روایت امروز راجع به عیب جویی است .
برای درک بهتر کلام معصوم بهتراست چندسوال ساده از خود داشته باشیم.
1⃣آیا من بهترم یا دیگران؟
2⃣من بهتر میفهم با دیگران؟
3⃣عملکرد من بهتراست یادیگران؟
4⃣من بالاترم یادیگران؟
اینها سوالاتی ساده است اما گمراه کننده !اگر جوابمان براساس حق و عدالت وواقع بینی نباشد.
بهتر است سوالهای دیگری از خودبپرسم
۱-آیا من به وظایفم درمقابل دیگران عمل کرده ام؟
۲-آیا من دیگران را چون خود دوست دارم؟
۳-آیا من حقوق واجبم را ادا کرده ام
۴-آیا من کارهایم را همیشه درست انجام میدهم؟
۵-آیامن تا به حال اشتباه کرده ام ؟
۶-آیامن فرزندان خوبی تربیت کرده ام؟
۷-آیا والدین من از رفتارمن نسبت به خودشان راضی هستن؟
۸-آیا همسرم از زندگی با من رضایت دارد؟
۹-آیادوستان وهمسایگانم از بودن با من راضی هستند؟
۱۰_آیاپرونده من پیش خداوند سفید است ؟من گناهی ندارم؟آیا همه رفتارهای من مطابق عرف و شرع است؟
بله این فقط ده سوال ساده است که من باید بادقت به آن جواب بدهم
میبینید که پاسخ سوالات مثل خودشان ساده نیستند🌺
پس وقتی من از عهده جواب به خودم بر نمی آیم پس چگونه میتوان با ذره بین به دنبال پیداکردن عیوب دیگران باشم.
گاه اشتباهات ما اینقدر زیاد است که لازم است کسی چشمهایش را ببندد تا همه رانبیند وخودرابه تغافل بزند
روایات معصومین درکنارهم مجموعههای ای از گنجینه ودستورات رفتاری ما رابا دیگران بیان کرده است که با این دستورالعمل ها واقعا باید قدری بر کردار خود تامل کنیم که چگونه وقتی سخنان پیشوایان را درک نکرده ایم دنبال اصلاح دیگران هستیم وبرای اصلاح رفتار و اخلاق خویش قدمی برنمیداریم.
البته این نکته راباید متذکرشد که بحث عیبجویی با امربه معروف تفاوت دارد وما باید نسبت به گناه علنی در جامعه مسلمین بیتفاوت نباشیم زیرابرخی گناهان مانند ویروس به افراد دیگر سرایت میکند وآن موقع ما با یک جامعه فاسد روبرو میشویم نه یک فرد معیوب .