دعای کمیل با صدای شهید محمد رضا تورجی زاده #شب‌جمعه https://eitaa.com/shahid_Mehran_shorizadeh

💠 السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأْمُولُ سلام بر تو ای بهترین و بالاترین دلبستگی و دلخوشی سلام بر تو و سلام‌ بر روزی که بتوانم‌ تو را در صدر دلخوشی‌ها و آرزوهایم بنشانم.💔 💟 #عادت‌سلام‌دادن‌به‌امام‌زمان‌رانشربدهیم.

#امام_زمان_عج_مناجات الا که راز خدایی! خدا کند که بیایی! تو نور غیب نمایی، خدا کند که بیایی! شبِ فراغِ تو جانا، خدا کند به سرآید سرآید و تو بر آیی، خدا کند که بیایی! دمی که بی تو بر آید، خدا کند که نباشد الا که هستی مایی، خدا کند که بیایی! تو از خداست وجودت، ثُبات دهر ز جودت رجایی و همه جایی، خدا کند که بیایی! به گفت و گوی تو دنیا، به جست و جوی تو دل‌ها تو روح صلح و صفایی، خدا کند که بیایی! به هر دعا که توانم، تو را همیشه بخوانم الا که روح دعایی، خدا کند که بیایی! نظامِ نظمِ جهانی! امامِ عصر و زمانی! یگانه راهنمایی، خدا کند که بیایی! فِسرده عارضِ گل‌ها، فتاده عقده به دل‌ها تو دست عقده‌گشایی، خدا کند که بیایی دل مدینه شکسته، حرم به راه نشسته تو مروه‌ای، تو صفایی، خدا کند که بیایی! تو احترام حریمی، تو افتخار حطیمی تو آبروی منایی، خدا کند که بیایی! تو مشعری، عرفاتی، تو زمزمی، تو فراتی تو رمز آب بقایی، خدا کند که بیایی! هنوز جسم شهیدان، فتاده است به میدان تو وارث شهدایی، خدا کند که بیایی بیا و پرده بر افکن، به ظلم، شعله در افکن که نور عدل خدایی، خدا کند که بیایی! الا که جانِ جهانی، جهانِ جان و نهانی نهان ز دیده‌ی مایی، خدا کند که بیایی! به سینه‌ها تو سُروری، به دیده‌ها همه نوری به دردها تو دوایی، خدا کند که بیایی ز هر دری به تظلّم، ز هر سری به ترنّم رسد به گوش نوایی، خدا کند که بیایی! اسیر بند جفا را، دچار رنج و بلا را به دست توست رهایی، خدا کند که بیایی! قسم به عصمت زهرا، بیا ز غیبت کبری دگر بس است جدایی، خدا کند که بیایی! "موید" است و دعایت، اگر قبولِ خدایت فِتد دعای گدایی، خدا کند که بیایی! ✍مرحوم #سیدرضا_مؤید

. #امام_زمان از ما به تو سلام، مولای مهربان! ای برکت زمین، ای خیر آسمان! دیگر گذشته‌ایم، از خیر این و آن از طول غیبتت، بر لب رسیده جان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! تا قلّه‌ی کمال، تنها تویی مسیر هر دلشکسته را، تنها تویی مُجیر ای بهترین رفیق، ای بهترین امیر افتاده‌ام ز پا، دست مرا بگیر این ذره را به لطف، تا کوی خود رسان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! می‌ترسم از گناه، از هول محشر و از آنچه کِشتم و هنگامه‌ی درو ای وای اگر به من، گویی برو برو این اشک و ناله‌‌ی من نزد تو گرو تا در سیاهی قبرم شوی ضَمان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! ما را نگاه‌دار، هم در پناه خود هم لحظه‌ای مگیر، از ما نگاه خود جایی بده به ما، در خیمه‌گاه خود از ما مکن نهان، رخسار ماه خود ای ماه پشت ابر، رخساره کن عیان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! گفتند آدمی؛ یک آه و یک دم است یک روز در خوشی، یک روز در غم است هر روز، بی تو بر ما شام ماتم است جنت بدون تو بر ما جهنم است تا کی غم فراق؟ تا کی رخت نهان؟ اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! دنیای ما تویی، عقبای ما تویی هر لحظه هر کجا، نجوای ما تویی در های و هوی شهر، مأوای ما تویی آگاه از همه غم‌های ما تویی ای رهگشای ما، ما را ز غم رهان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! شب‌های جمعه دل، بی‌تاب روی توست چشمان منتظر، در آرزوی توست ذرّات عالمین، در گفتگوی توست جویندگان عشق، در جستجوی توست نزد تو می‌رسد، نجوای عاشقان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! شب‌های جمعه از گودال قتلگاه هر لحظه می‌رسد، آوای اشک و آه بر خاک کربلا، در خون نشسته ماه با گریه مادری، آید ز گرد راه در مقتل پسر، گوید ز عمق جان اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! یا جامعَ الکَلِم! یا مَهدیَّ الاُمَم! ای وارث حسین! ای صاحب علم! ای بازوی خدا، از حد گذشته غم برخیز و کن قیام، دنیاست پر ستم ای یار! اَلعَجَل! ای یار! اَلاَمان! اَلغَوث وَ الاَمان؛ یا صاحِبَ الزَّمان! #مناجات_با_امام_زمان #علی_امینی