#یادداشت #علی_تقوی #شبهه به نام الله یک شبهه در فضای مجازی و خصوصا توسط بعضی افراطیون به ظاهر دیندار در حال پخش شدن است و آن هم اینکه چرا حرم معصومین که دارالشفا است باید در این ایام بحران بسته شود؟!! ضرورت دیدم که پاسخی در حد توان برای این شبهه بیان کنم. شفا دادن اهل بیت و معصومین بر اساس حکمت الهی صورت میگیرد. حکمت الهی از حدود عقل بشری خارج میباشد. سالها زوار زیادی مشرف به مشهد و...میشوند و بر اساس حمکت و دانش الهی حاجت میگیرند اما همه آنها ظاهرا حاجت روا نمیشوند. اسلام دین تعقل و اندیشه است نه جهل. آیات و روایات زیادی در باب عقل و دانش آمده و همه اینها نشان میدهد که دینداری باید بر اساس تعقل و معرفت باشد. حالا یک بیماری آمده و دانش بشری و اطبا و سفارش علمای دین این است که باید دستورات ویژه ای مثل کاهش تجمعات حتی در حرم معصومین صورت گیرد. این منافی اعتقاد شیعه نیست و اتفاقا معصومین از ما هم همین را میخواهند. میخواهند که با دانش راه را پیدا کنیم و حال عده ای با تعصب و بدون تعقل کافی میگویند بستن حرم خلاف اعتقاد تشیع است! چند سوال. آیا معصومین راضی هستند که به نیت زیارت و یا هر چیز دیگر ناقل یک بیماری در خانه ی امن آنها بیماری اش را منتشر کند؟! آیا فردی که بدون توجه به سلامت دیگران وارد حرم میشود در حالی که ممکن است ناقل بیماری باشد که به سلامت دیگران آسیب بزند، دارای معرفت و وجدان و شناخت کافی از سیره معصومین است؟!! آیا معصومین نعوذبالله فقط در حرم خود توانایی شفا دادن و یا پاسخ سلام دادن ما را دارند که حتما باید در این بحران به حرم برویم و بدون ملاحظه ی حکومت اسلامی کاری که خواست دشمن؛ یعنی شیوع بیماری، را خواسته یا ناخواسته انجام دهیم؟!!این ناخشنودی خدا و امامان را در پی دارد یا لطف و مرحمتشان را؟! عده ای در پاسخ میگوند حرم معصوم است و لابد میکروب ها آنجا از بین میروند و از این حرفهای بی اساس علمی... نه آقا جان اسلام دین عقلانیت است و هیچ معصومی بدون اذن و حکمت الهی کاری انجام نمیدهد و معصومین تعقل را از ما میخواهند. مگر خدا دانای نهان و آشکار و عالم به همه علوم نیست؟! آیا ما مریض میشویم به دکتر نمیرویم و دستورات طبی را رعایت نمیکنیم؟! اشتباه ما این است که قواعد طولی علم الهی را فراموش کرده ایم.تمام این رعایت ها در طول علم و اراده ی الهی است و تلاشمان به این نیت باید باشد. یک ویروس و بیماری مقدراتی دارد و قضای خودش را، که باید با دانش و توسلات به مبارزه با ان پرداخت.با آمدن پیامبر اکرم(ص) معجزات محدود شد تا دینداری از سر معرفت و دانش رواج پیدا کند. دینداری اگر به معجزه متکی باشد به درد خودمان میخورد. حرف آخر اینکه حکمت خدا و معصومین را با عقل محدود خودمان تفسیر نکنیم و باب شبهات آبکی را باز نکنیم. وقت امتحان است و این ماییم که آزموده میشویم نه اهل بیت و معصومین. مواظب باشیم سربلند بیرون بیاییم تا مراتب ایمانمان بالاتر رود.