#1691 💡روشنگری پاسخ اول: 🔸 یکی از اشتباهات بزرگ و غلط بسیار نابه‌جا این است که مقابل نام پیامبر یا اهل بیت حروف (ص)، (ع)، (عج) یا (س) به جای (صلی‌الله علیه و آله)، (علیه‌السلام)، (عجل‌الله فرجه) یا (سلام‌الله‌علیها) به کار برده می‌شود که بسیار کار خلاف و ناپسندی است و در حقیقت این بی‌حرمتی به پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم‌السلام است.*۱ اشتباهی که متأسفانه در همه‌جا به غلط مرسوم شده و حتی در کتاب‌های درسی و دینی ما نیز کاملا مشهود است و کمتر کسی این تذکر را به مردم می‌دهد. 📖 شیخ عباس قمی در کتاب سفینة‌البحار نقل می‌کند: «اولین کسی که (ص) یا (ع) را برای به کار بردن پس از اسم اهل‌بیت اختراع کرد بر اثر این بی‌حرمتی دستش فلج شد» 📝 از طرفی دیگر بر طبق نظر مراجع، آوردن صلی‌الله علیه و آله یا علیه‌السلام و... بعد از نام اهل‌بیت امری واجب نیست بلکه مستحب است.*۲ 📌 #نتیجه_گیری مهم: بنا به آنچه گفته شد، ادب حکم می‌کند در متنی که می‌خواهید اسامی ائمه را بیاورید و محدودیت تعداد کاراکتر و یا دلایل دیگر دارید و نمی‌توانید از عباراتی مانند صلی‌الله علیه و آله، علیه‌السلام، عجل‌الله تعالی‌ فرجه و... استفاده کنید، بهتر است اصلا پس از نام اهل بیت چیزی ننویسید و از نوشتن (ص) یا (ع) اکیدٱ خودداری کنید. ⭕️ ناگفته نماند که در روایات آمده اگر کسی پس از نام اهل بیت از عبارات کامل که پیش‌تر ذکر شد استفاده کند، مادامی‌که آن متون بین مردم رواج داشته باشد، برای شخص نویسنده ثواب و حسنه می‌نویسند.* 📚 ۱- برگرفته از صحبت‌های حجت‌الاسلام فرحزاد به نقل از خبرگزاری بین المللی قرآن ۲- رسالهٔ توضیح المسائل ۹ مرجع، تدوین و تطبیق: لطیف و سعید راشدی، ص۶۳۲ ۳- بحارالأنوار، ج۱۹ ص ۱۷ شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت https://eitaa.com/shabcheragh2

#1691 💡روشنگری پاسخ دوم: در باره و علت و درست بودن یا نبودن ( ع ) و ( ص ) و ( س ) و ( عج ) را بفرمائید با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی اداي احترام به پيامبر(ص) و امامان عليهم السلام از نشانه هاي ايمان و محبت به آنان است و مستحب است كه بعد از شنيدن نام پيامبر صلوات فرستاده شود و بر اين استحباب روايات زياد داريم. اين آدب در نوشتن هم مناسب است كه رعايت گردد و سزاور و پسنديده است وقتي نام پيامبر(ص) و امامان(ع) را مي نويسيم بعد از نوشتن نام آنان به آنها اداي احترام كنيم و صلوات و عليه السلام و ... بعد از نام آنها نوشته شود و دعا براي فرج امام زمان هم از بهترين اعمال و عبادات است و اين دعا در نوشتن هم سزاوار است. در متن هايي كه اسامي پيامبر(ص) و امامان(ع) زياد تكرار مي شود، براي اين كه اين نوشتن مكرر نشود (البته اين كار الآن در همه جا معمول است) و وقت و صفحه را نگيرد، به علامت اختصاري قرار دادي رو مي آورند و قرار دادن علامت اختصاري راه كار معمول و معقولي است و به جاي نوشتن"صلي الله عليه و آله" علامت(ص) و به جاي "عليه السلام" علامت (ع) و به جاي "سلام الله عليها" علامت(س) و به جاي "عجل الله فرجه الشريف" علامت(عج) قرار مي دهند و در چاپ هم گاهي آن عبارت ها را به صورت كليشه كرده و به كار مي برند و اين جايز است و معقول مي باشد و توهين و ... از آن استشمام نمي شود تا ممنوع باشد. شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت https://eitaa.com/shabcheragh2

