امروز سالگرد شهادت شهید نوید صفری بود. مشهوره که شهید نوید بین شهدا همیشه آنلاینه! و سریع پیام های رسیده رو چک می کنه و جواب می ده!😅 #شهید_آنلاین #شهید_نوید یه فاتحه بفرستید براش سین کنه.

آخر وصیت نامه اش نوشته بود: وعده ی ما بهشت بعد روی بهشت را خط زدہ بود اصلاح کردہ بود : وعده ی ما جَنَّتُ الْحُسِیْن علیه السلام شهید حجت اسدی🕊🌹

یه کنج از حرم بهم جا بده❤️

جسم برای آرامِش روح به دنبال آغوش و پناهگاهِ امن میگردد اینجا بود که فلسفه‌ی زیارت نوشته شد ... ‌

🎥 پیکر شهید شجاعیان پس از ۳۶ سال به آغوش خانواده برگشت 🔹امروز پیکر شهید تازه تفحص‌شده «محمدرضا شجاعیان» بر دستان مردم دامغان تشییع و به خاک سپرده شد. او ۲۹ خرداد ۶۷ در ۲۰ سالگی در تنگۀ ابوقریب به شهادت رسیده بود.

غروب پنجشنبه‌ای مرا دید که لباس پوشیده‌ام تا به کانون بروم. گفت: به سلامتی کجا؟ گفتم: دعای کمیل. گفت: دعای کمیل چیه؟! منم می‌تونم بیام؟! گفتم: برا رفتن به مراسم دعا از کسی اجازه نمی‌گیرن او آن شب با ما آمد. عربی را به واسطه ی پدری که مراکشی بود و عرب‌زبان، به‌خوبی می‌دانست. تا آخر مجلس نشست. حال خوشی پیدا کرد. توسل آن شب و اشک و انابه‌ی او برای ما که مسلمان آبا و اجدادی بودیم، دیدنی بود و جان‌فزا. هفتهٔ بعد، ظهر پنجشنبه از راه رسید؛ با لباس مرتب و معطر. گفتم: خیره ان‌شاءالله! عزم سفر داری؟ گفت: نه، اومدم بریم دعای کمیل! من متحیر و مبهوت نگاهش کردم و گفتم: الان؟ هنوز تا شب، فرصت زیاده. گفت: می‌دونم، اما دلم برای دعای کمیل تنگ شده. بی‌تاب بود. این را همه ی ما فهمیده بودیم. هر کس از او می‌پرسید: چه چیز تو را شیعه کرد؟! با صراحت پاسخ می‌داد: دعای کمیلِ علی ژروم ایمانوئل کورسل، تنها شهید اروپایی دفاع مقدس متولد فرانسه است که پس از تشرف به دین مبین اسلام به «کمال کورسل» تغییر نام داد. ‎‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 📚جذبه مشرقی

حاج حسین یکتا میگه: فرق ما با شهدا اینه که اونا نیمه‌های شب توی بیابون‌ها دنبال آرزوهاشون دویدن و بهش رسیدن، اما ما فقط یک شب توی سال میشینیم و آرزو میکنیم... برای رسیدن باید دوید!

دیشب دنیا رو قلبم سنگینی میکرد گفتم خدایا می‌سپرم به خودت کمک کن حالم خوب شه، و شد...! اگه مثل من شدی فقط از خودش بخواه..‌.

‏یا کاشِفَ الزّفَرات ای برطرف کننده آه های بلند و نفس های عمیق

از درخت یاد بگیریم برای بعضی ها باید ریشه بود تا امید به زندگی رو به اونا بدیم... برای بعضی ها باید تنه بود تا تکیه گاهشون باشیم... برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود تا عیب هاشون رو بپوشونیم... برای بعضی ها باید میوه بود تا طعم زندگی کردن رو بهشون بیاموزیم نه زنده موندن رو...