#نیاز_خود_را_به_هر_کسی_نگوییم ۱ امام باقر (علیه السلام) : «اَرْبَعٌ مِنْ كُنُوزِالْبِرِّ: كِتْمانُ الْحاجَةِ، وَكِتْمانُ الصَّدَقَةِ، وَكِتْمانُ الْوَجَعِ، وَكِتْمانُ الْمُصیبَةِ. چهار حالت از گنج هاى نیک و پسندیده است: 1- پوشاندن نیاز و حاجت خود را از دیگران 2- دادن صدقه و كمک به افراد به طور مخفیانه و محرمانه 3- دردها و مشكلات و ناراحتى ها را تحمّل كردن 4- هنگام مصیبت و حوادث، جزع و داد و فریاد نكردن» ( تحفل العقول ص ۲۹۵ ) توضیح : 1ـ نیاز خود را به هر کس نگوییم : امام حسین (علیه السلام) در حدیثی می فرمایند: «لاتـَرفع حاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب . جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد». ( تحف العقول ص ۲۴۷ ) غالباَ با مراجعه به انسانهای اهل دین و افراد با مروّت و مردانگی، برای رفع نیازها (مخصوصا در نیاز مالی) آبروی انسان بیشتر حفظ می شود، چون اینگونه افراد، بیشتر به انگیزه های انسانی توجه دارند. ✔... و ادامه دارد .... @shademanQ

#نیاز_خود_را_به_هر_کسی_نگوییم ۲   2ـ به دیگران، مخفیانه و خالصانه کمک کنیم این مورد دوّم موفّقیت، به نحوی با مورد بالا ارتباط دارد و آن اینکه: ما به هر کسی نیاز خود را نگوییم و به کسی بگوییم که خالصانه و مخفیانه به دیگران کمک کند. معمولاَ افراد معتقد به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، کمک هایشان به دیگران به صورت مخفیانه است.  افراد پیرو اهل بیت (علیهم السلام) باید در انفاق به دیگران، مخفیانه بودن و محرمانه بودن را در اولویت قرار دهند، ولی بنا به اقتضائاتی مثل تشویق دیگران و اموری از این دست، آشکارا انفاق کنند. «الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ سِرًّا وَ عَلانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ [بقره/274] كسانى كه [چون على بن أبى‏طالب عليه السلام‏] اموالشان را در شب و روز و پنهان و آشكار انفاق مى‏ كنند، براى آنان نزد پروردگارشان پاداشى شايسته و مناسب است و نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين مى‏ شوند. تفسیر نمونه در ذیل این آیه می نویسد: ناگفته پيدا است كه انتخاب اين روشهاى مختلف، رعايت شرائط بهتر براى انفاق است، يعنى انفاق كنندگان بايد در انفاق خود به هنگام شب يا روز، پنهان يا آشكار، جهات اخلاقى و اجتماعى را در نظر بگيرند، آنجا كه انفاق به نيازمندان موجبى براى اظهار ندارد، آن را مخفى سازند تا هم آبروى آنان حفظ شود، و هم خلوص بيشترى در آن باشد، و آنجا كه مصالح ديگرى مانند تعظيم شعائر و تشويق و ترغيب ديگران در كار است، و انفاق جنبه شخصى ندارد، تا هتك احترام كسى شود (مانند انفاق براى جهاد و بناهاى خير و امثال آن) و با اخلاص نيز منافات ندارد آشكارا انفاق نمايند. بعيد نيست كه مقدم داشتن شب بر روز، و پنهان بر آشكار (در آيه مورد بحث) اشاره به اين باشد كه مخفى بودن انفاق بهتر است مگر موجبى براى اظهار باشد، هر چند بايد در همه حال و به هر شكل، انفاق فراموش نشود. @shademanQ