قبول کردیم، در این‌جا می‌گویند: دیگر امور بسیار عظیم هم که مثلاً یک کهکشان هم بیافریند، مانعی ندارد، چون با الاهی است در این شخص فلذا حضرت علیه‌السلام فرمود: «ما قلعت باب خيبر بقوة جسمانية بل بقوة ربانية»؛ [ ج۵۸ص۴۷] ۸۱٫۴٫۳۰ @seyedololama 🔹 خیبر که یک قلعه‌ی محکمی بود از عهدشکنِ فریبکارِ که در محاصره‌ی سپاه قرار گرفته بود. یهودیان در خیبر را بسته بودند و از همان بالا نبرد و جنگ می‌کردند. بعضی از افراد در نزد حضرت که می‌خواستند بلکه یک کاری انجام بدهند که خوب باشد و مشهور بشوند فلذا برای گشودن درب این قلعه رفتند، ولی موفق نشده و بازگشتند. او را حضرت به خودشان نفرمود اما به این بیان فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و را دارد. این به طور کنایه در ماند که کسی‌که خدا و پیامبر را دوست داشته باشد وقتی که در جبهه‌ای وارد می‌شود یا می‌شود و یا می‌کند. چون می‌خواهد خدمت کند، کند، و محبت در این محل، اثرش همین است که یا انسان را به می‌رساند یا به . حضرت به طور کنایه و رمز این‌که چرا این‌ها برگشتند را بیان کرد که این‌ها ظاهرفریب و فریبنده هستند نه دوست‌دار و فداکار. قبل از روز خیبر فرمود: فردا پرچم را به دست کسی می‌دهم که خدا و پیامبر، او را دوست دارند. افسران و فرماندهان عالی‌قدر اسلام در آرزوی نیل به چنین مقامی بودند!. ولی فکر می‌کردند آیا به آن‌ها داده می‌شود یا نه؟ در فردای آن روز پیامبر، علی را خواست و پرچم را به او داد و خدا در پرتو جانبازی (علیه‌السلام) پیروزی بزرگی نصیب ما نمود. در همین‌جا یکی از پیامبر هم انجام گرفت که حضرت علی تشریف نداشت به خاطر چشم دردی بود که در آن موقع عارضش شده بود. حضرت دست مبارک یا آب دهان مبارک به چشمان او کشیدند و چشمانش سالم شد و پرچم را به دست او دادند. ۹۴٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 زندگی در و ولی امر معصوم الهی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔹 معنای صحیح انتظار و ۸۸٫۷٫۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 زندگی در و ولی امر معصوم الهی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) 🔹 معنای صحیح انتظار و ۸۸٫۷٫۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺مسئله اقرار به گناه معصومین علیهم‌السلام 🔹 بالاترین مصیبات بنده این است که در خداست. اگر در این قدری تأمل کند مثل فولاد، مثل سرنیزه به جگرش فرو می‌رود و نمی‌تواند تحمل کند. حالاتی برایش ایجاد می‌کند و این‌طور می‌شود. بنابراین اقرار به گناه، اقرار به معصیت، اقرار به تقصیر از زبان و وضعش می‌بارد که همان «یا مَن تَجلَّی بِقلوبِ اَولیائِه حتّی قامَ بینَ یَدیک مُتِمَلِّقین»؛ این‌ها حالشان عوض می‌شود، از خود دیگر حرف نمی‌زنند، وجودشان حرف می‌زند، وجودشان اظهار عجز و ناراحتی می‌کند. 🔹 مثل همان حالی که جد بزرگوارش در آن نیمه شب که از بالای دارالحکومه‌اش پایین می‌آمد، دست به دیوار می‌گرفت؛ـ خواندیم، نزدیک بود بیافتد، نمی‌توانست خودش را حفظ بکند، از بس آیهٔ شریفه در وجودش اثر کرده بود. «إِنَّ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ (آل عمران: ۱۹۰ - ۱۹۱) 🔸 می‌خواند و ناراحت بود و -به فارسی ما- تِلو تِلو می‌خورد و نمی‌توانست تعادل خودش را حفظ بکند. بعد آن دو نفر گریه‌کنان گفتند این چه حالی است داری یا امیرالمؤمنین و ما چه کنیم؟! فرمود خدا بر من و تو حاضر است و این مصیبت را نمی‌شود تحمل کرد. 🔺 ائمه ما در کنار خانهٔ خدا، در مساجد، در جاهای دیگر، این‌طور عبادات می‌کردند و غیرمستقیم به کسانی که اهل این مسائل بودند تعلیم می‌دادند. آن‌هایی که اصلاً کاری به این چیزها ندارند که نمی‌فهمند، ولی آن کسانی که اهل فهم و شعور و عبادت بودند این‌ها تربیت می‌شدند، این‌ها به خود می‌آمدند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama