eitaa logo
کانال رسمی شهید روح‌الله قربانی
1.2هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
526 ویدیو
18 فایل
کانال 🌷مدافع حرم شهید روح الله قربانی🌷 متولد : ۱ خرداد ۱۳۶۸ شهادت: ۱۳ آبان ۱۳۹۴ محل شهادت: حلب سوریه بهشت زهرا (س) ، قطعه ۵۳ (کپی مطالب آزاد با ذکر صلوات) @Montazer313_40 تبادلات: @nooraa_315
مشاهده در ایتا
دانلود
کانال رسمی شهید روح‌الله قربانی
🌷 #شهید شد هرڪـس #عاشق شد... #شبتون_شهدایی @shahid_roohollah_ghorbani
هدایت شده از بی همگان...
الله دلنوشته ای از... نوشت: بسم الله برسد به دست اسماعیل...جلیل...طه...حیدر...مالک...یوسف...احمد...صادق...اسد...حسین...عباس...محمدرضا... برسد بدست سیدالشهدایی ها... برسد به دست جامونده ها... برسد به دست عزانی ها... پنجره ی اتاقم رو باز کردم. هوا لطیف بود و وصف نشدنی. نم نم بارون، نقاشی خدا روی زمین، سبزی زمین و رنگارنگی درختها مستم کرده بود...هوا داشت نفس میکشید...زمین داشت نفس میکشید... و من نفس میکشیدم... که نسیم خنکی تنم رو لرزوند...سرمایی لذت بخش... خواستم پنجره رو ببندم که انگار در زمان رها شدم و تا به خودم اومدم دیدم که... . اواسط آبان بود و هوا رو به سردی گذاشته بود. هنوز جون خونه سرد بود، با اینکه همه تو اتاق مخابرات جمع بودیم ولی باز سرد بود. زمین سرد بود اما دلامون گرم گرم بود. صبحانه رو که خوردیم بچه ها از اتاق زدن بیرون. خیالمون راحت بود که امروز هم بخاطر هوا عملیات نمیشه. عمار چفیه اش رو به سرش بست و طبق معمول اولین بیسیم بی صاحبی که دید برداشت و بدون جوراب رفت به طرف در تا پوتینش رو پا کنه. میگفت جلسه داره. جلیل گفت عمار جان لااقل یه جوراب پات کن میری جلسه. عمار یه نگاهی به دور و برش کرد و یه جورابِ بی پا رو رصد کرد و سرِ پا جوراب رو پوشید و رفت تا پوتین رو پا کنه. جلیل دوباره صدا زد عمارجان پس بعد جلسه بیا تا ماهم یه جلسه ای داشته باشیم. عمار باشه ای گفت و از اتاق خارج شد. پشت سر عمار از اتاق زدم بیرون. جلوی در حسابی گل بود. پوتینم رو پام کردم و اومدم رو ایوون. عجب هوایی بود. بارون ریز و نرمی میبارید و هوا مه داشت. نهایتا صد متر بیشتر دید نداشتیم. کمی از مزرعه ای اونور جاده دیده میشد و مابقی مه بود مه. زمین سبز بود سبز...تلفیق سبزی علف ها با قرمزی گل جلوی خونه و خاکستری خیس جاده چه لطافتی درست کرده بود. اسماعیل که داشت با قدیر حرف میزد در جواب قدیر خنده ای کرد و رفت سمت عمار تا برن جلسه. میثم تو آستانه در دست انداخت و پنجره بالایی در رو گرفت و چندتا بارفیککس رفت و بعدش کنار مالک روی مبل کهنه ای که روی ایوون گذاشته بودیم لم داد و از این هوای بارونی تعریف کرد. علی(روح الله) مثل همیشه با تجهیزات کامل و کوله پشتی به دوش رفت به طرف موتور، عباس گفت علی داداش کجا؟ علی همینجور که میرفت گفت با انصار قرار دارم. حاج ابو سعید با سر باندپیچی شده و اورکت گشادی که تنش بود با همون لبخند قشنگش اومد رو ایوون و پشت سرش حیدر با اون لباس کامپیوتری کهنه اش. حیدر گفت ما بریم به بچه های آتیش یه سر بزنیم. حاج ابو سعید قدیر رو صدا کرد و گفت شما نمیای؟ قدیر جواب داد نه حاجی شما برید من با طه میرم بهداری دستم رو نشون بدم. طه هم که تو ماشین نشسته بود صدای ضبط رو زیاد کرد و نوای روضه ی رضا نریمانی فضای مه آلود و با طراوت اونجا رو غرق خودش کرد. و من غرق در لذتی وصف نشدنی بودم. نمیدونستم بخاطر هوای بارونی و لطیف اونجا بود یا برای نفس کشیدن در کنار این اولیاءالله... هوا به غایت لطیف و دلچسب بود... و خنده ی روی صورت بچه ها در نهایت بشاشیت و شادیِ واقعی... لحظه ها فراموش نشدنی و موندگار... نسیم خنکی زد و سردم شد...به دیوار خونه تکیه دادم...همون خونه ای که تا چند روز دیگه علی و قدیر جلوش مثل یک ققنوس میسوزن و به بهشت میرن... سرم رو چرخوندم و نگاهم به سر میثم افتاد که از نم بارون خیس شده بود...همون سری که تا چند روز دیگه به شوق اربابش هوایی میشه... با نگاهم راه رفتن حاج ابوسعید رو دنبال کردم تا سوار ماشین شد...شاید این همون ماشینیه که تا چند ماه دیگه پیکر غرق خونِ حاجی رو میاره عقب. تو مه، چشم به دنبال ماشین عمار دوندم...عماری که قرار بود چند روز دیگه... چشمام رو بستم و با تمام توان هوا رو داخل ریه ام کشیدم... چشهام رو که باز کردم، جلوی پنجره، تویِ اتاق، خیسِ بارون...خیسِ بارون...خیسِ بارون... به همین راحتی جاموندیم بچه ها، به لطافت همین هوا پرکشیدین... حالا باید بگم، دیدار به قیامت؟ اگه به رفاقتتون شک داشتم میگفتم ولی شک ندارم... منتظرتونم بچه ها... شاید تویه روز بارونی... @bi_to_be_sar_nemishavadd
کانال رسمی شهید روح‌الله قربانی
🌷🍃 #شهید روح الله قربانی و #جانباز مدافع حرم امیرحسین حاجی نصیری (اسماعیل) روز جانباز مبارک @shah
🌷بسم الله🌷 😄 به نقل از: مدافع حرم امیرحسین حاجی نصیری(اسماعیل) وقتی شهید شد حالِ همه‌ی بچه‌ها خیلی بد بود. دیدن جای خالی و غیرقابل تحمل بود. روح‌الله و قدیر رو که منتقل کردن عقب، وارد خونه‌ای که مقرمون بود شدم، دیدم چفیه به دیوار آویزونه... دلم براش پر کشید. رفتم چفیه شو برداشتم و گذاشتم رو صورتمو شروع کردم به گریه کردن. داشتم چفیه رو می‌بوسیدم که یکی از بچه‌ها دستش رو گذاشت رو شونه مو گفت: - اسماعیل، گریه نکن. این چفیه‌ی منه، چفیه‌ی روح‌الله اون یکیه... همونجور نگاهش کردم‌. چفیه رو پرت کردم سمتش. وسط گریه دوتایی مون زدیم زیر خنده... 🌷 @shahid_roohollah_ghorbani
هدایت شده از بی همگان...
