رباب‌این‌رافقط‌تكرارمی‌كرد سه‌شعبه‌داردوتاپرنشستـه!

. . . . یه جاهایی ازروضه رو سخته به زبون آورد برایم‌مرثیـه‌می‌خواندی‌ای‌تیر به‌دستم‌كودكم‌خواباندی‌ای‌تیر تمام‌تـارهای‌صوتـی‌اش‌را به‌هم‌پیچاندی‌وسوزاندی‌ای‌تیر💔

مرا‌ببخش‌عزیـزم‌كه‌جای‌قطره‌آب به‌یك‌سه‌شعبه‌برآورده‌ام‌تقاضایت

یه‌منظره‌ای‌مادردیده‌می‌گفت:

چگونه‌جسم‌توپنھان‌كنم‌كه‌میدانم به‌وقت‌غـارتمان‌میکنندپیدایت...

مزاركوچك‌توپرشده‌است‌ازخونت بخواب‌ماهی‌من‌درمیان‌دریایت(:

زِچشمت‌رفت‌كم‌كم‌سوبمیرم چكدخون‌ازسرگیسوبمیرم خـدارحمی‌كندمـادرنبیند سرت‌یك‌سو،تنت‌یك‌سومیرم🖤

زِداغـت‌تیرهم‌گریان‌شد ‌ای‌وای نفس‌درسینه‌ات‌سوزان‌شد ای‌وای خداراشـكردستم‌زیرسـربود سرت‌ازپوست‌آویزان‌شدای‌وای💔...

پدرباكودكی‌پرپرنشسته به‌روی‌خاک‌هامادرنشسته

گفت:گلویت‌سرخ‌وزیروبم‌ندارد چنان‌زخمی‌زده‌مرهـم‌ندارد بمیری‌حـرمله‌باچشم‌دیدم كه‌تیرتوزِنیـزه‌كم‌ندارد😭

عطش‌گردپروبال‌تومیگشت غریبی‌پای‌اقبال‌تومیگشت

به‌پشت‌خیمه‌ها،ای‌وای‌دیدم كسی‌بانیزه‌دنبال‌تو‌میگشت...