👆 برگزاری مجازیِ همایش ملی هشتادمین سالگرد اشغال ایران و سقوط #رضاخان (( بررسی علل اشغال ایران و سقوط رضاخان در سوم شهریور ۱۳۲۰ )) ✍ توضیحات و نحوه استفاده از همایش👇🔰

✍ همایش ملی هشتادمین سالگرد اشغال ایران و سقوط رضاخان، که به بررسی علل اشغال ایران و سقوط رضاخان در ۳ شهریور ۱۳۲۰ می‌پردازد، به همت پژوهشکده تاریخ معاصر به صورت مجازی برگزار می‌شود.   دبیر علمی همایش دکتر #موسی_حقانی، پژوهشگر و مورخ برجسته کشور است. سخنرانان: دکتر منوچهر محمدی، دکتر #موسی_نجفی ، دکتر #مجید_تفرشی ، دکتر #خسرو_معتضد ، دکتر محمدحسن رجبی، مهندس عباس سلیمی نمین، دکتر جواد منصوری، دکتر یعقوب توکلی، مسعود رضایی، دکتر محمد ملک‌زاده، دکتر رضا قریبی، دکتر مصطفی جوان، دکتر جواد حقگو، دکتر علی قربان‌پور دشتکی، محمدعلی بهمنی قاجار، دکتر مجید احمدی کچایی، دکتر سیدمصطفی تقوی، محمدصادق ابوالحسنی، دکتر مجید صادقانی، مهرزاد بختیاری‌منش، دکتر مرتضی باقیان، سیدهاشم منیری، محمدرضا چیت‌سازیان، مریم‌السادات حسینی، سیدروح‌الله امین‎‌آبادی، دکتر #مظفر_شاهدی ، دکتر رضا حجت، مرتضی حافظی، حسین مولایی، رضا سرحدی، محمود ذکاوت، زهرا سعیدی، جواد عربانی، داوود امینی، سارا اکبری، امیر مکی و نعمت عاملی می باشند که حکومت رضاخان و علل سقوط او را از زوایای مختلف بررسی خواهند کرد. همچنین گفت‌گوی منتشرنشده‌ای از مرحوم #علی‌_اکبر_رنجبر_کرمانی پخش خواهد شد.   گفتنی است پیش‌همایش مجازی هشتادمین سالگرد اشغال ایران و سقوط رضاخان هم‌زمان با هشتادمین سالگرد اشغال ایران، در 3 شهریور 1400 برگزار شد.   🗓 زمان: ۲۲ تا ۲۴ شهریور ۱۴۰۰؛ ساعت 🕝۱۴:۳۰ تا 🕡۱۸:۳۰   ✅ علاقه‌مندان برای بهره‌مندی از این همایش مجازی می‌توانند در زمان یادشده به یکی از نشانی‌های زیر مراجعه کنند: در آپارات👇  Aparat.com/TVTARIKH/live در اینستاگرام👇 https://instagram.com/iichs.ir   🔰 توضیحات: ✍ در شهریور 1320، نیروهای متفقین بی‌توجه به اعلام بی‌طرفی ایران در تخاصم بین‌المللی فیمابین متفقین و متحدین، وارد این کشور شدند و آن را به اشغال خود درآوردند. با ورود این نیروها به ایران، افزون بر لطمات انسانی، اقتصادی و سیاسی به کشور، به سلطه بیست‌ساله رضاخان بر ایران پایان داده شد، اما استبداد پهلوی با انتقال سلطنت از پدر به پسر با مدیریت متفقین تداوم یافت و نفوذ انگلستان در ایران همچنان استمرار پیدا کرد. با توجه به اهمیت این وقایع، پژوهشکده تاریخ معاصر هدف از برگزاری این همایش را واکاوی دوره بیست‌ساله سلطه رضاخانی و پیامدهای آن قرار داده است... 💠 امام خامنه ای(حفظه الله):🔰 ...ماجرای به [قدرت] و سلطنت رسیدن رضاخان از ماجراهای بسیار پر عبرت تاریخ است، ماجرایی که جوانان ما باید آنرا بدانند! ۷۹/۷/۱۴ رضاخان را انگلیسیها بر سر کار آوردند، این حرف مخالفین او نیست بلکه اعتراف وابستگان اوست، برای یک ملت هیچ ننگی بالاتر از این نیست که حکام کشور را سفارت انگلیس بیارد و ببرد!۷۷/۲/۲ چه گناهی باعث شد که رضاخان بر این ملت مسلط شود؟ گناه بزرگی که باعث شد، در همین شهر تهران مجلس مؤسسانی تشکیل شود و در آن‌ انتقال سلطنت و حکومت به رضاشاه را تصویب کنند؟ ...