#گفتار_امت • گزارش تصویری از #دهمین نشست #گفتار_امت • با حضور دکتر تیسیر سلیمان از #فلسطین سه شنبه ۱۳ آذر ۱۴۰۳ حسینیه هنر مشهد 🇵🇸@shahideqods.

حتی آشپز باشی! ✳️محمود المدهون یک جوانی کمتر از 35 ساله است. نقش او در طوفان الاقصی مبارزه با یکی سلاح نشل کشی، یعنی "گرسنگی" دادن جامعه بود 🔴او با ایجاد "تکیه شمال" 400 روز در بیت لاهیا که شمالی ترین شهر نوارغزه است، ضمن تامین غذای کسانی که هنوز مانده اند، با همکاری با خیریه های جهانی و سازمان آشپزخانه جهانی برخی کالاها و موارد مورد لزوم زندگی رو سعی می‌کرد تامین کند ✅در 2 ماه اخیر و با اجرای طرح ژنرال ها که موشه یعلون، وزیر جنگ سابق تل آویو هم ان را مصداق نسل کشی و گرسنگی تعمدی دانسته بود، محمود المدهون بیش از گذشته‌ بر سر رسانه ها افتاد و در میانه جنگ و هدف گرسنگی دادن و مهاجرت و تخریب، سعی کرد همچنان آشپزخانه اش را بر پا نگه داد و تقریبا تنها نقطه شمال بود که غذا به تعداد زیاد توزیع می‌کرد . . . ❤️قصه به درازا کشید دو روز پیش با حمله پهپادی، او و سه تن همراهانش در تکیه به شهادت رسیدند.... @Thirdintifada

سینه‌زنی در جوار شهادت نجوا با حضرت زهرا (س) در مداحی حسین خیرالدین _ لبنان 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ حسین خیرالدین مداح لبنانی، در صفحه مجازی‌اش ویدئو‌ و تصویر زیادی از هیئتشان منتشر نمی‌کند. همان ویدئو‌های محدود منتشرشده را که می‌بینیم در بعضی از آن‌ها چهرهٔ مستمعین چندان واضح نیست. انگار دوربین خیلی تمایلی ندارد تا نشانشان دهد. شاید هم آن‌ها تمایلی ندارند تا دوربین نشانشان دهد. جایی هم که مستمعین در قاب دوربین می‌فتند تصاویرشان محو است. در این چند ماه اخیر، خیرالدین و دیگر مداحان لبنانی، در اینستاگرام، تصویر رفقایشان را که شهید می‌شوند استوری می‌کنند و ما تازه می‌فهمیم که چه کسانی در آن هیئت، سینه می‌زدند. هیئتی که اهالی‌اش مجاهدینی‌اند که هر چند روز یک‌بار، یکی از آن‌ها در راه مبارزه با رژیم اشغالگر، شهید می‌شود. محرم گذشته، در فرسته‌ای، نوحه‌های مقاومتی خیر‌الدین را مرور کردیم؛ اما به برخی از نوحه‌های او که نگاه می‌کنیم، معانی صریح در فضای مقاومت نمی‌شنویم. با شنیدن این نوحه‌ها سوال پیش می‌آید که چگونه آثار او می‌تواند بدون آن‌که مستقیما از مقاومت سخن بگوید، حال مجاهدت را در انسان شعله‌ور کند؟ خواندن روضه‌ها و توصیف مبارزهٔ معصومین و شهادتشان، می‌تواند انسان را به این نقطه برساند که جانش را برای اهل بیت فدا کند. انسان مجاهدی که خود را در میدان مبارزه قرار می‌دهد حتی دردِ دل‌هایش هم با اهل بیت متفاوت می‌شود. او خود را عمیقاً نیازمند می‌بیند چرا که واقعیت به او فهمانده، مبارزه و ایستادگی در میدان، چقدر سخت است و بدون اتکا به یک قدرت الهی، غیرممکن. حسین خیرالدین در واقع صدای همین تمناست. «و یا امنا خذینا، فإنا لک قد حیینا، بکفک الجریح إمسحی العیونا، و لنا فیک رجاء... أنت یا باب‌الدعاء، بحسین، حسن و محسن نقبل بین الش.ه.د.اء»؛ این شعر تمنای عمیق یک مجاهد لبنانی‌ست که بر زبان خیر‌الدین جاری می‌شود. آثار خیرالدین به مداحی‌های ایرانی شبیه است و در بسیاری از کارهایش ملودی‌های ایرانی را می‌شنویم. این قرابت، حاصل چند دهه رفت‌وبرگشت فرهنگی میان ایران و لبنان است به‌‌طوری‌که فرهنگ عزاداری لبنان از ایران متأثر شده است. در خاطرات مرحوم دلدوزی (طراح لوگوی «حزب‌الله» لبنان) در کتاب «ساده‌رنگ» به این نکته تصریح شده است که شیعیان لبنان پس از سال‌ها چشیدن رنج استثمار دولت‌های غربی، بسیاری از مناسک شیعی‌شان را از دست داده بودند و با ورود ایرانی‌ها در دهه ۶۰ به لبنان، بازسازی فرهنگی شیعیان شروع شد. چند ماه گذشته در لبنان بیش از ۴ هزار نفر در جنگ با رژیم صهیونیستی شهید شده‌اند. شیعیان لبنان که چند دهه است در مبارزه زندگی می‌کنند و خود را همیشه در میدان جنگ دیده‌اند در تمسک به معصومین حال دیگری دارند. به مناسبت شهادت حضرت زهرا (س) سری به هیئت‌‌های لبنان و مداحی‌های خیرالدین زده‌ایم تا نجوایشان را با حضرت زهرا (س) بشنویم.‌ 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35