بازگشت پیکر عباس از زبان دوستان روستایی که تا مرز سقوط پیش رفته بود با همت، شجاعت و رشادت‌ها و مقاومت عباس و چند نفر از دوستان یک هفته زیر آتش سنگین و حملات دشمن یک هفته دیرتر سقوط کرد. وقتی روز آخر روستا سقوط کرد و ما مجبور به ترک روستا شدیم به ما گفته شد که باید روستای پشتی را پر کنید تا دشمن نتواند از این جلوتر بیاد. یکی از بچه‌ها زخمی و قرار شد ما او را به بهداری برسانیم. من هم به عباس گفتم بیا همراه ما برویم و این دوست‌مان را بهداری برسانیم، ولی عباس قبول نکرد. قرار شد عباس با فرمانده تیپ سمت منطقه جدید بروند. دوباره گفتم: عباس اینجا دیگر کاری نیست و بقیه هستند، بیا برویم، ولی باز هم عباس قبول نکرد. سر یک سه راهی راه ما از هم جدا می شد. ما می‌خواستیم به راست و سمت بهداری برویم، ولی عباس و بقیه به سمت چپ بروند. نگاه‌های آخر ما بود، در آخرین نگاه لبخندی روی لبش داشت که از هم جدا شدیم. تقریباً دو ساعت بعد به ما خبر رسید که عباس به شهادت رسیده و نمی‌شود پیکر او را به عقب برگرداند. شب، آن منطقه خیلی ناامن بود و اصلاً امکانش نبود که بشود پیکر عباس را عقب آورد. عباس شب جمعه پیکرش تنها افتاده بود. ما صبر کردیم و تقریباً ساعت 11 یا 12 جمعه بود که به منطقه شهادت عباس رفتیم. به ما گفته بودند که آنجا به دو ماشین موشک تاو اصابت کرده و شما باید احتمالاً پیکر عباس را کنار ماشین جلویی پیدا کنید. ما تا نزدیکی‌های دشمن رفتیم، ولی ماشینی پیدا نکردیم. بعد خبردار شدیم آن ماشینی که ازش گذشتیم همان ماشینی بوده که پیکر عباس کنارش قرار داشته است. داشتیم برمی‌گشتیم، یک مسجد حوالی آن منطقه بود و ما که از کنار این مسجد رد شدیم، یکی از دوستان گفت: به حق همین مسجد ان‌شاالله که پیکر عباس را پیدا می‌کنیم. ما سر پیدا نشدن پیکر یکی دیگر از دوستان شهیدمان خیلی زجر کشیدیم و طاقت نداشتیم که دیگر پیکر عباس هم برنگردد. وقتی دوباره رسیدیم به ماشین‌ها، من بین ماشین سوخته و دیوار، یک جسد سوخته دیدم که هرچه نزدیک‌تر می‌شدیم بیشتر شمایل عباس درون دیده می‌شد، چون عباس قد بلند و هیکل رشیدی داشت و وقتی رسیدیم بدون دیدن چهره‌اش و بدون هیچ تردید تشخیص دادم که این عباس است، چون دوتا انگشترهای عباس را در دستش دیدم. فهمیدم که خود عباس است. یکی از این انگشترها را یکی از بچه‌های سوری یادگاری به او داده بود و به عباس گفته بود که من شهید می‌شوم و وقتی که این انگشتر را دیدی یاد من کن، ولی عباس از همه جلو زد. #داداش_عباس 💕

می‌گفت: در‌ماه‌تولدش‌هیچ‌شهادتی‌نیست و‌در‌ماه‌شهادتش‌هیچ‌تولدی؛ گویی‌حسین‌ملاكِ‌شادی‌و‌غم‌است💔!

#شھــادٺ‌،مرگ‌انسان‌های زیرک‌و هوشیاراست ☝️🏻... که ‌نمےگذارنداین‌جان‌به مفتےازچنگ شان دربرود . . #شهیدمحمدحسین‌محمدخانے🕊❤️

بہ‌فکر‌مثل‌شهدا‌مردن‌نباش بہ‌فکر‌مثل‌شهدا زندگی‌کردن‌باش..🖐🏼 #شرط‌شهید‌شدن‌شهیدبودن‌است!- #شهید_بابک_نوری❤️

#کلام_شهید 🌱 عیب‌‌ندارد،‌ڪسۍرا‌ڪه‌تـٰا‌حآلـٰاهیئـت‌ نَرفتـه‌وگریہ‌نڪرده...؛ بہ‌سُـوی‌هیئـت‌ببریـم‌مُطمئـن‌بـٰاش‌ بـٰا‌امـام‌حسین‌‹ع‌›ڪه‌رفیق‌بشہ آدم‌درستی‌میشہ...!✨ #محرم #شهید_ابراهیم_هادی

••خاطره🍃♥️•• همیشه سخنرانی های حضرت آقا را گوش می کرد ‌و ‌برای عمل به آنها فکر میکرد. وقتی نوجوان بود در جریان انتخابات سال ۹۶ حقانیت و مظلومیت رهبری را درک کرد و کم کم سیر خودش را شروع کرد. همیشه یک عکس از رهبری و حاج قاسم داخل اتاقش داشت. زیاد به مزار شهدا میرفت؛ آقای معصومی همکلاسی شهید می گوید: حدود یک ماه قبل از شهادت آرمان، یک آخر هفته کلاس ها که تمام شد، آرمان وسایلش را جمع کرد و گفت: قبل از اینکه بریم خونه، بیا بریم بهشت زهرا، مزار شهدا. گفتم: باشه! وقتی رفتیم، بعد از زیارت چند شهید، رفتیم کنار مزار شهید سجاد زبرجدی.. آرمان کنار قبر شهید دراز کشید و با لبخند گفت: چقدر خوب میشه منم کنار این شهید همینجا دفن کنند! دقیقا همان جایی که امروز خوابیده است.. *در مکتب فاطمه تو ممتاز شدی با روضه، تو آمادهٔ پرواز شدی رفتی و نبود،رفتنت پایانت خون تو که ریخت تازه آغاز شدی* شعر ✍️🏻 محمدباقر حیدرزاده آرمان‌عزیز⚘️🕊 #شهیدانه #شهید‌_آرمان‌_علی‌_وردی

بعد از شهادت علی خوابش رو دیدم. بهم گفت:' اگه میدونستم این دنیا بخاطر صلوات این همه ثواب و پاداش میدن، حالا حالاها آرزوی شهادت نمی کردم، می موندم توی دنیا و صلوات می فرستادم...' پیامبر‌اکرم فرمود: 'بهترین مقامی که خدا به بهترین بنده هاش میده، شهادته!' • • حالا ببینین صلوات چقدر ثواب داره که شهید حاضره بخاطر اون، شهادتش به عقب بیفته! 🌱

#شهدا شاید شهادت‌ آرزو همه‌باشد اما یقیناً جز مخلصین کسی بدان‌ نخواهد رسید کاش‌ بجا زبان ،باعملمان طلب‌ شهادت ‌کنیم.... :) سپهبد شھیـد سردار حاج‌قاسم‌سلیمانی #حاج_قاسم #مثبت_صد #الهم_عجل_لولیک_الفرج