ملتی [عوام و خواصی] که در شهر تهران ایستادند و تماشا کردند که مجتهد بزرگی مثل [مرجع شهید علامه] شیخ فضل‌اللَّه نوری(ره) _را که از بانیان و بنیانگذاران و رهبران #مشروطه بود، به جرم اینکه با #جریان_انگلیسی و غربگرای #مشروطیت همراهی نکرد، ضد مشروطه قلمداد کردند، که هنوز هم یک عده قلمزن های ما، گوینده ها و نویسنده های ما همین حرف دروغ بی مبنای بی منطق را نشخوار می کنند و تکرار می کنند_ [در مرداد ۱۲۸۸ ش و در روز ولادت امیر مؤمنان حضرت علی علیه السلام] بالای دار کشیدند و دم نزدند!؟...بعد چوبش را خوردند...در همین شهر تهران مجلس مؤسسانی تشکیل شد و در آن‌جا انتقال سلطنت و حکومت به رضاشاه را تصویب کردند.[۱]* این یک #گناه_ملی بود! گناه جمعی ملت ها که مجازات عمومی را به دنبال دارد! گناهی که نعمت های بزرگ را زایل میکند و بلاهای سخت را بر سر جماعت ها و ملت های گنهکار مسلط می نماید! گناهی که #استغفار مخصوص خود را دارد.۸۴/۸/۸ [۱]* در ۲۲ آذر ۱۳۰۴ ش و در تکمیل کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ ش، با هدایت و تصمیم انگلیس، به منظور تغيير متمم قانون اساسي و تفويض و انتقال مقام سلطنت، مجلس مؤسسانی تشکیل! و سلطنت، از سلسله قاجار به رضا پالانی (پالاندوز) انتقال یافت! این روز رسماً شروع "دوره دیکتاتوری رضاخانی" است. ✳️ @ShahidRabe

🖋📑 #مقاله ❇️ مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) در تاریخ نگاری تحریف گر غرب گرایان و غربیان با نگاهی به شخصیت ایشان ✍ یکی از سیاست های استعمار برای به استثمار کشیدن ملت ها، تخریب ذهنیت جامعه نسبت به رهبران قیام ها و مبارزانی است که در راه استقلال کشور پایداری کرده اند. چنین سیاستی نیز در ایران، بسیار نمود دارد ازجمله کسانی که به تخریب شخصیت وی پرداخته شده، مرجع شهید آیت الله العظمی علامه شیخ فضل الله نوری(ره) است که در مواجهه با نفوذ استعمار در دوران مشروطه بسیار مبارزه نمود و نماد مقاومت انگاشته می شد. مسئله پژوهش حاضر، عمدتاً به نوع ادبیات تاریخ نگاری غربی ها و جریان همسو با غرب به مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری و شیوه مبارزات ایشان در جنبش مشروطه می پردازد. یافته های تحقیق نمایانگر آن است که هجمه های این گونه از مورخین عمدتا" فراماسون، نسبت به شیخ فضل الله به دنبال نفی رهبری ایشان در مبارزه با جریان استعمار در تاریخ است. نوشتار حاضر بر آن است تا با روش توصیفی و تحلیلی، بر پایه نگاهی بر منابع نوشته شده به وسیله این جریان تحریف گر تاریخ نگاری، به بررسی شخصیت علامه شیخ فضل الله نوری (ره) در آثار آنها بپردازد. ✅ لینک کامل مقاله👇 https://hawzah.net/fa/Article/View/99155/ ✅ لینک کوتاه👇 http://noo.rs/3nvk9 ✳️ @ShahidRabe

🔰👇👇

