جاذبه خاك به ماندن ميخواند و آن عهد
باطني، به رفتن عقل به ماندن ميخواند
و عشق به رفتن،و اين هر دو را خداوند
آفريده است، تا وجود انسان، در آوارگي
و حيرت ميان عقل و عشق معنا شود .
˼سیدمرتضیآوینی˹
تا ‹ خدا › هست ،
به مخلوق دمی
تکیه مکن !
که خدا کوهِ ثبات است ؛
و بشر، عین نیاز ..