eitaa logo
شین حا الف...
559 دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
496 ویدیو
50 فایل
مسیرهای طولانی را فقط شوق و علاقه درمان می‌کند و یک زمزمه‌ی آرام از تو گفتن و شنیدن و یک قلبِ‌زیبا برای تکیه دادن... #امام_زمان 📲 توسط ادمین اداره می‌شود. ✍️ انتقادات و پیشنهادات:
مشاهده در ایتا
دانلود
14.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📝مخاطب این شعر صحیفه سجادیه است. 🌸میلاد حضرت سیدالساجدین علیه السلام مبارک باد علیه‌السلام @sh_hosein
📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْك؛ پس اى خداوند به سوى تو فرار كردم. گویا انسان دشمنانى دارد كه او را تهدید مى‌كنند و او مى‌خواهد از چنگ آنان فرار كرده و به نقطه‌اى در جهت عكس حركت دشمن به سرعتْ حركت كند. بى‌تردید خداوند جسم نیست تا در یك طرف قرار بگیرد و دشمن در طرف دیگر، بلکه این فرار روحى و قلبى و معنوى است. پس جهت مقابلِ خداوند، جهت نزولى و فرار از آن به معناى حركت صعودى است. عواملى وجود دارند كه مى‌خواهند ما را به‌طرف مخالفِ پروردگار جذب كرده و پایین بكشند. در مرحله نخست، با واجبات و محرماتى روبه‌رو هستیم كه در مرحله بعد تشخیص آن واجبات و محرّمات پیچیده مى‌گردد و در مراحل بعدى پیچیده‌تر مى‌شوند تا جایى كه ممكن است انسان بین واجب و حرام نتواند فرق بگذارد و یا تردید پیدا كند كه آیا فلان عمل واجب یا حرام است. ما دشمنانى زیاد با دام‌هاى رنگارنگ داریم و پیامبران علیهم السلام ما را متوجّه نموده‌اند و به ما گفته‌اند: «آخِرُ ما یَخْرُجُ مِنْ رُؤوُسِ الصِّدّیقینَ حُبُّ الرِّیاسَةِ؛ آخرین چیزى كه از فكر و اندیشه صدّیقان خارج مى‌شود حبّ ریاست است». چرا كه انسان دوست دارد مردم به او احترام گزارده و عناوین و القاب اجتماعى به او بدهند. پس باید از این جاذبه‌ها خود را رها كرده و از چنگ آن‌ها به سوى خداوند فرار كنیم، و این فرار و نیز شدّت و آهستگى آن بستگى به قدرت آن دشمنى دارد كه مى‌خواهد ما را به سمت خود بكشاند. 📝انواع دشمنان: در این مناجات با حضور قلب مى‌گوییم: اى خدا، من از دشمنى سرسخت و نیرومند فرار كردم و اگر فرار نكرده بودم دشمن بر من غالب مى‌شد و سعادت من از بین مى‌رفت. پیوسته در معرض دشمنان خطرناكى هستیم كه ما را رها نمى‌كنند و مى‌خواهند ما را از خدا دور كنند. این دشمنان عبارتند از: 🔹نفس: طبق روایتى از حضرت رسول(صلى الله علیه وآله) كه مى‌فرماید: اَعْدى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتی بَیْنَ جَنْبَیْكَ؛ سرسخت‌ترین دشمنان، خواسته‌هاى شیطانى و شهوانى خود فرد است كه سرگرم شدن به آن‌ها موجب دورى از مقام قرب الاهى است. یعنى علاوه بر گناهان كبیره و اعمال حرام، حتّى خواسته‌هاى نفسانى حلال مانع كمال و دست كم موجب ایستایى انسان مى‌گردند. 🔹شیطان جنّى: بر اساس آیه شریفه‌اى كه از زبان شیطان نقل مى‌كند كه به خداوند عرض كرد: «فَبِعِزَّتِكَ لاَُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِین» شیطان دشمن قسم خورده ماست. 