#1691 💡روشنگری پاسخ سوم: شهید ثانی جبل عاملی در نوشته ای درباره آداب تکریم نام اهل بیت در نگارش نکاتی را ذکر کرده است. زین الدین احمد عاملی معروف به شهید ثانی از بزرگترین فقیهان و دانشمندان شیعه در سده دهم هجری است. او از اکابر متبحر در علوم اسلامى و یکى از استوانه‏ هاى فقهى و اجتهادى است که توانست فقه اسلامی را به نقاط مختلف جهان بسط و انتشار دهد. شهید ثانی در اخلاق اسلامی، زهد و تقوا، طهارت و تعالی روح، دانش و حکمت و اخلاص و پاکی نیت به درجه ای رسیده بود که به گفته بعضی از بزرگان تا مرز عصمت پیش رفته بود. اما در نهایت فردى که تسویه حساب خصوصى با او داشت باعث شد، چنین دانشمند با فضیلتى کشته شود. رستم پاشا، وزیر سلطان سلیم عثمانی در پی دستگیری این فقیه بزرگ با تحریک دشمنان شیخ ثانی سر او را از تنش جدا کرد. شهید ثانی نوشته های ارزشمند بسیاری دارد. او در کتاب «منیه المرید فی آداب المفید و المستفید» که درباره بیان آداب تعلیم و تعلم و وظایف متقابل استاد و شاگرد و در بیان فضیلت دانش ورزی است، درباره آداب نوشتن کتاب و متن های دینی هم تذکراتی داده و نوشته است. در سالروز ولادت این دانشمند جبل عاملی شیعه، بخشی از این کتاب را که درباره شیوه نوشتن اسامی پیامبر خدا و اهل بیت که درود خدا بر آنها باد، نوشته شده به انتخاب خبرآنلاین می خوانید. « بهتر است انسان به هنگام نگارش و استنساخ کتب دینی طاهر و رو به قبله بوده و بدن؛ جامه، مرکب، قلم و نوشت افزار دیگ، پاک و طاهر باشد و نوشتار خود را با نام خدای مهربان و ستایش او و درود بر پیامبر و خاندانش آغاز کند. در هر جا نام خداوند متعال را می نگارد، باید به دنبال آن اوصافی را که حاکی از تعظیم و احترام است بنویسد. امثال (تعالی، سبحانه، عز وجل). حتی شایسته است هنگام نوشتن اسم خداوند تعالی از نام و صفت او نیز به زبان یاد کرد. و آنگاه که اسم مبارک پیامبر اکرم(صلی الله و علیه و آله) را می نگارد، درود و تحیات خداوند بر او و خاندانش را نیز بنویسد، {صلی الله علیه وآله} همین درود را علاوه بر نگارش به زبان آورد. در نگارش درود بر پیامبر و خاندانش نباید فشرده نویسی کرد و این درود را به رمز نوشت و نویسنده از این که ناگزیر می شود این درود را مکرر بنویسد آزرده و ملول نشود، اگر چه ناچار باشد این درود را حتی در یک سطر، مکررا بنویسد. عده ای از افراد محروم و ناکام، درود بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) را به طور رمزی و فشرده می نگارند و مثلا می نویسند: صلعم، صلم، (ص)، صلم(که فشرده صلوات الله علیه، یا صلی الله علیه و آله و سلم است) که چنین کاری به منزله ترک اولی و شانه خالی کردن از زیر بار وظیفه شایسته و مغایر با نصوص دنیا است. کمترین نتیجه سوئی که از رهگذر اهمال در تکمیل و تفصیل درود بر پیامبر صلوات الله علیه به هنگام نگارش عارض انسان می گردد، همان محرومیت از پاداش عظیمی است که فقط از طریق نگارش درود بر پیامبر اکرم عائد انسان می شود. از رسول اکرم صلوات الله علیه روایت شده است که فرمود: «اگر کسی در نوشتاری که نام من در آن یاد می شود، بر من درود فرستد و درود بر من بنگارد، تا وقتی که نام من در آن نوشتار باقی است، فرشتگان آسمانی از خداوند متعال برای او طلب آمرزش می نماید.» شب چراغ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت https://eitaa.com/shabcheragh2