_اَللّهمَّ‌اجْعَلْنا‌مِمَّنْ‌دَاءْبُهُـمُ‌‌الاِْرْتِيــاحُ‌اِلَيْک خدایا... مرا‌ از‌ ڪسانی قرار ده؛ ڪه‌ شیوه‌شان‌ آرام‌ گرفتن ‌به‌‌ درگاهِ‌تو‌ست:)

آیامن‌برنداشــــتم‌از‌دوش‌ِتو باری‌که‌می‌شکست‌پشتت‌را؟ [قرآن‌شرح 2و3]

هیچ چیز ارزشِ دوری از دلدار رو نداره! ملتفتیم دیگه؟ :)

گفت _ اصلا به خاطر همین تکبرش بود که از بهشت رانده شد... مغرور، از سرزنش بدش میاد... پس بیا یه کاری کن! هر وقت بهت گناه تعارف کرد، یه پوزخند بزن و یه بسم الله بگو و شروع کن به سرزنش کردنش... " +د آخه موجود رانده شده، میبینی محلت نمیدم برو دیگه. سمج... بدم میاد هی خودشو میندازه وسط..." به همین راحتی :)) [اَندَر اَحوآلآت]

+ هرچی بلا تو دنیاست ریخته سر من... _ به قول یه بزرگواری: خدایا شکرت! که به مصیبت گرفتارم نه معصیت :)

حتی چند خط هم که شده بخونیم؟ :) [دعای‌کمیل‌رامی‌گویم]

_وَ لِمَا مِنْهَا أَضِجُّ وَ أَبْكِي‏ لِأَلِيمِ الْعَذَابِ وَ شِدَّتِهِ أَمْ لِطُولِ الْبَلاَءِ وَ مُدَّتِهِ‏ فَلَئِنْ صَيَّرْتَنِي لِلْعُقُوبَاتِ مَعَ أَعْدَائِكَ وَ جَمَعْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَهْلِ بَلاَئِكَ وَ فَرَّقْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَحِبَّائِكَ وَ أَوْلِيَائِكَ‏ فَهَبْنِي يَا إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ وَ رَبِّي... صَبَرْتُ عَلَى عَذَابِكَ فَكَيْفَ أَصْبِرُ عَلَى فِرَاقِكَ‏ وَ هَبْنِي (يَا إِلَهِي)

و براى كدامين گرفتاريم‏ به درگاهت بنالم و اشك بريزيم. آيا براى دردناكى عذاب و سختی اش؟ يا براى طولانى شدن بلا و زمانش،؟ پس اگر مرا در عقوبت و مجازات با دشمنانت قرار دهى، و بين من و اهل عذابت جمع كنى، و ميان من و عاشقان و دوستانت جدايى اندازى، اى خدا... و آقا... و مولا... و پروردگارم... بر فرض كه بر عذابت شكيبائى ورزم، ولى بر فراقت چگونه صبر كنم؟! :')