اونایی که میدونن چیه:💔🙂

💔🥀 🌷شهادت: ✨ولادت امام رضا علیه السلام 🌷سالگرد شهادت: ✨شهادت امام رضا علیه السلام 🌷محل زندگیِ بعد از شهادت: ✨زیر سایه امام رضا علیه السلام ‏ ⁩ 📣 #استوری 🏛 #سیدنا #شهید_رئیسی #رئیسی_عزیز #شهید_جمهور #شهید_خدمت

🎥 الگوی شکست خورده | نماهنگ جدید KHAMENEI.IR ☝تأکید رهبر انقلاب بر شکست الگوی تحمیلی رئیس‌جمهور آمریکا برای کشورهای عربی منطقه ➕اشاره شهید حاج قاسم به سخنرانی ترامپ خطاب به یکی از کشورهای عربی 💻 Farsi.Khamenei.ir

_ سِیرِ اِلی الله ، کربُبلااا نزدیک ترین راه . . ❤️‍🩹

قشنگ‌ترین‌مولودی‌هست که‌قراره‌بشنوی...:)🤏🏻🌞 ²³روز تا عیدِ مولا💚

یاد باد نام مسیح کردستان شهید بروجردی یکم خرداد سالروز عروج #مسیح‌کردستان

اول خرداد، سالگرد شهادت محمد بروجردی، چهره شناخته‌شده تاریخ جنگ ایران و عراق است. محمد پدر دره گرگی که در جامعه ایران با نام شهید بروجردی شناخته می‌شود، در ۱ خرداد ۱۳۶۲ و در حالی که تنها ۲۹ سال داشت، با خودرو در جاده مهاباد به نقده روی مین رفت و شهید شد.   به گزارش فرارو، محمد بروجردی بیشتر به خاطر فعالیت‌هایش در بازگرداندن امنیت به کردستان و سازماندهی گروه پیشمرگان کرد مسلمان در این منطقه شناخته می‌شود. اما زندگی کوتاه او پیش و پس از وقوع انقلاب اسلامی نقاط خاص و مهمی دارد که در این گزارش، آن‌ها را مرور می‌کنیم.

فعالیت در پوشش تشک‌دوزی محمد بروجردی کودک بود که پدرش را از دست داد و خیلی طول نکشید که مادر خانواده تصمیم گرفت همراه بچه‌هایش به تهران مهاجرت کند. او از همان کودکی همراه برادرش در یک مغازه تشک‌دوزی مشغول کار شد و به خاطر شرایط مجبور شد مدرسه را رها کند. اما پس از چند سال برای جبران سال‌های از دست رفته مدرسه، در کلاس‌های شبانه ثبت‌نام کرد و تحصیلش را هم ادامه داد. بروجردی، کار تشک‌دوزی را رها نکرد. این کار را در جوانی هم ادامه داد.

شاید این توصیف که روزنامه همشهری، دو سال قبل در سالگرد بروجردی نوشت، بهترین توصیفی باشد که می‌شود از او داشت: «محمد 13ساله حالا برای خودش استادکاری شده بود. در چشم برهم‌زدنی تشک می‌دوخت؛ کاری که برای بزرگ‌ترها چند ساعت وقت نیاز دارد. سربه راهی و معتقد‌بودنش باعث شده بود در بازار اسم و رسمی داشته باشد.

یک روز ظهر که زیراندازش را در مغازه پهن کرده بود تا نماز بخواند پیرمردی خوشرو وارد شد. صبر کرد تا نماز پسرک نوجوان تمام شود و به او گفت: «نماز می‌خوانی؟ در ملک یهود؟ برای اینکه نمازت قبول شود به مسجد برو. مسجد فخریه کمی بالاتر است. خواستی کلاس درس آیت‌الله مجتهدی تهرانی هم برو». این حرف تلنگری بود بر محمد. انگار پیرمرد آمده بود تا او را بیدار کند و پسرک هوشیار هم شد. از آن روز به بعد نمازهایش را در مسجد می‌خواند و هنگام غروب بعد از کار به مدرسه دینی آیت‌الله مجتهدی تهرانی می‌رفت. وقتی به خانه برمی‌گشت شب می‌شد. این درحالی بود که مسافت زیادی را از مدرسه تا روستای مسگرآباد طی کرده و خطرات تاریکی و ناامنی مسیر را هم به جان خریده بود.»