حکمت احکام الهی شخصی به نزد آیت الله شاه آبادی، استاد حضرت امام آمد و گفت: من از نماز خواندن لذت نمی برم، به برخی از گناهان هم علاقه دارم، آیا ذکری هست که... آیت الله شاه آبادی بلافاصله گفت: شما موسیقی حرام گوش میکنی؟ طرف یکباره جا خورد و حرف ایشان را تائید کرد. آیت الله شاه آبادی فرمودند: ذکر لازم نیست، موسیقی حرام را ترک کنید صدای حرام انسان را به گناه علاقمند و در نتیجه از نماز دور و بی علاقه کرده و راه حضور شیطان را فراهم میکند. گوش دادن به موسیقی ممنوع

❤️✨❤️✨❤️✨❤️ #همسرداری ⭕️ توی بعضی خونه ها اسم زن «ببین» است!😳 ببین بیا اینجا، ببین آب بده .. ببین غذا چی داریم؟ ... ⭕️ بعضی خونه ها از واژه ((ضعیفه)) استفاده میکنن.😐☹️ ⭕️بعضی خونه ها، اوهوی... بعضی خونه ها بعد از چند سال زندگی، دیگه اصلا صدا نمیزنند.....😐 ☘☘ یاد بگیریم اینگونه در خانه همسرمان را صدا کنیم:👇👇 حضرت علی (ع) وقتی میخواستند حضرت زهرا (س) را صدا کنند میفرمودند： ❤️ جان علی به فدایت, (بنفسی أنت)، حبیبتی زهرا, بنت رسول الله و زهراجان.❤️ و جوابی که از حضرت زهرا(س) می شنیدند： ❤️ روحم به فدایت (روحی لروحک الفدا), ابوتراب, اباالحسن و علی جان.❤️ ☘☘ زیبا_صداکردن زن و مرد, هم بهترین شیوه برای ابراز محبت است و هم نوعی شخصیت دادن به طرف مقابل است و هم نشان دهنده شخصیت و تربیت و اصالت شماست ..🙏 ❤️✨❤️✨❤️✨❤️

#ڪرامات_شهدا 📝خاطره اے از زبان مادر شهید سید حسین گلریز 💛زغال هاے غیبی ■حسین، نوزاد بود؛ زمستان بود و هوا هم سرد. آن زمان براے گرم شدن خانه از ڪُرسے هاے زغالے استفاده مے ڪردیم. زغال مان تمام شده بود، به همسرم گفتم: «برو زغال بخر بچه مریض مے شه.» با شرمندگے گفت: « امروز را یه جورے سر ڪن فردا حتماً مے خرم.» غروب همان روز، درب خانه مان به صدا در آمد . رفتم دم در، دیدم فردے یک ڪیسه زغال آورده، گفتم: «این زغال را چه ڪسے داده؟» گفت: «آقاے گلریز خریده و گفته به این آدرس بیارم. منزل گلریز همینجاست؟» گفتم:« آره، همینجاست.» زغال را گرفتم خیلے خوشحال شدم، ڪُرسے را آماده ڪردم تا خانه گرم شود. شب، همسرم به خانه آمد گفتم: «دستت درد نڪنه عجب زغالے خریدی!» با تعجب گفت: «زغال چیه؟ من زغال نخریدم.» من هم متعجب شدم و گفتم: «یه نفر زغال آورد و گفت تو فرستادی.» گفت: «نه! من ڪه گفتم الآن پول ندارم فردا تهیه مے ڪنم. من زغال نخریدم.» حیرت زده شده بودیم، یعنے چه ڪسے بود ڪه برایمان زغال آورده بود؟

سربار شهید محمود ابراهیمی فرزند : مجید تاریخ شهادت : ۱۳۵۹/۹/۴ محل شهادت : گیلانغرب تاریخ : یکم مهر ۱۳۳۵ در شهرستان دورود به دنیا آمد ، پدرش مجید نام داشت و کارگر بود ، تا اول راهنمایی درس خواند ، به عنوان سرباز ژندارمری در جبهه حضور یافت ، چهارم آذر ۱۳۵۹ در گیلانغرب توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید ، پیکر مطهر وی در زادگاهش به خاک سپرده شد ، روحش شاد و یادش گرامی باد

