-درس و آموزه مهم قیام امام حسین(ع) ۲_ رضا و تسلیم یکی از آموزه‌های کربلا، راضی بودن به رضای الهی است. هدف امام حسین(ع) فقط خشنودی خدا و پیامبر او بود. اگر در آن قیام خونین، جان عزیزش را نثار کرد، اگر سخت‌ترین مصیبت‌ها را به جان خرید،‌ و اگر خاندان گرامی‌اش را به دست اسارت سپرد، هدفی جز کسب رضای الهی نداشت. امام حسین(ع) هنگامی که می‌خواست از مکه به سمت عراق خارج شود، خود در خطبه‌ای به این ویژگی اشاره فرموده است: «ما اهل بیت به آنچه خدا راضی است،‌ راضی و خشنودیم. در مقابل بلا و امتحان او، صبر و استقامت می‌ورزیم. او اجر صبرکنندگان را به ما عنایت خواهد فرمود.» #التماس‌دعای‌فرج #کانال۱۲ @shahid_javad_allahkaram ─═इई 🍃🌷🍃ईइ═─

🔸حسینِ زمان نکاتی پیرامون پیوندهای وجود مقدس سیدالشهداء و امام عصر علیهم االسلام #حسین_زمان #پادکست_مهدوی #امام_حسین_علیه_السلام

ڪسی ڪه تو هیئـت سیـنـه میزنـه، خیلـی ڪار بزرگـی نمی‌ڪنه! ڪسی ڪه سیـنـه می‌زنـه، فقط یه سیـنـه زنـه. شیعــه مرتضی علــی(ع) بایـد عـشقشــو با رفتارش ثـابــت ڪنه!🤚🏻 _شهید مصطفی صدرزاده #شهید_مصطفی_صدرزاده #شهیدانه #شهید_مدافع_حرم #محرم

منافق‌ترین فرد تاریخ را بشناسید... ♨️ تا به حال مثل چنین فردی ندیده‌اید👆 💢 مرد هزار چهره‌ی واقعی!!!

گوش بدید من که میگویم در و دیوار هم با شنیدنش زنده خواهد شد ما که آدمیم.... گوش بدید اگر زنده شدید ما را دعا کنید

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ درس وآموزه مهم قیام امام حسین (ع) 3- عمل به تکلیف از آموزه‌های ارزشمند کربلا، عمل به تکلیف است. هنگامی که دعوت نامه‌های پیاپی مردم کوفه به امام حسین(ع) رسید، ایشان هرچند از سست‌عهدی کوفیان آگاه بود، ولی آن اعل ام حمایت‌ها را تکلیف‌آور دانست و به سوی آنان حرکت کرد. امام خمینی که خود سال‌ها بعد با همین انگیزه، قیامی عزّت آفرین را پایه ریخت،‌ در سخنانی درباره این آموزه عاشورایی می‌فرماید: - این‌که حضرت ابی عبدالله (ع) قیام کرد با عدد کم،‌ برای این‌که گفتند تکلیف من این است که نهی از منکر کنم. - حضرت سیدالشهدا(ع) تکلیف برای خودشان دانستند که بروند و کشته هم بشوند و محو کنند آثار معاویه و پسرش را. - لکن تکلیف بود که قیام بکند و خونش را بدهد تا این‌که ملت را اصلاح کند و عَلَم یزید را بخواباند.

۱۶۰۰ شهید در سال ۱۳۱۴ زمان رضاخان ملعون و این شهید و شهادت ادامه دارد تا آنجا که در سال ۱۴۰۱ به بهانه زن زندگی و آزادی چه بسیاری از جوانان پاک این سرزمین مثل آرمان ها و روح الله ها قربانی شدند.

