معتقد بود شهادت در راه خدا مزد کسانی است که در راه خدا پرکارند و شهدای جنگ تحمیلی را شاهد این حرف خود معرفی می‌کرد. 

به دلیل علاقه فراوان به کار خود، برای تشکیل خانواده حاضر به رجعت به تبریز نبود و در ۲۵ اسفند سال ۸۷ مقارن با سالروز میلاد پیامبر اعظم (ص) و امام جعفر صادق (ع) با همسری فاضله از خانواده‌ای ولایتمدار در تهران ازدواج کرد و ساکن تهران شد.

شهید بیضایی همیشه دوست داشت دختری داشته باشد که اسمش را کوثر بگذارد

خدا به او دختری داد و اسم دخترش را هم کوثر گذاشت

او عاشق دخترش بود، از لحضه به لحضه بزرگ شدن کوثر برای دوستانش تعریف میکرد

ولی

سری آخری که به سوریه میرفت گفت این دفعه از کوثرم هم گذشتم😭

بله اواز دخترش که عاشقانه دوستش داشت دل کند تا توانست به بالاترین درجه سعادت برسد

همیشه میگفت اگر دعوت کننده زینب(س) است پس سلام بر شهادت

و سرانجام این شهید بزرگوار

در بعد از ظهر ۲۹ دی‌ماه ۹۲ هم‌زمان با سالروز میلاد پیامبر اعظم (ص) و امام جعفر صادق (ع) در اثنای درگیری با مزدوران تکفیری استکبار درحالی‌که فرماندهی محور عملیاتی در منطقه «قاسمیة» در جنوب شرقی دمشق را بر عهده داشت، در اثر اصابت ترکش‌های یک تله انفجاری به ناحیه سر و سینه، به فیض شهادت نائل آمد. 

قسمتی از وصیت نامه شهید: