#کلام_استاد ✅مادر و وظیفه مادری 🔸مادر وظیفه‌اش تنها زاییدن نیست. مادر وظیفه‌ای به حکم فطرت و طبیعت و به حکم قانون اسلام دارد که بزرگترین و با اهمیت ترین و در عین حال شریف ترین وظایف است و آن بزرگ کردن و تربیت فرزند است. این وظیفه برخلاف تصور بعضی مادران قابل نیابت و واگذاری نیست. رمز محبت زایدالوصف مادر و قهراً لذت عظیم مادر از وجود فرزند همانا وظیفه‌ای است که خلقت به عهده‏ مادر گذاشته است. سرّ علاقه زوجین به یکدیگر و به فرزندان و علاقه هر انسانی به تشکیل خانواده همانا پرورش و تربیت فرزندان است و این غیر از علاقه جنسی و لذت جنسی است. از اینجا می‌توان فهمید که مادری فلسفه‌ای دارد، چنین نیست که مادر در دوره حمل فقط ماشینی باشد بی‏ تأثیر در وجود فرزند، و در دوره رضاع لوله شیری باشد که به هر حال کودک باید ارتزاق کند از شیر مادر یا شیر زن دیگر و فرقی میان این شیر و آن شیر نیست، و چنین نیست که محبت مادری مولود ملازمت و معاشرت مادر با فرزند باشد، بلکه غایت و هدفی تکوینی و طبیعی دارد. 🔸هدف تکوینی مهر مادر تنها پرورش و محافظت جسم و حیات جسمانی فرزند نیست. رمز مهر مادری چاشنی محبت زدن به روح فرزند و ایجاد عاطفه انسانی و اجتماعی است‏. انسان عواطف اجتماعی را در کانون خانوادگی از چشمه فیاض پر محبت مادر می‌گیرد. محبت مادری نه تنها برای فرزند مفید است بلکه وجود خود مادر را نیز تغییر می‌دهد، کیمیایی است برای وجود مادر، روح او را هشیار می‌کند و از لَختی خارج می‌کند و این تغییر دادن اختصاص به انسان ندارد، در حیوانات نیز چنین است. ما به چشم خود می‌بینیم که محبت مادری، یک مرغ خانگی را که از صبح تا شب جز دانه جمع کردن و دنبال شکم رفتن کاری ندارد و فوق العاده ترسوست چگونه عوض می‌کند، او را شجاع و بخشنده و فداکار می‌کند. پس مادری برای تکمیل وجود خود مادر نیز لازم و واجب است. 🔸مجموعاً معلوم شد که مادری امر ساده‌ای نیست،از جنبه اجتماعی اهمیت فوق العاده دارد. مادری یک مسئله‌ مهم اجتماعی است و از همین جهت اجتماعی، وظیفه مادری و حقوق مادری و مقام مادری هر سه مهم است و از جنبه طبیعی و فردی، لذت مادری است که لذتی باصفا و عمیق است و متأسفانه در عصر جدید این‏ لذت باصفا و انسانی و عمیق و روحانی مورد غفلت است و به لذات زودگذر و کدر جسمانی فروخته می‌شود. نه تنها مقام مادری و وظیفه مادری از طرف مادران و حقوق مادری از نظر فرزندان در عصر ما تحقیر و ناشناخته شده است، لذت مادری نیز از نظر مادران ناشناخته و بی‏قدر و مورد تحقیر است. 🔸ما نمی‌خواهیم بگوییم وظیفه زن از نظر اجتماعی منحصراً مادری است. اسلام زن را در بسیاری از مسائل اجتماعی همدوش مرد قرار داده است از آن جمله است امر به معروف و نهی از منکر. منظور ما این است که مادری، خود مهمترین وظیفه و مقام و پست اجتماعی است و باید در درجه اول وظایف و مقامات اجتماعی زن قرار بگیرد. شناختن فلسفه مادری بستگی دارد به اینکه ما جنبه‌های اجتماعی و فردی مادری را از لحاظ طبیعی، یعنی از لحاظ تأثیر مادری در مادر و در فرزند و از جنبه‌های اجتماعی، یعنی از جنبه تأثیر مادر در بهبود نسل و یا فساد آن و در تربیت روح فرزندان به واسطه عواطف فوق العاده مادری بشناسیم و برای مهر مادری، حکمت و فلسفه قائل شویم و آن حکمت و فلسفه را منحصر به رشد دادن جسم فرزند ندانیم، بلکه برای آن جنبه عمومی و اجتماعی قائل شویم و آن را مقدمه‌ای برای‏ پرورش عاطفی روح فرزند در اجتماع بدانیم. 