اهداء جوایز سری اول برندگان وصیت حاج قاسم
دوستانی که خارج از منطقه ی خودمون بودند و دسترسی بهشون نبود
مبارکشون باشه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 بوسه حاج قاسم بر کف پای مادر خود
گاهی به این موضوع فکر می کنم مهمترین دغدغه ها و نگرانی های سلمان و مقداد و ابوذر؛ مهمترین هم و غم و تلاش میثم تمار و حبیب مظاهر در زمان خودشون؛ یاری امام زمانشون بوده و لاغیر ...
روزها و هفته ها میگذره و تموم میشه...
ولی چند بار به امام زمانمون فکر کردیم ؟ دغدغه ها و نگرانی های ما هم به امام زمانمون مربوط میشه یا برای آباد کردن دنیای خودمونه ؟؟؟
چندبار وسط مشغله های صبح تا شبمون
نشستیم و یک فکر اساسی کردیم که قدمهای ما برای تحقق اهداف ظهور چی میتونه باشه؟؟؟
نه حرف خالی.... پای کار امام زمان وایسادنو میگم...
نگاه آبی و آسمانی و پدرانهی امام زمان را در بین همه چیز و با همه چیز و برای همه چیزمون دیدن میگم...
رهبرمون فرمودن
هم با تمام روحتون منتظر فرج باشید؛ هم با جسمتون قدمی برای تحقق اهداف ظهور بردارید...
تحقق...اهداف... ظهور... من... کارهام...درسهام...فعالیتام...نگاهم...پوششم...خواب و خوراکم... تنبلی نکردنم... مطالعه و کارفکری کردنم... عبادتم... حرف زدنم... معاشرت هام... همه چیزهای ریز و درشتی که صندوق دل و قلب و وقتمو پر کرده...تحقق اهداف ظهور....
محمود بیضایی قبل شهادتش نوشت:
"اصلا شیعه به دنیا آمدهایم تا مؤثر در ظهور باشیم"
اینو اگهروزی صدبار با خودمتکرار کنم کمه؟؟؟ بله کمه... چون تکرار فایده نداره... مهم یه کاری انجامدادنه...
مهم به چشم امام زمان اومدنه...
همیشه پایان دعاهام میگم : خدایا دغدغه ی دین رو ازم نگیر! اون روزی که دیگه به درد دینت نخوردم نفسمو بگیر...
تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی...