چگونه قرآن بخوانیم؟
👈امیرمومنان علی علیه السلام در توصیف انسان های باتقوا و متدین می فرماید:
🔸ایشان کسانی هستند که چون شب شود ؛
🌷روی پاهای خود ایستاده و اجزاء قرآن را به صورت ترتیل، تلاوت می کنند و با تلاوت قرآن، از اعمال گذشته خویش، نگران می شوند و درمان دردهای خود را از میان آیات قرآن، جستجو می کنند.
🌷هرگاه به آیه ای ار آیات بهشتی برسند سرِ خود را بالا گرفته و با ذوق و شوق فراوان آن را می خوانند
👈 و آنگاه که آیاتی از آیات دوزخ و جهنم را تلاوت می کنند جهنم را در مقابل خود می بینند و به آن آیات، گوش جان می سپارند و آتش جهنم را در کنار گوش خود تصور کرده که شعله های آن، فراگیر شده است
🔻سپس در محضر ربوبیت، خود را به سجده انداخته و دستان و پیشانی و زانوهای خود را روی خاک می سایند و از خداوند می خواهند آنها را از آتش دوزخ نجات دهد.
📚نهج البلاغه، برداشتی از #خطبه_۱۹۳
🍃🔹امام علی (ع)فرمودند:
♦️« اى مردم! خداوند شما را پناه داده است كه بر شما ستم روا ندارد اما پناه نداده است كه آزمايشتان نكند. خداوند عظيم الشأن فرموده است: «براستى در اين [داستان] نشانه هايى است و ما بى گمان آزمايش كننده بوديم»
♦️« أيُّها النّاسُ ، إنّ اللّه َ قد أعاذَكُم مِن أنْ يَجورَ علَيكُم و لَم يُعِذْكُم مِن أنْ يَبْتليَكُم ، و قد قالَ جَلَّ مِن قائلٍ : «إنّ في ذلك لآياتٍ و إن كُنّا لَمُبتَلينَ»
📚نهج البلاغه #خطبه_۱۰۳
#نهج_البلاغه
▫️یعطفُ الهوی علی الهدی اِذا عَطفُوا الهُدی علی الهَوی، و یعطف الرأی علی القرآنِ اِذا عطفوا القرآنَ علی الرأی... و یُحیی میّت الکتابِ و السّنّةِ»
🟢 (حضرت مهدی) خواسته ها را تابع هدایت وحی‌می کند، هنگامی که مردم هدایت را تابع هوس‌های خویش قرار داده اند، و در حالی که نظریه‌های گوناگون، خود را بر قرآن تحمیل‌می کنند، او (مهدی) نظریه ها و اندیشه ها را تابع قرآن‌می سازد و کتاب خدا و سنّت پیامبر را زنده‌می گرداند.
📘#خطبه_۱۳۸
به خدا سوگند که پسر ابوطالب با مرگ مانوس تر است تا کودک به سینه مادرش💔
نهج البلاغه #خطبه_۵
#نهج‌البلاغه
▫️دَاع دَعَا، وَ رَاع رَعَى، فَاسْتَجِيبُوا لِلدَّاعِي، وَاتَّبِعُوا الرَّاعِيَ
🟠دعوت کننده اى دعوت (به حق) کرد و رهبرى به امر سرپرستى قيام نمود. اکنون بر شما لازم است دعوت او را اجابت کنيد و از رهبرتان پيروى نماييد.
✍روشن است که منظور از دعوت کننده، پيامبر اسلام(صلى الله عليه وآله) است که اساس و بنيان اسلام را بنا نهاد و منظور از راعى، امام اميرالمؤمنين(عليه السلام) است که سرپرستى امّت را به فرمان خدا و پيامبر(صلى الله عليه وآله) برعهده گرفت.اين سخن اشاره به آن دارد که اگر با دقت بنگريد هم پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) را مى شناسيد و هم جانشين به حق او را و با شناخت آن دو بزرگوار، ترديد و تأملى در اجابت دعوت و پيروى از رهبر باقى نخواهد ماند.
📘#خطبه_۱۵۴
▫️فَاللهَ اللهَ مَعْشَرَ الْعِبَادِ! وَ أَنْتُمْ سَالِمُونَ فِي الصِّحَّةِ قَبْلَ السُّقْمِ، وَ فِي الْفُسْحَةِ قَبْلَ الضِّيقِ. فَاسْعَوْا فِي فَکَاکِ رِقَابِکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُغْلَقَ رَهَائِنُهَ
🟠خدا را، خدا را، اى بندگان خدا! اکنون که سالم و تندرست هستيد پيش از آنکه بيمار شويد و اکنون که در حال وسعت قرار داريد پيش از آنکه در تنگناى زندگى قرار گيريد، فرصت را غنيمت بشمريد و کوشش کنيد گردن خود را از زير بار مسئوليتها رها سازيد پيش از آنکه درهاى رهايى به روى شما بسته شود
✍در اينجا امام عليه السلام به دو نعمت بزرگ الهى اشاره مى کند که يکى سلامت و تندرستى و ديگر فراهم بودن امکانات که سبب مى شود انسان توانايى بر اقدام به هر کارى داشته باشد. آرى به همگان هشدار مى دهد که از اين فرصتها استفاده کنند و خود را از زير بار مسئوليت رها سازند. عبارت «فَاسْعَوْا فِي فَکَاکِ رِقَابِکُمْ» اشاره به اين است که ذمّه همه انسانها مشغول به تکاليفى است که تا آن را انجام ندهند آزاد نمى شوند. در زمانهاى گذشته در ميان بعضى از اقوام چنين معمول بود که اگر بدهکارى توان پرداخت بدهى هاى خود را نداشت طلبکار شخص بدهکار را به بردگى مى گرفت و تا بدهى خود را نمى پرداخت آزاد نمى شد و طوق بندگى او را در گردن داشت، جمله بالا مى تواند کنايه اى از اين مطلب باشد.
📘#خطبه_۱۸۳