🔸مهر مادر و محبت مادر خود موضوعی است که نسبت به مهر و محبتهای دیگر امتیاز و تفاوت دارد و قابل بحث است. گذشته از اینکه مهر مادری در تکمیل وجود مادر و وجود فرزند هر دو مؤثر است و برای هر دو کیمیاست و ضرورت دارد و از همین جهت جنبه اجتماعی و اخلاقی دارد. مهر مادری از مهرهای دیگر ممتاز است، از همه خالص‏ تر و بی‏ نظیرتر است. هر عاشقی از معشوق خود توقع وفا دارد و جفای او سبب رنجیدگی و احیاناً سبب تنفر و کینه و عداوت و گاهی سبب جنایت بر او می‌شود، برخلاف مهر مادری که هر اندازه از فرزند بی اعتنایی ببیند محبت او را فراموش نمی‌کند، نسبت به او کینه و عداوت و دشمنی پیدا نمی‌کند، بر او جنایت نمی‌کند. 🔸مهر خالص و بی‏شائبه مادر مظهر رحمت کامله الهیه است که‏ سبقت‏ [رحمته‏] غضبه‏ و اینکه اسماء رحیمیه حاکم است بر اسماء قهاریه. از این جهت رابطه [مادر] و کودک در عالم مادری و لاتکلیفی نظیر رابطه بنده است با خدا و مجازی است از آن حقیقت.این حالت در طفل که از قهر مادر به مهر مادر پناه می‏ برد، از این است که قهر مادر نیز از مهر مادر ناشی می‏ شود. دامان مادر برای کودک آن مقام را دارد که بارگاه کبریایی برای یک عارف. در دعای ابوحمزه است: "و انا یا سیدی عائذ بفضلک هارب منک الیک". 📚یادداشت‏های استاد مطهری، جلد ‏7، صفحه 26(با اندکی تلخیص) ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

#کلام_استاد ⛔️خطر منافق‏ 🔸چرا قرآن این همه درباره معرفی منافقین اهتمام نموده‌‏است؟ این مسئله‌ را مفسرین طرح کرده‌اند و معمولاً چنین پاسخ داده‌اند: با وجود اینکه منافق یکی از اقسام کافر است در عین حال چنانکه از قرآن در بعضی موارد استفاده می‌شود منافق خطرش برای اسلام از کافر بیشتر است، زیرا کافر- یعنی کسی که قرآن اصطلاحاً او را کافر می‌خواند- کسی است که خدا و پیغمبر را قبول ندارد ولی صداقت دارد، یعنی علناً اظهار می‌کند و تکلیف مردم با او روشن است. ولی آن کس که بر روی عقیده قلبی خود روپوش نهاده و به زبان طوری سخن می‌گوید و در دل طور دیگر است، خطرش بسیار زیاد است زیرا مردم مسلمان را گول می‌زند، و هیچ گاه مردم از کفار گول نمی‌خورند. و لذا می‌فرماید: انَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْک الْاسْفَلِ مِنَ النّارِ. 🔸اینکه در تاریخ می‌بینیم پیامبر(ص) جنگید و پیروز شد ولی علی(ع) نتوانست مانند رسول الله پیش ببرد، جهتش همین است که پیامبر(ص) با کفار جنگید و علی(ع) با منافقین؛ یعنی رسول الله با مردمی جنگید که در مسلک و مرام خودشان صادق و صریح بودند و وقتی می‌گفت بگویید لا اله الّا الله می‌گفتند ما قبول نداریم. در مقابل رسول الله ابوسفیان شعار می‌داد: اعْلُ هُبَل، اعْلُ هُبَل و پیغمبر در مقابل آنان می‌گفت بگویید: اللهُ اعلی و اجلُّ و بالاخره الله با هبل رو در روی هم قرار می گرفت، لذا نتیجه معلوم بود: پیروزی الله و شکست هبل. 🔸ولی علی(ع)با همان ابوسفیانها روبرو بود اما شعارشان شعار اسلام بود. معاویه که همواره دنباله ‏رو اهداف پدرش ابوسفیان بود اگر علناً شعارش اعْلُ هُبَل می‌‏بود صد درصد از علی(ع) شکست می‌خورد ولی اینک لباس اسلام به تن کرده و به جای اعْلُ هُبَل گفتن در حالی که برای اسلام اشک تمساح می‏‌ریزد شعار می‌دهد که: وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیهِ سُلْطاناً فَلا یسْرِفْ فِی الْقَتْلِ انَّهُ کانَ مَنْصوراً و فریاد می‏‌زد: خلیفه مظلوم پیامبر، عثمان، شهید شده است. ایها الناس! مگر می‌شود خون خلیفه پیامبر هدر رود؟! و بدین وسیله مردم را برای انتقام گرفتن از قاتلین عثمان بسیج می‌‏نماید و سپس علی(ع) را به عنوان رهبر آنان معرفی می‌کند! و حال اینکه کشنده واقعی عثمان خود معاویه است و این کلام علی(ع)در نهج‌البلاغه است که: وَ هُمْ یطْلُبونَ دَماً هُمْ سَفَکوهُ‏ و نیز می‌فرماید: «آن روزی که عثمان کمک خواست چرا به او کمک نکردی؟! چون منتظر بودی عثمان کشته شود و از کشته‏‌اش بهره‌برداری کنی.» 🔸و آخرالامر نیز در صفّین هنگامی که{معاویه} احساس شکست کرد، باز از نقشه‏‌های فریب‌کارانه و منافقانه استفاده نمود و قرآن را بر نیزه کرد؛ یعنی ما تسلیم قرآن هستیم. و علی(ع)که می‌دانست چه نیرنگی در کردار آنان خفته است فریاد می‌‏زد: بزنید و به پیشرفت خودتان ادامه دهید. اما مقدسین نادانی که از خطر منافقین آگاه نبودند فریاد برآوردند که ما با قرآن نمی‏‌جنگیم، و اینکه تو می‌گویی معنایش این است که ما با قرآن بجنگیم. و بدین وسیله حزب اموی خود را نجات داد. 🔸این است خطر هولناک نفاق که قرآن مسلمین را با کلمه‏ اَلا (آگاه باشید) هشدار می‌دهد. اسلام هر وقت با کفر روبرو شده شکست داده و هروقت که با نفاق روبرو شده شکست خورده است، چون نفاق از نیروی خود اسلام استفاده کرده و بر ضد آن به کار برده است؛ یعنی لباس اسلام به تن نموده و با آن جنگیده است. 🔸امیرالمؤمنین(ع)در نامه‌ای که به محمد بن ابی‌‏بکر نوشته‌اند می‌فرمایند: «پیغمبر(ص) می‌فرمود: انّی لا اخافُ عَلی‏ امَّتی مُؤْمِناً وَ لا مُشْرِکاً من از مؤمنین بر امتم بیم ندارم، از مشرکین هم بر امتم بیم ندارم‏ امَّا الْمُؤْمِنُ فَیمْنَعُهُ اللهُ بِایمانِهِ‏ اما مؤمن، خدا به موجب همان ایمانش او را باز می‏‌دارد؛ یعنی ایمان مؤمن به او اجازه نمی‌دهد خطری برای اسلام به وجود بیاورد. وَ امَّا الْمُشْرِک فَیقْمَعُهُ اللهُ بِشِرْکهِ‏ مشرک چون متظاهر به شرک خودش هست خدا او را به همین موجب میکوبد وَ لکنّی اخافُ عَلَیکمْ کلَّ مُنافِقِ الْجَنانِ عالِمِ اللِّسانِ آن که من از او بر شما نگرانم منافق است که زبانش دانا و متظاهر است و به خیر و اسلام می‏‌چرخد، بلکه تظاهراتش تظاهرات اسلامی است اما دلش به سوی دیگر است». از اینجا انسان می‌فهمد که خطر منافق و نفاق چقدر بزرگ است! 📚 آشنایی با قرآن، جلد 2، صفحه 95 و پانزده گفتار، صفحه126 (با اندکی تلخیص) ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

🏴إنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ🏴 ▪️ساعاتی قبل، قلب تپنده مرجعی بیدار و مدافع غیور حریم اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام)، و زبان گویای دفاع از حق واحکام الهی و خادم دلباخته آستان ملائک پاسبان حضرت ولی الله الاعظم(ارواح العالمین له الفداء)، زعیم حوزه های علمیه، حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی، قدس سره الشریف، از حرکت باز ایستاد و روح بلند و بی قرارش که مشتاق لقای پروردگار بود، کالبد تن را شکست و به ملکوت اعلی پیوست. ▪️ارتحال این فقیه و مرجع عظیم الشأن را به حضرت ولی عصر ارواحنا فداه، مقام معظم رهبری مدظله العالی، مراجع عظام دامت برکاتهم، بیت معظم آن مرجع عظیم الشأن رضوان الله تعالی علیه، حوزه های علمیه، شاگردان و علاقمندان آن مرحوم و عموم ملت ایران و مسلمانان جهان تسلیت می گوییم.

✅مقام عالِم نزد خدا 🔸«اِذَا اجْتَمَعَ الْعالِمُ وَ الْعابِدُ فَقِیلَ لِلْعابِدِ اُدْخُلِ الْجَنَّةَ وَ تَنَعَّمْ بِعِبادَتِکَ وَ قِیلَ لِلْعالِمِ قِفْ هُنا فَاشْفَعْ مَنْ اَحْبَبْتَ فَاِنَّکَ لاتَشْفَعُ اَحَداً اِلاّ شَفَعْتُ فَقامَ مَقامَ الاْنْبِیاءِ». 🔹«آن گاه که عالم و عابد در روز رستاخیز محشور می شوند، به عابد گفته می شود: به بهشت درآی و به برکت عبادت خود، از نعمت های بهشت بهره مند شو، ولی به عالم می گویند: اینجا بایست و هر که را می خواهی، شفاعت کن و هیچ کس را شفاعت نخواهی کرد، مگر آنکه شفاعت تو پذیرفته می شود و بدین ترتیب، عالم در جایگاه پیامبران می ایستد». 📚یادداشتهای استاد مطهری، جلد15، صفحه27 ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

#کلام_استاد ❇️متن خیر مقدم بازگشت امام خمینی(ره) به ایران که در فرودگاه مهرآباد تهران قرائت شد (به قلم استاد مطهری) بسم الله الرحمن الرحیم‏ «جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ انَّ الْباطِلَ کانَ زَهوقاً/فَانَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْغالِبونَ‏» 🔸ای روح خدا و ای ابراهیم بت شکن اسلام و ای بنده پاکباز حق و ای جان عزیز ملت ایران! به عرض برسانم که: رواق منظر چشم من آشیانه توست‏/ کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست‏. 🔸ملت ایران چه چیزی از جان عزیزتر دارد که نثار مقدم فرخنده رهبر فداکار و روشن بینش نماید، و چه ثنایی بالاتر از این سراغ دارد که او را بنده پاکباز حق بخواند. 🔸ای بنده پاکباز خدا! ای مسلمان محمدی! ای شیعه صادق! ای آیت خدا! ملت ایران در شخصیت شما و از تجربه زندگی شما بالاخص در شانزده سال اخیر زعامت امت که به شما سپرده شد مصداق عینی وعده خدا به رزمندگان و پویندگان راهش را مشاهده می‌کند که اگر به یاری خدا بشتابید به یاری شما می‌‏شتابد و شما را ثابت قدم نگاه می‌‏دارد، و هر کسی از آنِ خدا باشد خدا از آن اوست. 🔸هجرت شما از وطن عزیز در 14 سال پیش تحت فشار و اجبار سمبلهای استبداد و استعمار، یادآور هجرت جدّ مکرمتان رسول خدا صلی الله علیه و آله و یاران بزرگوار اوست که به گناه خواستاری جامعه توحیدی از شهر و دیار خود رانده شدند (الَّذینَ اخْرِجوا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیرِ حَقٍّ الّا انْ یقولوا رَبُّنَا اللهُ) و بازگشت امروزتان یادآور فتح مبین و عظیم مکه است که سمبلهای زر و زور و بتهای فلزی و گوشتی یکی پس از دیگری از مقرّ حکمرانی به زیر آورده شدند و حکومت خدایی جایگزین حکومت طاغوتی گردید. لَقَدْ صَدَقَ اللهُ رَسولَهُ الرُّؤْیا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرامَ انْ شاءَ اللهُ امِنینَ‏. 🔸ملت ایران، جان بر کف در انتظار فرمان رهبر عظیم‏الشأن خویش است و تا برقراری جامعه توحیدی، جامعه‏‌ای که در آن، انسان از قید بندگی انسان آزاد باشد و بهره‌کشی انسان از انسان ملغی‏ گردد و از ناهمواریها و نابرابریهای مصنوعی اثری نماند و بتهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی یکسره سرنگون گردند و مساوات، برابری و برادری به معنی واقعی کلمه برقرار شود و آثار استبداد 2500 ساله و استعمار 400 ساله محو گردد و در یک کلمه، بندگی از آن خدا و حکومت، حکومت الهی باشد، از پای نخواهد نشست. 🔸جای چندین هزار شهید، شهیدان 15 ساله اخیر که حرکت انقلاب مقدس اسلامی ما را با خون خود سرعت بخشیدند، خالی است که بازگشت مظفرانه رهبر خود و شکوفه‏‌های به ثمر رسیده نهال انقلاب را به چشم خود ببینند. اگر امروز در میان ما نیستند ارواح پاکشان ناظر و شاهد خواهد بود. وَ السَّلامُ عَلَیک وَ عَلَی الْارْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِک وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُه. برقرار باد جامعه توحیدی و جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی. 📚 آینده انقلاب اسلامی ایران، صفحه17 ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

💐سالروز تولد استاد مطهری(ره)💐 🔸امروز مصادف است با سالروز تولد استوانه دین و دانش، استاد مرتضی مطهری(ره)؛ او که پاره تن امام بود و حاصل عمرش محسوب می شد؛ او که مدافع دین و شریعت بود و کمر همت بسته بود تا کیان اسلام ناب را صیانت کند؛ او که با تکیه بر توانایی های علمی، عقیدتی و فلسفی خود از هرگونه شبهه و سؤال در حوزه دین استقبال می کرد و این امر را موجب پویایی و انتشار هرچه بیشتر اسلام می دانست. با شمشیر قلم و بیان و با منطق و استدلال، با التقاط و انحرافات شجاعانه مبارزه کرد و پندارهای غلط منحرفان را باطل ساخت و تلاش های دین ستیزان و معاندان اسلام را به یأس مبدل ساخت و با تقدیم جان، راهش را تداوم بخشید و با خون سرخش پای صفحات مبارزاتش را امضا کرد. او معلمی بود آشنا به علوم اهل بیت که در لحظه لحظه عمر شریفش، معارف ناب محمدی از قلم و بیان او تراوش می کرد و منتشر می شد. 🔸در سالروز تولد این استاد فرزانه به روان پاکش درود می فرستیم و امیدواریم که آثار پر برکتش هم چنان فراراه عموم طلاب و دانشجویان و تمامی جویندگان اسلام ناب محمدی قرار گیرد. ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

#کلام_استاد ❇️اهمیت ماه رجب 🔸ماه مبارک رجب است. برای جمعه اول رجب یک سلسله اعمال وارد شده است و یک ارزشهایی که دیگر اصلاً این حرفها در میان ما مطرح نیست. مصداق‏ «قُلْ أَرَأَیتُمْ انْ أَصْبَحَ ماؤُکمْ غَوْراً فَمَنْ یأْتیکمْ بِماءٍ مَعینٍ» همینهاست. نام ماهها از قمری تبدیل می‌شود به شمسی؛ انسان اول خیال نمی‌کند که به دنبال خودش چه چیزهایی می‌آورد. ما که بچه بودیم، در منزل خود ما اصلاً اینکه ماه رجب دارد می‌آید مشخص بود؛ می‌گفتند یک هفته به ماه رجب مانده، پنج روز مانده، سه روز مانده، امشب احتمالًا اول ماه رجب است، برویم برای استهلال؛ می‌رفتند برای استهلال، ماه را ببینند، شب