✍ به بهانه سالروز تصویب اصل مترقی ولایت فقیه، توسط مجلس خبرگان/۲۱ شهریور ۵۸ ش 🔻#مرجع_شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره) در اندیشه حکومت اسلامی🔻 ✳️ اندیشه حکومت اسلامی و پیشینه آن 🔸#شیخ_مشروطه‌خواه به اتهام ضدیت با مشروطه اعدام شد. این نتیجه دروغ‌پراکنی غربی‌ها و غرب‌زدگان بود که برای پیش‌برد اهداف‌شان از هیچ جنایتی کم نگذاشتند. 🔹شناخت اندیشه مرجع شهید علامه #شیخ_فضل‌الله_نوری رحمه‌الله به عنوان مجتهدی سیاست‌مدار به خودی خود ارزشمند است اما بررسی ابعاد تفکر سیاسی ایشان به عنوان پشتوانه تاریخی طرح حکومت اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد: 🔸«مهم ترین منبعی که می توان نظرات ایشان را در آن یافت، نشریه «لوایح» [۱]* یا همان #روزنامه_شیخ_فضل_الله است که در هنگامه تحصن در بارگاه مقدس #حضرت_عبدالعظیم (ع) منتشر می شد.در ۲۰ شهریور (۱۲۸۶ شمسی) تحت فشار و اقدام مشترک ایادی حکومتی قاجار و مشروطه چیان غربگرای تحت الحمایه انگلیس، در مجلس! جلوی انتشار این روزنامه گرفته شد و تعطیل گردید. (آخرین شماره آن نیز در همین روز منتشر شده بود) 🔹مجتهد نوری در لوایح متحصنان زاویه مقدسه (روزنامه شیخ فضل الله)، بعد از بیان صریح عدم مخالفت شیخ و مشروعه خواهان با مشروطه و مجلس؛ و نیز بیان محاسن مجلس و شورا در امور عرفی برای جلوگیری از ظلم، مشروعیت استقلالی حکومت غیرفقیه در زمان غیبت را صراحتا انکار کرده، بر نیابت عامه فقیه تأکید می کنند و اینگونه می فرمایند: وجوب اطاعت ثابت است از برای خدا و رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمه علهیم‌السلام و کسانی که نیابت از امام داشته باشند...و فقیهان جامع الشرایط...و بدون اذن فقیه و یا تنفیذ ایشان، رأی اکثریت به خودی خود، اعتبار بخش حاکمیت نیست؛ هرچند که مقبولیت بیاورد. 🔸 مرجع شهید علامه نوری بر اساس این دیدگاه برآمد از #اجتهاد_ناب_شیعی، بر مسؤلیت ویژه فقها در امور حکومتی تأکید میکرد و به جرم دفاع از مقدسات، او را متهم به ضدیت با مجلس کردند. دشمنان ایشان که پیشتر، علی رغم درخواست مرجع شهید و قاطبه متدینین، از افتتاح #مجلس_شورا در روز ولادت امام زمان(عج) ممانعت کرده بودند، و پسوند «اسلامی» را از نام «مجلس» حذف و بجای آن، «ملی» را قرار داده بودند، مجتهد جامع الشرایط شیعه را در روز ولادت امیرالمؤمنین(ع) در 13 رجب 1327ق اعدام کردند.»(نخستین پیش‌نویس قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ص70-69) از: بنیاد تاریخ ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی [۱]*📗 معرفی کتاب🔰 ✍ عنوان: بازخواني روزنامه "شيخ فضل الله نوری" (لوایح) به کوشش : ستار شهوازی بختياری انتشار: مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران تعداد صفحات: ۲۸۷ ✍ مرجع بصیر انقلابی، علامه شیخ فضل الله نوری(ره) برای شکستن انحصار رسانه ای جریان انگلیسی، غربگرا و دین ستیز حاکم بر مشروطه، اقدام به چاپ روزنامه برای بیان نقطه نظرات انقلابی و اسلامی می نماید! در این کتاب، ماجرای تحصن زعیم نهضت اسلام خواهی مشروطه (مشروعه) علامه شیخ فضل الله و جمعی از یاران (که تعداد زیادی از مجتهدین از سراسر ایران را شامل می شد) در صحن حرم حضرت عبدالعظیم حسنی از دیدگاهی فرهنگی و مطبوعاتی بررسی می شود. در جریان این تحصن به دستور مرجع شهید نوری اوراقی منتشر می شود که دست اندرکاران چاپ آن را لوایح می نامیدند و مردم آن زمان از آن لوایح تحت عنوان(روزنامه شیخ فضل الله) یاد می کردند. کتاب به بازخوانی این روزنامه ها پرداخته و به بررسی یکی از دو دیدگاه و جریان مشروطه پرداخته است. مطالب روزنامه یکی از معتبر ترین مدارک مربوط به طرز فکر انقلابیون مشروعه خواه و زعیم شهید مشروعه خواهی می باشد.(به ضمیمه اسناد و تصاویر نسخه های روزنامه شیخ) ◀️ تهیه: تهران، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان شهید فیاضی(فرشته)، نبش چناران، پلاک ۱۵ تلفن ۲۲۰۰۳۴۶۹-۰۲۱/۲۲۶۰۵۰۷۳ ۰۹۳۳۳۹۰۰۷۵۵ 🔰ادامه در بخش دوم🔰

🔰بخش دوم/پایانی🔰 ✅ مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)، درست، همانند امام خمینی(ره) به حکومت اسلامی و ولایت فقیه، معتقد بوده است. 📑 مقاله علمی، تحقیقی🔰 ✍ موضوع: ولایت فقیهان از دیدگاه شیخ فضل الله نوری (اعلی الله مقامه)🔰 ✍ به قلم: مورخ و پژوهشگر معاصر حجت الاسلام والمسلمین علی احمدی خواه، همکار علمی در گروه تاریخ معاصر مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)🔰 «ولایت فقیهان» از مسائل مهم تاریخ مشروطه است که هنوز نسبت به دیدگاه بعضی از شخصیت‌های آن زمان راجع به موضوع یادشده، ابهام‌هایی برای برخی از مورخان وجود دارد. یکی از شخصیت‌هایی که‌اندیشه‌های او نیاز به شرح و بیان شفاف و تحقیق دقیق دارد، مرجع شهید آیت‌الله علامه شیخ فضل‌الله نوری(ره) است. مسأله‌ این تحقیق، بیان نظر ایشان، در باره‌ «ولایت فقیه» بر اساس بیانات و مکتوبات ایشان است. این تحقیق به این سؤال اصلی جواب می‌دهد که نظر مجتهد نوری، درباره‌ «‌ولایت فقیه» چیست؟... 💢 ۱- طبق اسناد، سخنان، لوایح و عملکرد مجتهد نوری(ره)، او درست، مثل امام خمینی(ره) به ولایت فقیهان، معتقد بوده و تمام حاکمان را مجری و مأمور فرمان فقیه می‌دانسته. 💢 ۲- حضور شیخ در نهضت عدالتخانه در قد و قامت رهبریِ نهضت، نافی این تهمت است که شیخ، شاه را ظل‌الله می‌دانست و معتقد بود فقهاء به جز قضاوت نباید در سیاست دخالت کنند! روشن‌ترین دلیل بر عدم اعتقاد شیخ به سلطانیزم، عملکرد اول و آخر ایشان؛ یعنی رهبری جنبش عدالتخانه‌ بر ضد حاکمیت سلطنتی موجود و در آخر، خشم و نارضایتی از شاه و تشر به او و تحریک علما بر ضد او که حکایت از واقعیت جدایی مسیر او از شاه دارد، که سرانجام محمد علی شاه به سفارت پناه برد و ایشان جان خویش را در راه تحقق مشروطه مشروعه فدا کرد. 💢 ۳- این سخن صریح شیخ که گفت: «حکومت در زمان غیبت امام عصر (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف)، از آن فقهای مبسوط‌الید است، نه فلان بقال و بزاز و…» این اتهام را رد می‌کند که «شیخ در هیچ یک از آثارش سخنی از ولایت فقیه نگفته و دیانت را از سیاست جدا می‌دانسته». 💢 ۴- مجتهد نوری، اتهامات سه‌گانه (ظل‌الله دانستن سلطان، جدایی دین از سیاست، عدم اعتقاد به ولایت فقیه) را قبول ندارد. عملکرد اوّل و آخر، اسناد و سخنان و لوایح او نشان از اعتقاد نظری و عملی به ولایت مطلقه فقیه دارد؛ هرچند که در آن زمان و شرایط، این امکان، الا به قدر مقدور وجود نداشت، که اجرای همان «اصل دوم متمم قانون اساسی»، همین شورای نگهبان با تکامل امروزی بود. ✍ متن کامل مقاله👇 http://ahmadikhahkoonani.blogfa.com/post/10 ✳️ @ShahidRabe

✍ به بهانه ایام درگذشت عالم مبارز، آیت الله شیخ مرتضی بنی فضل، رضوان الله تعالی علیه/شهریور ۸۶ 🌹«رحم الله من یقرأ الفاتحة مع الصلوات» اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم 🔰👇👇

🎙#سخنرانی 🔰 تذکر 🔰 💥انتشار سخنرانی اشخاص به منزله تأیید گرایشات و مواضع سیاسی فعلی آنان، از سوی این کانال نیست.💥 📑 موضوع سخنرانی: «تبارشناسی و ویژگی های روحانیت انقلابی و پیشرو» سرمایه گذاری انگلیس بر روی #رضاخان برای سرکوب روحانیت انقلابی... ✍ تلخیصی از سخنان حجت الاسلام عبدالرحیم اباذری در ششمین سالگرد درگذشت آیت الله مرتضی بنی فضل(ره)، تبریز، نهم شهریور ۹۲ ش/گزارش از خبرگزاری رسا 🎙در انقلاب مشروطیت اگر چه علما و فقها در رأس این نهضت قرار داشتند و بنیان‌گذار آن حرکت بزرگ تاریخی به شمار می آمدند، ولی در میان راه به سبب بروز اختلافات و تشتت آرا و عدم تفاهم و همفکری با یکدیگر، این نهضت به شکست انجامید. دشمنان وقتی رهبران آن را از هم جدا کردند، نخست روحانی انقلابی و فقیه پیشرو، آیت الله #شیخ_فضل_الله_نوری(ره) را به دار آویختند و شهید کردند. وقتی نهضت مشروطه شکست خورد، آمال و آرزوهای مردم ایران به یأس تبدیل شد و خود را سردرگم دیدند. از سوی دیگر وقوع جنگ جهانی اول نیز مزید بر علت شد و فقر، گرسنگی، قتل و غارت و ناامنی و نابسامانی همه جا را فرا گرفت؛ به طوری که مردم دیگر هیچ پناهگاهی برای خود احساس نمی کردند و تنها چشم به راه یک مصلح و منجی بودند. نزاع های سیاسی گروه ها و جناح ها و درگیری های احزاب و دسته ها نیز مردم را خسته کرده و به ستوه آورده بود. توده مردم انتظار داشتند فردی بر سرکار بیاید که به هیچ یک از این جناح ها، دسته ها و گروه ها وابسته نباشد و تازه نفس و مستقل، رهبری ملت ایران را بر عهده گیرد. این بود که سیاستمداران کهنه ‌کار انگلیس، با توجه به مطالعات و اطلاعات دقیقی که در این خصوص داشتند، رضاخان میر پنج را بهترین گزینه برای این امر تشخیص دادند. آنها بر روی رضاخان کار کردند و در دوران سردارسپه بودنش، او را به عنوان یک چهره مذهبی و دوستدار روحانیت و قشر محروم جامعه جا انداختند. خود رضاخان نیز در نشان دادن چهره مذهبی از خود بسیار می ‌کوشید. ریاکارانه و برای فریب مردم برای اولین بار در ماه محرم دسته های عزاداری ویژه «قزاقان» به راه انداخت؛ گِل به سرش مالید و در جلوی عزاداران حسینی به سینه‌‌ زنی پرداخت، در مراسم شام غریبان، شمع به دست گرفت و در محله های تهران و تکیه ها حاضر شد و در ماه مبارک رمضان مراسم شب احیا برگزار کرد! عبدالله مستوفی نویسنده کتاب «شرح زندگانی من» که از نزدیک شاهد این ماجراها بود، می‌‌نویسد: «در شصت سال گذشته چنین چیزی اصلا سابقه نداشت که نیروهای دولتی، آن هم قزاق ها مجلس عزا بر پا کنند. فقط ناصرالدین شاه در تکیه خود تعزیه برگزار می‌‌کرد که آن هم جنبه خانوادگی و خصوصی داشت».(1) امروز وقتی اسم از رضان خان برده می شود، در مرحله اول، بی ‌درنگ واژه هایی از قبیل قلدری، دیکتاتوری، قانون ستیزی و قتل و غارت و نوکریِ اجانب در اذهان تداعی می ‌شود؛ در حالی که او اوائل به عنوان یک چهره مردمی، حامی قشر مستمند، دوستدار دین و مذهب و دلسوز روحانیت وارد عرصه سیاسی شد. در سوم اسفند 1299 وقتی کودتای رضاخان به وقوع پیوست، او همین روش ریاکاری و عوام فریبی را ادامه داد. در بیانیه ها که به همکاری و همفکری سید ضیاءالدین