🔹شیطان‌زادگان: بر اساس آیه «إِنَّهُ یَراكُمْ هُوَ وَقَبِیلُه»، شیطان‌زادگان و اطرافیان او دار و دسته شیطان جنّى هستند و از دشمنان ما مى‌باشند كه سنگر گرفته و ما را از درون سنگر خود مى‌بینند، ولى ما آن‌ها را نمى‌بینیم و نمى‌فهمیم از كجا به سوى ما تیراندازى مى‌كنند تا خود را از تیررس آن‌ها دور كنیم و چاره‌اى اندیشیده و پاسخ مناسبى به آنان بدهیم. 🔹شیاطین انسى: بر اساس آیه «شَیاطِینَ الإِْنْسِ وَ الْجِن»، شیطان جنّى شاگردانى از آدمى‌زادگان تربیت كرده كه كم‌تر از او نبوده و گاهى قدرتمندتر از او به وسوسه آدمیان مى‌پردازند و به همین خاطر در سوره ناس دستور استعاذه از آن‌ها را چنین صادر فرموده است: «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ... مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاس» به همین جهت عذاب بعضى از شیاطین انس از عذاب شیاطین جن بالاتر و بیش‌تر است. پس شیاطین جنّى و انسى و شیطان‌زادگان و نفس آدمى، دشمنان سرسختى هستند كه همواره از درون و بیرون ما را تعقیب، و به صورت‌ها و حیله‌هاى مختلف وسوسه مى‌نمایند. باید همواره توجّه داشت كه در تیررس آن‌هاییم. ⚠️بنابر این لازم است چند چیز را بدانیم: 🔸دشمنانى داریم كه همواره در تعقیب ما هستند و مى‌خواهند سرمایه‌هاى ایمان و معرفت ما را بدزدند. 🔸به تنهایى از عهده این دشمنان بر نمى‌آییم و به همین خاطر است كه امیرمؤمنان علیه السلام مى‌فرمایند: «اِلهی قَلْبى مَحْجُوبٌ وَ نَفْسی مَعْیُوبٌ وَ عَقْلی مَغْلوُبٌ وَ هَوائی غالِب؛ خداوندا، قلب من محجوب و نفس من معیوب و عقل من مغلوب و هواى نفس من غالب است». 🔸باید از چنگ این دشمنان به سوى كسى فرار كنیم كه ما را از شرّ نفس، شیطان‌هاى جنى و شیطان‌هاى انسى حفظ كند. 🔸این فرار به معناى دویدن دل و جدا شدن از هوس‌ها است، وگرنه نفس همیشه با ما است و فرار از آن بى‌معنى است و خدا هم همه جا هست و جاى مخصوصى ندارد؛ «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ الله». @sh_hosein
عزیزدلم! کاش من تمام کسانی که نگاهت می کنند بودم... @sh_hosein
امام حسین علیه‌السلام قیام کردند تا دنیا را نجات دهند... اگر میخوایم کربلایی و عاشورایی باشیم باید برای نجات دنیا قدمی برداریم... اول هم از خودمون شروع کنیم. خودمون رو نجات بدیم... خودمون رو از دست نفْس نجات بدیم... خودمون رو از دست بدی‌ها و پلیدی‌ها نجات بدیم... علیه‌السلام @sh_hosein
enc_16680310201246308499980.mp3
7.21M
مشغول زیارت بود دلخوش که پناهی داشت... این بچه‌ای که کشتی آخه چه گناهی داشت... 🎙حاج سید رضا نریمانی @sh_hosein
شین حا الف...
مشغول زیارت بود دلخوش که پناهی داشت... این بچه‌ای که کشتی آخه چه گناهی داشت... 🎙حاج سید رضا نریمانی
● این دو سه قطره ی اشکی که فدایت کردم... سببی شد که شب جمعه صدایت کردم... مادرت آمده با چادر خاکی به حرم... که چنین من هوس کرب و بلایت کردم... ● @sh_hosein
شین حا الف...