سلام علی، حسرت یه جمله نگفته ات هنوز رو دلمِ، کاش بگی... کاش به من هم بگی اون سرّالله رو، همونجوری که به قدیر گفتی... . . . سلام قدیر، نمیدونم چرا برای تو دل ندارم، صدات، خنده هات، شوخیات... قدیر بیچاره ام کردی. کاش عمررفاقتمون هم مثل عمقش زیاد بود. قدیر.... چقدر کم دارمت... . . . سلام میثم، یکپارچه معصومیت... زوری تو این دنیا مونده بودی، صورتت داد میزد... دااااااد. میثم... کاش دست منم بگیری سلطان، کاش به منم گرا بدی... به من هم تصحیحات بدی، کاش هوای دلم رو داشتی، رفیق... . . . سلام اسماعیل، امروز هم قرآن باز کن، امروز هم چشم بدوز به آیه های نورانی قرآن تا دلت آروم بشه پسر،دلت خونِ.... آتیشِ بخون... برای دلِ همه مون... بخون اسماعیل مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا... . . . . سلام الله علیکم یا انصار حجةالله، کاش لااقل یه کم یه کوچولو یه ذره به خوابم بیاید، آخه دلِ منم تنگ میشه بی معرفتا... . . . . @bi_to_be_sar_nemishavadd
﴾﷽﴿ در منطقه، شب‌های محرم هیئت داشتیم. هرشب مجلسِ روضه‌ی کوچیک و جمع و جور اما باصفایی برگزار می‌کردیم. میون همین جمع کوچیک‌مون حال و هوای عمار( محمدحسین‌ محمدخانی) و علی(روح‌الله قربانی) خیلی خاص بود. عجیب سینه می‌زدند و گریه می‌کردند. هنوز صدای گریه‌های سوزناکشون تو گوشم می‌پیچه. و که شهید شدند، بهم گفت، وقتی داشته بچه‌ها رو جمع می‌کرده که بفرسته عقب، هر کدوم رو بغل کرده و گفته بود: ای بی‌معرفتا، تنهایی رفتید پیش ارباب. دعا کنید ما هم خیلی زود به شما ملحق بشیم. و تنها سه روز بعد دعایش مستجاب شد... به نقل از: جانباز امیرحسین(اسماعیل) حاجی نصیری پ‌ن: شهید عمار و نیروهایش بعد از فتح منطقه‌ و پایین کشیدن پرچم تکفیری‌ها، با هم عکس یادگاری گرفتند. @shahid_roohollah_ghorbani
الی الحبیب. سلام قدیر. سلام رفیق. سلام بالیاقت. سلام بامعرفت. سلام بامحبت. سلام به تو که از همه ی کنکورای زندگیت با سربلندی بیرون اومدی، حتی کنکور شهادت... . . سلام قدیر، سلامی از یه قلب محروق به یک جسم محروق... . . سلام قدیر سلام مشتی، سلام به اون لحظه ای که یک آن روح شریفت جسم مطهرت رو ترک کرد و آتش گرفتن پیکرت رو عاشقانه نگاه کرد... . . . سلام قدیر، سلام به اولین باری که دیدمت، سلام به آخرین باری که بوسیدمت... . . سلام قدیر. سلام به زخمی که روی قلبم گذاشتی سلام به آتیشی که تو سینه ام روشن کردی. سلام به دماری که از روزگارم درآوردی... . . سلام قدیر سلام مرد سلام مرد سلام مرد. سلام به لبهای همیشه خندونت. سلام به دست مجروحت. سلام به دل حسینی و پاکت... . . سلام قدیر سلام به بال و پر سوخته ات رفیق سلام به حال خوبت رفیق سلام به سلامهای آخر نمازت رفیق... . . سلام قدیر سلام عزیز سلام علیِّ اکبرم سلام عزیز برادرم سلام شهید پرپرم سلام مدافع حرم.... سلام مدافع حرم... . . . قدیر اونجا برا همه دعا کن که هیشکی از تو جانمونه، حسرت مردن برا ارباب رو قلب عاشقا نمونه... . . . قدیر برام دعا کن به حق نمک به حق اشک به حق لبخند به حق برادری به حق رقیه....... . . . . @shahid_roohollah_ghorbani
﴾﷽﴿ .  موبایلش را گذاشت روی ضبط و گرفت جلوی و گفت: خاطره‌ای که از  و داشتی تعریف کن. . سید مهدی گفت: «بسم‌الله الرحمن الرحیم قدیر سرلک اولین شهید لشکر ۲۷ محمدرسول الله(ص) بود. زودتر از همه‌ی ما به سوریه اومده و مدتی رفته بود پیش فرمانده تیپ حیدریون عراق. تو سابقیه اومد به ما سر بزنه. ۵۵ روز بود که سوریه بود. دستش تیر خورده بود چرک کرده بود اما حاضر نمی‌شد برگردد عقب. با ماشین اومد کنار گروهان ۱ ما. به من گفت: بچه هایی که روز تاسوعا داخل ساختمون رفته بودند، به من معرفی کن که وقتی برگشتم تو کار ازشون استفاده کنیم. اسم خودم و بچه‌ها رو برایش نوشتم. سرم رو بردم داخل ماشین که برگه رو بدم، قدیر به روح‌الله که کنارش نشسته بود گفت: اینم مثل خودته... اما من نفهمیدم منظورش از این جمله چی بود. نیم ساعت بعد از رفتنشون، یکی از بچه‌ها خبر داد که قدیر و روح الله شهید شدند. شوکه شدم. به یکی از رفقا گفتم: دیدی چی شد؟! قدیر اسم مون رو نوشت و با خودش برد پیش خدا.» . سید‌مهدی ذاکر‌حسینی ۷ ماه بعد و مرتضی عطایی ۱۰ ماه بعد از شهادت قدیر و روح‌الله به درجه رفیع شهادت نائل آمدند... .
😊 راوی: جانباز مدافع حرم امیرحسین حاجی نصیری (اسماعیل) وقتی روح‌اللہ شهید شد حالِ همه‌ی بچه‌ها خیلی بد بود. دیدن جای خالی و روح‌اللہ غیرقابل تحمل بود. روح‌الله و قدیر رو که منتقل کردن عقب، وارد خونه‌ای که مقرمون بود شدم، دیدم چفیه روح‌اللہ به دیوار آویزونه... دلم براش پر کشید. رفتم چفیه شو برداشتم و گذاشتم رو صورتمو شروع کردم به گریه کردن😭😭 داشتم چفیه رو می‌بوسیدم😘 که یکی از بچه‌ها دستش رو گذاشت رو شونه مو گفت: - اسماعیل، گریه نکن. این چفیه‌ی منه، چفیه‌ی روح‌الله اون یکیه... همونجور نگاهش کردم‌😐چفیه رو پرت کردم سمتش. وسط گریه دوتایی مون زدیم زیر خنده..😂😂 @shahid_roohollah_ghorbani
﴾﷽﴿ . 😄 . به نقل از: مدافع حرم امیرحسین حاجی نصیری(اسماعیل) . وقتی و شهید شدند حالِ همه‌ی بچه‌ها خیلی بد بود. دیدن جای خالیشون غیرقابل تحمل بود. . روح‌الله و قدیر رو که منتقل کردن عقب، وارد خونه‌ای که مقرمون بود شدم، دیدم چفیه به دیوار آویزونه... . دلم براش پر کشید. رفتم چفیه شو برداشتم و گذاشتم رو صورتمو شروع کردم به گریه کردن. . داشتم چفیه رو می‌بوسیدم که یکی از بچه‌ها دست گذاشت رو شونه‌م و گفت: . - اسماعیل این چفیه‌ی منه، چفیه‌ی روح‌الله اون یکیه... . چپ چپ نگاهش کردم‌. چفیه رو پرت کردم سمتش. وسط گریه دوتایی مون زدیم زیر خنده... . _______________ Quoted from Amir Hossein Haji Nasiri,Ruholla's friend: When and had become martyrs. We missed them and it was heartbreaking. RuholIa and Qadir were moved to city then I entered our home and saw Ruholla's special scarf that he had hanged it up on the wall. I was heartbroken and I missed him very much . I picked it up and put it on my face then started crying . I was kissing it when one of my friend put his hand on my shoulder and said : " Ismaeel ,Amir Hussein's nick name , this is my scarf , Ruholla's is that one." I stared him and threw that scarf toward him and between our crying we both laughed. @shahid_roohollah_ghorbani