اول ماه رجب است، اعمال ماه رجب را بجا بیاورند. در مسجد که جمع می‌شدند، همه صحبت آمدن ماه رجب بود. ماه مبارک رجب و ماه مبارک شعبان پیش‏درآمده‌ای ماه مبارک رمضان هستند. مرحوم ابوی ما در بعضی از سالها دو ماه رجب و شعبان را پیوسته روزه می‏‌گرفتند و به ماه مبارک رمضان متصل می‌کردند، یعنی این سه ماه را یکسره روزه می‌‏گرفتند. اصلًا این ماه، ماه استغفار و توبه و عبادت است. حتی وارد شده است که اگر کسی نتواند روزه این ماه را بگیرد ذکری وارد شده است که روزی صد بار این ذکر را بگوید به عنوان جبران روزه‏ای که نتوانسته است بگیرد. 🔸یادم است که در ماه مبارک رجب در سال 21- که تابستان بود و به اصفهان رفته بودیم- می‌رفتیم به درس آقای حاج ‏آقا رحیم ارباب سلّمه الله تعالی که از بزرگان هستند. من این ذکر را اول بار از این مرد شنیدم. می‌دیدم که خیلی کند صحبت می‌کند و اذکار را بالخصوص خیلی با تأنّی و حضور قلب می‌گوید: سُبْحانَ الْالهِ الْجَلیلِ، سُبْحانَ مَنْ لاینْبَغِی التَّسْبیحُ الّا لَهُ، سُبْحانَ ذِی‏ الْعِزَّةِ وَالْجَلالِ... می‌دیدم این مرد مرتب اینها را می‌گفت. چون پیرمرد بود و نمی‌توانست روزه بگیرد، آن را با این جبران می‌کرد. 🔸و باز یادم نمی‌رود که در همان سالها روز بیست و پنجم رجب بود (روز وفات حضرت موسی بن جعفر سلام الله علیه)، ما در مدرسه نیماورد اصفهان بودیم، بعدازظهر بود، خوابیده بودیم، از خواب که بیدار شدیم یک وقت صدای مرحوم حاج میرزا علی‏ آقا را شنیدم. طلبه‏‌های آن مدرسه به مناسبت وفات، از ایشان خواهش کرده بودند، آمده بود برای طلبه‌‏ها موعظه می‌کرد و بعد هم ذکر مصیبت. حدیث دارد که در قیامت فریاد می‌کشند: «أینَ الرَّجَبیون» رجبیون کجا هستند؟ این مرد با همان آهنگی که داشت و با آن حال و روحی که داشت این تعبیر را به کار برد: آن وقتی که بگویند «أینَ الرَّجَبیون» و ما در پیشگاه پروردگار شرمسار باشیم، در ماه رجب هیچ چیزی نداشته باشیم و اصلًا جزء رجبیون شمرده نشویم، چه خواهیم کرد؟ 🔸غرض این است: این ماه، ماه استغفار و عبادت و روزه است و این سنتها در میان ما به کلی دارد فراموش می‌شود. ماه رجب می‌آید، بزرگهایمان [متوجه نمی‌شوند] تا چه رسد به بچه‌ها. کم کم اگر به بچه‌ها بگوییم ماههای قمری را از محرم تا ذی ‏الحجه بشمار، نمی‌توانند؛ اصلًا فراموش می‌کنند که یک چنین ماههایی هم وجود داشته است. ولی به هرحال تکلیف هرگز از ما ساقط نمی‌شود. 📚آشنایی با قرآن، جلد 8، صفحه 232(با اندکی تلخیص) ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────

#کلام_استاد ✅در بزم‏ خليفه‏ 🔹متوكل، خليفه سفاك و جبار عباسى، از توجه معنوى مردم به امام هادى (عليه السلام) بيمناك بود و از اينكه مردم به طيب خاطر حاضر بودند فرمان او را اطاعت كنند رنج مى‏برد. سعايت كنندگان هم به او گفتند ممكن است على بن محمد (امام هادى) باطناً قصد انقلاب داشته باشد و بعيد نيست اسلحه و يا لااقل نامه‏هايى كه دالّ بر مطلب باشد در خانه‏اش پيدا شود. لهذا متوكل يك شب بى‏خبر و بدون سابقه، بعد از آنكه نيمى از شب گذشته و همه چشمها به خواب رفته و هر كسى در بستر خويش استراحت كرده بود، عده‏اى از دژخيمان و اطرافيان خود را فرستاد به خانه امام كه خانه‏اش را تفتيش كنند و خود امام را هم حاضر نمايند. متوكل اين تصميم را در حالى گرفت كه بزمى تشكيل داده مشغول مى‏گسارى بود. 🔹مأمورين سرزده وارد خانه امام شدند و اول به سراغ خودش رفتند. او را ديدند كه اتاقى را خلوت كرده و فرش اتاق را جمع كرده، بر روى ريگ و سنگريزه نشسته به ذكر خدا و راز و نياز با ذات پروردگار مشغول است. وارد ساير اتاقها شدند، از آنچه مى‏خواستند چيزى نيافتند. ناچار به همين مقدار قناعت كردند كه خود امام را به حضور متوكل ببرند. 🔹وقتى كه امام وارد شد، متوكل در صدر مجلس بزم نشسته مشغول مى‏گسارى بود. دستور داد كه امام پهلوى خودش بنشيند. امام نشست. متوكل جام شرابى كه در دستش بود به امام تعارف كرد. امام امتناع كرد و فرمود:«به خدا قسم كه هرگز شراب داخل خون و گوشت من نشده، مرا معاف بدار.». متوكل قبول كرد، بعد گفت: «پس شعر بخوان و با خواندن اشعار نغز و غزليات آبدار محفل ما را رونق ده». فرمود: «من اهل شعر نيستم و كمتر، از اشعار گذشتگان حفظ دارم». متوكل گفت: «چاره‏اى نيست، حتما بايد شعر بخوانى». 🔸امام شروع كرد به خواندن اشعارى‏كه مضمونش اين است: «قله‏هاى بلند را براى خود منزلگاه كردند، و همواره مردان مسلح در اطراف آنها بودند و آنها را نگهبانى مى‏كردند، ولى هيچ يك از آنها نتوانست جلو مرگ را بگيرد و آنها را از گزند روزگار محفوظ بدارد». 🔸«آخر الامر از دامن آن قله‏هاى منيع و از داخل آن حصنهاى محكم و مستحكم به داخل گودالهاى قبر پايين كشيده شدند، و با چه بدبختى به آن گودالها فرود آمدند!». 🔸«در اين حال منادى فرياد كرد و به آنها بانگ زد كه: كجا رفت آن زينتها و آن تاجها و هيمنه‏ها و شكوه و جلالها؟». 🔸«كجا رفت آن چهره‏هاى پرورده نعمتها كه هميشه از روى ناز و نخوت، در پس پرده‏هاى الوان، خود را از انظار مردم مخفى نگاه مى‏داشت؟». 🔸«قبر عاقبت آنها را رسوا ساخت. آن چهره‏هاى نعمت پرورده عاقبت الامر جولانگاه كرمهاى زمين شد كه بر روى آنها حركت مى‏كنند!». 🔸«زمان درازى دنيا را خوردند و آشاميدند و همه چيز را بلعيدند، ولى امروز همانها كه خورنده همه چيزها بودند مأكول زمين و حشرات زمين واقع شده‏اند!». 🔹صداى امام با طنين مخصوص و با آهنگى كه تا اعماق روح حاضرين و از آن جمله خود متوكل نفوذ كرد اين اشعار را به پايان رسانيد. نشئه شراب از سر مى‏گساران پريد. متوكل جام شراب را محكم به زمين كوفت و اشكهايش مثل باران جارى شد. به اين ترتيب آن مجلس بزم درهم ريخت و نور حقيقت توانست غبار غرور و غفلت را، و لو براى مدتى كوتاه، از يك قلب پرقساوت بزدايد. 📚داستان راستان، جلد1، صفحه 103 ╭─────────── 🆔@shahidmotaharihowzeh ╰───────────