🔺🔺🔺 #رمانـ_مـدافــع_عشقـــ💔🍃 #قسمت_پنـــجم۵ ــــــــــــــــــــــــــــــــ ☺️نگاهت می کنم. پیراهن سفید با چاپ چهره ی #شهید_همت به تن داری. زنجیر و پلاک، سربند یا زهرا و یک تسبیح سبز شفاف پیچیده شده به دورمُچ دستت. چقدرساده ای!😔 و من به تازگی #سادگی را دوست دارم.☺️ قرار بود به منزل شما بیایم تا سه تایی به محل حرکت کاروان برویم. فاطمه سادات گفته بود: ممکنه راه رو بلد نباشی. بیا با هم بریم. و حالا اینجا ایستاده ام. کنار حوض آبی حیاط کوچکتان. تو پشت به من ایستاده ای. به تصویر لرزان خودم در آب نگاه می کنم. #چادر به من می آید. این را دیشب پدرم وقتی فهمید چه تصمیمی گرفته ام به من گفت.😍 صدای فاطمه رشته افکارم را پاره می کند. – ریحانه! ریحان! الو. نگاهش می کنم. – کجایی؟ – همین جا. به #چفیه و #سربندش اشاره می کنم و می گویم: چه خوشتیپ کردی!😄 – خُب تو هم میووردی و می نداختی دور گردنت. با دلخوری لب هایم را کج می کنم و می گویم: ای بدجنس!  من که نداشتم. دیگه چفیه نداری؟ مکث می کند. – اممم نه! همین یدونه است! تا می آیم دوباره غر بزنم صدای قدم هایت را پشت سرم می شنوم. – فاطمه سادات! – بله داداش. – بیا اینجا. فاطمه، ببخشیدِ کوتاهی می گوید و با چند قدم بلند به سمت تو می دود. تو به خاطر قد بلندت مجبور می شوی سر خَم کنی. در گوش خواهرت چیزی می گویی و بلافاصله چفیه ات را از ساک دستی ات بیرون می کشی و به دستش می دهی. فاطمه لبخندی از رضایت می زند و به سمتم می آید.🌹 – بیا عزیزم. #چفیه را دور گردنم می اندازد. متعجب نگاهش می کنم. – این چیه؟ – روسریه! مگه معلوم نیست؟ – هِرهِر. جدی پرسیدم؟ مگه برای علی آقا نیست!؟ – چرا! اما می گه فعلاً نمی خواد خودش بندازه. یک چیز در دلم فرو می ریزد، زیرچشمی نگاهت می کنم، مشغول چک کردن وسایل هستی. – ازشون خیلی تشکر کن. – باشه خانوم تعارفی.😁 و بعد با صدای بلند می گوید:علی اکبر! ریحانه می گه خیلی باحالی.😉 و تو لبخند می زنی. ☺️میدانی این حرف من نیست. با این حال سرکج می کنی وجواب می دهی: خواهش می کنم! احساس آرامش می کنم. درست روی شانه هایم. نمی دانم ازچیست؟ از #چفیه است یا #تو...! 🍃🌸↬ @shahidane1 #شــہیـــــدانــہ↖️ #ادامه_دارد......🌷

🌹⇧⇧⇧⇧💔⇧⇧⇧⇧🌹 #زیبایــــے رمز ماندگاریست و #سادگــے رمــز زیبایــی … #شهــــــدا چه ساده و زیبا بودند !👌 #روزتان_معطر_بــہ_بــوےشهــدا🌷 🍃🌸↬ @shahidane1 #شــہیـــــدانــہ↖