طباطبایی، عامل شناخته شده انگلیس صادر می کرد، مدام به شعارهای ارزشی مانند: اجرای عدالت اجتماعی، مبارزه با مفاسد و مفسدان اقتصادی، حمایت از قشر محروم و مستضعف و پابرهنگان، تعطیلی مراکز فحشا، منع شراب‌ خواری، بی حجابی و بستن درِ شراب فروشی ها و کاباره ها تاکید داشت. او در سخنرانی ‌‌ها نیز حرف های عوام ‌‌پسندانه مطرح می کرد. یکی از مورخان دیگر در این باره می نویسد: «سردار سپه تصمیم داشت برای جلب رضایت طبقه سوم، به یکی دو فقره تظاهر اکتفا نکرده، این بازی را دائماً تجدید نماید و مخصوصا برای جلب نظر و توجه روحانیون نیز نهایت کوشش را به عمل آورد. سردار سپه بدون مبالغه، یکی از باهوش‌ ‌ترین و پرکارترین افراد عصر خود محسوب می شد. او به خوبی دریافته بود که بزرگترین دشمنان او طبقه روحانیون می باشند که هر وقت بخواهند، ضربت های سختی می توانند به او بزنند... . اما او برای جلب نظر آنها از هرگونه اقدامی فروگذار نمی کرد؛ از جمله اقداماتی که در این زمینه به عمل آورد، تعیین ناظر شرعیات بود.»(2) روزنامه ها و مجلات حامی رضا خان نیز در یک اقدام هماهنگ، عکس های او را به همراه زنان و مردان بی سرپرست و قشر مظلوم و ستمدیده در نشریات منعکس کردند و او را «حامی توده مردم» و «منجی ملک و ملت» معرفی کردند و مردم نیز تحت تأثیر این بمباران تبلیغاتی قرار گرفته و او را به این عنوان پذیرفتند و به حاکمیتش تمکین کردند. در این میان ارکان حوزه و روحانیت هرگز تسلیم این ریاکاری ها، نفاق ها و شیطنت ها نشد. 🔰ادامه در بخش دوم🔰

🔰بخش دوم🔰 مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی رحمه الله علیه[از شاگردان مرجع شهید علامه شیخ فضل الله نوری(ره)] که در آن زمان به تازگی در رأس حوزه و روحانیت قرار گرفته بود، با سکوت معنادار و تاریخی خویش، پرده از چهره حقیقی رضاخان بر می ‌داشت. کوچک ترین حرکتی که نشان از تأیید ضمنی رضاخان باشد، از ایشان دیده نشد. در جشن تاجگذاری که از ایشان دعوت رسمی شده بود، نه تنها شرکت نکرد، بلکه حتی نماینده ای هم نفرستاد. از این روی رضاخان کینه‌ ای عمیق از ایشان به دل گرفت. اما بارزترین مبارزه با «عوام‌ و خواص فریبی» رضاخان را بی ‌شک آیت الله سید حسن مدرس داشت که مصداق بارز روحانیت پیشرو و مبارز بود. او هرگز با رضاخان کنار نیامد و تا آخرین لحظه در دوره های مختلفِ مجلس با پهلوی اول مبارزه کرد و موارد قانون ‌‌شکنی ‌‌های او را افشا نمود. فقها و علمای بزرگ نجف نیز در دیداری که در حرم حضرت امیرالمومنین(ع) با رضاخان داشتند، طی بحث هایی که در میان آنها شد، سلطنت او را به شرطی پذیرفتند که اولا: در راستای دین و ایمان و موافق نظر علمای اعلام حرکت کند. ثانیا: قوانین مجلس زیر نظر پنج نفر مجتهد تراز اول به تصویب نهایی برسد. ثالثا: مذهب رسمی کشور، شیعه جعفری و دوازده امامی باشد.(3) این، موضعِ بدنه حوزه و روحانیت در برابر پدیده رضاخان بود که حکایت از تیز هوشی، درایت، صلابت و صداقت رهبران این تشکیلات دینی و معنوی داشت. البته در کنار آن، بخش اندکی از علما و معمّمین هم بودند که مانند عوام در این عرصه ظاهر شدند. بعضی از روی حسن نیت و بعضی از روی ساده‌‌ لوحی فقط ظاهر ماجرا را دیدند و در این اشتباه تاریخی به دام افتادند. نهم آبان 1304ش، مجلس شورای ملی ماده واحده ای را مبنی بر انقراض سلطنت قاجار و انتقال آن به رضاخان به تصویب رساند و مقدمات تشکیل مجلس مؤسسان را فراهم آورد. این کار چون با فشار سرنیزه، تهدید، تطمیع و دخالت های مستقیم و غیرقانونی رضاخان انجام می گرفت، مورد اعتراض و تذکر آیین‌‌ نامه ای آیت الله مدرس قرار گرفت. او طی سخنانی اظهار داشت: «این بر خلاف قانون اساسی است؛ اگر چه صد هزار رأی هم در مجلس بیاورد». حسین پرنیا ملقب به مؤتمن الملک، رئیس وقت مجلس بود. او به توصیه مدرس از سمت خود استعفا داد تا در این امر غیر قانونی سهیم نشده و این ماده در مجلس به تصویب نرسد. نمایندگان طرفدار رضاخان از جمله دو معمّم به نام ‌‌های: سید محمد تدین و سید یعقوب انوار هر چه تلاش کردند، او استعفایش را پس بگیرد، نپذیرفت. بعد ریاست را به مستوفی الممالک پیشنهاد کردند، او هم نپذیرفت. به ناچار مجلس بدون تعیین رئیس و با مدیریت اجرائی آقای تدین کار خود را ادامه داد؛ در حالی که از جهات مختلف اشکال قانونی داشت. در مرحله‌ بعد مجلس مؤسسان نیز به همین منوال تشکیل شد و نمایندگان به صورت غیرقانونی رأی سفید به سلطنت رضاخان و موروثی بودن آن دادند. جالب این که همین سید یعقوب انوار، نماینده مردم شیراز در مجلس مؤسسان که در مجلس شورای ملی هم حضور داشت و به شدت شیفته شخصیت به اصطلاح انقلابی رضاخان شده بود، در ضمن مذاکرات مجلس به تعریف و تمجید از رضاخان پرداخت و او را «ناجی امت» و «برآمده از توده مردم» و «هدیه آسمانی» شمرد و کار مجلس مؤسسان را از ویژگی ‌‌های حکومت ملی و مردمی! خواند و گفت: «این همان آرزویی بود که ما در مجلس پنجم همواره به دنبالش بودیم تا سلطنت انتخابی شود نه انتصابی.»!(4) اما در این میان غالب حوزه و روحانیت به رهبری آیت الله سید حسن مدرس چون از ماهیت و چهره پشت پرده رضاخان آگاه بودند، همچنان در مقابل او ایستادند. هنوز مدتی از سلطنت رضاخان سپری نشده بود که چهره او به یک باره دگرگون گشت و نفاق او آشکار شد و معلوم گردید که سردار سپه نوکر حلقه به گوش دولت انگلیس و مأمور اجرای برنامه ‌‌‌های ضد دینی بیگانگان در ایران است که کشف حجاب از زنان و خلع لباس از روحانیت، نمونه ‌های برجسته‌ ای از این سیاست بود. در این مرحله بسیاری از حامیان رضاخان از جمله همان بخش اندک روحانیون به اشتباه خود پی بردند و فوراً درصدد جبران بر آمدند و انصافا هم خوب جبران کردند. حوزه و روحانیت اگر چه در این مقطع تاریخی دوران سختی را سپری کرد و شخصیت های بزرگی مانند آیت الله شهید مدرس و آیت الله بافقی را از دست داد، اما در مقابلِ قلدری رضاخان سرفراز و زنده ظاهر شد و از این امتحان سر بلند بیرون آمد. پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نیز شبیه همین اتفاق ها تکرار گردید. در اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ابوالحسن بنی‌‌صدر که به گفته خود دکترای اقتصاد داشت و کتابی نیز به نام «اقتصاد توحیدی» نوشته بود وارد عرصه انتخابات شد و هدف خود از این اقدام را مبارزه با «فاصله طبقاتی»، «اجرای اقتصاد توحیدی» و «حمایت از طبقه محروم و متوسط جامعه» عنوان کرد. 🔰ادامه در بخش سوم🔰