صلوات خاصه حضرت امیر المومنین💚 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَلِيِّهِ وَ صَفِيِّهِ [وَ وَصِيِّهِ‏] وَ وَزِيرِهِ وَ مُسْتَوْدَعِ عِلْمِهِ وَ مَوْضِعِ سِرِّهِ وَ بَابِ حِكْمَتِهِ وَ النَّاطِقِ بِحُجَّتِهِ وَ الدَّاعِي إِلَى شَرِيعَتِهِ وَ خَلِيفَتِهِ فِي أُمَّتِهِ وَ مُفَرِّجِ الْكُرَبِ [الْكَرْبِ‏] عَنْ وَجْهِهِ قَاصِمِ الْكَفَرَةِ وَ مُرْغِمِ الْفَجَرَةِ الَّذِي جَعَلْتَهُ مِنْ نَبِيِّكَ بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصْرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ وَ الْعَنْ مَنْ نَصَبَ لَهُ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ صَلِّ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْصِيَاءِ أَنْبِيَائِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ. @shahidkharazi_com

حکایتی از استاد انصاریان: طلبه‌ای که به لوستر‌های حرم امیرالمؤمنین (ع) اعتراض کرد 🔽 یکى از طلبه‌هاى حوزه باعظمت نجف از نظر معیشت در تنگنا و دشوارى غیرقابل تحملى بود. روزى از روى شکایت و فشار روحى کنار ضریح مطهر حضرت امیرالمؤمنین (ع) عرضه مى‌دارد: شما این لوسترهاى قیمتى و قندیل‌هاى بى‌بدیل را به چه سبب در حرم خود گذارده‌اید، در حالى که من براى اداره امور معیشتم در تنگناى شدیدى هستم؟! شب امیرالمؤمنین (ع) را در خواب مى‌بیند که آن حضرت به او مى‌فرماید: اگر مى‌خواهى در نجف مجاور من باشى اینجا همین نان و ماست و فیجیل (نوعی سبزی) و فرش طلبگى است و اگر زندگى مادى قابل توجهى مى‌خواهى باید به هندوستان در شهر حیدرآباد به خانه فلان کس مراجعه کنى، چون حلقه به در زدى و صاحب‌خانه در را باز کرد به او بگو‌: به آسمان رود و کار آفتاب کند. پس از این خواب، دوباره به حرم مطهر مشرف مى‌شود و عرضه مى‌دارد: زندگى من اینجا پریشان و نابسامان است شما مرا به هندوستان حواله مى‌دهید؟! بار دیگر حضرت را خواب مى‌بیند که مى‌فرماید: سخن همان است که گفتم، اگر در جوار ما با این اوضاع مى‌توانى استقامت‌ورزى اقامت کن، اگر نمى‌توانى باید به هندوستان به همان شهر بروى و خانه فلان راجه را سراغ بگیرى و به او بگویى: به آسمان رود و کار آفتاب کند. پس از بیدار شدن و شب را به صبح رساندن، کتاب‌ها و لوازم مختصرى که داشته به فروش مى‌رساند و اهل خیر هم با او مساعدت مى‌کنند تا خود را به هندوستان مى‌رساند و در شهر حیدرآباد سراغ خانه آن راجه را مى‌گیرد. مردم از اینکه طلبه‌اى فقیر با چنان مردى ثروتمند و متمکن قصد ملاقات دارد، تعجب مى‌کنند. وقتى به در خانه آن راجه مى‌رسد در مى‌زند، چون در را باز مى‌کنند، مى‌بیند شخصى از پله‌هاى عمارت به زیر آمد، طلبه وقتى با او روبرو مى‌شود، مى‌گوید: به آسمان رود و کار آفتاب کند. فوراً راجه پیشخدمت‌هایش را صدا مى‌زند و مى‌گوید: این طلبه را به داخل عمارت راهنمایى کنید و پس از پذیرایى از او تا رفع خستگى‌اش وى را به حمام ببرید و او را با لباس‌هاى فاخر و گران قیمت بپوشانید. مراسم به صورتى نیکو انجام مى‌گیرد و طلبه در آن عمارت عالى تا فردا عصر پذیرایى مى‌شود. فردا دید محترمین شهر از طبقات مختلف، چون اعیان و تجار و علما وارد شدند و هر کدام در آن سالن پرزینت در جاى مخصوص به خود قرار گرفتند. از شخصى که کنار دستش بود، پرسید: چه خبر است؟ گفت: مجلس جشن عقد دختر صاحب خانه است. پیش خود گفت: وقتى به این خانواده وارد شدم که وسایل عیش براى آنان آماده است. هنگامى که مجلس آراسته شد، راجه به سالن درآمد. همه به احترامش از جاى برخاستند و او نیز پس از احترام به مهمانان در جاى ویژه خود نشست. او نگاه رو به اهل مجلس کرد و گفت: آقایان من نصف ثروت خود را که بالغ بر فلان مبلغ مى‌شود از نقد و مِلک و منزل و باغات و اغنام و اثاثیه به این طلبه که تازه از نجف اشرف بر من وارد شده مصالحه کردم و همه مى‌دانید که اولاد من منحصر به دو دختر است؛ یکى از آن‌ها را هم که از دیگرى زیباتر است براى او عقد مى‌بندم و شما اى عالمان دین، هم‌اکنون صیغه عقد را جارى کنید. چون صیغه جارى شد طلبه که در دریایى از شگفتى و حیرت فرو رفته بود، پرسید: شرح این داستان چیست؟ راجه گفت: من چند سال قبل قصد کردم در مدح امیرالمؤمنین (ع) شعرى بگویم، یک مصراع گفتم و نتوانستم مصراع دیگر را بگویم. به شعراى فارسى زبان هندوستان مراجعه کردم. مصراع گفته شده آن‌ها هم چندان مطلوب نبود. به شعراى ایران مراجعه کردم. مصراع آنان هم چندان چنگى به دل نمى‌زد. پیش خود گفتم حتماً شعر من منظور نظر کیمیا اثر امیرالمؤمنین (ع) قرار نگرفته است؛ لذا با خود نذر کردم اگر کسى پیدا شود و مصراع دوم این شعر را به صورتى مطلوب بگوید، نصف دارایى‌ام را به او ببخشم و دختر زیباتر خود را به عقد او درآورم. شما آمدید و مصراع دوم را گفتید. دیدم از هر جهت این مصراع شما درست و کامل و تمام و با مصراع من هماهنگ است. طلبه گفت: مصراع اول چه بود؟ راجه گفت: من گفته بودم: به ذره، گر نظر لطف، بوتراب کند، طلبه گفت: مصراع دوم از من نیست، بلکه لطف خود امیرالمؤمنین (ع) است. راجه سجده شکر کرد و خواند: به ذره گر نظر لطف بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند 📚 @DasTanaK_ir @shahidkharazi_com

در حرفهایش زیاد واژه "باباجون" میگفت؛ اما هیچ وقت فرصت نکرد مهدی اش را در آغوش بگیرد و باباجون خطابش کند، اما با این باباجون گفتن ها چه مهدی هایی را که شیفته خود نکرد... روزت مبارک #پدر_مهربان_ما♥️ #نعم_الرفیق_ما #روز_پدر @shahidkharazi_com

• بسم الله الرحمن الرحیم •

#بشنویم📻🌱 خاطره اي از نعــم الرفیـق♥️ @ShahidKharazi_Com

پس از حسین، جهان بر سرش خراب شده برای حفظ حرم، زینب انتخاب شده نشاند بوسه به حلق بریده، از آن رو به خون تشنه لبی، معجرش خضاب شده کسی که داغ دو فرزند بر جگر دارد نشسته سنگ صبورِ دلِ رباب شده چه رفته بر دل زینب، کسی نمی‌داند دمی که وارد مهمانیِ شراب شده اگر چه خطبه خودش خوانده بود، اما شهر پر از صدای رسای ابوتراب شده هزار مرتبه تا روز آخِرَت، نفرین به شام و بزم می و کوفه‌ی خراب شده به صبر عمه‌ی سادات، شیعه مدیون است که شرح کرب و بلا ، مانده و کتاب شده 🖤🖤🖤🖤🖤 @shahidkharazi_com