عزیزدلم! کاش من تمام کسانی که نگاهت می کنند بودم... #شب_جمعه #دلتنگی @sh_hosein
اجعل كل شوق لدي ينتهي إليك کاری کن هر دلتنگی ای که دارم به تو ختم شود... @sh_hosein
خب الحمدلله ایتا درست شد😅
زبان می‌گشایی به تسبیح، و زمان، غرقِ دلدادگی‌ات می‌شود؛ سلام بر لحظه تهلیل و تکبیر تو! السَّلَامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَ تُكَبِّرُ @sh_hosein
هر کس باید سعی کند یک رابطه شخصی میان خود و میان ولی الله الاعظم ارواحنافداه، به وجود آورد... باتوجه، با توسّل، با سخن گفتن با اظهار ارادت کردن، خود را آماده نگه دارد. @sh_hosein
📜شرح برخی از فرازهای مناجات شعبانیه 📖فراز: وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْكَ مُسْتَكیناً لَكَ مُتَضَرِّعاً اِلَیْكَ راجیاً لِما ثَوابى لَدَیْك؛ و ایستاده‌ام روبه‌روى تو در حالى كه مسكین تو و متضرع به سوى تو و امیدوار به ثوابى كه نزد تو است مى‌باشم. 📝بین یدیك تعبیرى است عربى و ریشه در روابط انسانى دارد. انسان ممكن است به چند گونه در حضور كسى بایستد: 👈اوّل: در سمت راست او قرار گیرد. 👈دوّم: در سمت چپ او قرار گیرد. 👈سوّم: كاملا روبه‌روى او قرار گیرد. تنها در صورت سوّم است كه كاملا با او مواجه شده است. از این حالت مواجهه در عربى تعبیر به بین یدیه مى‌گردد. پس وقتى كاملا با خداوند مواجه مى‌شویم، باید تمام توجّه به او باشد تا بتوانیم در مناجات خود حال و سوز و گدازى داشته باشیم. این حالت تسلیم كسى است كه هیچ كارى از او ساخته نیست، مانند مال‌باخته‌اى كه تمام ثروت خود را از دست داده و یا بیمارى كه در حال جان كندن است و هیچ اراده و اختیارى از خود ندارد، این حالت بیچارگى و فروتنى و تضرّع است. روان‌شناسان معتقدند كه در وجود انسان، شادى و غم، خنده و گریه، و ترس و وحشت سرشته شده و هر یك از آن‌ها در جایى مصرف و كاربرد دارد؛ زیرا وجود این‌ها بیهوده نیست. پس گاهى باید بخندد تا سلامتى و شادابى به دست بیاورد‌ گاهى باید بِگِرید تا به احساسات و عواطف خود پاسخ بدهد. گاهى باید خشم بورزد. گاهى محزون باشد. و گاهى شادمان شود و اشك شوق بریزد. خداوند مى‌فرماید: «تَرى أَعْیُنَهُمْ تَفِیضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمّا عَرَفُوا مِنَ الْحَق؛ برخى از كشیشان و راهبان را مى‌بینى كه به خاطر شناخت حق و حقیقت اشك شوق مى‌ریزند». یا مانند حضرت شعیب كه از شوق لقاى الهى گریه‌هاى طولانى داشته است. در پیشگاه الهى كه قادر مطلق است و ما هیچ طلبى از او نداریم بلكه گناه هم انجام داده‌ایم، باید با گریه و زارى خواسته‌هاى خودمان را مطرح نماییم و امید به پاداش و ثواب الهى داشته باشیم. بنابراین مناجات‌كننده با این دعا به دو حیثیت وجودى خویش اشاره مى‌كند: 👈 در موقعیتى هستم كه از دشمنان فرار كردم. 👈 اكنون در این‌جا با حال تضرّع و بى‌اعتمادى كامل به خویشتن، ایستاده‌ام. @sh_hosein