📜ما به وعده خود به رفیقت وفا کردیم... از ابو بصیر نقل شده: همسایه‌ای داشتم که در دستگاه حکومت، کار می‌کرد و از این طریق، ثروتی به دست آورده و کنیزکانی آوازه خوان خریده بود. همه را نزد خود جمع می‌کرد و شراب می‌خورد و باعث آزار و اذیت من می‌شد. بارها به خودِ او شکایت کردم؛ امّا دست بر نداشت، و چون اصرار کردم که دست از کارهایش بردارد، به من گفت: فلانی! من آدمی هستم که [در بند حکومت،] گرفتار آمده‌ام و تو از این گرفتاری، بر کنار و آسوده ای. اگر وضع مرا به آقایت بگویی، امیدوارم که خداوند به واسطه تو، مرا هم نجات بخشد. این سخن او، در دلم اثر کرد و چون به خدمت امام صادق(علیه‌السلام) رسیدم، ماجرای او را به ایشان گفتم. فرمود: «چون به کوفه باز گشتی، او نزد تو خواهد آمد. به او بگو: جعفر بن محمّد به تو می‌گوید: کاری را که داری، رها کن. من نیز از جانب خدا بهشت را برایت ضمانت می‌کنم». چون به کوفه باز گشتم، او از جمله کسانی بود که به دیدارم آمد. او را نزد خود نگه داشتم تا این که منزلم خلوت شد. سپس به او گفتم: فلانی! من حال تو را به امام صادق(علیه‌السلام) گفتم. ایشان به من فرمود: «چون به کوفه باز گشتی، او نزد تو خواهد آمد. به او بگو: جعفر بن محمّد به تو می‌گوید: کاری را که داری، رها کن. من نیز از جانب خداوند، بهشت را برایت ضمانت می‌کنم». او گریست و گفت: عجب! امام صادق به تو چنین گفت؟ من برایش سوگند یاد کردم که آنچه را گفتم، ایشان به من فرموده است. او گفت: بس است. و رفت. چند روز بعد، در پی من فرستاد و مرا خواست. چون رفتم، دیدم که پشت خانه‌اش برهنه نشسته است. به من گفت: ای ابوبصیر! به خدا سوگند، هر چه در منزل داشتم، [به صاحبانش و یا در راه خدا] بدادم و اکنون چنانم که می‌بینی. نزد دوستانم رفتم و پوشاکی برایش جمع کردم و بر او پوشاندم. چند روز، بیشتر نگذشته بود که برایم پیغام فرستاد که: من بیمارم. نزد من بیا. من پیش او می رفتم و به او رسیدگی می‌کردم تا آن که زمان مرگش فرا رسید. من در کنارش نشسته بودم و او در حال جان دادن بود. از هوش رفت و دوباره به هوش آمد و گفت: ای ابو بصیر! آقایت به وعده خود با ما وفا کرد. این را گفت و به رحمت خدا پیوست... به حج که رفتم، خدمت امام صادق(علیه‌السلام) رسیدم و اجازه شرفیابی خواستم. وارد که شدم، هنوز یک پایم در صحن خانه و پای دیگرم در دالان آن بود که امام(علیه‌السلام) از داخل اتاق فرمود: «ای ابو بصیر! ما به وعده خود به رفیقت وفا کردیم». متن عربی... 📚الکافی ج ۱ ص ۴۷۴ ح ۵ @sh_hosein

عشق انسان و آرزوهای انسان قیمت انسان است و نیت های بزرگ از درون‌های بزرگ صادر می‌شوند! اینکه حضرت ام‌البنین سلام‌الله‌علیها انتخاب می‌شوند برای مادری فرزندان سیده‌ی زنان عالم، هرگز اتفاقی نیست! #حضرت_ام_البنین سلام الله علیها @sh_hosein

شیشه‌ی‌ عطرم‌ که‌ حیران‌ در‌ هوایت‌ مدتی‌ست؛ هستی‌خود‌رانمی‌دانم‌کجا‌گم‌کرده‌ام! #امام_زمان #یاایهاالعزیز @sh_hosein

#بیا‌صادق‌باشیم جمله‌ی "خودت باش" رو زیاد شنیدیم. اما هیچ وقت نخواستیم بفهمیم خودت باش یعنی چی؟ یعنی کی؟ فقط همیشه برای توجیه بدی‌هامون بهش تکیه کردیم تا از شرِ تغییر و سختی‌هاش راحت بشیم. پس بیایم واقعا خودمون باشیم... @sh_hosein

بعضاً بسیار مراقبت می‌کنند تا مباد هدایت یابند.😐 @sh_hosein

اعتنی بسلوکک وأفکارک الیوم لیکون لک لقاء جمیل بالدموع اللیلة.. فاعلم أن اللیلة لیلة حج کربلاء.. فیسمع قلبک صوت الإمام یقول: راحلون ارجعوا. قریباً... مراقب رفتارها و افکار امروزت باش تا امشب ملاقات زیبایی با اشک ها داشته باشی ... میدانی که امشب ، شب زیارت کربلاست... آن گاه قلب تو صدای امام را می‌شنود که می‌گوید : می روی، زود برگرد @sh_hosein

قطعاً ذهن محدود بشری نمیتواند ابعاد شخصیّت‌های آسمانی و افلاکی از قبیل فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) را محاسبه و اندازه‌گیری کند؛ ... عقلها توان این را ندارند که این ابعاد معنوی را تقویم کنند، تقدیر کنند، اندازه‌گیری کنند؛ لکن میشود از رفتارها الگو گرفت. مقامات معنوی، یک مسئله است؛ رفتارهایی که جلوی چشم ما است، یک مسئله‌ی [دیگر] است. نه به این معنا که ما قادر باشیم نسخه‌ی دوّم آن رفتارها را از خودمان بُروز بدهیم، این نیست؛ امّا میتوان دنباله‌رو بود. #حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها #مقام_معظم_رهبری #پدرانه @sh_hosein

هر معاشرتی که موجب کمال نشود، موجب انحطاط خواهد بود... @sh_hosein

یابن الشبیب... گریه کن از غم و غربت حسین... که شدش شکسته حرمت حسین... 🎙کربلایی محمود عیدانیان #شب_جمعه #بر_در_کوفتن_های_شبانه @sh_hosein

دشمن گریه کرد برات آهن گریه کرد برات 🎙کربلایی حسین ستوده #شب_جمعه #بر_در_کوفتن_های_شبانه @sh_hosein

تو جانِ جهانی، فدایت شوم... #امام_زمان @sh_hosein