شهید شُدن یڪ‌اتِفــاق‌نیست ! بـایَدخـونِ‌دݪ‌بُخورۍ دَغدغہ‌هاۍِهیأت ؛ دَغدَغہ‌هاۍِکارجَهادۍ دَغدَغہ‌هاۍِتـَرڪِ‌گُناه دَغدَغه‌هاۍِشهادت وَتَفریحِ‌سالم(:"🌿💛 🌱|@shahadatdostan313

📗📗📗📗📗📗📗 ‌ ✍️سربازان امام‌ زمـان (‌عج‌) از هیـچ‌ چیز جز گناهانشـان نمی‌ترسند! 🔸شهید سید مرتضی ‌آوینی 📗📗📗📗📗📗📗

📹 نماهنگ | روی پای خودمان بایستیم 🔻حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «دنیا بزرگ است؛ دنیا که فقط آمریکا و چند کشور اروپایی نیست؛ دنیا خیلی وسیع است؛ بروند ارتباطات را برقرار کنند به آن مقداری که لازم هست امّا چشم ندوزند به هیچ نیروی خارجی؛ چشم بدوزند به عنصر داخلی، چشم بدوزند به این ارزش بزرگ: نیروی انسانی داخل. وقتی مردم ببینند که ما مسئولین اصرار داریم بر اینکه مشکلاتمان را در داخل حل کنیم و از ظرفیّتهای داخلی استفاده کنیم، ولو یک سختی‌ای هم برایشان پیش بیاید، تحمّل میکنند، کمکمان میکنند؛ این را مسئولین محترم کشور باید توجّه داشته باشند که تکیه‌ی به خارج نبایستی کرد.» ۹۷/۲/۱۰

مراقب چشمانت باش

شهید حاج احمد کاظمی هميشه می گفت: "ما هيچ وقت از لطف و عنايت اهل بيت، خصوصاً آقا امام رضا عليه السلام بی نياز نيستيم..." هواپيمای سوخو را حاج احمد وارد نيروی هوايی سپاه كرد مراسم افتتاحيه‌اش را همه انتظار داشتيم در تهران باشد، ولی سردار گفت: ميخوام مراسم افتتاحيه توی مشهد باشه... پايگاه هوايی مشهد كوچیك بود كفاف چنين برنامه‌ای رو نميداد بعضيها همين را به سردار گفتند؛ ولی سردار اصرار داشت مراسم توی مشهد باشه با برج مراقبت هماهنگيهای لازم شده بود خلبان، بر فراز آسمان، هواپيما را چند دور، دور حرم حضرت علی بن موسی الرضا سلام الله عليه طواف داد اين را سردار ازش خواسته بود خيليها تازه دليل اصرار سردار را فهميده بودند خدا رحمتش كند؛ هميشه ميگفت: "ما هيچ وقت از لطف و عنايت اهل بيت، خصوصاً آقا امام رضا عليه السلام بی نياز نيستيم..."

دهقانی مقداری گندم در دامن لباس پیرمرد فقیری ریخت. پیرمرد شادمان گوشه های دامن را گره زده و میرفت و در راه با پرودرگار خود سخن میگفت : ای گشاینده گره های ناگشوده ، گره از گره های زندگی ما بگشای. در همین حال ناگهان گره ای از گره هایش باز شد و گندمها به زمین ریخت. او با ناراحتی گفت : من تو را کی گفتم ای یار عزیز کاین گره بگشای و گندم را بریز؟ آن گره را چون نیارستی گشود این گره بگشودنت دیگر چه بود؟ و نشست تا گندمها را از زمین جمع کند که در کمال ناباوری دید ، دانه های گندم بر روی ظرفی از طلا ریخته است! ندا آمد که : تو مبین اندر درختی یا به چاه تو مرا بین که منم مفتاح راه . . .