#افزایش_ظرفیت_روحی ۵۸ 🔸 گفتیم که امتحانات الهی متناسب با عکس العمل های ماست و تا وقتی ظرفیت یک امتحان رو پیدا نکنیم خدا اون امتحان رو برای ما نمیفرسته. ❇️ گاهی ممکنه که خدا عمدا توفیق نماز شب به یه نفر نده! خب آدم نباید خیلی ناامید بشه از خودش و فکر کنه که چون آدم خیلی بدی هست خدا این توفیق رو بهش نداده! اصلا اینطور نیست. طی روایت مفصلی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: 🔹 اگر مومنی نماز شب نخواند و بعد خودش را به خاطر محروم شدن از نماز شب مذمت کند خیلی بهتر از این است که نماز شب بخواند و بعد دچار عجب شود... اصول کافی، ج ۲ ، ص ۶۰ خیلی از کارای خوبی که توفیق پیدا نمی کنیم انجام بدیم به این دلیل هست که "هنوز ظرفیتش رو پیدا نکردیم." 💢 خیلی وقتا اینکه خدا به یه آدم مومن ثروت زیادی نمیده به خاطر اینه که اون انسان مومن هنوز ظرفیت ثروتمند شدن رو پیدا نکرده! 🔶 ممکنه تا پول درست و حسابی دستش برسه خودش رو گم کنه و در راه بدبختی خودش خرج کنه... @shahidkharazi_com

┄┅═✧❁• بنــــ﷽ــام تـــــو •❁✧═┅┄

🖤سلام بر كسى كـہ سرپرستى كرد و گرد آورد در عصر عاشورا، دخترانِ رسول خدا و كودكان حسین (ع) را... 🖤سلام بر كسى كـہ چشمش بـہ خواب نرفت بخاطر نگهبانى از خاندان رسول خدا در سرزمین نینوا... 🖤سلام بر بانویى كـہ بر شتر بى جهاز سوار گشت و برادرش ابوالفضل را اینگونـہ ندا كرد: برادرم! ابوالفضل، تو بودى كـہ مرا سوار مى كردى وقتى مى خواستم از مدینـہ بیرون روم. 🏴🏴 @shahidkharazi_com

سوریه زیاد می رفتم. آخرین بار که مجید را دیدم، یک کاغذ داد دستم. گذاشته بود توی پاکت و چسب زده بود. گفت” بیاندازش داخل ضریح حضرت زینب سلام الله علیها. خیلی سفارش کن. حاجت بزرگی دارم.” وقتی برگشتم خبر شهادتش را دادند. حاجت بزرگش چه زود برآورده شده بود. 📚مجموعه یادگاران #شهید_مجید_پازوکی @shahidkharazi_com

در نماز، به مناجات عارفانه خویش قامت بسته ای و مسلمین، سراپا شور و عشق، به تو و نماز روشنت اقتدا کرده اند. گاهِ آن است که خداوند، پاسخ این عنادها و لجاجت ها را بدهد. گاهِ آن است که پوچی ادعاهای یهودیان را با استقلال قبله به سمت کعبه، برملا سازد. وقتِ آن است که در میانه نماز، رو به سوی کعبه برگردانی. باید درست وسط نماز این اتفاق بیفتد، تا در ذهن ها جاودان بماند. باید درست میان نماز، رو به سوی خانه حق برگردانی، تا روی گردانی خداوند را از آنان که با اسلامِ او، سرِ سرکشی دارند، به نمایش بگذاری. "سالروز تغییر قبله از بیت المقدس به سوی کعبه"🕋 @shahidkharazi_com