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ درس وآموزه مهم قیام امام حسین (ع) ۴- آزادگی عاشورا، نماد آزادگی است و حضرت سیدالشهدا(ع) سرور آزادگان. همو که در پاسخ کسانی که بیعت با یزید را از ایشان می‌خواستند تا در امان بماند، می‌فرمود:‌ آگاه باشید! ناپاک زاده فرزند ناپاک زاده، مرا میان دو چیز مجبور کرده است: ‌بین مرگ و ذلت،‌ ولی هیهات که ما ذلت و خواری را بپذیریم. خداوند پذیرش ذلت را بر ما و بر پیامبر و مؤمنان روا نداشته است و دامن‌های پاک و دارای اصالت و شرف و خاندان دارای همت والا و عزّت نفس ما هرگز اجازه نمی‌دهد اطاعت فرومایگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجیح دهیم. ۵_ اخلاص اخلاص سیدالشهدا(ع) و یاران آن حضرت، مهم‌ترین عامل جاودانگی قیام حسینی است. از زمانی که حضرت از مدینه حرکت کرد، تا مکّه و سپس کربلا، بسیار کسانِ مدّعی با ایشان همراه شدند و به ظاهر خود را حسینی نشان دادند، ولی هیچ‌کدام بر حرف خود نایستادند و در نهایت، سرور شهیدان را تنها رها کردند. در روز عاشورا و صحنه نبرد کربلا نیز، تنها خون بود و شمشیر و زخم و درد و شهادت، و از مدال و پول و امتیازهای اجتماعی و مقام‌های دنیوی خبری نبود. از این رو، ماندگان و مقاومان، تنها با نیروی اخلاص به جهاد در راه حضرت دوست ادامه می‌دادند و یکی یکی شربت شهادت می‌نوشیدند.

اونی که لذتشو نبرده میگه : بیهودست همه چیزِ ما رو از ما گرفتن یه چیز رو نتوستن از ما بگیرن اونم امام حسینه حواستون جمع باشه هیئت رو میخوان از ما بگیرن هیئتی ها رو میخوان بی آبرو کنن نمی دونن ما اگر آبرویی داریم از آقا امام حسینه این پرچم 1400 ساله بالاست

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ درس وآموزه مهم قیام امام حسین (ع) ۶- ایثار از بارزترین درس‌های عاشورای حسینی ایثار و مقدّم داشتن دیگری بر خود است. در صحنه کربلا، نخستین ایثارگر، خود سیدالشهدا(ع) بود که حاضر شد خود و خاندانش را فدای دین خدا کند و رضای او را برهمه چیز برگزیند. حتی زمانی که یاران حضرت به شهادت رسیدند و نوبت به جان‌فشانیِ بنی‌هاشم رسید، امام حسین (ع) ابتدا فرزند دلبندشان، علی اکبر(ع) را برای شهادت در راه خدا فراخواند. جلوه دیگر ایثار در کربلا، کار زیبای حضرت ابوالفضل (ع) بود. آن حضرت که با لب تشنه وارد فرات شد، چون خواست آب بنوشد، یاد لب‌های تشنه امام حسین (ع) و کودکان تشنه‌کامش افتاد و به خود نهیب زد که: آیا آب می‌نوشی، در حالی که برادر و مولایت حسین (ع) تشنه و در آستانه شهادت است؟ پس آب را ننوشید و بازگشت و لب‌تشنه به شهادت رسید.

#کلیپ #تاسوعا تسخیـر کرده جـذبه‌ی چشـم تـو ماه را بی‌خود که نیست تو قمر این عشیره‌ای

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ درس وآموزه مهم قیام امام حسین (ع) 7- امر به معروف و نهی از منکر از آموزه‌های ارزنده نهضت حسینی، توجه به دو فریضه مهم امر به معروف و نهی ازمنکر است. امام حسین (ع) در وصیت نامه‌ای که هنگام خروج از مدینه و در زمان وداع با برادرش محمد بن حنفیه برای وی نوشت، هدف از حرکت خویش را چنین برشمرد:‌ من نه از روی سرمستی و گستاخی، و نه برای فساد و ستمگری حرکت کردم، بلکه تنها برای طلب اصلاح در امت جدم حرکت کردم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره جدم و پدرم علی بن ابی طالب عمل نمایم. حضرت سیدالشهدا (ع) در جای دیگری نیز فرموده بودند: «بارخدایا! من به معروف اشتیاق، و از منکر تنفّر دارم.» بر این اساس، در زیارت‌های گوناگونی که درباره امام حسین (ع) از پیشوایان معصوم (ع) وارده شده، این تعابیر دیده می‌شود: «گواهی می‌دهم تو نماز را به پا داشتی و زکات دادی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی.»