«مَن اَحیاها فَکَأنَّما اَحیَا النّاسَ جَمیعا»، در روایت هست که معنای این جمله را از امام پرسیدند، فرمود: تأویل اعظم آن این است که تو کسی را هدایت کنی. معلوم است که هدایت وظیفه‌ی همه است؛ لیکن در نهایت آن چیزی که از نگاه اسلام برای انسان مطرح است و اهم است، نجات خودش است. ما باید خودمان را نجات دهیم. نجات ما به این است که به وظایفمان عمل کنیم؛ که البتّه آن‌وقت #وظایف_اجتماعی، #استقرار_عدالت، #ایجاد_حکومت_حق، #مبارزه‌_با_ظلم، #مبارزه‌_با_فساد، اینها همه جزو مقدّمات همان نجات است. همه‌چیز مقدّمه است؛ جامعه‌ی اسلامی هم مقدّمه است؛ عدالت هم مقدّمه است. اینکه در قرآن کریم هست که «لِیَقوم النّاس بِالقِسط» که - بعنوان هدف انبیا ذکر شده- قطعاً عدل هدف است، منتها این هدف میانی است؛ هدف نهایی عبارت است از رستگاری انسان؛ این بایستی مورد توجّه باشد. ۸۹/۹/۱۰ https://eitaa.com/sh_qasemsoleimani قرارگاه جهادی شهید حاج قاسم سلیمانی