💮 چوب حراج به آبروی هیچکس نزنیم؛ برایمان گران تمام می‌شود! 💮آنجا که گوش مان را تیز می‌کنیم و با چشم‌هایمان، رفتار و اعمال انسان‌ها را برای رو کردن دستشان دنبال می‌کنیم؛ دقیقاً در جاده‌ای قــرار گرفته‌ایم که خطر سقوط تهدیدمان می‌کند؛ زیرا آبروی مؤمن، خط قرمز خداست⛔️ و ما با بازگو کردن آنچه که شنیده یا حتی دیده‌ایم، از این خط قرمز، رد شده‌ایم... 💮 آنچه بین او و خدا بود، با کنکاش ما، با آبروریزی جلوی بقیه حالا برای همه برملا شده، و آب ریخته را هرگز نمی‌توان جمع کرد... 💮 آبرویی که نفر به نفر، با نقل به نقل شدن آنچه ما فاش کردیم، ریخته می‌شود، نه تنها جمع شدنی‌ نیست؛ بلکه آتشی شده و دامن ما و زندگی ما را تا ابد خواهد گرفت... 💮ما راحت مسأله ای را در مورد کسی در جمع با جلوی دیگری میگوییم و رد می‌شویم... اما... حس بی آبرو شدن و تحقیر شدن، همیشه با او هست و شاید مسیر زندگی اش را همین خرد شدن و همین شکستگی تغییر دهد. 💮ما راحت می‌گوییم و یادمان می‌رود این آبرو بردن چقدر خطرناک هست اما اثر این عمل تا قیامت با ما هست. مبتلا و معذبمان میکند... پا روی خط قرمز خدا نگذاریم. [ انسانیّت بدون #ستاریت ممکن نیست ❗️ تمرین کنیم از همین امروز، بجای رونمایی از اشتباه‌های دیگران، پوششی برای خطاهایشان باشیم.]